2002
Kobieta wiary
Listopad 2002


Kobieta wiary

Kobieta wiary ufa Bogu. […] Wie, o Jego zainteresowaniu jej życiem. Wie, że On ją zna. Kocha Jego słowa i zaspokaja pragnienie tą żywą wodą.

Kocham Pana Jezusa Chrystusa i Jego Kościół, który został przywrócony na ziemię w naszych czasach. Cenię nauki o Jego świętym życiu od czasu, kiedy był niemowlęciem, do czasu kiedy Syn Boga zmartwychwstał.

Kiedy czytam Biblię, moim oczom ukazuje się On, jak „przybywało [Mu] mądrości i wzrostu oraz łaski u Boga i u ludzi”1. Gdy czytam, jestem tam, kiedy wskrzeszał umarłych. Tam, gdzie uzdrawiał chorych, nakarmił 5000 osób, przynosił ulgę, nadzieję i pokój światu, który stworzył. Wybaczył tym, którzy z Niego kpili, torturowali i którzy Go ukrzyżowali — albowiem nie wiedzieli, co czynią. Widziałam boską miłość i troskę, jaką obdarzył swoją matkę, pomimo że sam cierpiał największe męki. Przezwyciężył śmierć, abyśmy także mogli ją przezwyciężyć. Przygotował miejsce dla nas w Niebie z naszym Wiecznym Ojcem. Nauczał nas o planie szczęścia, przedstawił jego wizję i dał nadzieję, aby postępować według niej. Jego życie było doskonałym przykładem tego, co oznacza poświęcenie i służba, których celem było wypełnienie planu Boga, Jego Ojca.

Kobieta–Święta w Dniach Ostatnich, która podąża za przykładem Chrystusa na co dzień, wypełnia plan, jaki nasz Ojciec Niebieski ma dla niej. Czyniąc to może mieć duży wpływ na czynienie dobra w dzisiejszym świecie i może sprostać wyzwaniom życia w śmiertelności. Znałam takie kobiety i są one dla mnie jak prowadzące światło. Kobieta–Święta w Dniach Ostatnich, która podąża za przykładem Chrystusa, jest prawdziwą chrześcijanką w najlepszym tego słowa znaczeniu. Jest kobietą wiary, która ufa Bogu, jest pewna siebie i nieustraszona.

Kobieta wiary ufa Bogu i z nadzieją stawia czoło przeciwnościom. Wie o Jego zainteresowaniu jej życiem. Wie, że On ją zna. Kocha Jego słowa i zaspokaja pragnienie tą żywą wodą. Jest wdzięczna za proroka, którego zesłał w tych ostatnich dniach, ufa jego radom i podąża za nimi, ponieważ wie, że czyniąc tak odnajdzie bezpieczeństwo i spokój. W modlitwie poszukuje delikatnych, pewnych wskazówek i pomocy od wysłuchującego Ojca Niebieskiego. Podczas modlitwy słucha — pozwalając na to, aby to był dialog. Ufa, że spokojnie będzie prowadził ją za rękę odpowiadając na jej modlitwy2.

Kobieta wiary jest pewna siebie, ponieważ rozumie boski plan naszego Ojca Niebieskiego i swoją rolę w błogosławieniu życia. Jest pewna, że każde poświęcenie, jakiego dokona, będzie miało jakąś wartość w wieczności. Ona wie, co to jest poświęcenie, bo zna życie Zbawiciela. Wie, że jej poświęcenie w porównaniu z Jego ofiarą może okazać się nieznaczne, ale również wie, że Ojciec Niebieski rozumie i ceni to, co ona robi, aby wzmocnić swój dom i rodzinę oraz świat, w którym żyje. Jej pewność wzrasta, ponieważ jest cnotliwa, urocza, łaskawa, co jest nawet ważniejsze niż bycie piękną. Jej motywy są czyste. Jest pełna miłości, delikatna i miła. Serce jej męża i dzieci pokładają w niej ufność3. Również dzieci lub młodzież, których uczy, prowadzi, którym służy i kocha, będąc do tego powołaną — zbliżają się do niej, ponieważ emanuje takim wyjątkowym duchem. Jest to podobieństwo Boga, które widać na jej twarzy i które przyciąga i jest ważne4. Jest pewna tego, że kształtuje charakter przez prawe czyny i że będzie zaproszona do obecności jej Ojca Niebieskiego. Może to uczynić z takim poczuciem, że tam w pełni przynależy, że On ją zna, kocha ją i ceni zawsze i przez całą wieczność.

Kobieta wiary jest nieustraszona. Nie boi się zła, bo Bóg jest z nią5. Nie ma niepewności, ani zamieszania w jej życiu. Może żyć według zasad, ponieważ studiuje doktryny i nauki doskonałego nauczyciela, Mistrza. Jest szlachetnym przykładem dla tych, którzy ją znają. Nie jest doskonała, oczywiście nie dlatego, że nie ma doskonałych zasad, czy doskonałego Chrystusa — ale dlatego, że jest człowiekiem. Trzyma się z daleka od złych wpływów i nieczystych rzeczy, a jeśli pojawia się coś nieodpowiedniego na jej terytorium, jest jak lwica ochraniająca swoje młode. Nieustraszona kobieta wiary ma na dość odwagi, aby rozmawiać ze swoimi dziećmi o czynach, które mogłyby je zniszczyć. One nie tylko słyszą o jej zobowiązaniu, ale widzą jej zobowiązanie w codziennym życiu — w tym jak się ubiera, co czyta czy ogląda, jak spędza wolny czas, co lubi, z czego się śmieje, kogo przyciąga i co czyni — zawsze, we wszystkim i wszędzie. Ma swój styl, który jest atrakcyjny, radosny, pogodny i dobry. Nasze małe dziewczynki i młode kobiety mogą spokojnie pokładać ufność w jej przykładzie. Modlimy się, aby one również bez lęku poszukiwały i promowały to, co jest budujące, co daje radość i co jest przyzwoite, ponieważ są naszą przyszłością.

Dziękujmy niebiosom za kobiety wiary w naszym życiu. Kobieta wiary kocha Pana. Chce, aby to wiedział poprzez jej życie, poprzez wypowiadane słowa, poprzez służbę Jego dzieciom i przez każdy jej uczynek. Ona wie, że On ją kocha pomimo tego, że nie jest doskonała i wciąż próbuje być lepszą osobą. Wie, że kiedy robi wszystko, co jest w jej mocy, to wystarczy, jak powiedział nam Prezydent Hinckley6.

Kobieta wiary jest błogosławiona przez wiernych mężczyzn w jej życiu, którzy dzierżą kapłaństwo Boga i szanują ten przywilej: jej ojca, biskupa, męża, braci, synów. Oni cenią ją i boskie dary, które Bóg dał swojej córce. Wspierają, zachęcają i rozumieją wielką misję jej życia jako kobiety. Kochają ją, błogosławią ją. Są oni w zamian błogosławieni przez tę kobietę wiary, kiedy razem idą przez życie. Wiedzą, że jak uczy pismo święte, „we dwoje jest lepiej niż jednemu […]. Bo jak upadną, jeden podniesie drugiego”7.

Jestem wdzięczna za wspaniałe kobiety wiary i za wielce szlachetnych mężczyzn i za moją ukochaną rodzinę — za ukochaną rodzinę, która pomagała mi i inspirowała mnie przez całe moje życie. Byli szczególnie wielkim błogosławieństwem, kiedy próbowałam wypełniać to święte zadanie od Pana jako generalna przewodnicząca Organizacji Młodych Kobiet.

Drodzy bracia i siostry, chcę byście wiedzieli, że was kocham, i jestem wdzięczna naszemu Ojcu w Niebie i Jego Umiłowanemu Synowi, Panu Jezusowi Chrystusowi. Będę Ich zawsze czciła i służyła całym moim sercem, i będę wdzięczna za ten przywilej. W imię Jezusa Chrystusa, amen.

Przypisy

  1. Łukasz 2:52.

  2. Zob. NiP 112:10.

  3. Przyp. 31:11.

  4. Zob. Alma 5:14.

  5. Zob. Psalm 23:4.

  6. Zob. „Women of the Church”, Ensign, list. 1996, 69.

  7. Kazn. 4:9–10.

Drukuj