Bidden over een duikbril

Ik ging een keer met mijn vader naar Sigatoka (Fiji), een prachtige plek waar je in de oceaan kunt zwemmen. Mijn ouders zijn gescheiden, dus mijn moeder was er niet bij. Voordat we weggingen, had ze een paarse duikbril voor me gekocht. Het was natuurlijk maar een duikbril, maar zij verwachtte dat ik er goed voor zou zorgen en hem weer mee naar huis zou nemen.

Aan het eind van de tweede dag in Sigatoka kon ik mijn duikbril nergens vinden. Ik was bang dat ik hem in de oceaan was kwijtgeraakt. Ik ging meteen bidden dat ik mijn duikbril zou vinden. Ik voelde me rustig en wist dat alles in orde zou komen.

Mijn broer was de enige aan wie ik het vertelde. Hij gelooft niet in God en heeft vaak kritiek op mijn geloof, omdat ik het enige lid van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen in mijn familie ben. Hij zei: ‘Ja, die zie je nooit meer terug.’ Ik zei: ‘Ik heb erover gebeden en ik weet dat mijn gebeden beantwoord zullen worden.’

De volgende dag keek ik onder het zwemmen altijd goed rond. Toen het tijd was om weg te gaan, had ik mijn duikbril nog steeds niet gevonden. Ik accepteerde dat ik de bril waarschijnlijk voorgoed kwijt was, en bedankte mijn hemelse Vader voor zijn troost en gemoedsrust.

Toen riep mijn broer me plotseling. Hij had mijn duikbril in zijn hand!

Mijn broer gelooft nog steeds niet in het evangelie, maar ik ben dankbaar voor de troost, kracht en geruststelling die ik krijg als ik op mijn hemelse Vader en Jezus Christus vertrouw.

Shreya S., Suva (Fiji)