De tocht gaat verder!
De trektocht terug naar onze hemelse Vader is de belangrijkste tocht van ons leven.
170 jaar geleden keek Brigham Young voor het eerst over de Salt Lake Valley uit en zei: ‘Hier is het!’ Hij herkende de plek omdat de Heer die aan hem had geopenbaard.
Tegen 1869 hadden ruim 70.000 heiligen een soortgelijke tocht gemaakt. Ondanks hun vele verschillen in taal, cultuur en nationaliteit hadden ze iets gemeen: een getuigenis van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, de herstelling van het evangelie van Jezus Christus, en een verlangen om Zion op te bouwen, een plek van vrede, geluk en schoonheid ter voorbereiding op de wederkomst van de Heiland.
Een van de eerste heiligen die in Utah aankwam, was Jane Manning James. Zij was de dochter van een vrijgemaakte slaaf, een bekeerlinge tot de herstelde kerk en een zeer opmerkelijke discipel die het bepaald niet makkelijk had gehad. Zuster James bleef tot aan haar dood in 1908 een trouw lid van de kerk.
Ze schrijft: ‘Ik wil heel duidelijk zeggen dat mijn geloof in het evangelie van Jezus Christus, zoals dat geleerd wordt door De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, nu net zo sterk is, of misschien zelfs nog wel sterker dan op de dag dat ik me liet dopen. Ik betaal mijn tiende en offergaven, onderhoud het woord van wijsheid, ga vroeg naar bed en sta vroeg op, en probeer op mijn bescheiden manier een goed voorbeeld voor iedereen te zijn.’
Net als zoveel andere heiligen der laatste dagen bouwde zuster James niet alleen met bloed, zweet en tranen Zion op. Ze streefde ook naar de zegeningen van de Heer door zo goed mogelijk de evangeliebeginselen na te leven en zich vast te houden aan haar geloof in Jezus Christus – de grote Genezer voor allen die Hem oprecht zoeken.
De eerste heiligen waren niet volmaakt, maar ze legden een fundament waarop wij nu gezinnen en een samenleving bouwen die hun verbonden liefhebben en eren. We zien dat terug in de vele nieuwsberichten over de hele wereld over onze toewijding aan Jezus Christus en ons vrijwilligerswerk om mensen dichtbij en ver weg te helpen.
President Eyring, mag ik aan uw woorden van waardering de mijne toevoegen voor de tienduizenden engelen in gele shirts die zo hard werken in Texas, Mexico en andere plaatsen.
Ik ben er heilig van overtuigd dat als we onze binding met hen die ons zijn voorgegaan kwijtraken, onder wie de pioniers, dat een groot verlies is. Ik heb in het verleden gesproken over ‘Geloof in elke voetstap’ en zal dat blijven doen, omdat ik weet dat de opkomende generatie net zo’n geloof in de Heer Jezus Christus en zijn herstelde evangelie moet hebben als de eerste heiligen.
Mijn eigen pioniervoorouders behoorden tot die trouwe pioniers die met handkarren, huifkarren, of gewoon lopend, naar Utah gingen. Net als zuster Jane Manning James legden ze op hun eigen tocht in elke voetstap een diepgeworteld geloof.
Hun dagboeken staan bol met beproevingen, honger en ziekten, maar ook met hun getuigenis van hun geloof in God en het herstelde evangelie van Jezus Christus.
Ze hadden maar weinig stoffelijke bezittingen, maar hadden wel een overvloed aan zegeningen van de broeder- en zusterschap die ze in de Kerk van Jezus Christus vonden. Waar ze maar konden, beurden ze de terneergeslagenen op en zegenden de zieken door elkaar met het priesterschap van God te dienen.
In de geest van de ZHV om ‘eensgezind de behoeftigen te helpen’, zorgden de zusters in Cache Valley (Utah) voor de heiligen. Mijn overgrootmoeder Margaret McNeil Ballard stond aan de zijde van haar man Henry, die veertig jaar lang bisschop van de wijk Logan 2 was. Dertig van die jaren was Margaret de ZHV-presidente van de wijk. Ze nam de armen, zieken, weduwen en wezen in huis, en kleedde zelfs de overledenen in schone tempelkleding.
Hoewel het gepast en belangrijk is dat we de historische 19de-eeuwse trektocht van de mormoonse pioniers gedenken, moeten we beseffen dat voor ieder van ons ‘de tocht door het leven doorgaat!’ Daarbij wordt ons eigen ‘geloof in elke voetstap’ beproefd.
Nieuwe bekeerlingen vergaderen zich niet meer in nederzettingen van pioniers in het westen van de Verenigde Staten. Nu vergaderen ze zich in hun eigen wijk of gemeente, waar de heiligen onze hemelse Vader in de naam van Jezus Christus aanbidden. Met meer dan 30.000 wijken en gemeenten over de hele wereld wordt iedereen naar zijn eigen Zion vergaderd. Zoals het in de Schriften staat: ‘Want dit is Zion: de reinen van hart.’
We worden allemaal op onze levensweg beproefd om te zien of we alle dingen doen die de Heer ons gebiedt.
Velen van ons maken bijzondere ontdekkingsreizen, die naar persoonlijke vervulling en geestelijke verlichting leiden. Maar sommigen van ons zijn op weg naar verdriet, zonde, smart en wanhoop.
Stel uzelf in dit verband deze vraag: wat is uw eindbestemming? Waar leiden uw voetstappen heen? En voert uw reis naar die ‘menigvuldigheid van zegeningen’ die de Heiland heeft beloofd?
De trektocht terug naar onze hemelse Vader is de belangrijkste trektocht van ons leven. Hij gaat elke dag, elke week, elke maand en elk jaar door, waarbij we toenemen in geloof in Hem en zijn geliefde Zoon, Jezus Christus.
We moeten goed opletten waar onze voetstappen in dit leven ons brengen. We moeten alert zijn en de raad opvolgen die Jezus aan zijn discipelen gaf toen Hij deze vragen beantwoordde: ‘Zeg ons, wanneer zullen deze dingen gebeuren? En wat is het teken van Uw komst en van de voleinding van de wereld?
En Jezus antwoordde en zei tot hen: Zie toe dat niemand [man of vrouw] u misleidt!’
Vandaag herhaal ik de raad die kerkleiders eerder hebben gegeven.
-
Broeders en zusters, houd de leer van Christus zuiver en word nooit misleid door hen die aan de leer morrelen. Het evangelie van de Vader en de Zoon is hersteld door middel van Joseph Smith, de profeet voor deze laatste bedeling.
-
Luister niet naar hen die niet tot hun roeping zijn geordend en/of aangesteld en met algemene instemming door de leden van de kerk worden erkend.
-
Pas op voor organisaties, groepen of mensen die beweren geheime antwoorden te hebben op leerstellige vragen die de hedendaagse apostelen en profeten volgens hen niet hebben of begrijpen.
-
Luister niet naar mensen die u willen vertellen hoe u rijk kunt worden. Onze leden zijn veel te veel geld kwijtgeraakt, dus wees voorzichtig.
Ook verliezen hier en daar te veel van onze mensen het doel uit het oog en zoeken ze naar geheime kennis, genezing en steun in dure en twijfelachtige praktijken.
In een officiële verklaring van de kerk van vorig jaar staat: ‘Wij sporen de leden van de kerk aan terughoudend te zijn met groepen die, in ruil voor geld, wonderbaarlijke genezing beloven of beweren met speciale methodes genezende kracht te hebben buiten de correct geordende priesterschapsdragers.’
In het Handboek van de kerk staat: ‘De leden moeten niet kiezen voor een medische of gezondheidsbehandeling die ethisch of wettelijk twijfelachtig is. Plaatselijke leiders adviseren leden met gezondheidsproblemen om deskundige medici te raadplegen die in hun land bevoegd zijn.’
Broeders en zusters, wees verstandig en besef dat dergelijke praktijken aanlokkelijk kunnen lijken, maar uiteindelijk geestelijk en lichamelijk schadelijk kunnen uitpakken.
Voor onze pioniervoorouders waren onafhankelijkheid en zelfredzaamheid essentieel, maar hun gemeenschapszin was net zo belangrijk. Ze werkten samen en hielpen elkaar de lichamelijke en mentale problemen van hun tijd te overwinnen. Voor de mannen was er het priesterschapsquorum, de vrouwen werden geholpen door de ZHV. Dat is in onze tijd nog steeds zo.
De ZHV en de priesterschapsquorums voorzien in het geestelijke en materiële welzijn van onze leden.
Blijf op het evangeliepad door ‘geloof in elke voetstap’ te hebben, zodat u veilig in de tegenwoordigheid van onze hemelse Vader en de Heer Jezus Christus kunt terugkeren. De Heer is onze dierbare Heiland. Hij is de Verlosser van de wereld. We moeten zijn heilige naam eren en die op geen enkele manier misbruiken, en altijd zijn geboden proberen te onderhouden. Als we dat doen, zal Hij ons zegenen en ons veilig terug naar huis leiden.
Ik roep iedereen die mij kan horen op om een ieder die nu zijn of haar trektocht maakt te verwelkomen en warm te onthalen, waar ze ook mogen zijn op hun reis.
Denk er alstublieft aan dat de boodschap van de herstelling de grootste zegen is die iemand kan uitdragen. Als we die ontvangen en naleven, wordt ons eeuwige vreugde en rust, en zelfs het eeuwige leven beloofd. Laten we onze energie, kracht en getuigenissen inzetten om onze zendelingen te helpen Gods kinderen te vinden, onderwijzen en dopen, zodat zij zich door de macht van het evangelie kunnen laten leiden.
We moeten Gods kinderen met mededogen omarmen en vooroordeel, waaronder racisme, seksisme en nationalisme, uitbannen. Laat er van ons gezegd worden dat we werkelijk geloven dat de zegeningen van het herstelde evangelie van Jezus Christus voor ieder kind van God zijn.
Ik getuig dat ‘de trektocht doorgaat’. Ik nodig u uit om op het evangeliepad te blijven en voorwaarts te blijven streven door al Gods kinderen in liefde en mededogen de hand toe te steken. Zo maken we eensgezind ons hart rein en onze handen schoon om de ‘menigvuldigheid van zegeningen’ te ontvangen die allen wacht die onze hemelse Vader en zijn geliefde Zoon werkelijk liefhebben. Daarom bid ik nederig in de naam van Jezus Christus. Amen.