“ฉันคู่ควรหรือไม่?” เพื่อความเข้มแข็งของเยาวชน, กรกฎาคม 2021, 22–23
ฉัน คู่ควรหรือไม่?
ดิฉันเคยตกเป็นเหยื่อของการกระทำทารุณกรรมมาตั้งแต่จำความได้ นั่นส่งผลต่อการที่พระเจ้าทรงมองดิฉันไหม?
ภาพประกอบโดย เทรนท์ กุดมันเซ็น
ถ้ามองเผินๆ วัยเด็กของดิฉันเป็นปกติมาก
เราไปโบสถ์ เข้าร่วมการประชุมและกิจกรรมทั้งหมดของศาสนจักร ดิฉันไปโรงเรียนและเล่นกับเพื่อนๆ เมื่อเป็นวัยรุ่น ดิฉันก็ทำทุกอย่างที่วัยรุ่นธรรมดาทำกัน ดิฉันไปเที่ยวกับเพื่อนๆ และอยู่ในชมรมนักร้องประสานเสียงและการละคร ดิฉันไปงานเต้นรำ แต่มีความลับที่มืดมนซ่อนอยู่ภายใต้รูปลักษณ์ภายนอกที่ดูปกติสุขนี้
ตั้งแต่ดิฉันอายุประมาณ 2 ขวบ ดิฉันตกเป็นเหยื่อของการกระทำทารุณกรรมทางเพศโดยพี่ชายสองคนของดิฉันเอง พวกเขายังล่วงละเมิดน้องสาวของดิฉันด้วย เรายังเด็กเกินกว่าที่จะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อดิฉันโตขึ้น ดิฉันเริ่มเข้าใจขึ้นมานิดหน่อย ดิฉันรู้สึกมืดมนและสกปรกทุกครั้งที่อยู่ต่อหน้าพี่ชายของดิฉัน
ความสับสนของดิฉันเพิ่มขึ้น
หลังจากเข้าชั้นเรียนเยาวชนหญิงที่สอนเรื่องศีลธรรม ดิฉันจึงเข้าใจความหมายของความบริสุทธิ์และความบริสุทธิ์ทางเพศ ดิฉันฟังผู้นำขอร้องดิฉันและคนอื่นๆ ในชั้นเรียนให้รักษาความสะอาดทางศีลธรรม
ดิฉันสงสัยว่า “ดิฉันจะสะอาดทางศีลธรรมได้อย่างไร?” ดิฉันเป็นเหยื่อของการกระทำทารุณกรรมทางเพศมาตั้งแต่จำความได้ ดิฉันอดสงสัยไม่ได้ว่าพระเจ้าจะทรงคิดอย่างไรกับดิฉัน ดิฉันเป็นหญิงสาวที่บริสุทธิ์หรือไม่? ดิฉันคู่ควรที่จะออกเดทกับเยาวชนชายที่ชอบธรรมในวอร์ดและโรงเรียนของดิฉันหรือไม่? การกระทำทารุณกรรมที่ดิฉันประสบทำให้ดิฉันไม่คู่ควรกับการแต่งงานในพระวิหารหรือไม่?
ดิฉันนึกถึงเรื่องนี้บ่อยๆ มันไม่สมเหตุสมผลสำหรับดิฉันเลยที่จะถูกมองว่าไม่บริสุทธิ์ในเมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นกับดิฉันไม่ใช่สิ่งที่ดิฉันเลือก ทำไมดิฉันจึงรู้สึกว่าบริสุทธิ์ไม่ได้? ดิฉันไม่คู่ควรกับความรักของพระเจ้าอย่างนั้นหรือ? ดิฉันจำเป็นต้องกลับใจหรือไม่?
ดิฉันแค่พยายามลืม
ดิฉันไม่รู้จริงๆ ดิฉันรู้สึกว่าดิฉันไม่ควรถูกตำหนิ แต่ในขณะเดียวกัน ดิฉันก็รู้สึกสกปรก เสื่อมเสีย และอับอายอย่างสิ้นเชิง ดิฉันไม่มีความกล้าที่จะบอกพ่อแม่หรือคนอื่นได้เลย ดิฉันเคยพยายามบอกหลายครั้งแล้ว แต่ดิฉันรู้สึกอับอายเกินไปและไม่รู้จะพูดอะไรออกมาดี ดิฉันพยายามที่จะลืมว่ามันเกิดขึ้น
เมื่ออายุ 15 ปี น้องสาวของดิฉันมีความกล้าหาญที่ดิฉันขาดไป พวกเธอพูดคุยกับที่ปรึกษาในโรงเรียน ต่อมาไม่นานพี่ชายคนหนึ่งของดิฉันก็ถูกจับและถูกตัดสินจำคุกเป็นเวลาสามปี แต่ถึงกระนั้น หลายปีหลังจากนั้นดิฉันก็ยังต้องทนทุกข์กับความกลัวว่าดิฉันจะไม่บริสุทธิ์หรือไม่คู่ควรอยู่เช่นเดิม
ดิฉันพบความกล้าที่จะขอความช่วยเหลือ
ในที่สุด วันหนึ่งดิฉันก็มีความกล้าที่จะไปพบอธิการของดิฉัน เขาอธิบายว่า พระเจ้าไม่ทรงให้ดิฉันต้องรับผิดชอบเลยสำหรับการกระทำทางเพศที่ถูกบีบบังคับตั้งแต่ดิฉันยังเป็นเด็กและเยาวชน เขายืนยันว่าไม่ใช่ความผิดของดิฉันเลย ดิฉันยืนอย่างปราศจากข้อตำหนิต่อพระพักตร์พระเจ้า ดิฉันยังบริสุทธิ์อยู่!
ดิฉันสามารถละทิ้งการกระทำทารุณกรรมและความเจ็บปวดตลอดจนความทุกข์ทรมานที่มันก่อขึ้นนั้นด้วยคำปรึกษาจากผู้เชี่ยวชาญและความช่วยเหลือจากอธิการของดิฉัน ตอนนี้ดิฉันมีความสุขและมีชีวิตปกติ ดิฉันแต่งงานในพระวิหารกับชายผู้ชอบธรรม และเรากำลังเลี้ยงดูครอบครัวอย่างมีความสุข
แต่บางครั้งอดีตจะเข้ามารบกวนความคิดของดิฉัน และดิฉันจำความปวดร้าวที่เคยรู้สึกได้ขณะไตร่ตรองถึงความมีค่าควรของดิฉัน
ดิฉันสงสัยว่ามีคนหนุ่มสาวอีกกี่คนที่อยู่ในสถานการณ์เช่นเดียวกับที่ดิฉันเคย รู้สึกละอายและอัปยศอดสู สงสัยเกี่ยวกับความบริสุทธิ์ของพวกเขา และพวกเขาจะเหมาะสมกับแผนของพระผู้เป็นเจ้าตรงไหนบ้าง
สำหรับคนหนุ่มสาวเหล่านี้ ดิฉันอยากจะบอกว่าพระเจ้าทรงรักท่าน
พระองค์เสียพระทัยกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับท่าน
พระองค์ทรงทราบว่าไม่ใช่ความผิดของท่าน
พระองค์ทรงทราบว่าท่านเป็นผู้บริสุทธิ์อย่างแท้จริง
พระองค์จะทรงช่วยท่านค้นหาความกล้าและความเข้มแข็งที่จะดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข