“Bu Ev Benim Adıma İnşa Edilsin”
(Öğreti ve Antlaşmalar 124:40)
Tapınaklarda yapılan antlaşmalar ve uygulanan kutsal törenler, yüreklerimizin kutsallaşması ve Tanrı’nın oğullarının ve kızlarının nihai yücelişi için gereklidir.
200 yıl önce Mukaddes Koru’da genç Joseph Smith, Ebedi Baba Tanrı ve O’nun Oğlu İsa Mesih’i gördü ve Onlar’la konuştu. Bu yüce görüm bu son günlere ait “zamanların dolduğu bu düzenlenme dönemini” açtığı zaman Joseph, Onlar’dan Tanrı Birliği’nin gerçek doğası ve vahiyin devam edişi hakkında öğrendi.1
Yaklaşık üç yıl sonra, 21 Eylül 1823 akşamı ciddi bir duaya cevaben, Joseph’ın yatak odası “öğle aydınlığından daha aydınlık” oluncaya kadar ışıkla doldu.2 Yatağının kenarında yüce bir kişi belirdi, genç delikanlıyı ismiyle çağırdı ve “kendisinin Tanrı’nın huzurundan … gönderilmiş bir haberci olduğunu ve adının Moroni olduğunu söyledi.”3 Joseph’a, Mormon Kitabı’nın gün ışığına çıkarılması hakkında talimat verdi.
Ve daha sonra Moroni, King James [Kral Yakup] versiyonunda kullanılan dilden biraz farklı olarak Eski Antlaşma’daki Malaki kitabından bir alıntı paylaştı:
İşte, Rab’bin büyük ve korkunç günü gelmeden önce, Ben size İlya peygamberi göndereceğim. …
“Ve o, çocukların yüreklerine atalarına verilmiş olan vaatleri ekecektir ve çocukların yürekleri atalarına dönecektir. Eğer öyle olmasaydı, bütün dünya onun gelişinde tam bir yıkıma uğrardı.”4
Daha da önemlisi, Moroni’nin İlya’nın görevi hakkında Joseph Smith’e olan talimatı bu son zamanlarda tapınak ve aile tarihi çalışmalarını başlattı ve “Tanrı’nın [dünya başladığından] beri kutsal peygamberlerinin ağzından bildirdiği her şeyin” iade edilişinin kilit bir unsuruydu.5
İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi’nin tapınaklarında bizler için sunulan antlaşmalar, kutsal törenler ve kutsamalar hakkında hep birlikte öğrenirken, Kutsal Ruh’un yardımı için dua ediyorum.
İlya’nın Dönüşü
Önemli bir soru sorarak başlıyorum: İlya’nın dönüşü neden önemliydi?
“Son zaman vahiyinden İlya’nın Melkizedek Rahipliği’nin mühürleme kudretini elinde tuttuğunu öğreniyoruz”6 ve “İsa Mesih’in zamanından önce bunu yapan son peygamberdi.”7
Peygamber Joseph Smith şöyle açıklar, “İlya’nın ruhu, gücü ve çağrısı; atalarının yüreklerini çocuklarına, çocukların yüreklerini atalarına ve hatta cennette olanlara döndürecek kadar … Melkizedek Rahipliği’nin bütünlüğünün … anahtarını elde tutabilme gücüne sahip olmanız ve Tanrı’nın Krallığına ait tüm kutsal törenleri … elde … edebilmenizdir.”8
Bu kutsal mühürleme yetkisi gereklidir, öyle ki “yeryüzünde bağlayacağınız her şey göklerde de bağlanmış olacak; yeryüzünde çözeceğiniz her şey göklerde de çözülmüş olacaktır.”9
Joseph daha da açıklık getirdi, “Tanrı bu kuşağın kurtarılmasına nasıl yardım edecek? O, peygamber İlya’yı gönderecek. … İlya, ataların yüreklerini çocuklara ve çocukların yüreklerini atalara mühürlemek için antlaşmaları bildirecektir.”10
İlya, Başkalaşım Dağı’nda Musa ile birlikte göründü ve bu yetkiyi Petrus, Yakup ve Yuhanna’ya bahşetti.11 İlya ayrıca, 3 Nisan 1836’da Musa ve İlyas ile Kirtland Tapınağı’nda göründü ve aynı rahiplik anahtarlarını Joseph Smith ve Oliver Cowdery’ye bahşetti.12
Mühürleme yetkisinin 1836’da İlya tarafından iade edilişi, dünyayı Kurtarıcı’nın İkinci Gelişine hazırlamak için gerekliydi ve aile tarihi araştırmalarına dünya çapında ve büyük ölçüde artan bir ilgi başlattı.
Yüreklerin Değişimi, Dönüşümü ve Arınması
Temel Eserler’de yürek kelimesi 1.000 defadan fazla kullanılmaktadır. Bu basit ama anlamlı kelime genellikle, bireyin içsel duygularını ifade eder. Yüreklerimiz -arzularımızın, şefkatimizin, niyetlerimizin, dürtülerimizin ve tutumlarımızın toplamı- kim olduğumuzu tanımlar ve ne olacağımızı belirler. Ve Rab’bin işinin özü, sevindirici haber antlaşmaları ve rahiplik kutsal törenleri aracılığıyla yürekleri değiştirmek, dönüştürmek ve arındırmaktır.
Sadece unutulmaz bir bireysel veya aile deneyimi yaşamak için kutsal tapınaklar inşa etmeyiz veya bu tapınaklara girmeyiz. Bunun yerine, tapınaklarda yapılan antlaşmalar ve uygulanan kutsal törenler, yüreklerimizin kutsallaşması ve Tanrı’nın oğullarının ve kızlarının nihai yücelişi için gereklidir.
Çocukların yüreklerine, atalara ve hatta İbrahim, İshak ve Yakup’a verilen vaatleri ekerek onların yüreklerini kendi atalarına döndürmek, aile tarihi araştırmaları yapmak ve vekaleten tapınak kutsal törenlerini yerine getirmek perdenin her iki tarafındaki bireyleri kutsayan çalışmalardır. Biz bu kutsal işin peşinden hevesle giderken, Tanrı’yı ve komşularımızı sevme ve onlara hizmet etme emirlerine itaat ederiz.13 Ve böylesine bencillikten uzak bir hizmet, “O’nu Dinlememiz”14 ve Kurtarıcı’ya gelmemiz için bize gerçekten yardım eder.15
En kutsal antlaşmalar ve rahipliğin kutsal törenleri sadece bir tapınakta, Rab’bin evinde alınır. Öğrenilen her şey ve tapınakta yapılanların hepsi, İsa Mesih’in tanrısallığını ve O’nun, Cennetteki Baba’nın büyük mutluluk planındaki rolünü vurgular.
İçeriden Dışarıya Doğru
Başkan Ezra Taft Benson, Fidye ile Kurtaran’ın “insanın ölümsüzlüğünü ve sonsuz hayatını sağlamak için” kullandığı önemli bir modeli anlatmıştır.16 O şöyle dedi: “Rab, içeriden dışarıya doğru çalışır. Dünya, dışarıdan içeriye doğru çalışır. Dünya insanları varoşlardan çıkarır. Mesih varoşları insanlardan çıkarır ve sonra onlar da kendilerini varoşlardan çıkarırlar. Dünya, insanların çevrelerini değiştirerek onları değiştirir. Mesih, insanları değiştirir ve onlar da daha sonra kendi çevrelerini değiştirir. Dünya insan davranışını şekillendirir, fakat Mesih insan doğasını değiştirebilir.”17
Antlaşmalar ve rahiplik kutsal törenleri, kesintisiz ruhsal yeniden doğuş ve dönüşüm sürecinin merkezinde yer alır; onlar Rab’bin her birimizle içeriden dışarıya doğru çalıştığı araçlardır. Kararlılıkla onurlandırılan, her zaman hatırlanan ve “yaşayan Tanrı’nın Ruhu’yla … yüreğin etten olan levhalarına yazılmış” olan antlaşmalar,18 fani dünyada ve sonsuzluk için kutsamaların amacını ve güvencesini sağlar. Liyakatle alınan ve her zaman hatırlanan kutsal törenler, Tanrı olmanın gücünün hayatlarımıza akabileceği cennetin kanallarını açar.
Dünyanın kötülüklerinden saklanmak veya kaçmak için tapınağa gelmiyoruz. Bunun yerine, kötülüğün dünyasını fethetmek için tapınağa geliyoruz. Rahipliğin kutsal törenlerini alarak ve kutsal antlaşmalar yapıp onlara sadık kalarak hayatlarımıza “Tanrı olmanın gücünü”19 davet ettiğimiz sürece, ölümlülüğün ayartmalarının ve zorluklarının üstesinden gelmek ve iyiyi yapmak ve iyi olmak için kendi gücümüzün ötesinde20 bir güçle kutsanırız.
Bu Evin Şöhreti Yayılacaktır
Bu düzenleme döneminin ilk tapınağı Ohio, Kirtland’da inşa edildi ve 27 Mart 1836’da adandı.
Adama töreni yapıldıktan bir hafta sonra Rab, Peygamber Joseph Smith’e verilen bir vahiyde şöyle bildirmiştir:
“Var güçleriyle bu evi benim adıma inşa eden tüm halkımın kalpleri sevinsin. …
“Evet, dökülecek olan bereketlerin ve bu evde hizmetkarlarımın kuşandırıldığı ilahi güç armağanının sonucu olarak, binlerce ve onbinlerce insanın kalpleri son derece sevinecektir.
“Ve bu evin şöhreti yabancı ülkelere yayılacaktır; ve halkımın başlarının üzerine dökülecek olan bereketin başlangıcı budur.”21
Binlerce ve onbinlerce insanın kalpleri son derece sevinecektir ve bu evin şöhreti yabancı ülkelere yayılacaktırifadelerine lütfen dikkat edin. Bunlar, Kilise’nin sadece bir avuç üyeye ve bir tapınağa sahip olduğu Nisan 1836’te yapılan nefes kesici açıklamalardı.
Bugün, 2020’de 168 tapınağımız faaliyette bulunuyor. Kırk dokuz ek tapınak yapım aşamasında veya yapımı duyurulmuştur. Rab’bin evleri, “denizdeki adalarda”22 ve daha önce pek çok kişi tarafından bir tapınağa izin alma olasılığının düşük görüldüğü yerlerde ve ülkelerde inşa ediliyor.
İlahi güç armağanı töreni şu anda 88 dilde sunulmaktadır ve tapınaklar, Tanrı’nın daha fazla çocuğunu kutsamak için inşa edildikçe, birçok başka dilde mevcut olacaktır. Önümüzdeki 15 yıl içinde, tapınak kutsal törenlerinde kullanılabilecek dillerin sayısı iki katına çıkacaktır.
Bu yıl 18 tapınak için temel atacağız ve inşaatlarına başlayacağız. Buna karşılık, Kilise’nin 1830’daki kuruluşundan Tokyo Japonya Tapınağı’nın Başkan Spencer W. Kimball tarafından 1980 yılında adanmasına kadar, ilk 18 tapınağın inşası 150 yıl sürdü.
Sadece Başkan Russell M.Nelson’ın ömrü süresince meydana gelen tapınak işinin hızlanması üzerinde düşünün. Başkan Nelson 9 Eylül 1924’te doğduğunda, Kilise’nin faaliyette bulunan altı tapınağı vardı.
60 yıl sonra, 7 Nisan 1984’te Havari olarak atandığında, 60 yılda 20 tapınak artışı ile 26 tapınak faaliyette bulunuyordu.
Başkan Nelson, Kilise Başkanı olarak desteklendiğinde 159 tapınak faaliyette bulunuyordu, Onikiler Kurulu üyesi olarak hizmet ettiği 34 yıl içerisinde tapınak sayısı 133 tapınak artmıştı.
14 Ocak 2018’de Kilise Başkanı olduktan sonra, Başkan Nelson 35 yeni tapınak duyurusu yaptı.
Mevcut tapınakların yüzde doksan altısı Başkan Nelson’ın hayatı süresince adanmıştır; yüzde 84’ü ise bir Havari olarak atandıktan sonra adanmıştır.
Her Zaman En Önemli Şeylere Odaklanın
Rab’bin iade edilmiş Kilisesi’nin üyeleri olarak, son zamanlarda O’nun işinin hızlanan temposuna hepimiz hayran kalıyoruz. Ve daha fazla tapınak geliyor.
Brigham Young şöyle peygamberlikte bulundu, “Bu işi gerçekleştirmek için sadece bir tapınak değil binlerce tapınak olacak ve binlerce ve on binlerce erkek ve kadın bu tapınaklara girecek ve Rab’bin bildireceği kadar geçmişte yaşamış olan insanlar için resmi bir görevi yerine getirecekler.”23
Her yeni tapınağın duyurusu, anlaşılabilir bir şekilde büyük bir sevinç kaynağı ve Rab’be şükretmek için bir nedendir. Ancak asıl odak noktamız, sadece binanın konumuna veya güzelliğine değil, yüreklerimizi değiştirebilecek ve Kurtarıcı’ya olan bağlılığımızı derinleştirebilecek antlaşmalara ve kutsal törenlere odaklanmalıdır.
Rab’bin iade edilmiş Kilisesi’nin üyeleri olarak üzerimize düşen temel yükümlülükler, (1) “O’nu Dinlemek!”24 ve antlaşmalar ve kutsal törenler aracılığıyla kendi yüreklerimizi değiştirmek, (2) perdenin her iki tarafındaki tüm insanlık ailesine tapınak kutsamalarını sunmak için ilahi olarak atanmış olduğumuz sorumluluğu sevinçle yerine getirmektir. Rab’bin yönlendirmesi ve yardımı ile, aslında bu kutsal görevleri yerine getireceğiz.
Siyon’un Kuruluşu
Peygamber Joseph Smith şöyle bildirdi:
“Siyon’un kuruluşu, her çağdaki Tanrı halkını ilgilendiren bir meseledir; peygamberlerin, rahiplerin ve kralların özel bir zevkle üzerinde durduğu bir konudur; şu anda yaşadığımız günü sevinçli bir beklentiyle dört gözle beklediler; bu günümüz için söyledikleri, yazdıkları ve peygamberlikte bulundukları göksel ve sevinçli beklentilerle heyecanlandılar, fakat bu şeyleri göremeden öldüler; … Son zaman zaferini görmek, ona katılmak ve ilerlemesine yardım etmek bize bırakıldı.”25
“Göksel Rahiplik bu büyük amaçları gerçekleştirmek için dünyaya ait olanlarla birleşecek; … bu, eski ataların ve peygamberlerin ruhlarını ateşleyen Tanrı’nın ve meleklerin geçmiş kuşaklar için keyifle düşündükleri bir iştir; bu iş, karanlığın güçlerinin yok edilmesini, yeryüzünün yenilenmesini, Tanrı’nın yüceliğini ve insan ailesinin kurtuluşunu getirecek bir iştir.”26
Ciddi bir şekilde tanıklık ederim ki, Baba ve Oğul, Joseph Smith’e görünmüştür ve İlya mühürleme yetkisini iade etmiştir. Biz hayatlarımızda “O’nu Dinledikçe”27 ve Tanrı olmanın gücünü aldıkça, kutsal tapınak antlaşmaları ve törenler bizi güçlendirebilir ve yüreklerimizi arındırabilir. Ve ben şahitlik ederim ki, bu son zaman işi karanlığın güçlerini yok edecek ve insanlık ailesinin kurtuluşunu sağlayacaktır. Bu hakikatlere Rab İsa Mesih’in kutsal adıyla sevinçle tanıklık ediyorum, amin.