Kuhaa ang mga Panalangin sa Inyong mga Pakigsaad
Ni Linda S. Reeves
Ikaduhang Magtatambag sa Kinatibuk-ang Kapangulohan sa Relief Society
Sa atong pagbag-o ug pagtahud sa atong mga pakigsaad, ang atong mga alantuson mogaan, ug makapadayon kita nga mahimong putli ug malig-on.
Mga sister, pagkanindot nga makig-uban ninyo.
Bag-o kong nakahimamat og usa ka babaye nga nangandam nga mabunyagan. Niining maong Dominggo miabut siya sa simbahan nga naglakaw og duha ka milya (3 km) sa lapukon kaayo nga dalan. Miadto dayon siya sa restroom (cr), gihubo ang iyang lapukon nga sinina, nanghugas, ug misul-ob sa limpyo nga sinina nga pang-Dominggo. Sa miting sa Relief Society iyang gisaysay ang iyang pagkakabig. Natandog ko sa iyang dakong tinguha nga malimpyohan ug maputli pinaagi sa paghinulsol ug sa maulaong sakripisyo sa Manluluwas ug sa iyang kaandam nga hunungon ang iyang “karaang kinabuhi” aron mohimo og sagradong mga pakigsaad sa atong Amahan sa Langit. Buwag siya sa iyang boyfriend, naningkamot sa pagbuntog sa pagkaadik aron makasunod sa Pulong sa Kaalam, miundang sa iyang trabaho sa Dominggo, ug nawala ang panaghigalaay sa mga minahal sa dihang iyang gipahibalo ang iyang mga plano nga magpabunyag. Determinado kaayo siya sa pagbiya sa iyang tanang mga sala aron siya malimpyohan ug mobati sa gugma sa Manluluwas. Nadasig ako nianang buntaga sa iyang tinguha nga mahimong limpyo sa pisikal ug espiritwal.
Nasayud kami nga daghan kaninyo ang mihimo og susama nga mga sakripisyo sa dihang inyong gibati ang saksi sa Espiritu Santo ug nagtinguha nga maghinulsol, magpabunyag, ug mamahimong limpyo. Tingali walay laing panahon nga atong mabati ang balaang gugma sa Manluluwas sa sama nga kabuhong nga atong bation sa higayon nga kita maghinulsol ug mobati sa Iyang mahigugmaong mga bukton nga naggakos ug nagsiguro kanato sa Iyang gugma ug pagdawat.
Pipila ka Dominggo ang milabay samtang naminaw ko sa pag-ampo sa sakrament, natandog ko sa paagi sa paglitok sa priest sa matag pulong uban ang tumang pagbati. Wala madugay akong gitawagan kadto nga priest aron magpasalamat niya sa pagtabang sa paghimo sa sakrament nga espirituhanong kasinatian alang namo ug sa kongregasyon. Wala siya sa ilang balay, apan ang iyang inahan mitubag, “Oh, malipay siya nga mitawag ka! Mao kini ang iyang unang higayon sa paghatag sa pag-ampo sa sakrament, ug kami nangandam na niini, naghisgot sa kaimportante sa sakrament ug sa pagbag-o sa atong mga pakigsaad sa bunyag uban sa Manluluwas sa takus nga paagi.” Gimahal kaayo nako kining maong inahan sa pagtudlo sa iyang anak mahitungod sa gahum sa mga pakigsaad sa bunyag ug unsaon pagtabang ang mga miyembro sa ward nga mobati niana nga gahum.
Laing inahan nga akong nailhan nag-inusarang naglingkod sa simbahan sulod sa pipila na ka tuig uban sa iyang upat ka gagmayng mga anak. Panagsa ra makapamalandong sa Manluluwas panahon sa sakrament, nagplano siya. Karon naningkamot siya sa paggahin og panahon kada Sabado sa pagribyu sa iyang semana ug paghunahuna sa iyang mga pakigsaad ug unsay angay niyang hinulsulan. “Dayon,” miingon siya, “bisan unsa pa nga matang sa kasinatian nga akong masinati sa akong mga anak sa Dominggo, andam ako nga moambit sa sakrament, mobag-o sa akong mga pakigsaad, ug mobati sa makalimpyo nga gahum sa Pag-ula.”
Ngano nga ang Manluluwas mihatag man og tumang importansya sa sakrament, minahal nga mga sister? Unsay nakaimportante niining senemana nga pagbag-o sa atong mga pakigsaad sa bunyag sa atong kinabuhi? Gidawat ba nato ang abilidad sa Manluluwas sa paglimpyo kanato sa hingpit matag semana kon kita takus ug mapalandungon nga moambit sa sakrament? Si Presidente Boyd K. Packer mipamatuod, “Mao kana ang saad sa ebanghelyo ni Jesukristo ug sa Pag-ula: … nga sa katapusan sa [atong mga kinabuhi, kita] makasulod sa tabil tungod kay naghinulsol sa [atong] mga sala ug nalimpyuhan pinaagi sa dugo ni Kristo.”1
Ang among kapangulohan mobati og dakong kalipay kon ang atong mga sister ug ang ilang mga pamilya mohimo ug motuman sa mga pakigsaad, apan sakitan kami niadtong nakasinati og dakong kalisdanan sa inyong kinabuhi tungod sa pagsupak sa mga pakigsaad sa inyong mga minahal. Si propeta Jacob, igsoon ni Nephi gisugo sa Ginoo sa pagpamulong ngadto sa iyang kaigsoonan mahitungod sa matarung nga mga babaye ug mga bata sa iyang panahon. Mopamatuod ko nga ang iyang mga pulong gipreserbar ilabi na alang sa atong panahon. Namulong siya kanato ingon og ang Manluluwas Mismo ang namulong. Si Jacob “gibug-atan uban sa dako nga tinguha … kabalaka” samtang siya nagpamatuod ngadto sa mga bana ug mga amahan:
“Kini nakapaguol kanako nga ako kinahanglan gayud nga mogamit og tuman nga kaisug sa pagpamulong … sa atubangan sa inyong mga asawa ug sa inyong mga anak, nga kadaghanan kansang mga pagbati hilabihan kalumo ug kaputli ug kahuyang. …
“… Ang mga bakho sa ilang mga kasingkasing misaka ngadto sa Dios. … Daghan nga mga kasingkasing namatay, natusok sa lawom nga mga samad.”2
Sa mga babaye ug mga bata nga nagtuman sa pakigsaad sa iyang panahon ug sa atong panahon, misaad si Jacob:
“Tan-aw ngadto sa Dios uban ang kalig-on sa hunahuna, ug pag-ampo ngadto kaniya uban sa hilabihan ka hugot nga pagtuo, ug siya mohupay kaninyo sa inyong mga kasakit. …
“… Ipataas ang inyong mga ulo ug dawata ang makapahimuot nga pulong sa Dios, ug pagbusog sa iyang gugma.”3
Mga sister, mopamatuod ko sa kalig-on ug gahum sa pag-ampo samtang atong ibu-bu ang atong kasingkasing ngadto sa atong Langitnong Amahan, ug sa mga tubag nga nadawat samtang kita “magbusog diha” sa mga kasulatan ug mga pulong sa buhi nga mga propeta.
Hapit tulo ka tuig na ang nakalabay usa ka grabe nga sunog ang miigo sa sulod sa minahal, makasaysayanong tabernakulo sa Provo, Utah. Ang kadaot ingon og grabe nga trahedya sa komunidad ug sa mga miyembro sa Simbahan. Daghan ang natingala, “Nganong mitugot ang Ginoo nga mahitabo kini? Sa pagkatinuod makapugong Siya sa sunog o makahunong nga maguba kini.”
Paglabay sa napulo ka bulan, atol sa kinatibuk-ang komperensya sa Oktubre 2011, madungog ang pagkasurprisa sa dihang si Presidente Thomas S. Monson mipahibalo nga ang hapit maguba nga tabernakulo himoon nga balaang templo—usa ka balay sa Ginoo! Sa kalit atong nakita unsay nahibaloan kanunay sa Ginoo! Dili Siya ang hinungdan sa sunog, apan mitugot Siya nga ang kalayo mosunog sa sulod nga bahin niini. Iyang nakita ang tabernakulo nga nindot nga templo—permanente nga balay sa paghimo og sagrado, mahangturong mga pakigsaad.4
Minahal kong mga sister, ang Ginoo mitugot nga kita pagasulayan, usahay hangtud sa atong kinadak-an nga kapasidad. Atong nakita ang mga kinabuhi sa mga minahal—ug tingali ang atua—nga naguba ug naghunahuna ngano nga ang usa ka mahigugmaon ug mabinationg Langitnong Amahan motugot nga mahitabo ang maong mga butang. Apan dili Siya mobiya kanato nga maugdaw; nagbarug Siya nga bukas ang mga bukton, madasigong nagdapit nato sa pagduol ngadto Kaniya. Iyang gitukod ang atong mga kinabuhi ngadto sa maanindot nga mga templo diin ang Iyang Espiritu makapuyo sa kahangturan.
Sa Doktrina ug mga Pakigsaad 58:3–4, ang Ginoo nagsulti kanato:
“Kamo dili makakita uban sa inyong kinaiyanhon nga mga mata, alang karon nga panahon, sa paagi sa inyong Dios mahitungod niadto nga mga butang nga moabut sa umaabut, ug ang himaya nga mosunod human sa daghan nga kalisdanan.
“Kay human sa daghan nga kalisdanan moabut ang mga panalangin. Busa ang adlaw moabut nga kamo pagakoronahan uban sa daghan nga himaya.”
Mga sister, ako mopamatuod nga ang Ginoo adunay plano sa atong matag kinabuhi. Walay bisan unsa nga panghitabo nga makasurprisa Kaniya. Nasayud Siya sa tanan ug mahigugmaon sa tanan. Andam Siyang motabang nato, mohupay nato, ug motambal sa atong kasakit kon kita mosalig sa gahum sa Pag-ula ug motahud sa atong mga pakigsaad. Ang mga pagsulay ug kalisdanan nga atong masinati tingali mao ang butang nga mogiya nato sa pagduol ngadto Kaniya ug pagtuman sa atong mga pakigsaad aron nga kita makabalik sa Iyang presensya ug makadawat sa tanan nga iya sa Amahan.
Niining miaging tuig ako nagkinahanglan ug gusto nga mobati sa gugma sa Ginoo sa hilabihan, sa pagdawat og personal nga pagpadayag, nga mas makasabut sa akong mga pakigsaad sa templo, ug sa pagpagaan sa akong mga alantuson. Samtang ako nag-ampo alang niini nga mga panalangin, akong gibati ang Espiritu nga naggiya nako sa pag-adto sa templo ug sa pagpaminaw pag-ayo sa matag pulong sa mga panalangin nga gisulti diha kanako. Mopamatuod ko nga samtang ako naminaw pag-ayo ug naningkamot sa paggamit sa akong hugot nga pagtuo, ang Ginoo nagmaloloy-on kanako ug mitabang nako nga mogaan ang akong mga alantuson. Mitabang Siya kanako nga mobati og tumang kalinaw mahitungod sa mga pag-ampo nga wala pa matubag. Mapugos nato ang Ginoo sa pagtuman sa Iyang mga saad kon kita motuman sa atong mga pakigsaad ug mogamit sa atong hugot nga pagtuo.5 Adto sa templo, minahal nga mga sister, ug kuhaa ang inyong mga panalangin!
Gusto kong maghisgut sa laing paagi nga makahatag nato og pagsalig ug hugot nga pagtuo. Kita usahay, isip mga babaye, dunay kalagmitan nga mahimong kritikal sa atong mga kaugalingon. Niining mga panahona kinahanglang pangitaon nato ang Espiritu ug mangutana, “Mao ba kini ang gusto sa Ginoo nga akong hunahunaon, o si Satanas naningkamot ba sa pagbuntog nako?” Hinumdumi ang kinaiya sa atong Langitnong Amahan, kansang gugma hingpit ug walay katapusan.6 Gusto siya nga molig-on kanato, dili mopakyas nato.
Isip mga miyembro sa Simbahan, kita usahay mobati nga kinahanglan kita nga mahimong kabahin sa usa ka “hingpit nga pamilya nga LDS” aron dawaton sa Ginoo. Sa kasagaran kita mobati nga “ubos ra” o dili angay sa gingharian kon kita mobati nga dili haum niana nga talan-awon. Minahal nga mga sister, kon nasulti ug nahimo na ang tanan, unsay importante sa atong Langitnong Amahan mao kon giunsa nato pagtuman ang atong mga pakigsaad ug giunsa nato sa pagpaningkamot sa pagsunod sa ehemplo sa Manluluwas, nga si Jesukristo.
Mopamatuod ko nga si Jesukristo mao ang atong Manluluwas ug Manunubos. Tungod sa Iyang maulaong sakripisyo, kita malimpyohan kada semana kon takus kitang moambit sa Iyang sakrament. Sa atong pagbag-o ug pagtahud sa atong mga pakigsaad, ang atong mga alantuson mogaan, ug makapadayon kita nga mahimong putli ug malig-on aron nga sa katapusan sa atong mga kinabuhi, maihap kita nga takus sa pagdawat sa kahimayaan ug kinabuhing dayon. Mopamatuod ako niining mga butanga sa pangalan sa atong pinalanggang Manluluwas, si Jesukristo, amen.