Lamharon
Bag-ohanon
Nabudlayan ako nga mabatyagan sadto nga nalakip ako (sa grupo). Ang akon pamilya bag-o lang nagsaylo gikan sa tabok sang pungsod. Ang ward nga amon ginsaylohan may isa ka daku nga grupo sang mga lamharon, pero ini ang una nga tion nga ako ang mangin “bag-ohanon.” Ang pinakalain gid nga bahin amo nga kinahanglan ko mag-eskwela sa isa ka bag-o nga eskwelahan, kag ang panumduman gulpi lang nagsulod sa akon hunahuna, “Sin-o ang upod ko magpanyaga?” Siguro makakita man ako sang isa nga taga-simbahan, pero indi ko gusto nga basta lang nga magsal-ot sa lamisa sang iban, labi na gid kay wala ako nakahibalo kon luyag ayhan nila nga makaupod ako!
Ang una nga adlaw sang klase daw wala katapusan. Sang ulihi ang lingganay nagbagting na para sa panyaga. Samtang hinay-hinay ako nga nagsulod sa hulot-panyagahan, nagpangamuyo ako sa Amay nga Langitnon nga buligan ako nga makakita sang isa nga kilala ko. Naglingas-lingas ako sa palibot agud tan-awon kon may nakilal-an ako. Wala gid. Gani nagkadto ako sa isa ka lamisa sa punta gid sang hulot-panyagahan kag ginkaon ang akon panyaga.
Sang ulihi sina nga adlaw sa klase sa math, may nakilal-an ako. Nakita ko si David sa seminary sina nga aga. Nag-ayo sia nga tan-awon ang akon skedyul kag nakit-an nga ang tion sang amon panyaga nga duha parehas. “Hoy, diin ka kagina sang tigpalanyaga?” siling niya.
“Nagkaon ako sa punta gid sang kuwarto,” sabat ko.
“Te,buas upod ‘ta panyaga,” siling niya.
Mapinasalamaton ako sa isa ka mapinalanggaon nga Amay nga Langitnon, nga nakahibalo sang tagsa naton ka mga panginahanglan kag nagasabat sang tagsa naton ka mga pangamuyo. Mapinasalamaton man ako para sa isa nga handa magtanyag sang kamot sang pagpakig-abyan. Ang isa ka butang nga subong kasimple sang isa ka pagpangagda makahimo sang daku nga kinalain.