Onlar da Görebilsin
Başkalarının İsa Mesih’e giden yolu görebilmesi için, ışığınızın parlamasını sağlayacak fırsatlar arayın ve bu fırsatlar için dua edin.
Kardeşlerimiz, yüreklerimiz bu konferansta hissettiğimiz Ruh tarafından kutsandı ve yenilendi.
İki yüz yıl önce, bir korulukta genç bir adamın üzerinde bir ışık sütunu belirdi. Bu ışıkta Joseph Smith, Tanrı Baba’yı ve Oğlu İsa Mesih’i gördü. Onların ışığı, dünyayı kaplayan ruhsal karanlığı geri itti ve Joseph Smith ve hepimiz için, ileriye giden yolu işaret etti. O gün vahiy edilen ışık sayesinde, Kurtarıcımız İsa Mesih’in Kefareti aracılığıyla mümkün olan kutsamaların tamamını alabiliriz.
O’nun sevindirici haberinin İade Edilişi sayesinde, Kurtarıcımız’ın ışığıyla dolabiliriz. Ancak, bu ışık sadece sizler ve benim için değildir. İsa Mesih, bize şu çağrıda bulunmuştur, “Işığınız bu halkın önünde öyle parlasın ki, onlar da iyi işlerinizi görerek göklerde olan Babanız’ı yüceltsinler.”1 “Onlar da görebilsin” ifadesini daha çok sevmeye başladım. Bu, başkalarının yolu görmesine ve böylece Mesih’e gelmelerine yardımcı olmaya daha istekli olmamız için Rab’den gelen ciddi bir davettir.
Ben 10 yaşındayken, ailemiz memleketimizde görev yapan Oniki Havariler Kurulu’ndan Yaşlı L. Tom Perry’yi evimizde ağırlama onuruna sahip oldu.
Günün bitiminde ailemiz ve Perry ailesi, annemin lezzetli elmalı turtasının keyfini çıkarmak üzere misafir odasında otururken, Yaşlı Perry dünyanın dört bir tarafındaki Azizler’le ilgili hikayeleri anlattı. Büyülenmiştim.
Geç saatlere doğru annem beni mutfağa çağırıp basit bir soru sordu: “Bonnie, tavukları besledin mi?”
Kalbim yerinden fırladı, yapmamıştım. Rab’bin Havarisi’nin huzurundan ayrılmak istemeyerek, tavukların sabaha kadar oruç tutabileceklerini öne sürdüm.
Annem kesin bir dille “hayır” cevabını verdi. Tam o sırada Yaşlı Perry mutfağa girdi; coşkulu ve gür sesiyle şöyle sordu, “Birisinin tavukları beslemesi gerektiğini mi duydum? Oğlum ve ben size katılabilir miyiz?”
Ah, tavukları beslemek şimdi büyük bir keyif olmuştu! Büyük sarı el fenerimizi almak için koştum. Heyecanlıydım, tavuk kümesine giden yıpranmış yolda hoplayarak önden yürüdüm. Elimde sallanan el feneriyle, mısır tarlasını aştık ve buğday tarlasından geçtik.
Yolun karşısında bulunan küçük sulama oluğuna vardığımda, daha önce birçok gece yaptığım gibi içgüdüsel olarak üzerinden atladım. Yaşlı Perry’nin, karanlık ve bilinmeyen bir yola ayak uydurma gayretinden habersizdim. Dans eden ışığım, oluğu görmesine yardımcı olmadı. Görebileceği sabit bir ışık olmadığından doğrudan suya bastı ve yüksek bir sızlama sesi çıkardı. Panikledim, yeni arkadaşıma bakmak için döndüğümde, suya batmış ıslak ayağını oluktan çıkardığını ve ağır deri ayakkabılarından suyu silkelediğini gördüm.
Yaşlı Perry, ıslanmış ve çamura bulanmış ayakkabılarıyla tavukları beslememe yardımcı oldu. İşimiz bittiğinde sevgiyle, “Bonnie, yolu görmem gerekiyor” diyerek beni bilgilendirdi “Işığın yürüdüğüm yeri parlatması gerekiyor” dedi.
Işığımı tutuyordum ama Yaşlı Perry’ye yardımcı olacak bir şekilde değildi. Şimdi, yolda güvenli bir şekilde ilerlemek için onun ışığa ihtiyacı olduğunu bilerek, el fenerinin ışığını adımlarının hemen önüne odakladım ve eve güvenle dönebildik.
Sevgili kardeşlerim, yıllarca Yaşlı Perry’den öğrendiğim bu ilke üzerinde derin derin düşündüm. Rab’bin ışığımızın parlaması için olan daveti, sadece bir ışık demetini rastgele sallamak ve dünyayı genel anlamda daha parlak hale getirmekle ilgili değildir. Bu, ışığımızı odaklamakla ilgilidir ki böylece diğerleri Mesih’e giden yolu görebilir. İsrail’i perdenin bu tarafında toplamak, Tanrı ile kutsal antlaşmalar yapıp onlara sadık kalma yolunda, başkalarının bir sonraki adımı görmelerine yardımcı olmaktır.2
Kurtarıcı’nın tanıklık ettiği gibi, “İşte ışık benim; ben size örnek oldum.”3 O’nun örneklerinden birisine bakalım.
Kuyudaki kadın, İsa Mesih’i tanımayan ve birçok kişi tarafından kendi toplumunda dışlanmış olarak görülen bir Samiriyeli’ydi. İsa onunla karşılaştı ve konuşmaya başladı. Ona sudan söz etti. O, Kendisini “yaşam suyu”4 olarak bildirerek, o zaman kadını daha fazla ışığa yönlendirdi.
Mesih şefkatle onun ve ihtiyaçlarının farkındaydı. Mesih, kadınla onun bulunduğu yerde karşılaştı ve bildikleri sıradan bir konu hakkında konuşmaya başladı. Eğer o anda konuşmayı bırakmış olsaydı, bu sadece olumlu bir karşılaşma olurdu. Fakat bu olay kadının şehre gidip şu sözleri duyurmasına neden olmazdı, “Gelin, görün… : Acaba Mesih bu mudur?”5 Kadın, yavaş yavaş, bu konuşma yoluyla İsa Mesih’i keşfetti ve geçmişine rağmen başkalarının yolu görmesi için parlayan ışığın bir aracı haline geldi.6
Şimdi de Kurtarıcı’nın parlayan ışığı örneğine uyan iki kişiye bakalım. Geçenlerde, arkadaşım Kevin akşam yemeğinde bir işletme müdürünün yanında oturdu. İki saat boyunca ne konuşması gerektiği konusunda kaygılıydı. Bir telkinin ardından Kevin, “Bana aileniz hakkında bahsedin. Nereden geliyorlar?” diye sordu.
Beyefendi, kökeni hakkında pek az şey bildiği için, Kevin telefonunu çıkararak şöyle dedi, “İnsanları ailelerine bağlayan bir uygulamam var. Bakalım neler bulabiliriz.”
Uzun bir müzakereden sonra Kevin’in yeni arkadaşı “Kiliseniz için aile neden bu kadar önemli?” diye sordu.
Kevin basitçe şöyle cevap verdi, “Öldükten sonra yaşamaya devam ettiğimize inanıyoruz. Eğer atalarımızın kim olduğunu tespit edersek ve isimlerini tapınak denilen kutsal bir yere götürürsek, ölümden sonra bile ailelerimizi bir arada tutacak olan kutsal evlilik törenlerini yerine getirebiliriz.”7
Kevin, kendisinin ve yeni arkadaşının ortak olduğu bir şeyle başladı. Daha sonra Kurtarıcı’nın ışığı ve sevgisi hakkında şahit olmanın bir yolunu buldu.
İkinci hikaye, üniversiteli basketbolcu Ella hakkında. Onun örneği, o gurbette okuldayken görev çağrısını almasıyla başladı. Çağrısını, takımının önünde açmayı seçti. Bu insanlar İsa Mesih’in Kilisesi hakkında neredeyse hiçbir şey bilmiyorlardı ve Ella’nın hizmet etme arzusunu anlamadılar. Görev çağrısını takım arkadaşlarının Ruh’u hissedebileceği bir şekilde nasıl açıklayacağını bilmek için tekrar tekrar dua etti. Onun cevabı?
“Bir PowerPoint hazırladım,” dedi Ella, “çünkü o kadar iyiyim.” Onlara, 400’ün üzerindeki görev bölgelerinden birinde hizmet sunma ve muhtemelen bir dil öğrenme potansiyeli hakkında bilgi verdi. Şu an hizmet veren binlerce görevliye dikkatleri çekti. Ella, Kurtarıcı’nın bir resmi ve şu kısa tanıklıkla konuşmasını bitirdi: “Basketbol, hayatımdaki en önemli şeylerden biri. Ülkenin bir ucundan diğer ucuna taşındım, bu antrenör ve bu takımla oynamak için ailemden ayrıldım. Benim için basketboldan daha önemli olan tek şey benim inancım ve ailemdir.”8
Şimdi, “Bunların 1000 watt’lık harika örnekler olduğunu, ama benim 20 watt’lık bir ampul olduğumu” düşünecek olursanız, Kurtarıcı’nın şöyle tanıklık ettiğini hatırlayın, “Sizin havaya kaldıracağınız ışık benim.”9 Eğer biz başkalarını yalnızca O’na yönlendirirsek, O da bize ışığını getireceğini hatırlatır.
Siz ve ben, şu anda paylaşmak için yeterli ışığa sahibiz. Birisinin İsa Mesih’e yaklaşmasına yardımcı olmak için bir sonraki adımı, daha sonra bir diğer adımı ve daha ileri adımları aydınlatabiliriz.
Kendinize şunu sorun, “İhtiyaç duydukları ama göremedikleri yolu bulmak için sizin sahip olduğunuz ışığa kimin ihtiyacı var?”
Sevgili dostlarım, ışığımızı parlatmamız neden bu kadar önemlidir? Rab bize şöyle demiştir, “dünyada şu an … birçok kişi vardır … sadece hakikati nerede bulacaklarını bilmedikleri için hakikatten uzak tutulurlar.”10 Biz yardım edebiliriz. Başkalarının görebilmesi için ışığımızı isteyerek parlatabiliriz. Bir davet gönderebiliriz.11 Ne kadar tereddütlü olurlarsa olsunlar, Kurtarıcı’ya doğru adım atanlar ile yolu yürüyebiliriz. İsrail’i bir araya toplayabiliriz.
Rab’bin, her küçük gayreti büyüteceğine tanıklık ederim. Kutsal Ruh bize, ne dememiz ve ne yapmamız gerektiğini telkin edecektir. Bu tür girişimler bizim konfor alanımızdan çıkmamızı gerektirebilir, ama Rab’bin ışığımızın parlamasına yardımcı olacağından emin olabiliriz.
Bu Kilise’yi vahiy yoluyla yönlendirmeye devam eden Kurtarıcı’nın ışığı için çok minnettarım.
Hepimizi İsa Mesih’in örneğini takip etmeye ve şefkatle çevremizdeki insanların farkında olmaya davet ediyorum. Başkalarının İsa Mesih’e giden yolu görebilmesi için, ışığınızın parlamasını sağlayacak fırsatlar arayın ve bu fırsatlar için dua edin. O’nun vaadi harikadır: “Benim ardımdan gelen, asla karanlıkta yürümez, yaşam ışığına sahip olur.”12 Tanıklık ederim ki, Kurtarıcımız İsa Mesih, yoldur, gerçektir, yaşamdır, ışıktır ve dünyanın sevgisidir. İsa Mesih’in adıyla, amin.