Cuda ewangelii Jezusa Chrystusa
Wiem, że Jego ewangelia może przynieść nam nadzieję, pokój i radość nie tylko teraz, ale pobłogosławi także niezliczone rzesze z przyszłych pokoleń.
Mabuhay! Przesyłam wam wyrazy miłości i ciepłe uśmiechy od wspaniałych świętych z Filipin. W tym roku mija 60 lat od przybycia pierwszych misjonarzy na wyspy Filipin. Dzisiaj są tam 23 misje i ponad 800 tysięcy członków Kościoła w 123 palikach. Obecnie mamy siedem świątyń, które działają, są w budowie lub ogłoszono ich powstanie. To jest prawdziwy cud. Jesteśmy świadkami wypełnienia się proroctwa zapisanego w II Ks. Nefiego 10:21: „Wielkie są obietnice Pana dla tych, którzy są na wyspach morza”.
Ten cud jest również wypełnieniem proroctwa wypowiedzianego w modlitwie przez wówczas Starszego Gordona B. Hinckleya w 1961 r. w Manili. W tej modlitwie Starszy Hinckley powiedział: „Przywołujemy Twoje błogosławieństwa na ludzi tej ziemi, aby byli przyjaźni, gościnni, życzliwi i łaskawi dla tych, którzy tu przybędą, i aby wiele — zaiste, Panie, modlimy się — aby było wiele tysięcy tych, którzy przyjmą to przesłanie i będą przez nie błogosławieni. Pobłogosław ich otwartym umysłem i wyrozumiałym sercem, i wiarą potrzebną do przyjęcia przesłania, i odwagą, by żyć zgodnie z zasadami ewangelii” (modlitwa poświęcająca wypowiedziana na cmentarzu amerykańskim i w miejscu pamięci, Filipiny, 28 kwietnia 1961).
Cud ewangelii przyniósł pozytywne zmiany nie tylko w życiu wielu tysięcy wiernych świętych w dniach ostatnich, ale też dla kraju i jego mieszkańców. Jestem tego żywym świadkiem. Miałem sześć lat, kiedy moi rodzice przystąpili do Kościoła na południowej wyspie Mindanao. W owym czasie w całym kraju była tylko jedna misja i nie było palików. Jestem na wieczność wdzięczny za odwagę i zaangażowanie moich rodziców potrzebne, by podążać za Zbawicielem. Szanuję ich i wszystkich pionierów Kościoła na Filipinach. Utorowali drogę, dzięki czemu błogosławione są kolejne pokolenia.
Król Beniamin nauczał: „A ponadto pragnę, abyście rozważyli błogosławiony i szczęśliwy stan tych, którzy przestrzegają przykazań Boga. Bo oto oni są błogosławieni we wszystkim, zarówno sprawach doczesnych, jak i duchowych” (Ks. Mosjasza 2:41).
Kiedy żyjemy i przestrzegamy zasad i obrzędów ewangelii, jesteśmy błogosławieni, przemienieni i nawróceni, by stać się bardziej podobnymi do Jezusa Chrystusa. W ten sposób ewangelia zmieniła i pobłogosławiła świętych na Filipinach — w tym moją rodzinę. Ewangelia jest naprawdę drogą do szczęśliwego, obfitego życia.
Pierwszą zasadą ewangelii jest wiara w Pana Jezusa Chrystusa. Wielu Filipińczyków w naturalny sposób wierzy w Boga. Łatwo jest nam ufać Jezusowi Chrystusowi i wiedzieć, że możemy otrzymać odpowiedzi na nasze modlitwy.
Wspaniałym tego przykładem jest rodzina Obedozów. Brat Obedoza był moim prezydentem gminy, kiedy byłem młodym mężczyzną. Największym pragnieniem Brata i Siostry Obedozów było zapieczętowanie do rodziny w Świątyni Manila. Mieszkali w General Santos City, mieście oddalonym o ok. 1600 km od Manili. Dla dziewięcioosobowej rodziny podróż do świątyni wydawała się niemożliwa. Jednak podobnie jak handlarz, który sprzedał wszystko, co miał, aby kupić drogocenną perłę (zob. Ew. Mateusza 13:45–46), ta para zdecydowała się sprzedać swój dom, aby opłacić podróż. Siostra Obedoza martwiła się, ponieważ nie mieli gdzie wracać. Jednakże Brat Obedoza zapewnił ją, że Pan się o nich zatroszczy.
W 1985 roku zostali zapieczętowani jako rodzina na całą wieczność w świątyni. W łę. I zgodnie ze słowami Brata Obedozy Pan się nimi zaopiekował. Gdy powrócili z Manili pełni serca znajomi zapewnili im miejsce, gdzie mogli zamieszkać, i w końcu zdobyli własny dom. Pan troszczy się o tych, którzy wykazują się wiarą w Niego.
Drugą zasadą ewangelii jest pokuta. Pokuta oznacza odwrócenie się od grzechu i zwrócenie się do Boga po wybaczenie. Jest to przemiana umysłu i serca. Prezydent Russell M. Nelson naucza, że chodzi o „[postępowanie] lepiej i [stawanie] się lepszymi każdego dnia” („Możemy lepiej postępować i być lepsi”, Liahona, maj 2019).
Pokuta jest jak mydło. Jako młody inżynier chemik pracowałem w fabryce mydła na Filipinach. Nauczyłem się, jak robić mydło i jak to działa. Kiedy mieszamy tłuszcze z zasadową podstawą i dodajemy środki antybakteryjne, tworzy się silna substancja, która może eliminować bakterie i wirusy. Podobnie jak mydło, pokuta jest środkiem czyszczącym. Daje nam możliwość pozbycia się tego, co w nas nieczyste, i zalegających śmieci, abyśmy mogli być godni przebywania z Bogiem, jako że „nic nieczystego nie może odziedziczyć królestwa [Bożego]” (Ks. Almy 11:37).
Poprzez pokutę korzystamy z oczyszczającej, uświęcającej mocy Jezusa Chrystusa. Jest to kluczowy element procesu nawrócenia. To właśnie przytrafiło się Anti-Nefi-Lehitom w Księdze Mormona. Byli to Lamanici, którzy tak bardzo się nawrócili do Pana, że już od Niego nie odstąpili (zob. Ks. Almy 23:6–8). Zakopali swoją broń wojenną i już nigdy po nią nie sięgnęli. Woleli raczej zginąć, niż złamać to przymierze. I dowiedli tego. Wiemy, że ich ofiara przyniosła cuda; tysiące ludzi, którzy walczyli przeciwko nim, porzuciło broń i nawróciło się. Wiele lat później ich synowie, których znamy jako potężnych młodych wojowników, byli chronieni w walce z niewiarygodnymi przeciwnościami!
Moja rodzina i wielu świętych z Filipin przechodziło podobny proces nawrócenia. Kiedy przyjęliśmy ewangelię Jezusa Chrystusa i przystąpiliśmy do Kościoła, zmieniliśmy nasze postępowanie i kulturę, aby dostosować się do ewangelii. Musieliśmy porzucić złe tradycje. Widziałem to na przykładzie mojego ojca, który dowiedział się o ewangelii i odpokutował. Był nałogowym palaczem, ale wyrzucił papierosy i nigdy więcej ich nie tknął. Dzięki jego decyzji o zmianie pobłogosławione zostały cztery kolejne pokolenia.
Pokuta prowadzi nas do zawierania i dotrzymywania przymierzy poprzez święte obrzędy. Pierwszym obrzędem zbawienia i wywyższenia jest chrzest przez zanurzenie dla odpuszczenia grzechów. Chrzest umożliwia nam otrzymanie daru Ducha Świętego i zawarcie przymierza z Panem. Możemy co tydzień odnawiać to przymierze chrztu, gdy przyjmujemy sakrament. To też jest cudem!
Bracia i siostry, zachęcam was, abyście wnieśli ten cud w wasze życie. Przyjdźcie do Jezusa Chrystusa i zdecydujcie, że będziecie wykazywać się wiarą w Niego, odpokutujecie, zawrzecie przymierza zawarte w obrzędach zbawienia i wywyższenia oraz będziecie ich dotrzymywać. To pozwoli wam nieść swoje jarzmo z Chrystusem oraz otrzymać moc i błogosławieństwa boskości (zob. Doktryna i Przymierza 84:20).
Świadczę o realności Jezusa Chrystusa oraz o tym, że On żyje i kocha każdego z nas. Wiem, że Jego ewangelia może przynieść nam nadzieję, pokój i radość nie tylko teraz, ale pobłogosławi także niezliczone rzesze z przyszłych pokoleń. To jest powód, dla którego święci z Filipin tak pięknie i ciepło się uśmiechają. To jest cud ewangelii i doktryny Chrystusa. Świadczę o tym w święte imię Jezusa Chrystusa, amen.