จงตามเรามา

เอเฟซัส 6:10–18

จงสวมยุทธภัณฑ์

โดย เดวิด ดิกสัน; ภาพประกอบโดย แดเรน รอว์ลิงส์

เยาวชนหญิงอ่านพระคัมภีร์

เด็กหญิงยกมือในชั้นเรียนเซมินารี

ว่าไงจ๊ะโจแอนนา?

เด็กหญิงกำลังพูด

คือว่ายุทธภัณฑ์ของพระผู้เป็นเจ้า ดูเหมือนไม่เคยเกี่ยวข้องกับหนูมากเท่าไร

หนูไม่ได้อยู่ใน สนามรบ ทุกวัน! หรือแม้แต่ทางวิญญาณ

ครูเซมินารีพูดกับชั้นเรียน

ทุกคนเคยโมโหไหม? หรือรู้สึกสิ้นหวังบ้างไหม?

เด็กหญิงกำลังพูด

เคยค่ะ ทุกคนเคย หนูไม่ได้คิดว่าสิ่งนั้นคือ การสู้รบ

ผู้หญิงกำลังพูด

ซาตานใช้กลยุทธ์มากมายต่อต้านเรา เช่น …

สัตว์ประหลาดและเด็กหญิง

ความท้อแท้

ความโกรธ

การหมดหนทางหรือความสิ้นหวัง

เด็กหญิงสวมยุทธภัณฑ์และถือดาบ เผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาด

เชื่อฉันสิ ทั้งหมดนี้เป็นการต่อสู้เพื่อวิญญาณของตน และยุทธภัณฑ์ของพระผู้เป็นเจ้าช่วยได้!

เด็กหญิงขี่จักรยาน, เด็กหญิงกำลังเดิน

ยางรถจักรยานทำให้โคลนกระเด็น

เด็กหญิงที่ขี่จักรยานกล่าวขอโทษเด็กหญิงที่เปื้อนโคลน

ไม่นะ! ฉันขอโทษจริงๆ!

เด็กหญิงนึกถึงการต่อสู้กับสัตว์ประหลาด

เด็กหญิงขี่จักรยาน, เด็กหญิงเดินและพูดคุยกัน

ไม่เป็นไรหรอก ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้ตั้งใจ

ฉันไม่โกรธเลย เพราะยุทธภัณฑ์ทำหน้าที่ของมัน!