Ware bekering

Bonnie L. Oscarson

Algemeen jongevrouwenpresidente

Ware bekering komt tot stand door dag na dag en maand na maand de leerstellingen waarvan je weet dat ze waar zijn na te leven en de geboden te onderhouden.

Broeders en zusters, het stemt me nederig dat ik op dit spreekgestoelte sta, waar velen van mijn helden hebben gestaan. Ik wil graag enkele gevoelens van mijn hart bespreken en richt mijn woorden vooral tot de jongeren.

Een van de grote helden uit het Oude Testament was de profeet en krijger Jozua. Hij gaf deze uitnodiging aan de kinderen Israëls, die hij leidde: ‘Kiest dan heden, wie gij dienen zult […]. Maar ik en mijn huis, wij zullen de Here dienen!’¹ Jozua’s verklaring geeft blijk van ware bekering tot het evangelie. Bekering tot de beginselen van het evangelie komt, zowel voor Jozua als voor ons, door de beginselen van het evangelie na te leven en onze verbonden met de Heer te onderhouden.

Ik wil graag een bekeringsverhaal uit mijn familiegeschiedenis over een van mijn heldinnen vertellen. Ze heette Agnes Hoggan. Haar man en zij werden in 1861 in Schotland lid van de kerk. Wegens de grote vervolging in hun vaderland emigreerden ze met hun kinderen naar Amerika. Een aantal jaren later werd Agnes weduwe en moest ze hard werken om acht kinderen van voedsel en kleding te voorzien. Haar twaalfjarige dochter, Isabelle, had het geluk werk te vinden als dienstmeisje bij een rijk, niet-mormoons gezin.

Isabelle woonde in hun grote huis en zorgde voor de kleinere kinderen. Haar moeder kreeg wekelijks een bescheiden loon voor haar diensten. Isabelle werd al snel opgenomen in het gezin en genoot veel voorrechten die de andere gezinsleden ook hadden, zoals dansles, mooie kleding en theaterbezoek. Deze samenwerking duurde vier jaar, waarna het gezin waarvoor ze werkte overgeplaatst werd naar een andere staat. Ze hadden zo’n goede band met Isabelle dat ze haar moeder, Agnes, om toestemming vroegen haar wettelijk te adopteren. Ze beloofden haar een goede opleiding te bieden, ervoor te zorgen dat ze met een goede man trouwde en haar mede-erfgenaam met hun eigen kinderen te maken. Ze zouden Agnes ook blijven betalen.

Deze weduwe zat krap bij kas en moest een moeilijke beslissing nemen, maar aarzelde geen moment. Dit zijn de woorden die haar kleindochter jaren later schreef: ‘Buiten haar liefde had ze nog een betere reden om hun aanbod af te slaan — ze was helemaal uit Schotland gekomen en had vele moeilijkheden en beproevingen doorstaan voor het evangelie. Ze wilde tegen elke prijs vermijden dat een van haar kinderen zou verliezen waar zij zo ver voor was gekomen.’² Het rijke gezin bestookte haar met argumenten en Isabelle huilde en smeekte om te mogen gaan, maar Agnes was vastbesloten. Je kunt je voorstellen dat de zestienjarige Isabelle dacht dat haar leven verknoeid was.

Isabelle Hoggan is mijn overgrootmoeder. Ik ben uiterst dankbaar voor het getuigenis en de overtuiging die zo hevig in haar moeders hart brandden en haar ervan weerhielden om Isabelles lidmaatschap van de kerk in te ruilen voor wereldlijke beloften. Honderden van haar nakomelingen genieten nu de zegeningen van het lidmaatschap in de kerk en zijn de begunstigden van Agnes’ diepgewortelde geloof en bekering tot het evangelie.

Jonge vrienden, we leven in gevaarlijke tijden. De beslissingen die je elke dag, of zelfs elk uur, moet nemen, hebben eeuwige gevolgen. Je dagelijkse beslissingen bepalen je toekomst. Als je nog geen diepgewortelde getuigenis en overtuiging hebt dat De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen het koninkrijk Gods op aarde is, moet je er nu alles aan doen om die overtuiging te krijgen. Als je de vereiste inspanningen voor zo’n overtuiging uitstelt, breng je je ziel in gevaar.

Ware bekering houdt meer in dan kennis van evangeliebeginselen. Het gaat zelfs verder dan een getuigenis van die beginselen te hebben. Het is mogelijk om een getuigenis van het evangelie te hebben zonder het na te leven. Ware bekering betekent handelen naar ons geloof en het ‘een grote verandering in ons, ofwel in ons hart’ laten teweegbrengen.³ In het boekje Trouw aan het geloof staat: ‘Bekering is een proces, niet een gebeurtenis. U komt tot bekering doordat u uw best doet om de Heiland te volgen.’⁴ Dat vraagt tijd, inspanning en werk. Mijn betovergrootmoeder was ervan overtuigd dat het evangelie belangrijker voor haar kinderen was dan wat de wereld hun aan rijkdom en welgesteldheid te bieden had, omdat ze offers had gebracht, volhard had en het evangelie had nageleefd. Zij was bekeerd door de beginselen van het evangelie na te leven en er offers voor te brengen.

Wij moeten datzelfde proces doorlopen als we zo toegewijd willen zijn. De Heiland heeft gezegd: ‘Indien iemand diens wil doen wil, zal hij van deze leer weten, of zij van God komt, dan of Ik uit Mijzelf spreek.’⁵ Soms proberen we het andersom. We proberen bijvoorbeeld deze aanpak: ‘Ik zal de wet van tiende met plezier naleven, maar ik wil eerst weten of het een waar beginsel is.’ Misschien bidden we zelfs om een getuigenis van de wet van tiende en hopen we dat de Heer ons dat getuigenis geeft voor we ooit een tiendebriefje hebben ingevuld. Zo werkt het gewoon niet. De Heer verwacht van ons dat we geloof oefenen. We moeten consequent een volledige, eerlijke tiende betalen om er een getuigenis van te krijgen. Dit patroon dient op alle evangeliebeginselen toegepast te worden of het nu de wet van kuisheid, het beginsel van zedelijkheid, het woord van wijsheid of de wet van vasten is.

Ik wil jullie graag aan de hand van een voorbeeld uitleggen hoe het naleven van een beginsel ertoe leidt dat je je tot dat beginsel bekeert. In de jaren zestig was ik een jongevrouw en het enige mormoonse meisje op school. Het was een revolutionaire tijd, gekenmerkt door het verwerpen van traditionele waarden, drugsgebruik en een ‘alles mag’-mentaliteit. Veel van mijn leeftijdgenoten waren goede mensen, maar werden gemakkelijk aangestoken door het enthousiasme van deze nieuwe moraal, die eigenlijk de aloude onzedelijkheid was. Mijn ouders en kerkleerkrachten hadden me geleerd mijn lichaam met eerbied te behandelen, mijn verstand helder te houden en vooral op de geboden van de Heer te vertrouwen. Ik had besloten om situaties waarvan ik wist dat er alcohol zou zijn te mijden, en om tabak en drugs te mijden. Dat betekende vaak dat ik niet uitgenodigd werd voor feestjes en dat ik zelden datete. Steeds meer jongeren namen drugs en de gevaren waren toen nog niet zo bekend als nu. Veel van mijn leeftijdgenoten hebben blijvende schade door drugs opgelopen of zijn in ernstige verslavingen verstrikt geraakt. Ik was dankbaar dat ik thuis het woord van wijsheid had geleerd en ik kreeg een sterk getuigenis van dat beginsel door geloof te oefenen en het na te leven. Door dit ware evangeliebeginsel na te leven, kreeg ik een goed gevoel. Dat was de Heilige Geest die aan me bevestigde dat het beginsel waar was. Zo wordt ware bekering teweeggebracht.

De profeet Moroni uit het Boek van Mormon heeft gezegd: ‘En nu wil ik, Moroni, iets zeggen over die dingen; ik wil de wereld tonen dat geloof datgene is waarop men hoopt maar dat men niet ziet; daarom, betwist niet omdat gij niet ziet, want gij ontvangt geen getuigenis dan na de beproeving van uw geloof.’⁶ In deze wereld van onmiddellijke bevrediging verwachten we vaak een beloning te krijgen zonder er iets voor te moeten doen. Volgens mij vertelt Moroni ons dat we ergens een getuigenis van ontvangen als we er eerst voor werken en geloof oefenen door het evangelie na te leven. Ware bekering komt tot stand door dag na dag en maand na maand de leerstellingen waarvan je weet dat ze waar zijn na te leven en de geboden te onderhouden.

Dit is een heerlijke tijd om een jongere van de kerk te zijn. Jullie zijn de eersten die deelnemen aan het leerplan voor jongeren Kom hier, volg Mij. Een van de hoofddoelen van dit leerplan is je bekering tot het evangelie van Jezus Christus tot stand te brengen. Ongeacht hoe geïnspireerd je ouders en jeugdleiders ook zijn, je doet er goed aan te herinneren dat je ‘in hoofdzaak zelf verantwoordelijk [bent] voor [je] bekering. Niemand kan [je] bekering op zich nemen, en niemand kan [je] tot bekering dwingen.’⁷ Bekering wordt teweeggebracht door ijverig te bidden, de Schriften te bestuderen, naar de kerk te gaan, en waardig te zijn om deel te nemen aan tempelverordeningen. Bekering wordt teweeggebracht door te handelen naar de rechtschapen beginselen die we thuis en in onze lessen leren. Bekering wordt teweeggebracht door rein en deugdzaam te leven en de Heilige Geest als metgezel te hebben. Bekering wordt teweeggebracht door de verzoening van Jezus Christus te begrijpen, Hem als onze Heiland en Verlosser te aanvaarden en de verzoening in ons leven toe te passen.

Jouw persoonlijke bekering bereidt je voor op het sluiten van tempelverbonden, vervullen van een zending en stichten van je toekomstige gezin. Als je bekeerd bent, zul je het verlangen hebben om wat je geleerd hebt uit te dragen naar anderen. Je zult beter en met meer zelfvertrouwen, overtuiging en kracht kunnen getuigen. Het verlangen om het evangelie te verkondigen, en het zelfvertrouwen om moedig te getuigen, zijn natuurlijke gevolgen van ware bekering. De Heiland leerde Petrus: ‘Als gij eenmaal tot bekering zijt gekomen, versterk dan uw broederen.’⁸

Herinner je je Jozua, de profeet en krijger, nog? Hij was niet alleen zelf bekeerd, maar probeerde ook tot het eind van zijn leven de kinderen Israëls tot God te brengen. In het Oude Testament lezen we: ‘Israël diende de Here al de dagen van Jozua.’⁹ Wie ware bekering heeft ervaren, maakt gebruik van de kracht van de verzoening en ontvangt heil voor zijn of haar ziel. Vervolgens oefent hij of zij een krachtige invloed uit op al wie hem of haar kent.

Het evangelie naleven en op heilige plaatsen staan, is niet altijd makkelijk, maar ik getuig dat het de moeite waard is! De Heer gaf Emma Smith de raad ‘de dingen van deze wereld terzijde [te] leggen en naar de dingen van een betere [te] streven.’¹⁰ Ik vermoed dat we ons niet kunnen voorstellen hoe prachtig die ‘dingen van een betere’ wereld zijn!

Ik getuig dat we een liefhebbende hemelse Vader hebben, wiens grootste verlangen het is ons te helpen en zegenen als we het evangelie naleven en ons bekeren. Hij heeft duidelijk verklaard dat onze onsterfelijkheid en eeuwig leven zijn hoofddoel en werk zijn.¹¹ Hij wil ons weer bij Hem brengen. Ik getuig dat we bekeerd zullen worden en veel goeds tot stand zullen brengen in ons gezin en in de wereld als we handelen naar de leerstellingen van het evangelie en ze dagelijks naleven. Mogen we allen gezegend worden in onze dagelijkse inspanningen om dat doel te bereiken. Dat is mijn gebed in de naam van Jezus Christus. Amen.