Kapitulo 9
Kining Kahibulongan nga Adlaw
Sa hinapos sa 1965, si Hélio da Rocha Camargo mitubag sa telepono diha sa iyang opisina sa São Paulo, Brazil. Si Wayne Beck, ang presidente sa Brazilian Mission, diha sa pikas tumoy sa linya. Gusto siyang mahibalo kon si Hélio makabiya ba sa trabaho og sayo ug moadto sa opisina sa misyon. Si Victor L. Brown, usa ka magtatambag sa Tigdumalang Bishopric sa Simbahan, mibisita sa São Paulo ug gusto siyang makigsulti ni Hélio sa dili pa mobalik ngadto sa Utah.
Si Hélio, kinsa sa karon mitrabaho alang sa usa ka kompaniya sa sakyanan, miadto dayon ngadto sa opisina sa misyon. Siya ug si Presidente Beck bag-ohay nga nakahisgot ug lainlaing mga butang kalabot sa misyon uban ni Bishop Brown, lakip ang kahimtang sa mga pagmantala sa Simbahan diha sa Brazil, ug si Hélio nagtuo nga gusto sa bishop nga ipadayon ang panagsultihanay.
Sa dihang miabot si Hélio sa opisina sa misyon, misulti kaniya si Bishop Brown nga usa ka dako kaayo nga kausaban moabot sa Simbahan sa Brazil. Karon adunay labaw sa baynte tres ka libo ka Santos sa nasod, labaw pa sa napulo ka pilopilo ang gidaghanon sa dihang si Hélio gibunyagan sa milabay nga walo ka tuig. Sa pagpahimutang niini nga pagtubo, ang Unang Kapangulohan gusto nga magtukod og usa ka sentral nga opisina sa editoryal nga magdumala sa mga pagmantala sa Simbahan diha sa Brazil.
Bag-ohay, ang Unang Kapangulohan nakaabli og susama nga opisina sa Siyudad sa Mexico sa pagdumala sa mga pagmantala sa Simbahan diha sa Kinatsila og sinultihan nga mga nasod. Tungod kay ang Simbahan naghimo og daghang bag-o nga gitakdo nga mga tamdanang basahon ug mga manwal, kini may katarongan sa pagdumala niini nga trabaho pinaagi sa sentral nga mga opisina kay sa magpaabot sa mga misyon sa paghimo sa dagkong buhat sa pagmantala sa ilang kaugalingon. Ang bag-ong sentro sa Brazil mohubad sa tanang pagmantala sa Simbahan ngadto sa Portuguese ug dayon iimprinta ug iapud-apod kini diha sa mga Santos.
“Ako buot modapit kanimo nga mahimong tigbantay sa trabaho, maghimo kanimo nga usa ka full-time nga empleyado sa Simbahan,” misulti si Bishop Brown ngadto ni Hélio.
“Ang mao lamang nga posibleng tubag mao ang oo,” mitubag si Hélio.
Wala madugay human sa pagdawat sa bag-ong posisyon, gibaligya ni Hélio ug Nair ang ilang sakyanan aron sila makabisita sa Estados Unidos ug makatambong sa Salt Lake Temple. Sa panahon nga sila didto sa Utah, kanunay nilang ikahimamat ang mga Santos, nangahibulong sa gidak-on ug kalig-on sa ilang mga ward ug mga stake. Gikan sa unsay ikasulti ni Hélio, ang Relief Society, Primary, Sunday School, ug korum sa pagkapari nga mga klase puno sa mga miyembro sa Simbahan kinsa lig-on diha sa pagtuo. Nahibalo siya nga ang Simbahan sa Brazil nagtubo pa, ug kini mokabat og panahon alang niini sa pagpadagan sama sa kahapsay kaniadto sa Utah. Apan mituo siya nga ang mga Santos nga Brazilian hapit na andam mahimong usa ka stake.
“Uban sa pagkapangulo nga kita aduna karon,” siya naghunahuna, “kita sa dili madugay maparehas sa atong mga kaigsoonan sa Estados Unidos, tungod kay ang atong katawhan mga maayo usab, ug kon sila gusto nga mobuhat og usa ka butang, sila mobuhat niini.”
Sa wala pa mobiya sa Utah, si Hélio ug si Nair gitugahan ug giselyo diha sa Salt Lake Temple ug midawat sa ilang patriyarkal nga mga panalangin gikan ni Elder G. Smith, ang patriyarka sa Simbahan. Mga higala gikan sa Estados Unidos, lakip ang kanhi mga presidente sa misyon nga sila si Asael Sorensen ug si Grant Bangerter, mitambong sa pagselyo. Si Elder Spencer W. Kimball, kinsa adunay espesyal nga luna diha sa mga kasingkasing sa mga Camargos human sa pagpanalangin sa ilang masakiton nga anak nga lalaki, ang mipahigayon sa seremonya.
Mipauli si Hélio ug si Nair ngadto sa Brazil tunga-tunga sa Disyembre 1965, ug diha dayon si Hélio misugod sa pagpahiluna sa sentral nga opisina sa editoryal samtang nagpadayon sa iyang mga katungdanan diha sa kapangulohan sa misyon. Samtang siya mitambong og mga komperensiya libot sa misyon, naningkamot siya sa pagdasig sa mga Santos uban ang panan-awon sa unsay mahimo sa Simbahan sa Brazil sa higayon nga ang mga stake ma-organisar sa ilang bahin sa kalibotan.
Sa usa ka komperensiya sa district sa gawas lamang sa São Paulo, siya nagsubo nga sila dihay gamay lamang nga panahon sa pagkita ug pagkat-on og dungan isip mga Santos. “Kita kinahanglan gayod nga mohupot kutob sa mahimo ngadto sa tanan nga kita gitudloan,” miingon siya. Giawhag niya ang mga miyembro sa pagtabang sa mga presidente sa branch ug magmasulundon ngadto sa mga baroganan sa ebangheylo. Ang usa ka branch sama sa iglulumba nga sakyanan, siya mipasabot. “Ang MIA, Primary, Relief Society, ug Sunday School mao ang upat ka ligid,” siya miingon. “Ang pagkapari mao ang motor, ug ang drayber mao ang presidente sa branch.” Ang matag indibidwal nga sakop adunay tahas sa paghimo sa sakyanan nga moandar.
Siya miawhag kanila sa pagsunod sa mga sugo sa madasigon nga paagi. “Kinahanglan gayod kita nga magmasulundon,” siya mipahayag, “kon kita gusto nga mahimong usa ka stake.”
Sa sinugdanan sa 1966, si LaMar Williams sa gihapon wala makasabot nganong ang Unang Kapangulohan mipapauli kaniya gikan sa Nigeria. Pila ka oras human madawat ang ilang telegrama, nakakuha siya og paglupad pagawas sa nasod. Ang iyang mga kontak diha sa gobyerno sa Nigeria dili gusto kaniya nga mobiya taliwala sa ilang mga negosasyon.
Milaom si LaMar nga makakuha og katin-awan sa higayon nga moabot siya sa Siyudad sa Salt Lake. Wala madugay sa iyang pag-abot, nakigkita siya sa Unang Kapangulohan ug mipahayag sa iyang kalibog sa iyang kalit nga tawag sa pagpauli. Gisultihan niya sila mahitungod sa iyang mabungahong mga miting sa mga opisyal sa gobyerno ug ang liboan sa madasigong mga Nigerian kinsa buot nga mopasakop sa Simbahan.
Apan ang Unang Kapangulohan nakasulti na sa mga pagduhaduha mahitungod sa umaabot sa misyon. Samtang si LaMar nakaadto sa Nigeria, si Presidente McKay nakatawag og dugang nga duha ka magtatambag, si apostol Joseph Fielding Smith ug si Thorpe B. Isaacson, ngadto sa Unang Kapangulohan. Si Presidente Isaacson, kinsa nahimong Kaabag ngadto sa Napulog Duha sa wala pa ang iyang tawag, ingon og ilabi ka nabalaka mahitungod kon sa unsang paagi ang mga Santos nga Nigerian motubag ngadto sa mga pagdili sa pagkapari.
Dugang pa, ang pipila ka apostoles naguol nga ang proselyting taliwala sa Itom nga mga populasyon sa Nigeria moaghat og mga grupo sa mga katungod nga sibil didto sa Estados Unidos sa pagpugos sa Simbahan sa pag-usab sa pagdili. Ang uban naguol nga ang pagsangyaw sa ebanghelyo diha sa Nigeria makapasilo sa mga opisyal sa segregationist apartheid sa Habagatang Africa ug posible nga mohagit kanila ngadto sa pagdili og misyonaryong buhat sa ilang nasod.
Naninguha si LaMar sa iyang labing maayo nga mahimo sa pagpagaan sa mga kabalaka sa kapangulohan. “Kini tingali mahimong usa ka maayong butang alang sa usa o daghan pa sa kinatibuk-ang mga kadagkoan sa pag-adto sa Nigeria ug tan-awon ang sitwasyon pag-usab sa dili pa ang kataposang desisyon himoon,” misugyot siya. Ang Unang Kapangulohan, bisan pa niana, wala maghunahuna sa ingon nga paagi nga mao ang hustong buhaton.
Mibiya si LaMar sa miting nga nawad-an og paglaom. Gituohan niya nga ang Ginoo gusto kaniya nga motukod sa Simbahan diha sa Nigeria. Ang kasulatan nagtudlo nga ang mensahe sa ebanghelyo alang sa tanang mga tawo ug nga ang Ginoo wala magdili bisan kinsa nga miduol ngadto Kaniya—”itom ug puti, ulipon ug gawasnon, lalaki ug babaye.” Kon kana tinuod, nganong gitawag siya sa Unang Kapangulohan sa pagpauli?
Unya, sa Enero 15, 1966, duha ka bulan human mibalik si LaMar sa Utah, mga opisyales sa kasundalohan sa Nigeria milansad og militar nga kodeta [military coup], nagkahiusa sa pagplano og patay sa primero ministro ug ubang mga opisyal sa gobyerno. Ang loyalista nga mga pwersa dali nga mipahunong sa pagsukol sa gobyerno, apan ang kodeta mipasamot sa mga tensiyon ug pagguba sa nasod.
Ang balita kabahin sa panagbangi nakapasamok ni LaMar. Bisan pa kon siya nakahimo sa pagpatindog og misyon sa Nigeria, ang kodeta motapos sa iyang trabaho. Siya karon mituo nga ang panahon dili husto sa pagtukod sa Simbahan didto.
Apan siya naguol mahitungod sa iyang daghan nga mga higala sa Nigeria. “Gikasubo ko nga ang Unang Kapangulohan mitawag kanako sa pagpauli nga wala damha,” gisultihan niya si Charles Agu sa usa ka sulat wala madugay human sa kodeta. “Palihog ako pahibaloa kon ako makahatag ba og bisan unsang dugang nga serbisyo o pag-awhag nganha kaninyo sa inyong tinguha sa pagserbisyo sa Ginoo ug niadtong naglibot kaninyo.”
“Charles, makapaguol kaayo kanako kon kamo mawad-an og hugot nga pagtuo ug kaisog sa pagpadayon sa maayong buhat nga inyong nasugdan,” siya misulat. “Wala gayod ako magduhaduha nga ang buhat sa Ginoo sa kadugayan matukod sa inyong nasod. Gibati ko kini sa akong kasingkasing, ug ako nasiguro nga ang Espiritu nagpamatuod. Unsa kadugay ako wala mahibalo.”
Mga ingon niini nga panahon, sa Colonia Suiza, Uruguay, si Delia Rochon mibasa sa Basahon ni Mormon diha sa panimalay sa dihang iyang nadawat ang usa ka espirituwal nga panghunahuna: “Ikaw kinahanglan nga mobiya.”
Mao kadto ang labing gamhanan nga pag-aghat nga akong gibati sukad. Desisayis lamang siya ug ang pagbiya sa panimalay mobalda sa kinabuhi ingon nga kini iyang nahibaloan. Apan nahibalo usab siya nga ang pagpabilin kon hain siya mopalayo kaniya gikan sa pagtubo ug paglambo isip usa ka sumusunod ni Kristo.
Sukad sa bunyag ni Delia, ang iyang inahan nakasuporta kaniya ug usahay gani moanha sa mga kalihokan sa Simbahan. Apan ang pamilya nakigbisog sa pinansyal nga paagi, ug dihay tensiyon tali sa iyang amaama ug inahan. Ang iyang amahan, sa laing bahin, mipuyo sa layo kaayo ug mihunahuna nga ang Simbahan mipalayo kaniya [ni Delia] gikan sa iyang pamilya. Sa dihang siya [Delia] mipuyo kaniya [sa amahan], dili siya makahimo og Primary ni makatambong sa iyang mga miting.
Maayo gani, daghang panahon sa usa ka tuig si Delia makabiya sa panimalay sa pag-adto og mga komperensiya sa district ug mga kalihokan sa misyon sa Montevideo ug sa uban nga mga siyudad. Gusto ni Delia ang pagtambong niining lagyo nga mga miting, ilabi na sa mga komperensiya sa MIA diin siya makahimo og mga higala ngadto sa ubang kabatan-onan nga Santos sa Ulahing mga Adlaw—usa ka oportunidad nga siya wala sa iyang kaugalingong gamay nga branch. Ang miting sa pagpamatuod sa kataposan sa matag konbensyon mitabang sa iyang hugot nga pagtuo sa pagtubo gani nga mas labaw pa.
Wala madugay human madawat ang iyang panghunahuna [impression], si Delia nakigsulti ngadto sa iyang presidente sa branch. Si Presidente Solari nakaila sa pamilya ni Delia ug wala mosulay sa pagdani kaniya sa pagpabilin. Mihisgot siya og magtiayon sa lungsod, ang mga Pellegrinis. Dili sila miyembro sa Simbahan apan ang ilang anak nga babaye, si Miryam, miyembro.
“Atong tan-awon kon ang iyang pamilya makapasaka ba kanimo,” miingon si Presidente Solari.
Ang mga Pellegrinis kanunay andam sa pagtabang sa usa ka tawo nga nanginahanglan, ug sila malipayong midapit ni Delia sa pagpuyo uban kanila. Gidawat ni Delia ang maloloy-ong tanyag ug miuyon sa pagtabang sa paglimpyo sa balay ug sa pagtrabaho sulod sa pipila ka oras sa usa ka adlaw diha sa tindahan tabok sa dalan. Bisan tuod ang pagbalhin layo sa panimalay malisod, si Delia nabuhi sa iyang bag-ong palibot. Uban sa mga Pellegrinis, nakaplagan niya ang suporta ug kalig-on.
Sa gihapon, ang iyang kinabuhi sa kinatibuk-an dili luwas sa pakigbangi. Ang Uruguay mao ang usa sa labing mauswagon nga nasod sa Habagatang America, apan ang ekonomiya niini anaa sa pagkunhod. Pipila ka mga tawo nagduda og maayo sa Estados Unidos, ug ilang nakita ang komunismo isip tubag sa ekonomikanhong mga kaguol sa ilang nasod. Sama sa ubang mga nasod sa Habagatang Amerika nga misinati og susamang ekonomikanhong kapakyasan, ang batok Amerikano mibanlas sa tibuok kontinente. Gumikan nga ang mga punoang buhatan sa Simbahan atua sa Estados Unidos, ang mga Santos sa Habagatang America usahay makasinati og walay pagsalig ug pagdumot.
Daghan sa mga kauban sa klase ni Delia misulti mahitungod sa ilang suporta sa komunismo. Sa paglikay sa panagsumpaki, si Delia mipahayag sa iyang pagkamiyembro sa Simbahan ug mga tinuohan ngadto sa pipila lamang ka kauban sa klase. Kon siya mosulti sa dayag, siya namiligro nga mabiaybiay.
Usa ka gabii, ang mga misyonaryo mihunong sa balay ni Delia. Siya lumalakaw alang sa MIA, busa ang mga misyonaryo mikuyog kaniya. Kini makalingaw sa gawas, apan sa nagkaduol na sila sa plaza sa lungsod, nahibalo si Delia kon unsa ang umaabot. Daghan sa iyang mga kaedad gustong magpundok diha sa plaza. Kon sila makakita kaniya uban sa mga misyonaryong Amihanang Amerikano, mahibaloan nila nga siya usa ka Santos sa Ulahing mga Adlaw.
Mitan-aw si Delia sa mga misyonaryo, ug siya mihukom nga dili niya sila ikaulaw. “Ako nahibalo nga ako usa ka Mormon,” misulti siya sa iyang kaugalingon, “apan pila kanako ang Mormon?”
Nagtigom sa iyang kaisog, mitabok siya ngadto sa plaza kauban sa mga misyonaryo. Nahibalo siya nga moatubang siya og pag-inusara sa eskwelahan, apan dili siya makatalikod gikan sa iyang mga tinuohan. Ang iyang pagpamatuod sa gipahiuli nga ebanghelyo lig-on kaayo.
Sama ni Joseph Smith, siya nahibalo nga kini tinuod. Dili siya makalimod niini.
Sa Pebrero 1966, ang presidente sa Brazilian Mission nga si Wayne Beck misumiter og usa ka sugyot ngadto sa mga lider sa Simbahan sa Siyudad sa Salt Lake nagrekomendar sa pag-organisar og usa ka stake sa São Paulo.
Ang siyudad dihay tulo ka naglihok nga mga district, baynte ka branch, ug halos singkwenta y singko ka gatos nga mga Santos, ug si Presidente Beck ug ang ubang lokal nga mga lider naghunahuna sa paghangyo og sobra sa usa ka stake. Walay laing stake sa Habagatang America, hinoon, ug sila miuyon nga kini labing maayo nga mag-organisar og una sa sentral stake nga langkoban sa labing lig-on nga mga yunit gikan sa matag usa nga district sa São Paulo. Niana ang Simbahan makahimo og dugang nga mga stake diha sa São Paulo ug sa ubang Brazilian nga mga siyudad sa sunod nga pila ka tuig.
“Ako naghunahuna nga kita naatol lamang nga adunay maayong mga pagkapangulo ug naglantaw sa unahan nga mga tawo niini nga dapit sama nga aduna bisan asa sa kalibotan,” mipahayag si Presidente Beck diha sa iyang sugyot. “Sila andam, ako nagtuo, sa pagdawat sa mga responsibilidad ug sa pagbuhat sa ilang bahin.”
Sa sunod nga bulan, si Elder Spencer W. Kimball, ang apostol kinsa midumala sa pito ka Habagatang Amerikano nga misyon sa Simbahan, mipresentar sa sugyot ngadto sa Korum sa Napulog Duha. Daghan sa apostoles madasigon mahitungod sa ideya. Nakabiyahe sila sa tibuok Simbahan ug nahibalo kon giunsa sa mga Santos nga nakabenipisyo gikan sa mga responsibilidad sa stake. Ubos sa paggiya sa propeta, daghang apostoles ang nakahimo na og mga stake sa gawas sa Amihanang America, ug sila mipamatuod sa pagbati sa Espiritu samtang naghimo niini nga buhat.
Human naghunahuna sa sugyot ni Presidente Beck, ang Unang Kapangulohan ug ang Korum sa Napulog Duha ka apostoles miuyon sa paghimo sa stake. Milabay ang usa ka semana, si Presidente McKay ug ang iyang mga magtatambag mipadala og sulat nag-anunsiyo sa balita.
“Kadto usa ka hiniusang pagbati sa konseho nga usa ka pag-organisar sa stake pagahimoon sa Brazil nga may punoang buhatan sa São Paulo,” sila mipahibalo kaniya. “Kami nag-ampo nga ang Ginoo mopadayon sa pagpanalangin kanimo sa imong mga paghago.”
Sa Palermo, Italya, si Giuseppa Oliva mipadayon sa pagpakigbahin sa ebanghelyo ngadto sa mga higala ug mga silingan. Uban sa mga tawo nga iyang gitudloan mao ang usa ka desiotso anyos ang panuigon nga ginganlan og Salvatore Ferrante. Siya mitrabaho sa samang pabrika sa iyang igsoong lalaki nga si Antonino, ug siya nadani sa mga pagtulon-an sa Basahon ni Mormon.
Human sa paghatag ni Salvatore og kopya sa basahon, si Giuseppa misulat ni Presidente Mabey nangayo og dugang pa nga mga materyal. Miuyon siya sa pagpadala kaniya og laing Basahon ni Mormon, ingon man og kopya sa Doktrina ug mga Pakigsaad, nga bag-ohay nga gihubad ngadto sa Italyano. Mihisgot usab si Presidente Mabey nga siya nakadawat og sulat gikan ni Salvatore nagpahayag og interes sa bunyag.
“Mabunyagan siya,” misaad si Presidente Mabey ni Giuseppa. “Hangtod niana, palihog padayon sa pagtudlo kaniya ug pag-andam kaniya alang sa bunyag.”
Pipila ka bulan ang milabay, nakigkita si Giuseppa ni Presidente Mabey, Antonino, ug Salvatore didto sa balay ni Antonino sa pagsukod sa kaandam ni Salvatore alang sa bunyag. Mihisgot sila sa Pulong sa Kaalam, ikapulo, ug ubang mga baroganan sa ebanghelyo, naggamit sa Doktrina ug mga Pakigsaad isip usa ka pakisayran. Maayo ang dagan sa panaghisgot bisan pa sa babag sa pinulongan, apan tungod kay si Salvatore mipuyo sa panimalay, miingon si Presidente Mabey nga siya nagkinahanglan sa pagtugot sa iyang mga ginikanan, nga mabunyagan.
Ang grupo misakay og bus ngadto sa panimalay ni Salvatore. Kini diha sa usa ka pig-ot nga dalan nga may mga hinayhay nga nagbitay gikan sa mga gambalay. Sa wala madugay, nakita nila ang amahan ni Salvatore, si Girolamo, naglibot sa eskina sa dalan. Miduol si Presidente Mabey kaniya ug mitimbaya kaniya sa pinulongang German, ang mao lamang nga pinulongan nga iyang nahibaloan gawas sa Iningles. Mitubag si Girolamo sa pinulongang German, nagpasabot nga siya nakagahin og duha ka tuig isip usa ka binilanggo sa gubat didto sa Vienna sa panahon sa Ikaduhang Gubat sa Kalibotan.
Sa higayon nga nahibaloan ni Girolamo nga si Presidente Mabey mianha diha sa pagbunyag sa iyang anak nga lalaki, miyawyaw siya og paspas nga Italyano, sa iyang pagkadismaya nga naklaro diha sa iyang tono ug pagwarawara sa iyang mga kamot. Si Giuseppa ug ang iyang igsoong lalaki misumbalik og singgit, ang ilang nanagsapaw nga mga tingog milanog sa dalan.
“Gusto ko nga mahibalo ka,” misal-ot si Presidente Mabey sa pinulongang German, “nga unsay gusto sa imong anak nga lalaki nga buhaton matarong ug husto.”
Uban niadto nga mga pulong, ang tensiyon nawagtang. Gidapit ni Girolamo ang grupo ngadto sa iyang panimalay, diin si Giuseppa mipugos kaniya sa paghatag sa iyang pagtugot alang sa bunyag. Mipamatuod siya [si Giuseppa] ug nagpakilooy ngadto kaniya [ni Girolamo] sa pagpasidungog sa matarong nga tinguha sa iyang anak nga lalaki.
“Aw, kon gusto ninyo siyang bunyagan ug kon siya gustong magpabunyag,” siya sa kataposan miingon, “hatagan ko siya sa pagtugot sa usa ka kondisyon—nga ako makatan-aw.”
Si Salvatore nabunyagan wala madugay nianang adlawa sa samang baybayon diin ang bunyag ni Antonino nahitabo unom ka bulan ang milabay.
Human dayon sa pagkumpirma ni Salvatore, ang mga Santos mipundok sa balay ni Antonino. Si Presidente Mabey, uban sa tabang ni Girolamo isip tighubad, mitudlo mahitungod sa awtoridad sa pagkapari ug mitugyan sa Aaronic nga Pagkapari diha ni Antonino ug Salvatore. Pormal dayon niyang gi-organisar ang Palermo Branch uban ni Antonino isip ang lider niini. Human sa miting, miingon ang amahan ni Salvatore, “Kini usa ka adlaw nga ako dili gayod makalimot.”
Sa sunod nga semana, ang branch nagtagbo sa panimalay ni Giuseppa ug miambit sa sakramento. Human sa usa ka mubo nga panahon, nadawat niya ang pulong gikan ni Presidente Mabey nga ang Simbahan mag-organisar og Italian Mission. Dili madugay mangabot ang mga misyonaryo sa Sicily.
“Ako ingon lamang ka sigurado,” siya misulat, “nga ang imong damgo sa usa ka branch sa Palermo nga sama ka dako sa usa nga anaa sa Argentina matinuod.”
Sa adlaw nga si Hélio da Rocha Camargo ug ang iyang mga kawani opisyal nga miabli sa sentral nga opisina sa editoryal sa Simbahan sa Brazil, nag-uban sila sa pagluhod sa pag-ampo. Walay usa didto ingon og nahibalo sa eksakto kon unsay buhaton, apan wala kini nakapaalarma ni Hélio. Unsa ang nakapaalarma kaniya mao nga ang tanan didto ingon og naghunahuna nga siya nahibalo kon unsa ang buhaton.
Human mipauli gikan sa Siyudad sa Salt Lake, nakahimo siya og detalyado nga imbentaryo sa tanang basahon sa Simbahan didto sa mga opisina sa Brazilian ug Brazilian South Mission. Miabang siya og luna diha sa usa ka opisina sa gambalay sa São Paulo, mipahiluna og usa ka punoang buhatan, ug misuhol og usa ka gamay nga grupo sa paghan-ay ug paghubad sa mga basahon. Usa sa mga tawo nga iyang gisuholan mao si Walter Guedes de Queiroz, kinsa mibiya sa seminaryo nga Methodist uban kaniya ug mipasakop sa Simbahan.
Sa kataposan sa Abril 1966, human sa unang bulan sa pagpadagan, ang opisina sa editoryal nagdumala sa pag-apud-apod sa tanang basahon sa Simbahan sa Brazil. Indibidwal nga mga Santos ug mga lider sa Simbahan sa nasod karon mi-order og mga materyal gikan sa opisina kay sa gikan sa misyon. Si Hélio usab mibalhin sa produksiyon sa Usa ka Liahona, ang Portuguese nga pinulongan nga magasin sa Simbahan alang sa mga Santos nga Brazilian, gikan sa misyon ngadto sa opisina sa editoryal.
Sa hapon sa Martes, Abril 26, si Elder Spencer W. Kimball miabot sa São Paulo sa pag-organisar og stake. Tungod kay siya adunay kapangulohan sa stake nga tawagon, uban sa high council sa stake ug daghang mga bishopric nga ibutang, hapit siya wala matulog sulod sa sunod nga pila ka adlaw samtang siya mi-interbiyo og may kalagmitan nga mga kandidato diha sa siyudad. Dili siya kamao mosulti og Portuguese, busa si Presidente Beck kasagaran ang moserbisyo isip tighubad.
Kasagaran sa mga interbiyo, nangutana si Elder Kimball, “Malipayon ka ba diha sa Simbahan?” Ang mga lalaki mitubag uban sa ka sinsero nga midala og mga luha sa iyang mga mata. “Kini mao ang akong kinabuhi,” ang uban kanila miingon. “Ako dili gayod makahimo nga wala kini.” Mipamatuod ang uban, “Kini mao ang labing importanting butang sa kalibotan” ug “ako wala gayod mabuhi hangtod ako mipasakop sa Simbahan.” Ang pipila ka mga lalaki misulti ni Elder Kimball mahitungod kon giunsa sa ebanghelyo nga nakapausab sa ilang mga kinabuhi, nakatabang kanila sa pagbuntog sa alkohol, tabako, o sekswal nga imoralidad.
Si Hélio usa sa unang mga tawo nga gi-interbiyo ni Elder Kimball, ug daghang mga tawo mituo nga siya mahimong usa ka maayo nga presidente sa stake. Sa tinood, sa interbiyo human sa laing interbiyo, namati si Elder Kimball samtang ang mga tawo midayeg sa pagkapangulo ni Hélio ug mirekomendar kaniya alang sa posisyon. Apan human sa pag-interbiyo ni Hélio og kausa pa nga higayon, mituo si Elder Kimball nga ang Ginoo adunay lain nga buhat alang kaniya nga buhaton.
Sa Dominggo, Mayo 1, si Hélio ug si Nair, ang ilang mga anak, ug sobra sa napulog lima ka gatos nga mga Santos naghuot ngadto sa usa ka dako nga meetinghouse sa São Paulo sa pagsaksi sa pagtukod sa stake. Aron sa paghatag og luna alang sa daghan pang mga tawo, ang mga kurtina nga nagbahin sa chapel gikan sa cultural hall gipangablihan. Ug human ang tanang lingkoranan nalingkoran, pipila ka mga tawo mopahimutang og mga lingkoranan diha sa mga daplin sa tunga-tunga [aisles] samtang ang uban milingkod sa gawas, naminaw sa komperensiya pinaagi sa lanog nga mikropono.
Puno sa pagbati si Presidente Beck samtang miabli siya sa miting. Human miabiabi sa mga Santos, iyang gihatag ang panahon ngadto ni Elder Kimball, kinsa miingon, “Kini usa ka dakong hingpit nga kalipay alang kanako nga maania dinhi, sa pagsugo gikan sa Unang Kapangulohan sa Simbahan, niining kahibulongang adlaw, sa paghimo sa unang stake sa Habagatang America sa dakong yuta sa São Paulo.”
Namulong siya og mubo kaayo mahitungod sa mga sinugdanan sa Simbahan sa Habagatang America. Si Elder Melvin J. Ballard, kinsa ang mipahinungod sa Habagatang America alang sa pagsangyaw sa gipahiuli nga ebanghelyo kaniadtong 1925, nanagna nga ang Simbahan sa Habagatang America motubo sa hinay, sama sa gamay nga liso sa tugas nga nahimong usa ka lig-on nga tugas ug sa kadugayan nahimong usa sa labing lig-on nga mga rehiyon diha sa Simbahan.
“Atong nakita kon giunsa pagtubo niini sa tibuok Habagatang America,” miingon si Elder Kimball, “sa Argentina, sa Uruguay, sa Chile, sa Peru, sa Paraguay, ug diha sa dungganan nga Brazil, uban sa malumo, buotan nga mga tawo, kinsa midawat sa tawag ni Kristo ug nakapahinungod sa labing maayo sa ilang mga kinabuhi ngadto sa pagpatubo sa Iyang Simbahan.”
Nagbasa gikan sa inandam nga pahayag sa pinulongang Portuguese, gihimo niya dayon ang São Paulo Stake nga may pito ka bag-ong ward ug usa ka branch. Gitawag niya si Walter Spat, usa ka tighimo og muwebles, isip presidente sa stake. Si Walter mipasakop sa Simbahan sa 1950 ug nahimong presidente sa branch ug presidente sa district sa wala pa magserbisyo isip kaabag ngadto sa kapangulohan sa misyon.
Human na-organisar ni Elder Kimball ang kapangulohan sa stake ug mitawag sa ubang mga lider sa stake, tanan kinsa lokal nga mga Santos, mianunsiyo siya sa bag-ong mga kapangulohan sa bishopric ug sa branch. Uban kanila mao si Hélio, kinsa gitawag sa pagserbisyo isip ang bishop sa São Paulo Second Ward.
Ang gibug-aton sa calling nakahatag og kalisod diha ni Hélio. Bisan tuod siya daghan og kasinatian sa pagkapangulo diha sa Simbahan, wala siya sukad nahimo nga usa ka presidente sa branch o district, ug ang responsibilidad sa pagserbisyo og usa ka dako nga kongregasyon ingon og dako kaayo. Sa gihapon, nahibalo siya nga ang Ginoo mipanalangin sa Iyang mga sulugoon ug mitabang kanila sa paglampos.
“Gihunahuna ni Isaiah nga dili siya mahimong usa ka propeta, apan gidawat niya ang calling ug mipadayon,” bag-ohay siyang misulti sa usa ka grupo sa mga lider sa pagkapari. “Kon kita tawagon ngadto sa usa ka buhat, kita motubag nga kita dili makahimo. Kon kita naghunahuna og ingon niana, kita dili gayod mahimong makahimo. Ato gayod nga hinumdoman nga ang Ginoo mao kinsa ang mitawag kanato, ug kinahanglan kita nga dili mobalibad niini.”
Human sa komperensiya, nakig-lamano si Elder Kimball sa mga Santos. Si Hélio mitindog diha sa duol, nagpahiyom ug nag-abiabi sa mga bumabati. Sa pagkasunod nga adlaw, mobalik siya ngadto sa trabaho sa sentral nga opisina sa editoryal, ug sa gabii, mag-bishopric miting siya, posibleng ang una sa matang niini diha sa kontinente.
Kini nagmarka og usa ka bag-ong adlaw alang kang Hélio—ug usa ka bag-ong adlaw alang sa Simbahan.