การรับใช้ ผ่านมือถือ
ผมขอบคุณเพื่อนของผมมากที่ส่งข้อความนั้น และผมดีใจที่ผมเชื่อฟังการกระตุ้นเตือนให้ส่งข้อความของผมเอง
ภาพประกอบโดย ไมเคิล มุลลาน
ปีหนึ่ง คุณแม่ พี่สาว และผมไปบ้านคุณลุงเพื่อใช้เวลาช่วงวันหยุด หนึ่งวันก่อนเราเดินทาง ผมลบแอปโซเชียลมีเดียทั้งหมดของผมเพราะแอปเหล่านั้นส่งผลต่อความเข้มแข็งทางวิญญาณของผมจริงๆ ผมรู้ว่าการไม่เล่นโซเชียลมีเดียเป็นสิ่งที่ดีที่สุด แต่ผมรู้สึกเหงาเล็กน้อยและรู้สึกถูกทอดทิ้ง หลายวันหลังออกจากบ้าน ไม่มีใครติดต่อมาหาผม และผมรู้สึกเหมือนไม่มีใครสนใจจริงๆ
ในวันปีใหม่ ผมยังรู้สึกเหงาและเศร้า แต่แล้วก็ได้รับข้อความที่ไม่คาดคิดจากเพื่อนคนหนึ่งอวยพรปีใหม่ให้ เราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น แต่ข้อความของเขามีความหมายต่อผมมาก—หมายความว่ามีคนห่วงใย
จากนั้นผมได้รับการกระตุ้นเตือนว่า—ทําไมไม่ส่งข้อความไปหาเพื่อนทุกคนล่ะ? ผมทําทันทีโดยอวยพรปีใหม่ให้แต่ละคนและบอกพวกเขาว่าผมสํานึกคุณต่อพวกเขามาก บางทีบางคนอาจต้องการใครสักคนที่จะติดต่อพวกเขาเช่นกัน ทันใดนั้น ผมสังเกตเห็นดนตรีที่กําลังเล่นและความสุขบนใบหน้าของลูกพี่ลูกน้องได้ง่ายขึ้น ผมรู้สึกถึงพระวิญญาณ และความรู้สึกมีความสุขคงอยู่ตลอดทั้งวัน
ผมรู้สึกขอบคุณเพื่อนมากที่ส่งข้อความนั้น และผมดีใจที่ผมเชื่อฟังการกระตุ้นเตือนให้ส่งข้อความของผมเอง เหตุการณ์นี้ช่วยให้ผมติดต่อผู้อื่นเมื่อผมรู้สึกว่า ผม ต้องได้รับการติดต่อ ผมรู้ว่าถ้อยคําเหล่านี้ของประธานเอ็ม. รัสเซลล์ บัลลาร์ด (1928–2023) เป็นความจริง: “เราจะพบสันติ ปีติ และความสุขในชีวิตเมื่อรับใช้พระเจ้าและเพื่อนบ้านของเรา”
โมไซยาห์มาจากลากอส ไนจีเรีย นับตั้งแต่เขียนเรื่องนี้ เขาเริ่มรับใช้ในคณะเผยแผ่โกตดิวัวร์ อาบีจานตะวันออก