Als je je eenzaam voelt

Jessica Zoey Strong

Kerktijdschriften

De Heiland heeft ‘de eenzaamste reis [gemaakt] die iemand ooit heeft afgelegd’¹, zodat jij niet alleen hoeft te zijn.

Heb je je weleens eenzaam gevoeld? Ik wel. Toen ik zeven jaar was, huilde ik bij mijn moeder uit omdat ik op school geen vrienden had. In mijn tienerjaren was ik een van de weinige jongevrouwen in een zondagsschoolklas met voornamelijk jongens (en natuurlijk wilde ik niet met hen praten!). En ik hoorde er bij mensen in mijn team of klas soms niet echt bij.

Maar mijn eenzaamste ervaring was op zending in Guadalajara (Mexico). Ik was er nog maar een paar dagen en sprak niet veel Spaans. Mijn collega sprak alleen Spaans. We communiceerden voornamelijk met de paar woorden die ik in het opleidingscentrum voor zendelingen had geleerd en door veel te wijzen. Als klap op de vuurpijl hadden we tijdelijk geen elektriciteit of warm water in ons appartement. Ik was heel erg uit mijn comfortzone en voelde me helemaal alleen.

Jij hebt je vast ook weleens zo eenzaam gevoeld. Misschien is één van deze situaties op jou van toepassing:

Je hebt moeite om er op school bij te horen of je wordt gepest.
Het gaat moeilijk tussen jou en een paar van je vrienden.
Je bent het enige lid van de kerk op jouw school.
Je woont in een nieuwe stad of een nieuw land.
Je mist een familielid dat op zending of in militaire dienst is, of is overleden.
Je voelt je door zonde van je hemelse Vader en Jezus Christus afgescheiden.

Als je je eenzaam voelt, kun je je op de Heiland richten. Hij weet precies hoe het voelt om eenzaam te zijn en Hij weet precies hoe Hij jou kan helpen. Uit wat de Heiland doorstond toen hij zijn zoenoffer bracht, kunnen we het een en ander leren dat onze eenzaamheid in een ander licht stelt.

Je zult kracht ontvangen

Ouderling Jeffrey R. Holland van het Quorum der Twaalf Apostelen noemde de verzoening van de Heiland ‘de eenzaamste reis die iemand ooit heeft afgelegd’.² Toen Christus in de hof van Gethsémané leed en uit iedere porie bloedde, lagen zijn discipelen te slapen.

Toen Jezus leed, bad Hij als volgt: ‘Vader, als U wilt, neem deze drinkbeker van Mij weg; maar laat niet Mijn wil, maar de Uwe geschieden.’ Hoewel de last van de Heiland niet werd weggenomen, ‘[verscheen] aan Hem een engel uit de hemel, die Hem versterkte’ (Lukas 22:42–43).

Onze hemelse Vader zond een engel om zijn Zoon in zijn lijden kracht te geven. En Hij zal ons in onze eenzaamheid kracht geven. Op zending zond Hij ons ook ‘engelen’: leden van de wijk die ons warme dekens, een douche of een maaltijd gaven, wat toen heel veel voor mij betekende.

Je bent niet in de steek gelaten

Soms voel je je misschien zo eenzaam dat je denkt dat je verlaten of in de steek gelaten bent. Maar Hij heeft je niet verlaten. En Jezus Christus begrijpt hoe eenzaam je je voelt.

Nadat de Heiland in Gethsémané had geleden, werd Hij door een van zijn apostelen verraden. Trouwe volgelingen en vrienden verloochenden Hem. Ouderling Holland heeft gezegd: ‘Wat wellicht het moeilijkste moment op zijn eenzame weg naar de verzoening is geweest [bestond uit] de verlammende wanhoop dat God Hem had verlaten toen [de Heiland] in ultieme eenzaamheid uitriep: “Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?”’³

Aan het kruis voelde de Heiland zich even helemaal alleen.

Maar ouderling Holland legt uit: ‘Een volmaakte Vader [had] zijn Zoon op dat moment niet verlaten. Ik denk persoonlijk dat de Vader tijdens de hele bediening van Christus op aarde wellicht nooit dichter bij zijn Zoon heeft gestaan dan in deze hartverscheurende laatste momenten van zijn lijden.’⁴

Net zoals onze hemelse Vader de Heiland nooit heeft verlaten, zal Hij jou nooit verlaten. Je ziet het misschien niet altijd, maar Hij is dicht bij je. Hij kent je verdriet en hoort je gebeden. Hij is er altijd voor je, met uitgestrekte armen (zie Mosiah 16:12).

Je kunt geestelijke verwijdering overbruggen

Hoewel onze hemelse Vader ons nooit in de steek laat, maken we soms keuzes die ons een tijdje van Hem en Jezus Christus verwijderen. Door die verwijdering kunnen we ons erg eenzaam voelen. Maar ook dat begrijpt Jezus Christus.

Onze hemelse Vader heeft zijn Zoon nooit in de steek gelaten, maar volgens ouderling Holland ‘onttrok [Hij] aan Jezus voor een korte tijd de troost van zijn Geest en de steun van zijn persoonlijke tegenwoordigheid’. Ouderling Holland heeft gezegd: ‘Deze volmaakte Zoon die nooit kwaad had gesproken, nooit kwaad had gedaan […] moest weten hoe de rest van de mensheid – wij allemaal – zich zou voelen na het begaan van deze zonden […] dat de Geest van God Zich terugtrekt, resulterend in een gevoel van volslagen, verschrikkelijke en hopeloze eenzaamheid.’⁵

De Heiland begrijpt hoe eenzaam we ons kunnen voelen door onze zonden. En omdat Hij onze zonden op Zich heeft genomen, hoeven we niet lang eenzaam te zijn. We kunnen ons bekeren en weer dichter tot God komen. Het is nooit te laat.

Als we ernaar streven onze verbonden na te komen, hebben we de belofte dat we zijn Geest altijd bij ons mogen hebben. Dus als we ons dagelijks bekeren en het goede proberen te kiezen, zullen we ons misschien eenzaam voelen, maar nooit echt alleen zijn.

De Heiland begrijpt je

Het maakt niet uit waarom je je eenzaam voelt of hoe eenzaam je bent; de Heiland begrijpt je. Hij heeft de ultieme eenzaamheid gevoeld gedurende de grootste lijdensweg die iemand ooit heeft gekend.

‘Ik heb u in mijn handpalmen gegraveerd’, zegt Hij. ‘Uw muren heb ik voortdurend voor ogen’ (1 Nephi 21:16). Hij weet waarom je eenzaam bent. Hij kent jou. Dankzij zijn zoenoffer hoef je niet alleen te zijn.