“ได้เวลาเต้นรำ,” เพื่อความเข้มแข็งของเยาวชน, ก.ย. 2023.
ได้เวลา เต้นรำ
เยาวชนเหล่านี้พบปีติผ่านการเอาชนะความกลัวและการแบ่งปันพรสวรรค์ของตนกับผู้อื่น
ภาพถ่ายโดย คริสตี พาวเวลล์
เอโมโอนาห์ วาย. และแจ็กซ์ ซี. วัยสิบสี่ปี มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือทั้งคู่แสดงการเต้นรำที่งานวาไรตี้โชว์ในการประชุมใหญ่เอฟเอสวายในโพรโว ยูทาห์
การเต้นเพียงคนเดียวต่อหน้าเยาวชนหนุ่มสาวนับพันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับทั้งสองคน แต่เมื่อพวกเขาพยายามพัฒนาและแบ่งปันพรสวรรค์ พวกเขาได้รับการเปิดเผยและสามารถเติบโตในเส้นทางที่ช่วยให้พวกเขา “เป็นเหมือนพระเยซูคริสต์มากขึ้น และทำให้ [ตัวพวกเขาเอง] ผู้อื่น และแม้โลกนี้ดีขึ้น” (การพัฒนาตนเอง: หนังสือแนะแนวสำหรับเยาวชน [2019], 1)
การเต้นรำแบบห่วงกับ เอโมโอนาห์
เอโมโอนาห์ตัดสินใจแบ่งปันความสามารถในการเต้นรำแบบห่วง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมอเมริกันพื้นเมืองของเธอ “เพื่อนของฉันคนหนึ่งที่เคยไปเอฟเอสวายบอกฉันว่าพวกเขาจัดการแสดงพรสวรรค์ และฉันควรจะแสดงที่นั่นด้วย” เธอกล่าว
“ฉันรู้สึกประหม่าเล็กน้อย ฉันเลยพยายามไม่สนใจผู้คนที่รับชมอยู่” แต่เป็นเรื่องยากมากที่จะทำแบบนั้น! “ฉันได้ยินทุกคนส่งเสียงเชียร์ไปด้วย” เธอกล่าว “พวกเขาส่งเสียงดังจนฉันแทบไม่ได้ยินเสียงเพลง ฉันรักษาจังหวะแทบจะไม่ได้เลย!”
เอโมโอนาห์พยายามเตรียมความพร้อมเต็มที่ในการเต้นรำแบบห่วง เธอกล่าวว่า “มีพัฒนาการการเรียนรู้แน่นอน” แต่ยิ่งเธอฝึกฝนมากเท่าใด เธอก็ยิ่งเรียนรู้เกี่ยวกับตนเองมากขึ้น
การเล่าเรื่องราวที่เปี่ยมด้วยพรสวรรค์
การเต้นรำแบบห่วงเป็นรูปแบบหนึ่งของการเล่าเรื่องส่วนตัว “คุณเริ่มต้นด้วยห่วงเดียวที่แสดงถึงการเริ่มต้นของคุณ จากนั้นเพิ่มทีละห่วงมากขึ้นเรื่อยๆ เพื่อแสดงให้เห็นสิ่งต่างๆ ในชีวิตคุณมากขึ้น ในการแสดงของฉัน คุณจะได้เห็นผีเสื้อ นกอินทรี และคาวบอย” เอโมโอนาห์กล่าว “ตอนที่ฉันเล่าเรื่อง ฉันรู้สึกเหมือนกำลังเล่าเรื่องสิ่งต่างๆ ที่ฉันเรียนรู้และประสบการณ์ที่ฉันได้รับ”
เอโมโอนาห์มาจากเผ่าเชเยนห์และเผ่าอาราปาโฮแห่งโอกลาโฮมา และยังมาจากฟอร์ทเพ็คซูและแอสสินิโบยน์ซึ่งเป็นเขตสงวนชนพื้นเมืองอเมริกัน เธอกล่าวว่า “ฉันเคยรู้สึกแตกต่างจากคนอื่นๆ มาก” และบางครั้ง “ทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจ” แต่การเต้นรำแบบห่วงเป็นการน้อมรับความเป็นปัจเจกบุคคล นักเต้นแต่ละคนจะสร้างท่าเต้นของตัวเองและ “นั่นคือสิ่งที่ทำให้มีเอกลักษณ์และเป็นส่วนตัวสำหรับคุณ” เธอกล่าว
พรสวรรค์เสริมกำลังได้
เอโมโอนาห์รู้สึกใกล้ชิดกับพระผู้เป็นเจ้ามากขึ้นระหว่างที่เธอสวดอ้อนวอน อ่านพระคัมภีร์ และมุ่งมั่นที่จะติดตามพระเยซูคริสต์ เธอยังรู้สึกใกล้ชิดกับพระผู้เป็นเจ้ามากขึ้นเมื่อเธอมุ่งมั่นพัฒนาพรสวรรค์ของตนเอง “เมื่อฉันหยิบห่วงขึ้นมาและเริ่มเต้นรำ ฉันรู้สึกถึงปีติ” เธอแนะนำว่า “ค้นหาสิ่งที่คุณรัก และค้นหาคนดีๆ ที่จะช่วยให้คุณใช้พรสวรรค์เพื่อเสริมกำลังตนเองและผู้อื่น การรับใช้ผู้อื่นสามารถช่วยเสริมสร้างประจักษ์พยานของคุณเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์เช่นกัน”
เต้นรำแบบไอริช กับแจ็กซ์
แจ็กซ์รู้สึกประหม่ามากในการแสดงพรสวรรค์ของเขานั่นคือการเต้นแบบไอริชที่งานวาไรตี้โชว์ในเอฟเอสวาย “ผมรู้สึกหวาดกลัวมากเลยครับ ราวกับว่า ตกอยู่ในบ่องู” เขากล่าว “ผมสวดอ้อนวอนเล็กน้อยก่อนจะขึ้นแสดง ผมยังคงรู้สึกหวาดกลัวแต่แล้วเสียงดนตรีก็ดังขึ้น ผมแสร้งทำเป็นว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่น ผมแค่เริ่มเต้นรำ”
แจ็กซ์กระโดดและขยับขาไปมาในแบบไอริชดั้งเดิม แต่เมื่อเห็นสีหน้าร่าเริงของแจ็กซ์ คนส่วนใหญ่อาจเดาไม่ออกว่าเป็นการฝ่าฟันอุปสรรคเพื่อมายืนจุดนั้น
การพัฒนาพรสวรรค์เพื่อช่วยจัดการความเครียด
“เมื่อปี 2020 ผมรู้สึกเครียดมากๆ จนอยากฆ่าตัวตาย” แจ็กซ์กล่าว “ผมอยู่ในโรงพยาบาลสุขภาพจิตตลอดหนึ่งเดือน ผมพบว่าผมมีอาการสมองอักเสบและเรียนรู้ว่าผมเป็นเด็กออทิสติก เป็นเรื่องยากมากจริงๆ ครับ”
หลังจากที่แจ็กซ์ได้รับการรักษาด้านสุขภาพจิตแล้ว คุณแม่ของเขากระตุ้นให้เขาหาทางออกทางกายภาพเพื่อช่วยจัดการกับความเครียด เขาตัดสินใจค้นหาการเปิดเผยส่วนตัวถึงสิ่งที่เขาทำได้
“ผมสวดอ้อนวอนถึงเรื่องนี้และทูลขอความช่วยเหลือ” เขากล่าว “ผมจำได้ว่าป้าของผมกำลังสอนการเต้นรำแบบไอริช ผมเลยเริ่มเรียนก่อนที่จะเริ่มการแสดงคริสต์มาสครั้งใหญ่ของเรา ผมต้องเรียนรู้ท่าเต้นห้าท่าในเวลาสองสัปดาห์ นั่นสนุกมากเลยครับ” แจ็กซ์พูดติดตลก ไม่นาน การเต้นรำแบบไอริชกลายเป็นพรอันยิ่งใหญ่ในชีวิตเขา “การเต้นช่วยเรื่องระดับความเครียดและความรู้สึกแย่ๆ ได้มากเลยครับ” เขากล่าว
การแบ่งปันพรสวรรค์ของเขา
ที่เอฟเอสวาย เพื่อนๆ ของแจ็กซ์ถามว่าเขามีพรสวรรค์ที่จะแสดงในงานวาไรตี้โชว์บ้างไหม เขาจึงเต้นรำบนทางเท้าให้พวกเขาดู เมื่อพวกเขาบอกว่าเขาควรขึ้นแสดง ความคิดแรกของแจ็กซ์คือ “ไม่เอาน่า” แต่เขาตัดสินใจแสดงพรสวรรค์ของเขา ถึงแม้เขาจะหวาดกลัวก็ตาม
ตอนนี้ แจ็กซ์เห็นวิดีโอการแสดงของตัวเองที่เอฟเอสวายแล้ว เขาอดหัวเราะไม่ได้ “ผมทำหน้านิ่งในตอนแรก” เขากล่าว “แต่แล้วคนก็เริ่มส่งเสียงเชียร์ ผมเลยเริ่มยิ้ม”
สำหรับเยาวชนที่ประสบปัญหา แจ็กซ์ให้คำแนะนำดังนี้ “การเล่าให้ใครสักคนฟังจะดีกว่าการเก็บซ่อนในแบบที่ผมเคยทำ พระเจ้าทรงทราบว่าคุณคือใคร และพระองค์จะทรงอยู่เคียงข้างคุณ พระเจ้าทรงต้องการช่วยคุณ”
โดยรวมแล้ว แจ็กซ์รู้สึกว่าการเรียนรู้การเต้นรำแบบไอริชเป็นพรจากพระบิดาบนสวรรค์
ท่านเป็นคนพิเศษสุด
ท่านไม่มีทางรู้ได้เลยว่า เมื่อ ท่าน หันมาหาพระเจ้า บางทีท่านอาจจะได้รับแรงบันดาลใจในการพัฒนาพรสวรรค์ใหม่ด้วย
เช่นเดียวกับเอโมโอนาห์และแจ็กซ์ พระวิญญาณบริสุทธิ์จะทรงช่วยท่านรับรู้ถึงพรสวรรค์ เมื่อท่านพัฒนาพรสวรรค์เหล่านี้และแบ่งปันกับผู้อื่น ท่านจะพบความช่วยเหลือเมื่อพยายามเป็นเหมือนพระผู้ช่วยให้รอดมากขึ้น
ท่านจะพัฒนาและแบ่งปันพรสวรรค์ใดได้บ้าง?