‘Ons geschenk van hoop’, Voor de kracht van de jeugd, december 2021.
Kom dan en volg Mij
Ons geschenk van hoop
Uit de belevenissen van een profeet blijkt dat God ons hoop kan geven als we ons op Jezus Christus richten.
Zie, het Lam Gods, Walter Rane
Hebben je ooit een dag meegemaakt waar maar geen einde aan leek te komen? Daar kun je vast ‘Ja!’ op zeggen. We maken allemaal dagen mee waarop een en ander niet zo gaat als we hopen. Je toast verbranden bij het ontbijt, een proefwerk slecht maken, of een meningsverschil hebben met een vriend, zulke dingen kunnen beslist je dag bederven.
Maar er zijn ook andere, grotere moeilijkheden. Misschien verliezen we iemand die ons dierbaar is, krijgen we een ernstige ziekte of verlaat iemand om wie we geven de kerk. Het kan lijken alsof we dergelijke beproevingen niet aankunnen, en ze duren soms veel langer dan een dag. En er zijn zoveel problemen in de wereld dat we soms misschien wel denken dat alles hopeloos is.
Maar in feite hebben we altijd een reden om hoop te hebben. Mormon heeft geschreven: ‘Zie, ik zeg u dat u door de verzoening van Christus […] zult hopen’ (Moroni 7:41). Daarom heeft president Russell M. Nelson gezegd: ‘Hoe hopeloos alles ook kan lijken, bedenk dat we altijd hoop kunnen hebben. Altijd!’1
Er is geen betere tijd dan de kersttijd om hieraan te denken, omdat we nu de geboorte van ‘het licht, het leven en de hoop van de wereld’ vieren.2 De Schriften staan vol verhalen die ons aan onze hoop op Christus doen denken. In feite zijn de Schriften geschreven om van Hem te getuigen zodat wij ‘de hoop zouden behouden’ (Romeinen 15:4).
Een van die boodschappen van hoop bereikte ons iets meer dan honderd jaar geleden. Ze kwam in een moeilijke periode van onze geschiedenis, bij monde van een profeet van God die het zelf erg moeilijk had. We leren ervan dat we onze grootste hoop in onze hemelse Vader en Jezus Christus kunnen vinden, vanwege hun volmaakte liefde voor ons, en vanwege de verzoenende genade van de Heiland.
Een visioen voor een wereld in nood
Het jaar 1918 was een moeilijke, zware periode. De wereld was in de greep van een wereldwijde pandemie, zoals wij onlangs hebben meegemaakt. De grieppandemie verbreidde zich over de hele wereld en maakte miljoenen slachtoffers. De Eerste Wereldoorlog woedde al sinds 1914. De wreedheid in die oorlog veroorzaakte vernietiging, dood en verdriet van ondenkbare omvang.
Foto’s, Getty Images
Geconfronteerd met deze wereldwijde rampen vroegen veel mensen zich af: Is er leven na de dood? Wat gebeurt er met ons na de dood? Ga ik mijn dierbaren terugzien?
President Joseph F. Smith (1838–1918), de zesde president van de kerk, maakte in 1918 ook een persoonlijk drama mee. Zijn oudste zoon, ouderling Hyrum Mack Smith, die apostel was, overleed onverwachts. Enkele maanden later overleed Hyrums vrouw, Ida. Ze liet vijf kinderen achter.3
President Joseph F. Smith maakte in 1918 een familiedrama mee. Zijn oudste zoon, Hyrum Mack Smith, overleed onverwachts. Enkele maanden later overleed Hyrums vrouw, Ida. Ze liet vijf kinderen achter.
President Smith wist wat het was om dierbaren te verliezen. Hij was nog maar 5 jaar toen zijn vader, Hyrum Smith, en zijn oom, de profeet Joseph Smith, in de gevangenis te Carthage de martelaarsdood stierven. Zijn moeder, Mary Fielding Smith, overleed toen hij 13 jaar was. President Smith had ook zijn vrouw Sarah en 13 kinderen verloren.4
Maar deze sterfgevallen in 1918 brachten nieuwe rouw met zich mee. President Smith zocht door Schriftstudie en gebed troost. Toen hij bij het lezen in het Nieuwe Testament de verzoening van Jezus Christus overpeinsde (zie Leer en Verbonden 138:1–3), kreeg hij een visioen van de geestenwereld. Hij zag de rechtschapen geesten die ernaar uitzagen om van de dood verlost te worden (zie Leer en Verbonden 138:11–15). Hij zag ook dat de Heiland in de tijd tussen zijn dood en opstanding het evangelie aan de geesten in de geestenwereld verkondigde (zie Leer en verbonden 138:19). En hij zag dat de Heiland rechtschapen dienstknechten uitstuurde om mensen te onderwijzen die in dit leven geen kans hadden gekregen om over het evangelie te horen.
Dat visioen kwam toen de wereld hoop dringend nodig had. President M. Russell Ballard, waarnemend president van het Quorum der Twaalf Apostelen, heeft gezegd dat dit visioen ‘nog duidelijker [liet] zien hoe groots en veelomvattend het plan van onze hemelse Vader voor zijn kinderen, en Christus’ verlossende liefde en de weergaloze macht van zijn verzoening zijn’.5
Hoopgevende waarheden
De geesten die president Smith in zijn visioen zag, beschouwden de scheiding van hun geest en hun lichaam bij de dood ‘als een gevangenschap’ (Leer en Verbonden 138:50). Door het visioen van president Smith zijn wij ervan verzekerd dat deze ‘gevangenschap’ niet permanent is. Dankzij de Heiland hebben wij de hoop dat we op een dag zullen opstaan en ‘een volheid van vreugde’ zullen ontvangen (Leer en Verbonden 138:17).
We hebben ook de verzekering dat onze hemelse Vader en Jezus Christus elke ziel de kans geven om bij Hen celestiale heerlijkheid en eeuwig geluk te ontvangen. Dat geldt ook voor hen die ‘gestorven zijn zonder kennis van [het] evangelie, maar het aangenomen zouden hebben’ (Leer en Verbonden 137:7).
Maar we hoeven niet tot het volgende leven te wachten om hoop te krijgen. We kunnen nu al hoop hebben door in Jezus Christus te geloven en op Hem te vertrouwen. Hoop is een gave van de Geest (zie Moroni 8:26), en we krijgen die door de verzoening van Christus.
Een bijzondere manier om hoop te hebben
Toen president Smith het evangelie en de verzoening van de Heiland overpeinsde, kreeg hij een openbaring die niet alleen hem, maar een hele wereld in beroering troost en hoop bood. Overpeinzen is meer dan alleen nadenken. Het betekent dat je diep over iets nadenkt, en je kunt er een sterker gevoel van hoop door krijgen. Ruim dit jaar met Kerstmis wat tijd in om over de Heiland na te denken.
Bedenk wat zijn geboorte, leven, leringen en verzoening voor jou betekenen. Je kunt er je hart door openstellen, en dan kan de Heilige Geest je ‘vrede in [je] gemoed’ schenken (zie Leer en Verbonden 6:23). Het kan je leven met licht en hoop vullen, zelfs als het leven moeilijk is.
Wij worden aangemoedigd ‘standvastig in Christus voorwaarts [te] streven, met volmaakt stralende hoop, en liefde voor God en voor alle mensen’. En als we ‘voorwaarts stre[ven, [ons] vergastend aan het woord van Christus, en tot het einde volhard[en], zie, zo zegt de Vader: U zult het eeuwige leven hebben’ (2 Nephi 31:20).