Cnoty prawych córek Boga
Niech mi będzie wolno zachęcić was, byście wzmacniały się w cnotach, które już w sobie ukształtowałyście oraz odnalazły i rozwinęły wiele innych cnót.
Moje drogie, młode siostry, moje serce po brzegi wypełnia radość, że mogę być wśród was, ponieważ macie taki wielki potencjał czynienia dobra. Jesteście niezastąpioną częścią tego, czym będzie ten Kościół i świat, tak jak w przeszłości były nią wasze matki, ciotki i babcie. Możecie doświadczyć szczęścia, przekraczającego wasze najskrytsze marzenia i oczekiwania.
Dzisiejszego wieczoru jesteśmy zaszczyceni obecnością Prezydenta Gordona B. Hinckleya, Prezydenta Thomasa S. Monsona i innych Przedstawicieli Władz Naczelnych. Chciałbym pochwalić Siostrę Tanner, Siostrę Beck i Siostrę Dalton za ich wspaniałe przesłania na temat niezachwianej wiary w Chrystusa. Muzyka, którą prezentował chór złożony z młodych kobiet, była naprawdę wybitna.
19 marca 2003 roku Rada Prezydenta Kościoła wysłała list do przywódców kapłańskich, zachęcając ich, aby pomogli młodym kobietom w ich wyzwaniu, związanym z przejściem do Stowarzyszenia Pomocy. Jest to bardzo ważne. W liście podkreślamy, że choć to na rodzicach spoczywa główny obowiązek, rady biskupie, przywódczynie Młodych Kobiet i Stowarzyszenia Pomocy powinny współpracować ze sobą, aby wzmocnić nasze młode kobiety stanu wolnego podczas tego przejścia.
Moje drogie, młode siostry, kiedy w związku z moimi kościelnymi zadaniami podróżowałem po świecie, spotykałem niektóre z was, wspaniałe młode kobiety, i byłem pod wrażeniem waszej niezachwianej wiary. Bez wahania mogę powiedzieć, że możecie spoglądać w przyszłość z „pełną światła [nadzieją]” i nieskończoną radością, jeśli będziecie „dążyć naprzód”, jako prawe córki Boga1. Jesteście młodymi kobietami cnoty i wielkiej obietnicy. Niech mi będzie wolno zachęcić was, byście wzmacniały się w cnotach, które już w sobie ukształtowałyście oraz odnalazły i rozwinęły wiele innych cnót.
Dzisiaj chciałbym mówić o kilku takich cnotach. Wiele ludzi nie do końca rozumie znaczenie słowa: cnota. Jedno z powszechnie rozumianych znaczeń odnosi się do czystości moralnej, ale cnota w swym pełnym znaczeniu obejmuje wszystkie prawe cechy, które pomagają nam kształtować nasz charakter. W muzeum w Nowej Funlandii znajduje się eksponat z wyhaftowanym w 1813 roku napisem: „Cnota jest największym pięknem umysłu, najszlachetniejszym ornamentem ludzkości. Cnota jest naszym schronieniem i naszą gwiazdą przewodnią, która pobudza nasz rozum, kiedy zmysły zawodzą”.
Chciałbym zaproponować dziesięć cnót, do których wykształcenia może dążyć każda z was w swych poszukiwaniach doskonałości i szczęścia.
1. Wiara
Wymieniam cnotę wiary jako pierwszą, ponieważ jest ona najważniejsza. Prorok Józef Smith nauczał, że wiara w Pana Jezusa Chrystusa jest „podstawą wszelkiej prawości”2. Obiecuję wam, słodkie, młode damy, że jeśli będziecie starały się żyć według przykazań, wasza wiara będzie ciągle wzrastać. Rozwijając wiarę, stajemy się radośni i optymistyczni, wyrozumiali i odważni, ponieważ wiara pobudza wszystkie te cnoty.
2. Uczciwość
Pewna młoda kobieta, grająca w drużynie siatkarskiej, opowiada, jak wraz z przyjaciółką Muki grały razem w rozgrywkach o mistrzostwo:
„Pamiętam, że zbliżał się koniec meczu, […] Gracie [z przeciwnej drużyny] podbiegła do linii, podskoczyła i uderzyła w piłkę z całej siły. […] Sędziowie liniowi pokazali out, a sędzia główny podniósł palec, aby przyznać punkt dla [naszej drużyny]. Zaczęłyśmy, jak zwykle, przybijać piątkę, kiedy zauważyłyśmy, że Muki zasygnalizowała ręką sędziemu, że w czasie bloku dotknęła piłki. Muki przyznała się do tego. Sędziowie liniowi […] zasygnalizowali out, [wskazując], że nie było dotknięcia piłki.
Cicha, nieśmiała Muki dała wyraz prawości i uczciwości, jakiej nigdy wcześniej nie widziałam. Gracie Shute była pod tak dużym wrażeniem, że po meczu rozmawiała z Muki. […] Później Muki dała Gracie Księgę Mormona. Nie wiem, czy Gracie ją przeczytała […], ale wiem, że była poruszona przykładem Muki — podobnie jak my wszystkie”3.
Nie możecie być uczciwe wobec innych, jeśli nie będziecie uczciwe wobec siebie samych.
3. Czystość
W dokumencie „Rodzina: Proklamacja dla świata” czytamy: „Święta moc prokreacji [ma być] wykorzystywana tylko pomiędzy mężczyzną i kobietą, prawnie zaślubionymi jako mąż i żona”4. Ponadto, Pan mówi w Księdze Mormona: „Miła jest Mi, Panu Bogu, czystość kobiet”5. Ci, którzy nawiązują fizyczną bliskość z kimś poza związkiem małżeńskim, prawdopodobnie doznają poczucia winy, jak i głębokich urazów emocjonalnych i fizycznych. Intymne związki pomiędzy mężczyznami i kobietami poza więzami, które ustanowił Pan, przynoszą wielkie nieszczęście, wstyd, poniżenie i zgryzotę osobom, które się w nie zaangażowały.
Inaczej jest, kiedy te święte dary są wykorzystywane zgodnie z zamierzeniami Pana w ramach małżeństwa zawartego w świątyni — wówczas przynoszą nam największą radość i szczęście. Wraz z Bogiem stajemy się współtwórcami w posiadaniu rodziny i potomstwa. Czystość przedmałżeńska, po której następuje wierność po ślubie, to święty paszport do szacunku do samego siebie i szczęścia dla wszystkich. Prezydent N. Eldon Tanner dał pewną dobrą radę, którą chciałbym powtórzyć: „Zawsze pamiętaj, że o wiele dalej zajdziesz, ciesząc się szacunkiem, niż będąc popularnym”6. Chciałbym odesłać was do wspaniałej rady na temat czystości seksualnej, jaką można znaleźć w broszurce „Dla wzmocnienia młodzieży”.
4. Pokora
W pokorze chodzi o zachowanie równowagi. Na przykład, jeśli słyszycie komplement, przyjmijcie go z wdzięcznością, ale niech was za bardzo nie zaprząta. Młode damy, nauczyłyście się wiele, ale jeszcze więcej musicie się nauczyć. Osoba, która jest pokorna, gotowa jest przyjąć naukę. Zaprawdę, Pan obiecał: „Bowiem Duch mój posłany jest na świat, aby oświecił kornych i skruszonych”7. Jednym z moich ulubionych powiedzeń jest to: „Naucz się mówić ,nie wiem’. Jeśli będziesz mówić te słowa, kiedy będzie to właściwe, pojawią się one często”8.
5. Samodyscyplina
Musicie mieć siłę, aby narzucać sobie dyscyplinę tak, abyście mogły osiągnąć swoje cele i uwydatnić swoje naturalne zalety. Zwyczaj narzucania sobie dyscypliny w młodości stanie się do końca życia częścią ukształtowanego przez was charakteru. Ten ukształtowany poprzez samodyscyplinę charakter powstanie z wami w czasie Zmartwychwstania9.
Zasada pracy jest częścią samodyscypliny. Moje drogie, młode siostry, żyję o wiele dłużej niż wy, ale nawet w czasach dziadków było coś, co sprawiało, że miało się ochotę położyć i spać — nazywano to pracą.
6. Sprawiedliwość
Musimy być sprawiedliwi i pełni współczucia w naszych kontaktach z innymi ludzmi. Zbawiciel opowiedział nam przypowieść o niesprawiedliwym słudze, który był winny dużą sumę pieniędzy. Jego pan odpuścił mu dług, ale ten sam sługa poszedł i wtrącił współsługę do więzienia za dużo mniejszy dług. Ich pan upomniał go za to, że nie okazał współczucia, jakiego sam doświadczył, a potem sprawił, iż spotkał go ten sam los, co jego współsługę10.
Jeśli będziecie sprawiedliwe dla innych ludzi, jest bardziej prawdopodobne, że oni będą sprawiedliwi wobec was. Pewna historia mówi o nauczycielce w Szkole Niedzielnej, która uczyła tej zasady. Powiedziała swojej klasie: „Pamiętajcie, jesteśmy tutaj, aby pomagać innym ludziom”. Wówczas jedna z dziewcząt zapytała: „Więc po co są tu inni ludzie?”
7. Umiar
Częścią ducha Słowa Mądrości jest umiar we wszystkim, poza rzeczami, które w szczególny sposób zakazane są przez Pana. Dobrze jest unikać skrajności w ubiorze, fryzurach, makijażu, zachowaniu, mowie i muzyce. Skrajności mogą wzbudzać zainteresowanie niektórych osób, ale bardziej prawdopodobne jest to, że zniechęcą tych, na których chcecie zrobić dobre wrażenie.
Kiedy byłem młodym mężczyzną, moi przyjaciele i ja chodziliśmy do parku rozrywki, gdzie jeździliśmy na latającym spodku. Miał on kształt odwróconego do góry dnem talerza, który wciąż kręcił się w kółko. Większość z nas starała się usadowić w środkowej części pojazdu, tak, aby siła odśrodkowa, nie mogła nas odrzucić na zewnątrz, kiedy spodek zwiększał prędkość. Czasami ci, którzy byli przy krawędzi, chwytali się przyjaciela, będącego bliżej środka, ale to wyrzucało ich obu na zewnątrz spodka. Wkrótce odkryłem, że siła odśrodkowa jest dużo mniejsza w środku. W samym środku było całkiem bezpiecznie, nawet kiedy spodek ciągle wirował. Sytuacja stawała się jednak ryzykowna, kiedy ktoś, kto znajdował się na skraju, uczepiał się mnie. Nauczyłem się, że bezpiecznie jest pozostawać blisko środka.
8. Schludność
Wiele lat temu, Prezydent Howard W. Hunter, Siostra Faust i ja odwiedzaliśmy w Jerozolimie kilku studentów BYU, kiedy izraelski kibuc zapewnił siedzibę programowi studiów zagranicznych. Na drzwiach pokoju dwóch studentów umieszczony był napis: „Jeśli schludność znajduje się w pobliżu świętości, to witaj w czyśćcu!”
Prezydent Hinckley dał wspaniałą radę, kiedy powiedział: „Bądźcie czyści w ubiorze i manierach. […] Czasy, w jakich żyjemy, stały się czasami byle jakiego ubioru i byle jakich manier. Jednak nie martwię się tak bardzo tym, co nosicie, jak tym, żeby było to czyste. […] Upewnijcie się co do waszej osobistej schludności”11. Pamiętajcie, że świat będzie w znacznej części oceniał was i Kościół na podstawie waszej schludności i elegancji.
9. Odwaga
Wy, drogocenne młode damy, będziecie potrzebować wiele odwagi — odwagi, by oprzeć się presji rówieśników, by oprzeć się pokusom, wytrzymać kpiny i ostracyzm, kiedy opowiadacie się za prawdą. Będziecie potrzebowały odwagi, aby stawić czoło wyzwaniom życia. Pewna młoda kobieta, która bierze udział w wyścigach przełajowych, napisała: „Często odczuwałam pokusę, by poddać się i zrezygnować w czasie biegu. W czasie mojego pierwszego biegu w tym roku, kiedy zmęczenie nieomal mnie obezwładniło i chciałam się zatrzymać, umysł mój przepełniły słowa trzeciej zwrotki hymnu ,Jak mocna podstawa’. Słowa te dodały mi odwagi, by ukończyć ten bieg”12.
Ja jestem dziś z tobą, niczego nie bój się,
Bo jam Bogiem twym i obronię zawsze cię.
Ja wzmocnię cię, dodam ci sił w chwilę złą […]
i ciebie podtrzymam wszechmocną ręką swą13.
10. Łaskawość i szlachetny wdzięk
W Naukach i Przymierzach powiedziano nam, że mamy „wzrastać w łasce”14. Łaskawość jest cnotą daną przez Boga. Jest pewną skłonnością do okazywania uprzejmości i czynienia dobra. Jest to urocza cecha bądź umiejętność; przyjemny, pełen wdzięku wygląd15. Czar jest czymś atrakcyjnym, co wypływa z poczucia osobistej godności; jest wewnętrznym pięknem, które pochodzi z poczucia własnej wartości. Mówi się, że wasza ekspresja to najważniejsza rzecz, jaką możecie na siebie włożyć. Pewien znany mi młody kawaler ma listę cech, jakich szuka u przyszłej żony. Pogoda ducha jest na szczycie tej listy.
Często okazuje się, że wpływ dobrych kobiet jest niedoceniany. Choć niejednokrotnie jest on subtelny, jednak wywołuje wiele zmian. Jedna kobieta może w znacznym stopniu zmienić cały naród. Zacytuję dwa przykłady z pism świętych — jeden dobry i jeden zły.
W Księdze Etera piękna córka Jereda poprzez swój uwodzicielski taniec kusiła Akisza, by ją poślubił. Akisz miał zapłacić za jej rękę zamordowaniem jej dziadka, króla Omera, tak, aby jej ojciec mógł zostać królem. Po jej namowach, Akisz zawiązał sekretny spisek, który doprowadził do upadku naród Jeredów16.
Z drugiej strony, Estera, Żydówka ze Starego Testemantu, ocaliła swój naród. Kiedy Żydzi byli w niewoli, Estera poślubiła króla Achaszwerosza. Król podpisał dekret, na mocy którego Żydzi mieli zostać zabici. Kuzyn Estery, Mordochaj, namawiał ją, aby wstawiła się do króla w imieniu swego narodu, mówiąc jej: „Kto zaś wie, czy godności królewskiej nie osiągnęłaś właśnie na taki czas, jak obecny?”17 Estera, ryzykując własne życie, prosiła króla, aby jej naród mógł być ocalony od śmierci. Król przychylił się do jej błagań. Jedna kobieta może zmienić los nawet całego narodu.
Obecne czasy stawiają przed nami wyzwania. Wierzę, że wasze duchy zostały zarezerwowane na dni ostatnie, że wy, podobnie jak Estera, przyszłyście na ziemię „właśnie na taki czas, jak obecny”. Być może waszym najbardziej znaczącym, wiecznym dokonaniem będzie wasz prawy wpływ na innych; wasze boskie, kobiece wewnętrzne piękno i intuicja znajdą wyraz w waszej cichej sile, delikatności, godności, uroku, wdzięku, kreatywności, wrażliwości, blasku i duchowości. Uwydatnijcie te wzniosłe kobiece dary. Sprawią one, że będziecie pociągające, a wasz urok będzie nieodparty, kiedy będziecie służyć bliźnim jako służebnice Boga.
Świadczę, że jeśli będziecie żyć zachowując te cechy, będziecie mogły „dążyć naprzód mając nieugiętą wiarę w Chrystusa, pełną światła nadzieję i miłość do Boga oraz do wszystkich ludzi”18. W imię Jezusa Chrystusa, amen.