Wij spreken over Christus
Nu de wereld minder over Jezus Christus spreekt, laten wij dan meer over Hem spreken.
Ik wil zeggen dat ik u, geliefde vrienden en medegelovigen, liefheb. Ik heb uw geloof en moed van de laatste maanden bewonderd, nu deze wereldwijde pandemie ons leven ontregeld heeft, en dierbare familieleden en vrienden weggenomen heeft.
In deze tijd van onzekerheid ben ik extra dankbaar voor mijn vaste overtuiging dat Jezus de Christus is. Geldt dat ook voor u? Ieder van ons draagt lasten met zich mee, maar altijd voor ons staat Hij die nederig verklaarde: ‘Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven.’1 Hoewel we een periode meemaken waarin we lichamelijk afstand van anderen moeten houden, hoeven we nooit een periode mee te maken waarin we geestelijk afstand hoeven te houden van Hem die ons liefdevol uitnodigt: ‘Kom naar Mij toe.’2
Als een stralende ster aan een heldere donkere hemel verlicht Jezus Christus ons pad. Hij kwam op aarde in een nederige stal. Hij leidde een volmaakt leven. Hij genas de zieken en wekte de doden op. Hij was een vriend voor wie vergeten waren. Hij leerde ons om goed te doen, te gehoorzamen en elkaar lief te hebben. Hij werd gekruisigd en herrees drie dagen later in majesteit. Zo maakte Hij het ons en onze dierbaren mogelijk om na de dood weer te leven. Met zijn weergaloze barmhartigheid en genade nam Hij onze zonden en ons lijden op Zich, zodat wij, door ons voortdurend te bekeren, vergeving ontvangen en gemoedsrust in de stormen van het leven. Wij hebben Hem lief. Wij vereren Hem. Wij volgen Hem. Hij is het anker van onze ziel.
Hoewel deze geestelijke overtuiging in ons groeit, zijn er veel mensen die heel weinig van Jezus Christus afweten. En in sommige delen van de wereld waar zijn naam eeuwenlang is verkondigd, neemt het geloof in Jezus Christus af. De dappere heiligen in Europa zien het geloof in hun landen al decennia lang verminderen.3 Helaas neemt het geloof hier in de Verenigde Staten ook af. Uit een recent onderzoek blijkt dat in de laatste tien jaar dertig miljoen mensen in de Verenigde Staten hun geloof in de goddelijkheid van Jezus Christus hebben losgelaten.4 Wereldwijd gezien voorspelt een ander onderzoek dat in de komende decennia meer dan twee keer zoveel mensen het christendom zullen verlaten als zij die het zullen aannemen.5
Wij respecteren natuurlijk ieders recht op keuzevrijheid. Toch verklaarde onze hemelse Vader: ‘Dit is Mijn geliefde Zoon, luister naar Hem!’6 Ik getuig dat de dag zal komen waarop iedere knie zich zal buigen en iedere tong zal belijden dat Jezus de Christus is.7
Hoe moeten wij op onze veranderende wereld reageren? Sommigen verwaarlozen hun geloof en anderen zoeken naar waarheid. Wij hebben de naam van de Heiland op ons genomen. Wat kunnen we nog meer doen?
De voorbereiding van president Russell M. Nelson
We krijgen ons antwoord gedeeltelijk als we bedenken hoe de Heer president Nelson onderwees in de maanden voordat hij als president van de kerk werd geroepen. Een jaar vóór zijn roeping nodigde hij ons uit om de 2.200 verwijzingen bij de benamingen van Jezus Christus in de Gids bij de Schriften uitvoerig te bestuderen.8
Drie maanden later vertelde hij in de algemene aprilconferentie hoe deze diepgaande studie hem, zelfs met zijn decennia van toegewijd discipelschap, enorm had geraakt. Zuster Wendy Nelson had hem naar het effect ervan gevraagd. Hij had geantwoord: ‘Ik ben nu een ander mens.’ Hij was een ander mens? Op zijn 92e een ander mens? President Nelson legde uit:
‘Als we de Heiland en zijn zoenoffer bestuderen, gaan we Hem volgen. […]
‘Onze focus [wordt dan] continu op de Heiland en zijn evangelie gericht.’9
De Heiland heeft gezegd: ‘Vertrouw op Mij bij iedere gedachte.’10
In een wereld vol werk, zorgen en eerzame ondernemingen, richten wij ons hart, ons verstand en onze gedachten op Hem die onze hoop en ons heil is.
Als een hernieuwde studie van de Heiland goed was voor president Nelsons voorbereiding, zou zoiets dan ook niet goed voor onze voorbereiding zijn?
Toen president Nelson nadruk legde op de naam van de kerk zei hij: ‘Als wij […] toegang tot de verzoening van Jezus Christus willen – om ons te reinigen en te genezen, te sterken en groot te maken, en uiteindelijk te verhogen – moeten we Hem duidelijk als de bron van die kracht erkennen.’11 President Nelson leerde ons dat steevast de juiste naam van de kerk bezigen, wat een kleinigheid lijkt maar dat helemaal niet is, grote invloed op de toekomst zal hebben.
Een belofte voor uw voorbereiding
Ik beloof u dat u ook zult veranderen, als u zich net als president Nelson voorbereidt. Dat u meer over de Heiland zult nadenken, en vaker en met minder aarzeling over Hem zult spreken. Wanneer u Hem beter leert kennen en inniger gaat liefhebben, zult u makkelijker over Hem spreken, zoals u over een van uw kinderen of een dierbare vriend zou spreken. Wie naar u luisteren, zullen minder geneigd zijn om u tegen te spreken of uw woorden te verwerpen, en gewilliger om van u te leren.
U en ik spreken al over Jezus Christus, maar we kunnen het misschien nog beter. Als de wereld minder over Hem spreekt, wie gaat dan meer over Hem spreken? Dat zijn wij! Samen met andere toegewijde christenen!
Thuis over Christus spreken
Hangen er bij ons thuis afbeeldingen van de Heiland? Praten we met onze kinderen vaak over de gelijkenissen van Jezus? ‘De verhalen van Jezus kunnen als een krachtige wind de sintels van geloof in het hart van onze kinderen aanwakkeren.’12 Als uw kinderen u vragen stellen, overweeg dan heel bewust te onderwijzen wat de Heiland onderwees. Als uw kind bijvoorbeeld vraagt: ‘Papa, waarom bidden we?’ Dan kunt u zeggen: ‘Dat is een goede vraag. Weet je nog dat Jezus ook bad? Laten we eens kijken waarom Hij bad en hoe Hij bad.’
‘Wij spreken over Christus, wij verheugen ons in Christus, […] opdat onze kinderen zullen weten op welke Bron zij mogen vertrouwen voor vergeving van hun zonden.’13
In de kerk over Christus spreken
In hetzelfde vers staat ook: ‘Wij prediken Christus.’14 Laten wij ons in onze kerkdiensten altijd op de Heiland Jezus Christus en de gave van zijn zoenoffer richten. Dat betekent niet dat we niet iets uit ons eigen leven of dat van anderen kunnen bespreken. Hoewel het onderwerp het gezin kan zijn, of dienstbetoon of tempels of een recente zending, moet alles in onze dienst wijzen naar de Heer Jezus Christus.
Dertig jaar geleden vertelde president Dallin H. Oaks dat hij een brief had gekregen ‘van een man die zei dat hij [een avondmaals]dienst had bijgewoond, en daar naar zeventien getuigenissen had geluisterd zonder dat de Heiland werd genoemd’.15 President Oaks merkte toen op: ‘Misschien is die beschrijving overdreven, [maar] ik haal het aan omdat het een scherpe waarschuwing voor ons is.’16 Toen nodigde hij ons uit om het in onze toespraken en klasgesprekken meer over Jezus Christus te hebben. Ik heb gemerkt dat we ons in onze kerkbijeenkomsten steeds meer op Christus richten. Laten we doelbewust op die positieve manier verdergaan.
Met anderen over Christus spreken
Laten we openhartiger zijn naar de mensen om ons heen; gewilliger om over Christus te spreken. President Nelson heeft gezegd: ‘Ware discipelen van Jezus Christus zijn bereid om zich te laten zien en horen, en anders te zijn dan de mensen van de wereld.’17
Soms denken we dat een gesprek met iemand ertoe moet leiden dat hij naar de kerk komt of met de zendelingen afspreekt. Als mensen interesse hebben zal de Heer hen leiden. Laten wij intussen meer denken aan onze taak om een stem voor Hem te zijn, attent en openhartig over ons geloof. Ouderling Dieter F. Uchtdorf heeft ons geleerd dat we, als iemand ons vraagt hoe ons weekend was, bereid moeten zijn om enthousiast te antwoorden dat we hebben genoten van de jeugdwerkkinderen die ‘Ik wil graag als Jezus worden’ zongen.18 Laten we vriendelijk van ons geloof in Christus getuigen. Als iemand over een probleem in zijn of haar privéleven praat, kunnen we zeggen: ‘Jan, of Mieke, je weet dat ik in Jezus Christus geloof. Ik heb nagedacht over iets wat Hij gezegd heeft en waar jij misschien iets aan hebt.’
Spreek op de sociale media openlijker over uw vertrouwen in Christus. De meeste mensen zullen ons geloof respecteren, maar als iemand minachtend reageert als u over de Heiland spreekt, vat dan moed door zijn belofte: ‘Zalig bent u als men u smaadt […] omwille van Mij. […] Want uw loon is groot in de hemelen.’19 We vinden het belangrijker dat we zijn volgelingen zijn dan dat onze volgers ons ‘liken’. Petrus heeft aangeraden: ‘Wees altijd bereid tot verantwoording aan ieder die u rekenschap vraagt van de hoop die in u is.’20 Laten wij over Christus spreken.
Het Boek van Mormon is een krachtig getuigenis van Jezus Christus. Vrijwel elke pagina getuigt van de Heiland en zijn goddelijke zending.’21 Inzicht in zijn verzoening en barmhartigheid vervult de bladzijden. Het Boek van Mormon is een aanvulling op het Nieuwe Testament waardoor wij beter kunnen begrijpen waarom de Heiland ons kwam redden, en hoe wij veel dichter tot Hem kunnen komen.
Sommige van onze medechristenen weten niet wat wij geloven en zijn weleens bezorgd over onze motieven. Laten we ons oprecht met hen verheugen in ons gezamenlijke geloof in Jezus Christus en in de woorden van het Nieuwe Testament, waar wij allen blij mee zijn. In de komende jaren zullen zij die in Jezus Christus geloven, elkaars vriendschap en steun nodig hebben.22
Nu de wereld minder over Jezus Christus spreekt, laten wij dan meer over Hem spreken. Wanneer wij kleur bekennen als zijn discipelen, zullen velen om ons heen bereid zijn te luisteren. Als wij het licht delen dat we van Hem hebben ontvangen, zullen zijn licht en zijn bovenaardse reddende kracht stralen op hen die hun hart gewillig openstellen. Jezus heeft gezegd: ‘Ik ben een licht, in de wereld gekomen.’23
Ons verlangen om over Christus te spreken vergroten
Niets versterkt mijn verlangen om over Christus te spreken meer dan dat ik zijn wederkomst visualiseer. Hoewel we niet weten wanneer Hij komt, zullen de gebeurtenissen rond zijn wederkomst adembenemend zijn! Hij zal in de wolken van de hemel in majesteit en heerlijkheid met al zijn heilige engelen komen. Niet slechts een paar engelen, maar al zijn heilige engelen. We hebben het niet over de cherubijntjes met roze wangetjes die Rafaël schilderde en die we op onze valentijnskaarten zien. Dit zijn de engelen van de eeuwen, de engelen die gezonden werden om de muil van de leeuwen te sluiten,24 om gevangenisdeuren te openen,25 om zijn langverwachte geboorte aan te kondigen,26 om Hem in Gethsémané te troosten,27 om zijn discipelen bij zijn hemelvaart gerust te stellen,28 en om de heerlijke herstelling van het evangelie een aanvang te doen nemen.29
Kunt u zich voorstellen hoe het zal zijn als u opgenomen wordt om Hem tegemoet te gaan, ofwel vanaf deze ofwel vanaf gene zijde van de sluier?30 Dat is zijn belofte aan de rechtschapenen. Die geweldige ervaring zal voor altijd in onze ziel worden gegrift.
We zijn erg dankbaar voor onze geliefde profeet, president Russell M. Nelson, die ons verlangen om de Heiland lief te hebben en zijn goddelijkheid te verkondigen, heeft versterkt. Ik heb met eigen ogen gezien dat de hand van de Heer op hem rust en dat hij door de gave van openbaring wordt geleid. President Nelson, wij zien uit naar uw raad.
Lieve vrienden over de hele wereld, laten wij over Christus spreken en zijn heerlijke belofte tegemoet zien: ‘Ieder […] die Mij belijden zal voor de mensen, die zal Ik […] belijden voor Mijn Vader.’31 Ik getuig dat Hij de Zoon van God is. In de naam van Jezus Christus. Amen.