Wierzymy
Oto zwięzłe odpowiedzi na kilka pytań, jakie często zadawane są członkom Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich.
Jakie są wierzenia Świętych w Dniach Ostatnich w odniesieniu do Jezusa Chrystusa? Czy dosłownie zmartwychwstał? Czy ponownie przyjdzie w chwale na ziemię? Czy Jego łaska jest niezbędna do zbawienia człowieka?
Oto kilka pytań, jakie ludzie często stawiają, kiedy po raz pierwszy stykają się z Kościołem lub jego członkami. Gdy członkowie odpowiadają na nie, powinni być przede wszystkim przygotowani na słuchanie wskazówek Ducha Świętego. Jednakże krótkie odpowiedzi, które znajdują się poniżej, mogą zapewnić materiał do przemyśleń, kiedy staramy się sformułować odpowiedzi.
Czy wierzycie w historycznego Jezusa Chrystusa, który żył i nauczał w Ziemi Świętej, jak to jest zapisane w Biblii?
Tak. Wierzymy, że Jezus narodził się z Marii, podczas Swej trzyletniej służby nauczał w Ziemi Świętej, umarł na krzyżu i po śmierci zmartwychwstał, tak jak przez wieki, przed Jego przyjściem, przepowiadali prorocy (zob. na przykład: I Ks. Mojżeszowa 49:10; Psalm 2:6–7; 22:16–18; 118:22; Ks. Izajasza 7:14; Ks. Micheasza 5:2). Wierzymy, że cierpiał i zadośćuczynił za grzechy całej ludzkości, umożliwiając tym samym drogę pokuty i wybaczenia (zob. Ks. Izajasza 53:4–6). Wierzymy, że przezwyciężył śmierć i że dzięki Jego mocy każdy mężczyzna i każda kobieta mogą zmartwychwstać z ciałami fizycznymi (zob. List do Rzymian 6:5; 8:11). Wierzymy, że dzięki posłuszeństwu zasadom Jego ewangelii każdy syn i każda córka Boga, którzy przychodzą na ziemię, mogą dostąpić zbawienia i powrócić do życia z naszym Ojcem i Jego Synem w Ich królestwie niebieskim (zob. I List Piotra 3:18; Zasady Wiary 1:3).
Czy wierzycie, że Pan zmartwychwstał w dosłownym rozumieniu tego słowa?
Tak. Jak świadczyli Jego Apostołowie w Biblii — setki świadków widziały Jezusa Chrystusa w zmartwychwstałym ciele (zob. Ew. Łukasza 24:39; Ew. Jana 20:20; I List do Koryntian 15:3–8). Służył jako zmartwychwstała istota pośród tysiąca Swoich „innych owiec” (Ew. Jana 10:16) w Amerykach, pokazując im rany w Swoich dłoniach, stopach i boku oraz nauczając pośród nich przez wiele dni (zob. 3 Nefi 11–28).
Razem ze Swoim Ojcem ukazał się Józefowi Smithowi juniorowi w 1820 roku. Pan polecił temu młodemu prorokowi przywrócić Swój Kościół i ewangelię, ponieważ zostały one zmienione i zawierały filozofie ludzkie, dodane po śmierci starożytnych Apostołów. W 1832 roku Józef Smith i jego współtowarzysze dali takie świadectwo o Jezusie Chrystusie: „On żyje! Bowiem ujrzeliśmy Go, po samej prawicy Boga; i słyszeliśmy głos dający świadectwo że jest Jednorodzonym Ojca” (NiP 76:22–23).
Czy wierzycie, że ponownie przyjdzie w chwale na ziemię?
Tak. Jak świadczą pisma święte: „Ten Jezus, który od was został wzięty w górę do nieba, tak przyjdzie, jak go widzieliście idącego do nieba” (Dzieje Apostolskie 1:11). „Lecz ja wiem, że Odkupiciel mój żyje i że jako ostatni nad prochem stanie!” (Ks. Joba 19:25). „Przyjdzie w obłokach nieba, aby królować na ziemi nad ludem swoim” (NiP 76:63).
Ponadto wierzymy, że dzięki Jego Zmartwychwstaniu my też otrzymamy z powrotem nasze ciała fizyczne: „Albowiem jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni” (I List do Koryntian 15:22). „Śmierć Chrystusa uwolni ludzi z więzów tej śmierci, że wszyscy zmartwychwstaną, doświadczywszy tej śmierci. I duch i ciało zostaną ponownie zjednoczone w swej kompletnej formie” (Alma 11:42–43).
Czy wierzycie, że Jego łaska jest konieczna do naszego zbawienia?
Oczywiście. Bez łaski Jezusa Chrystusa nikt nie mógłby zostać zbawiony ani otrzymać wiecznych błogosławieństw (zob. List do Rzymian 3:23–24). Dzięki Jego łasce wszyscy zmartwychwstaniemy i wszyscy, którzy wierzą i idą Jego śladem, mogą otrzymać życie wieczne (zob. Ew. Jana 3:15). Co więcej, dzięki Jego łasce nasze święte relacje z małżonkami i rodzinami mogą trwać przez całą wieczność (zob. Ew. Mateusza 16:19; I List do Koryntian 11:11; NiP 132:19). Te wieczne błogosławieństwa są Jego darem dla nas. Sami nie jesteśmy w stanie uczynić nic, aby zasłużyć lub zapracować na nie.
Niemniej, pisma święte mówią wyraźnie, że otrzymamy pełnię błogosławieństw Jego łaski poprzez naszą wiarę i posłuszeństwo Jego naukom. Apostoł Paweł nauczał, że nie możemy zbawić samych siebie. Potrzebujemy łaski Pana: „Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili” (List do Efezjan 2:8–10).
Jakub wyjaśnia: „Tak i wiara, jeżeli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie. […] Widzicie, że człowiek bywa usprawiedliwiony z uczynków, a nie jedynie z wiary” (List Jakuba 2:17, 24). Zatem Zbawiciel mógł powiedzieć bogatemu młodzieńcowi, który był posłuszny i pragnął życia wiecznego, że jest coś jeszcze do zrobienia (zob. Ew. Mateusza 19:16–22; Ew. Łukasza 18:18–23). Święci w Dniach Ostatnich wierzą, że łaska Chrystusa obejmuje w swej pełnej obfitości tych, którzy wierzą w Chrystusa i czynią to, czego nauczał. „Wiemy, że dzięki Jego łasce zostaniemy zbawieni, gdy dokonamy wszystkiego, co jest w naszej mocy” (2 Nefi 25:23; kursywa dodana).
Chociaż nasze dobre uczynki nie są w stanie oczyścić nas z grzechu, ukazują szczerość naszej wiary w Jezusa Chrystusa oraz naszą wierność w podążaniu ścieżką, którą On kroczył.
Czy wierzycie, że Józef Smith w jakiś sposób jest tak ważny jak Jezus Chrystus w pomaganiu ludziom dostąpić zbawienia?
Nie. Józef Smith był ważnym prorokiem dla historii ludzkości. Dzieło, jakie wykonywał pod boskim kierownictwem, sprowadziło na ziemię błogosławieństwa i wiedzę, które dawane były prorokom Boga i ich naśladowcom w czasach Starego i Nowego Testamentu, a które zostały utracone. Józef Smith, podobnie jak ci starożytni prorocy, był sługą Pana Jezusa Chrystusa, nauczającym, że zbawienie i wszystkie błogosławieństwa wieczności mogą przyjść jedynie poprzez Zbawiciela: „Podstawowymi zasadami naszej religii są świadectwa Apostołów i Proroków, dotyczące Jezusa Chrystusa, faktu, że On umarł, został pochowany i powstał trzeciego dnia, i że wstąpił do niebios; a wszystkie inne rzeczy, które dotyczą naszej religii, stanowią jedynie dodatek do tych zasad”1. Innym razem Prorok nauczał: „Kiedy zastanawiamy się nad świętością i doskonałością naszego wspaniałego Mistrza, który składając z Siebie ofiarę otworzył drogę, jaką możemy przyjść do Niego, nasze serca wzruszają się z powodu Jego łaskawości”2.