‘Keuzes’, Voor de kracht van de jeugd, september 2021, 12–14.

Keuzes

President Dallin H. Oaks

Eerste raadgever in het Eerste Presidium

Vele jaren geleden heeft een van onze algemene autoriteiten dit verhaal verteld:

Een wijze Cherokee, een van de oorspronkelijke stammen in de Verenigde Staten, heeft zijn kleinzoon een gelijkenis over het leven verteld. ‘Binnenin mij vindt er een vreselijk gevecht tussen twee wolven plaats’, zei de grootvader. ‘De ene is slecht: vol woede en afgunst, zelfmedelijden en verdriet, hebzucht en leugens. De andere is goed: vol vriendelijkheid en mededogen, nederigheid en waarheid, liefde en vreugde. Dat gevecht vindt in ieder van ons plaats.’

‘Welke wolf wint?’ vroeg de kleinzoon.

‘De wolf die je voedt’, antwoordde de grootvader wijselijk.¹

Uit deze gelijkenis van de twee wolven blijkt een eeuwige waarheid. Kinderen van God worden geboren om tussen goed en kwaad te kiezen. Tegenstellingen geven ons de kans om nuttige, rechtschapen beslissingen te nemen. In het Boek van Mormon staat dit beginsel in Schriftuurlijke taal: ‘Want er moet wel een tegenstelling in alle dingen zijn.’²

Het plan van onze hemelse Vader biedt minimaal twee gaven om ons bij die beslissingen te helpen: (1) Hij geeft ons de Heilige Geest om onze keuzes te leiden, en (2) Hij geeft ons een Heiland die door zijn verzoening bekering mogelijk heeft gemaakt om de gevolgen van slechte keuzes weg te nemen – als we de slechte wolf hebben gevoed.

I. Bekering en erkenning

Als ik met jongeren praat, is bekering een van de meest voorkomende onderwerpen waar zij vragen over stellen. ‘Hoe kun je weten of je je voldoende bekeerd hebt?’ ‘Hoe kun je weten wanneer je echt vergeving hebt ontvangen?’ Het antwoord op die vragen komt via de Heilige Geest, het lid van de Godheid dat boodschappen uit de hemel brengt.

De gave van bekering is ‘het goede nieuws van het evangelie’.³ Het stelt ons in staat de gevolgen van slechte keuzes uit te wissen die de boze wolf hebben gevoed en ons vermogen hebben verzwakt om de ingevingen van de Heilige Geest te horen. Bekering omvat de erkenning dat wij iets verkeerd hebben gedaan. Vervolgens moeten we het verkeerde opgeven, ons hart tot God richten en zijn geboden onderhouden. Wanneer wij ons bekeren, doen wij een beroep op de kracht van de verzoening van Jezus Christus, waardoor onze waardering en liefde voor Hem als onze Verlosser toeneemt.

De noodzaak om ons te bekeren, is niet beperkt tot ernstige zonden die aan de bisschop beleden moeten worden. Bekering is een dagelijkse noodzaak. Bekering houdt meestal in dat we persoonlijk erkennen dat we iets verkeerd hebben gedaan, dat we besluiten te veranderen, en dat we proberen het goed te maken met degenen die we onrecht hebben aangedaan. In de gelijkenis van de twee wolven houdt bekering in dat we de boze wolf niet meer voeden, zelfs geen kleine hapjes, wanneer we bijvoorbeeld boos of jaloers zijn. Wij moeten ons ook bekeren (veranderen) als we onze door God gegeven tijd verspillen aan enkele van de vele beschikbare activiteiten waardoor we absoluut geen beter mens worden.

II. Een belangrijk verschil herkennen

Een prachtig resultaat van bekering is dat wij het weer waardig worden om indrukken van de Heilige Geest te ontvangen. Met zijn hulp kunnen we verstandige beslissingen nemen, en Hij zal ons met vreugde vervullen. Veel jongeren vragen zich ook af: ‘Hoe weet ik of de ingeving of het antwoord dat ik krijg echt van de Heer komt en niet alleen is wat ik wil?’

Om te herkennen of een ingeving een boodschap van de Heilige Geest is of slechts een persoonlijk verlangen, moeten we drie beginselen toepassen.

In de verordening van het avondmaal volgt de belofte dat ‘zij zijn Geest altijd bij zich mogen hebben’ op onze belofte dat wij zijn naam op ons zullen nemen, Hem altijd indachtig zullen zijn en zijn geboden zullen onderhouden.⁴ Als wij die beloften niet nakomen, kunnen we in de war raken over de bron van de ingevingen die we voelen.
We ontvangen de ingevingen van de Heer meestal op stille momenten, tijdens een eredienst, als we de Schriften bestuderen of bidden, of als we in onze roeping dienen, maar niet tijdens zelfzuchtige bezigheden of wanneer we ons met wereldse activiteiten omringen.
Ten slotte moeten wij bereid zijn om gehoor te geven aan ingevingen waardoor we onze koers moeten aanpassen. Een indruk om van koers te veranderen kan betrouwbaarder zijn dan een indruk om iets na te streven wat we toch al wilden doen.

III. Goed blijft goed

Beste jonge vrienden, jullie groeien in een heel andere wereld op dan je ouders en grootouders. Daarom mag je niet vergeten dat de oude waarden en geboden nog steeds van kracht zijn. Wij zijn kinderen van God, en zijn geboden blijven belangrijk, of wij nu met een huifkar of een ruimteschip reizen, en of wij nu met onze stem of via sms communiceren.

Goed blijft goed, en fout blijft fout, ongeacht het gedrag of de uitspraken van film-idolen, tv-persoonlijkheden of beroemde atleten. De normen in de Schriften, de leringen van levende profeten, en de waarden in het boekje Voor de kracht van de jeugd zijn nog steeds je beste leidraad voor persoonlijke keuzes op het gebied van seksuele reinheid, lichamelijke gezondheid, eerlijkheid, kleding en uiterlijk, en alle andere onderwerpen daarin. Als je die trouw navolgt, zul je gezegend worden. President Russell M. Nelson heeft gezegd: ‘Het boekje Voor de kracht van de jeugd moet jouw norm zijn. ‘Het is de norm die de Heer al zijn jongeren hoog wil laten houden.’⁵

In zijn krachtige wereldwijde devotional voor jongeren heeft de profeet gezegd:

‘Als je het geestelijke werk doet dat nodig is om die essentiële, geestelijke vaardigheid te ontwikkelen om de influisteringen van de Heilige Geest te gaan herkennen, als je het echt wilt en volhoudt, [zul] je alle leiding krijgen die je ooit nodig zult hebben. Je krijgt op zijn wijze en zijn tijd van de Heer antwoord op je vragen.’⁶

Daar voeg ik mijn belofte aan toe en ik getuig van onze Heiland, Jezus Christus, wiens leringen en verzoening dat alles mogelijk maken. In de naam van Jezus Christus. Amen.