Kanunay nga Mohinumdom Kaniya
Ni Elder Gerrit W. Gong
Sa Kapangulohan sa Seventy
Mapaubsanon kong mopamatuod ug manghinaut nga kita sa kanunay mohinumdom Kaniya—sa tanang panahon, sa tanang butang, ug sa tanang dapit kon asa man kita.
Minahal kong mga kaigsoonan, dihang nagserbisyo ko sa Asia, ang mga tawo usahay mangutana nako, “Elder Gong, pila ka tawo ang nagpuyo sa Asia Area sa Simbahan?”
Miingon ko, “Katunga sa populasyon sa kalibutan—3.6 ka bilyon nga tawo.”
Dunay nangutana, “Lisud bang hinumduman ang tanan nilang mga ngalan?”
Ang paghinumdom—ug pagkalimot—mga bahin sa inadlawng pagpakabuhi. Sama pananglit, kausa, human mangita bisan asa sa iyang bag-ong celphone, nakahukom ang akong asawa nga tawagan kini sa laing celphone. Dihang nadungog niya nga mi-ring ang iyang celphone, naghunahuna ang akong asawa, “Kinsa kahay nanawag nako? Wala man koy tawong gihatagan ana nga numero!”
Ang paghinumdom—ug pagkalimot—mga bahin usab sa atong mahangturon nga panaw. Ang panahon, kabubut-on, ug panumduman makatabang nato sa pagkat-on, paglambo, ug pagpatubo sa pagtuo.
Sa mga pulong sa paborito nga himno:
Matag semana, sa pag-ambit sa sakrament, makigsaad kita nga kanunayng mohinumdom Kaniya. Migamit sa dul-an sa 400 ka mga scripture reference sa pulong nga mohinumdom, aniay unom ka paagi nga kita kanunayng makahinumdom Kaniya.
Una, kanunay kitang makahinumdom Kaniya pinaagi sa pagkamasaligon sa Iyang mga pakigsaad, mga saad, ug mga kasiguroan.
Ang Ginoo mohinumdom sa Iyang walay katapusang pakigsaad—gikan sa kapanahunan ni Adan ngadto sa kapanahunan nga ang kaliwatan ni Adan “modawat sa kamatuoran, ug mohangad sa itaas, niana ang Zion motan-aw sa ubos, ug ang tanan nga mga kalangitan mouyog uban sa kamaya, ug ang yuta mokurog uban sa kalipay.”
Ang Ginoo mohinumdom sa Iyang mga saad, lakip sa mga saad nga tipunon ang nagkatibulaag nga Israel pinaagi sa Basahon ni Mormon: Lain nga Tugon ni Jesukristo ug mga saad nga gihatag ngadto sa matag miyembro ug misyonaryo kinsa mohinumdom sa bili sa mga kalag.
Ang Ginoo nahinumdom ug mopaniguro sa mga nasud ug mga katawhan. Niining mga panahona sa ka-busy ug kalibug, “ang uban nagasalig sa mga carro [chariot], ug ang uban sa mga kabayo; Apan [kita] magahisgut sa ngalan sa Ginoo nga [atong] Dios,” kinsa naggiya “sa umaabut sama sa iyang gibuhat sa nangagi.” Sa “mga panahon nga malisud,” kita “[mohinumdom] nga dili ang buhat sa Dios ang makawang, apan ang buhat sa mga tawo.”
Ikaduha, kanunay kitang makahinumdom Kaniya pinaagi sa mapasalamatong pag-ila sa Iyang impluwensya sa tibuok natong kinabuhi.
Ang gihimo sa Ginoo sa atong kinabuhi kasagaran mas klaro kon kini nahuman na. Sama sa gisulti sa Kristiyanong philosopher nga si Soren Kierkegaard: “Ang kinabuhi kinahanglang masabtan pinaagi sa nangagi. Apan … kinahanglang magpakabuhi sa karon ug sa umaabut.”
Ang pinangga nakong inahan bag-o lang nagsaulog sa iyang ika-90 nga birthday. Mapasalamaton siyang mipamatuod sa panalangin sa Dios sa matag dagkong panghitabo sa iyang kinabuhi. Ang mga kasaysayan sa pamilya, mga tradisyon, ug mga relasyon makatabang nga mahinumduman nato ang mga nangagi samtang naghatag og umaabut nga mga sumbanan ug paglaum. Ang mga linya sa awtoridad sa priesthood ug patriyarkal nga mga panalangin nagsaksi sa kamot sa Dios sa tanan nga mga henerasyon.
Nakahunahuna ba mo sa inyong kaugalingon isip ang inyo mismong buhi nga basahon sa panumduman—naglangkob sa unsay inyong hinumduman ug unsaon kini paghinumdom?
Sama pananglit, sa batan-on pa ko, gusto gyud kong modula og basketball sa eskwelahan. Nagsigi ko og praktis. Usa ka adlaw gitudlo sa among coach ang among 6-foot-4-inch (1.93 m) nga maayo kaayo nga sentro ug ang among 6-foot-2-inch (1.88) nga maayo kaayo nga forward ug giingnan ko, “makahimo ko sa pagbutang nimo sa team, apan morag dili gyud ka makadula.” Nahinumdom ko sa mabination niyang awhag nga, “Nganong dili ka mo-try out sa soccer? Maayo gyud ka.” Giabibahan ko sa akong pamilya dihang naka-score ko sa una nakong goal.
Atong mahinumduman kadtong naghatag nato og higayon, ug ikaduhang higayon, uban sa kamatinuoron, kamabination, pailub, ug pagdasig. Ug mahimo nga kita ang hinumduman sa uban dihang gikinahanglan kaayo nila ang tabang. Ang mapasalamatong paghinumdom sa tabang sa uban ug ang magiyahong impluwensya sa Espiritu maoy paagi sa paghinumdom Kaniya. Paagi kini nga atong maihap ang daghang panalangin ug makita unsay nahimo sa Dios.
Ikatulo, kanunay kitang makahinumdom Kaniya pinaagi sa pagsalig kon ang Ginoo mopaniguro kanato nga “Siya kinsa naghinulsol sa iyang mga sala, ang mao gipasaylo, ug Ako, ang Ginoo, dili na mahinumdom kanila.”
Kon hingpit ang atong paghinulsol, lakip ang pagkumpisal ug pagbiya sa atong mga sala, mangutana kita uban ni Enos, samtang mawala ang atong sala, “Ginoo, giunsa kini pagbuhat?” ug ang tubag madungog “tungod sa imong hugot nga pagtuo ni Kristo” ug sa Iyang pagdapit nga “papahinumduman mo ako.”
Kon maghinulsol kita ug ang mga lider sa priesthood mopahayag nga kita takus, dili na kinahanglang balik-balikon pa natong ikumpisal ang kanhing mga sala. Ang pagkahimong takus wala magpasabut sa pagkahimong hingpit. Ang plano sa Langitnong Amahan sa kalipay nagdapit kanato nga magmalinawon sa atong panaw sa kinabuhi ngadto sa pagkahimong hingpit diha ni Kristo sa umaabut, dili kanunay nga nabalaka, nasagmuyo, o walay kalipay sa dili nato pagkahingpit karon. Hinumdumi, nasayud Siya sa tanang butang nga dili nato gustong mahibaloan sa uban mahitungod kanato—ug gihigugma gihapon kita.
Usahay ang kinabuhi mosulay sa atong pagsalig sa kalooy, hustisya, ug paghukom ni Kristo ug sa Iyang makaluwas nga imbitasyon nga tugotan ang Iyang Pag-ula nga moayo kanato samtang atong gipasaylo ang uban ug ang atong kaugalingon.
Usa ka batan-ong babaye sa laing nasud nangaplay isip usa ka journalist, apan ang opisyal nga maoy mo-assign og mga trabaho walay kalooy. Giingnan siya, “Pinaagi niining akong pirma, akong igarantiya nimo nga dili ka mahimong journalist apan tigkawot lang og kanal.” Siya ra ang babaye nga nagkawot og kanal sa grupo sa mga lalaki.
Paglabay sa katuigan kining babayhana nahimong opisyal. Usa ka adlaw usa ka tawo nagkinahanglan sa iyang pirma para sa trabaho.
Nangutana ang babaye, “Nahinumdom ka nako?” Wala siya kahinumdom.
Miingon ang babaye, “Wa ka kahinumdom nako, apan kahinumdom ko nimo. Pinaagi sa imong pirma, migarantiya ka nga dili ko mahimong journalist. Pinaagi sa imong pirma, gihimo ko nimong tigkawot og kanal, ang bugtong babaye sa pundok sa mga lalaki.”
Ang maong babaye miingon nako, “Gitratar unta nako kadtong tawhana nga mas maayo kay sa iyang pagtratar kanako—apan wala koy ingon niana nga kalig-on.” Usahay kana nga kalig-on wala kanato, apan makit-an kini diha sa paghinumdom sa Pag-ula sa atong Manluluwas, si Jesukristo.
Kon ang pagsalig budhian, maguba ang mga damgo, mahugno ug mahugno pag-usab ang mga kasingkasing, kon gusto kita og hustisya ug nagkinahanglan og kalooy, kon nagkumo ang atong mga kamot ug nag-agas ang atong mga luha, kon kinahanglan kitang mahibalo unsay angay natong huptan ug unsay dili, kita sa kanunay mahimong mohinumdom Kaniya. Dili sa kanunay ingon niana ka bangis ang kinabuhi. Ang walay sukod Niyang kalooy makatabang kanato nga makit-an ang atong dalan, kamatuoran, ug kinabuhi.
Kon hinumduman nato ang Iyang mga pulong ug ehemplo, dili kita makapasilo o masilo.
Ang papa sa akong higala nagtrabaho isip mekaniko. Ang kamatinuoron niya sa trabaho makita bisan diha sa iyang maayong pagkahugas nga mga kamot. Usa ka adlaw usa ka tawo sa templo misulti sa papa sa akong higala nga kinahanglang limpyo ang iyang kamot sa dili pa siya moserbisyo didto. Imbis masilo, kining maayong tawo misugod sa kinamot nga paghugas sa mga plato sa iyang pamilya gamit ang sabunon nga tubig sa dili pa moadto sa templo. Gihimo niyang ehemplo kadtong “mosaka ngadto sa bungtod sa Ginoo” ug motindog sa iyang dapit nga balaan” nga may pinakalimpyong kamot ug putling kasingkasing.
Kon duna kitay dili maayong pagbati, pagdumot, o kasilag o kon angay kitang mangayo og pasaylo sa uban, karon ang panahon sa paghimo niini.
Ikaupat, Iya kitang gidapit sa paghinumdom nga Siya kanunayng moabi-abi kanato sa pagpauli.
Kita nagkat-on pinaagi sa pagpangutana ug sa pagsiksik. Apan palihug ayaw hunungi ang pagsuhid hangtud nga moabut ka—sa mga pulong ni T. S. Eliot—“kon asa ka nagsugod, mibati nga una pa nimo kining higayon.” Kon andam ka na, palihug ablihi ang imong kasingkasing para sa Basahon ni Mormon, usab, sama nga una nimo kining higayon. Palihug pag-ampo nga kinasingkasing, usab, sama nga una pa nimo kining higayon.
Saligi kanang hanap nga panumduman sa dugay na nga panahon. Tuguti nga mopadako kini sa imong pagtuo. Uban sa Dios, walay sala nga di ka pwedeng maghinulsol.
Ang karaan ug modernong mga propeta naghangyo kanato nga dili tugutan ang tawhanong mga kakulangan, kasaypanan, o mga kahuyang—sa uban o sa atong kaugalingon—nga mahimong hinungdan nga dili nato makita ang mga kamatuoran, mga pakigsaad, ug matubsanong gahum sa Iyang gipahiuling ebanghelyo. Importante kaayo kini sa simbahan diin ang matag usa nato molambo pinaaagi sa dili nato perpekto nga partisipasyon. Si Propeta Joseph miingon, “Wala gayud ako moingon kaninyo nga perpekto ako; apan walay sayop sa mga padayag nga akong gipanudlo.”
Ikalima, kanunay kitang makahinumdom Kaniya sa adlawng Igpapahulay pinaagi sa sakrament. Sa katapusan sa Iyang mortal nga pangalagad ug sa pagsugod sa Iyang pagpangalagad human sa pagkabanhaw, ang atong Manluluwas mikuha og pan ug tubig ug mihangyo nga atong hinumduman ang Iyang lawas ug dugo, “kon kamo magbuhat niini sa kanunay kamo mahinumdom niini nga takna nga ako nag-uban kaninyo.”
Sa ordinansa sa sakrament, mosaksi kita sa Dios nga Amahan nga kita andam sa pagdala nganha kanato sa ngalan sa Iyang Anak ug kanunayng mohinumdom Kaniya ug maghupot sa Iyang mga sugo, nga Iyang gihatag kanato, nga kita sa kanunay makabaton sa Iyang Espiritu uban kanato.
Sama sa gitudlo ni Amulek, kita naghinumdom Kaniya kon kita mag-ampo sa atong umahan, sa atong mga panon, ug sa atong pamilya ug kon mahinumdom kita sa nanginahanglan, sa mga hubo, sa mga masakiton ug may balatian.
Sa katapusan, ang ikaunom, nagdapit kanato ang Manluluwas sa kanunay nga paghinumdom Kaniya sama sa Iyang kanunay nga paghinumdom kanato.
Sa Bag-ong Kalibutan, ang atong nabanhaw nga Manluluwas midapit sa mga anaa didto sa pagduol, tinagsa-tagsa, sa paghikap sa ilang mga kamot ngadto sa Iyang kilid ug bation ang mga marka sa lansang sa Iyang mga kamot ug tiil.
Ang mga kasulatan naghulagway sa pagkabanhaw nga ang “ matag bahin sa lawas ug lutahan ipahiuli ngadto sa … ilang tukma ug hingpit nga bayanan,” ug “gani bisan buhok sa ulo dili mawala.” Kon ingon niana, palihug ikonsiderar sa unsang paagi nga ang hingpit, nabanhaw nga lawas sa atong Manluluwas nagdala gihapon sa mga samad sa Iyang kilid ug sa marka sa mga lansang sa Iyang mga kamot ug tiil.
Sa mga panahon sa kasaysayan, ang mortal nga mga tawo silutan sa kamatayon pinaagi sa paglansang sa krus. Apan ang atong Manluluwas lamang, si Jesukristo, mogakos kanato nga nagdala gihapon sa mga marka sa Iyang putli nga gugma. Siya lamang ang nakatuman sa panagna nga gipataas diha sa krus aron ang matag usa kanato Iyang mapaduol, pinaagi sa ngalan, ngadto Kaniya.
Ang atong Manluluwas nag-ingon:
“Oo, kini sila mahikalimot tingali, apan Ako dili gayud makalimot kanimo.
“Ania karon, ako na ikaw nga gisilsil sa mga palad sa akong mga kamot.”
Nagpamatuod Siya: “Ako mao siya kinsa gibayaw. Ako si Jesus nga gilansang sa krus. Ako ang Anak sa Dios.”
Mapaubsanon kong mopamatuod ug manghinaut nga kita sa kanunay mohinumdom Kaniya—sa tanang panahon, sa tanang butang, ug sa tanang dapit kon asa man kita. Sa sagrado ug balaang pangalan ni Jesukristo, amen.