Dodatkowe pomysły do Wspólnej Nauki, październik 2007 roku

Poniżej znajdują się dodatkowe pomysły, które wraz z wydrukowanymi w październikowej Liahonie z 2007 roku mogą być wykorzystane przez przywódczynie Organizacji Podstawowej do Wspólnej Nauki. By zapoznać się z lekcjami, instrukcjami i zajęciami, do których odnoszą się te pomysły, zobacz artykuł „Jakże wielka będzie twoja radość”, na stronach P4 i P5 w sekcji dla dzieci w tym numerze.

1. Przed lekcją Organizacji Podstawowej przygotuj obrazki przedstawiające owieczki (wzór możesz znaleźć w podręczniku Organizacja Dzieci [Podstawowa] 2, lekcja 23 lub Organizacja Dzieci [Podstawowa] 1, ilustracja 1-8). Przygotuj po dwie owieczki dla każdego dziecka — na jednej owieczce zapisz imię dziecka, a druga niech pozostanie niepodpisana. Umieść owieczki na ścianach sali Organizacji Podstawowej.

   Przeczytaj Ew. Jana 10:14. Pomóż dzieciom zrozumieć porównanie, jakiego użył Jezus. Powiedz im, że każde dziecko jest jak owieczka i że Jezus jest pasterzem, czyli przywódcą (zob. „Porównania”, Nauczanie — nie ma większego powołania [1999], 172). Cheryl Lant, generalna prezydent Organizacji Podstawowej, powiedziała: „Jezus znał każde dziecko, jakie pobłogosławił w czasach opisywanych przez Nowy Testament. Znał każde nefickie dziecko i zna każde dziecko w dzisiejszych czasach. Pragnie, aby każde z nich odczuło Jego miłość. Pragnie, aby każde z nich poznało Jego słowo i zdobyło świadectwo. Pragnie, aby każde z nich otrzymało błogosławieństwa niebios, które płyną dzięki prawemu życiu” („Feed My Lambs”, Primary open house address, wrzes. 2006).

   Umieść na przedzie sali ilustrację 240 z zestawu Ewangelia w malarstwie (Jezus Chrystus). Poproś dzieci, aby odnalazły owieczki ze swoimi imionami i przyniosły je do Dobrego Pasterza. Poproś pianistę, aby grał łagodną muzykę, kiedy dzieci, według kolejności rzędów, będą odnajdować swoje owieczki i przynosić je na przód klasy. Kiedy uczynią to wszystkie dzieci, przypomnij im, że jest wiele owieczek, które jeszcze nie stały się częścią stada przez przyjście do Organizacji Podstawowej. Przeczytaj Ew. Łukasza 15:4. Niech pianista zagra jeszcze raz, a dzieci niech wybiorą po jednej owieczce, na której nie ma imienia. Poproś dzieci, aby pomyślały o kimś, kogo mogą zaprosić, by stał się częścią stada. Niech napiszą na owieczce imię tej osoby i wezmą ją do domu, aby przypominała im o poproszeniu tej „owieczki”, aby szła śladem Dobrego Pasterza.

   Złóż świadectwo, że Jezus jest Dobrym Pasterzem i że oddał Swe życie za nas, Swoje owieczki.

2. Poproś aktywnego członka Kościoła, aby przyszedł do Organizacji Podstawowej i udawał, że jest zainteresowanym — kimś, kogo nauczają misjonarze. Niech gość napisze na kartce duży znak zapytania i przypnie do swej koszuli czy bluzki. Niech wyjmie z kieszeni lub torebki kilka kartek ze znakami zapytania. Wyjaśnij, że osoba ta ma wiele pytań. Zapytaj dzieci, czy uważają, że znają ewangelię na tyle dobrze, by odpowiedzieć na pytania osoby zainteresowanej. Wyjaśnij, że zagracie w pytania i odpowiedzi. Trudnością będzie to, że dzieci muszą zaśpiewać wszystkie swoje odpowiedzi.

   Niech gość zacznie od zapytania dzieci: „Kim jesteście?” Niech pianista po cichu zagra wprowadzenie do pieści „Bóg moim Ojcem jest” (Hymny oraz pieśni dla dzieci, str. 96), a następnie niech dzieci odpowiedzą na pytanie, śpiewając tę pieśń. Zabawę powtórzcie, wykorzystując kolejne pytania i pieśni. Niech gość powtórzy po każdej pieśni pytanie i odpowiedź. Na przykład: „Ach, rozumiem. Bóg jest naszym Ojcem, a my jesteśmy Jego dziećmi i zostaliśmy tu zesłani, ponieważ On nas kocha”. Oto inne pytania z muzycznymi odpowiedziami: „Gdzie żyłem, zanim się urodziłem?” „Czym jest wiara?” „Skąd Józef Smith wziął Księgę Mormona?” Niech dzieci zdecydują, jaką pieśń zaśpiewać w odpowiedzi na każde pytanie. Podpowiadaj im tylko wtedy, gdy potrzebują pomocy.

   Pomóż dzieciom zrozumieć, że mogą uczyć ewangelii poprzez pieśni Organizacji Podstawowej. Złóż świadectwo o ewangelii i o wartości muzyki w uczeniu się i nauczaniu ewangelii.