«Ο μεγάλος σκοπός της Αποκατάστασης», Για την ενδυνάμωση των νέων, Ιαν 2021, 3-5.
Ο μεγάλος σκοπός της Αποκατάστασης
Το έργο που ξεκίνησε ο Τζόζεφ και ο Χάυρουμ Σμιθ, μαζί με τόσους πολλούς άλλους πιστούς, εξακολουθεί στην Εκκλησία σήμερα.
Όταν ο νεαρός Τζόζεφ Σμιθ πήγε στο δάσος για να προσευχηθεί, βίωσε ένα θαυμαστό όραμα, γνωστό σήμερα ως το Πρώτο Όραμα.
Σε αυτό το όραμα, ο Σωτήρας είπε στον Τζόζεφ ότι είχαν συγχωρεθεί οι αμαρτίες του. Απάντησε επίσης στην ερώτηση του Τζόζεφ και είπε ότι καμία από τις εκκλησίες της εποχής δεν «αναγνωριζόταν από τον Θεό ως η εκκλησία και το βασίλειό του».
«Την ίδια περίοδο» θυμόταν ο Τζόζεφ «έλα[βα] την υπόσχεση ότι η πληρότητα του Ευαγγελίου θα πρέπει στο μέλλον να μου γίνει γνωστή»1.
Μετά από αυτό το ένδοξο όραμα, ο Τζόζεφ ξεπρόβαλε από το Ιερό Άλσος για να αρχίσει την προετοιμασία του να γίνει προφήτης του Θεού.
Ο Μορόνι και το Βιβλίο του Μόρμον
Τρία χρόνια αργότερα, το 1823, οι ουρανοί άνοιξαν πάλι στο πλαίσιο της συνεχούς Αποκατάστασης του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού τις τελευταίες ημέρες. Ένας άγγελος, ονόματι Μορόνι, εμφανίσθηκε σε εκείνον και είπε: «ότι ο Θεός είχε προορίσει για [εκείνον] να εκτελέσ[ει] ένα έργο… [και ότι] υπήρχε θαμμένο ένα βιβλίο, γραμμένο επάνω σε χρυσές πλάκες» που περιείχε «την πληρότητα του αιώνιου ευαγγελίου» (Τζόζεφ Σμιθ–Ιστορία 1:33-34).
Τελικά ο Τζόζεφ απέκτησε, μετέφρασε και εξέδωσε το αρχαίο χρονικό, γνωστό σήμερα ως το Βιβλίο του Μόρμον.
Πιστοί Αδελφοί
Ο αδελφός του Τζόζεφ, ο Χάυρουμ, ήταν πάντοτε ο συνεχής υποστηρικτής του Τζόζεφ. Κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ο Τζόζεφ και ο Χάυρουμ αντιμετώπισαν μαζί όχλους και καταδίωξη. Για παράδειγμα, υπέφεραν στις πιο άθλιες συνθήκες στη φυλακή Λίμπερτυ στο Μιζούρι για πέντε μήνες κατά τη διάρκεια του κρύου χειμώνα του 1838-39.
Ενώ αντιμετώπιζε την καταδίωξη, ο Χάιρουμ επέδειξε πίστη στις υποσχέσεις του Κυρίου, συμπεριλαμβανομένης της εγγύησης να δραπετεύσει από τους εχθρούς του, εάν το επέλεγε. Τον Ιούνιο του 1844, παρουσιάσθηκε στον Χάυρουμ η επιλογή να ζήσει ή να θυσιάσει τη ζωή του για να δοξάσει τον Θεό και να «επισφραγίσει τη μαρτυρία του με το αίμα του» – δίπλα-δίπλα με τον αγαπημένο του αδελφό Τζόζεφ (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 136:39).
Μία εβδομάδα πριν από την εν ψυχρώ δολοφονία τους, ο Τζόζεφ είπε στον Χάυρουμ να πάρει την οικογένειά του και να φύγει. Εξακολουθώ να αισθάνομαι μεγάλη συγκίνηση καθώς θυμάμαι την απάντηση του Χάυρουμ: «Τζόζεφ, δεν μπορώ να σε αφήσω»2.
Έτσι ο Τζόζεφ και ο Χάυρουμ πήγαν στο Κάρθατζ, όπου έγιναν μάρτυρες για τον σκοπό και το όνομα του Χριστού. «Στη ζωή δεν ήταν χωρισμένοι, και ούτε στο θάνατο χωρίστηκαν!» (Διδαχή και Διαθήκες 135:3. Η πλάγια γραφή προστέθηκε.
Μία κλήση για δράση
Θα πρέπει πάντοτε να θυμόμαστε το τίμημα που πλήρωσαν ο Τζόζεφ και ο Χάυρουμ Σμιθ, μαζί με τόσους άλλους πιστούς άνδρες, γυναίκες και παιδιά για να εδραιώσουν την Εκκλησία, ώστε εσείς και εγώ να μπορέσουμε να χαιρόμαστε τις πολλές ευλογίες και όλες τις αποκεκαλυμμένες αλήθειες που έχουμε σήμερα. Η πίστη τους δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχαστεί!
Πριν από τον θάνατό του το 1844, ο Τζόζεφ έγραψε μία πνευματώδη επιστολή στους Αγίους. Ήταν μία κλήση για δράση, που συνεχίζεται στην Εκκλησία σήμερα:
«Αδελφοί [και αδελφές], άραγε δεν πρέπει να συνεχίσουμε για έναν τόσο μεγάλο σκοπό; Προχωρήστε προς τα εμπρός και όχι προς τα πίσω. Κουράγιο, αδελφοί [και αδελφές]· και εμπρός, εμπρός προς τη νίκη!…
»…Ας προσφέρουμε, λοιπόν, σαν εκκλησία και λαός, και σαν Άγιοι των Τελευταίων Ημερών, προς τον Κύριο, προσφορά με χρηστότητα» (Διδαχή και Διαθήκες 128:22, 24· η πλάγια γραφή προστέθηκε).
Σκεφθείτε ποια προσφορά θα παρουσιάσετε στον Κύριο με χρηστότητα τις ερχόμενες ημέρες. Να είστε θαρραλέοι – μοιραστείτε το με κάποιον που εμπιστεύεσθε και, το πιο σημαντικό, αφιερώστε χρόνο να το κάνετε!
Γνωρίζω ότι ο Κύριος ευαρεστείται, όταν Του παρουσιάζουμε μία προσφορά από την καρδιά μας με χρηστότητα, ακριβώς όπως Εκείνος ευαρεστήθηκε με την πιστή προσφορά αυτών των αξιόλογων αδελφών, του Τζόζεφ και του Χάυρουμ Σμιθ και όλων των άλλων πιστών Αγίων.