Często zadawane pytania
Co ludzie robią w świątyniach?
W świątyniach jesteśmy nauczani, zawieramy przymierza i obiecuje się nam błogosławieństwa. Przyjmujemy obrzędy, które umożliwiają nam życie w obecności Boga.
Jednym z obrzędów, jakie otrzymujemy w świątyni, jest obdarowanie. Słowo obdarowanie oznacza „dar” lub „nadanie”. W ramach tego obrzędu jesteśmy nauczani na temat celu życia, misji i Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa oraz planu, jaki Ojciec Niebieski ma dla Swych dzieci. Kiedy czujemy przepełnioną spokojem atmosferę świątyni, zaczynamy mieć pojęcie o tym, jak będzie wyglądało życie w Jego obecności.
Kolejnym obrzędem świątynnym jest obrzęd zapieczętowania, w którym mąż i żona są zapieczętowywani do siebie nawzajem, a dzieci są pieczętowane do swoich rodziców, tworząc wieczne rodziny. Oznacza to, że jeśli będziemy wierni naszym przymierzom, nasze związki rodzinne będą trwać przez wieczność.
Poza przyjęciem tych obrzędów dla siebie, możemy otrzymać je dla naszych zmarłych przodków. W ten sposób ludzie, którzy zmarli, nie otrzymawszy niezbędnych obrzędów takich jak chrzest, konfirmacja, obdarowanie i zapieczętowanie, mają możliwość ich przyjęcia.
Jak jest w świątyni?
Świątynia jest spokojnym, świętym miejscem, odseparowanym od trosk i zgiełku świata. Wszystkie miejsca w świątyni są z troską utrzymywane w pięknym stanie, by zachować ducha czci. Jako że świątynia jest domem Pana i wykonuje się tam świętą pracę, w ogromnej mierze możemy tam odczuć Ducha i poczuć bliskość Pana. Możemy otrzymać osobiste objawienie i siłę duchową, która pomoże nam przetrwać próby. Jest to jeden z powodów, dla których zachęca się nas, abyśmy regularnie chodzili do świątyni.
Jak powinienem się ubrać, kiedy idę do świątyni?
Kiedy idziemy do świątyni, ubieramy się skromnie i odświętnie. Unikaj skrajności w ubiorze i wyglądzie — tak samo jak wtedy, gdy idziesz na spotkanie sakramentalne. Okazujesz Panu i Jego domowi cześć i szacunek oraz zapraszasz Ducha, będąc czysty i przyzwoity.
W świątyni znajdują się osobne przebieralnie, gdzie możesz zdjąć odzież odświętną i założyć białą odzież. Przebranie się służy jako przypomnienie, że na pewien czas zostawiasz świat za sobą i wchodzisz do świętego miejsca. Biała odzież symbolizuje czystość, a fakt, że wszyscy w świątyni są ubrani podobnie, tworzy poczucie jedności i równości.
Kiedy powinienem otrzymać własne obdarowanie?
Większość z was prawdopodobnie otrzyma własne obdarowanie tuż przed służbą na pełnoetatowej misji lub przed zawarciem małżeństwa w świątyni. Niezamężne członkinie lub niezamężni członkowie mający prawie dwadzieścia lat lub niewiele ponad dwadzieścia lat, którzy nie otrzymali powołania misyjnego lub którzy nie są zaręczeni, aby mieć ślub w świątyni, na ogół nie są rekomendowani do tego, by otrzymać własne obdarowanie.
Nowi członkowie czekają co najmniej jeden rok po swoim chrzcie i konfirmacji, zanim otrzymają własne obdarowanie.
Otrzymanie własnego obdarowania jest ważną sprawą. Omów ją ze swoim biskupem. Módl się i rozważaj tę kwestię, by wiedzieć, kiedy jesteś na to gotowy.
Co mogę powiedzieć innym ludziom na temat moich doświadczeń związanych ze świątynią?
Możesz mówić o tym, jak wygląda świątynia wewnątrz, możesz też swobodnie dzielić się uczuciami, jakie ci tam towarzyszyły. Jednakże przymierza i obrzędy świątynne, łącznie z używanymi tam słowami, są zbyt święte, by omawiać je szczegółowo poza świątynią. Unikając rozmów o tych świętych rzeczach poza świątynią, chronimy je przed kpinami, wyśmiewaniem czy nieposzanowaniem. Kiedy mówisz o swoich doświadczeniach w świątyni, nie mów o nich w sposób niedbały.
Dlaczego w świątyni używane są symbole?
Zbawiciel podczas Swej ziemskiej służby często nauczał w przypowieściach, aby symbolicznie przedstawić wieczne prawdy. Nakazał On, abyśmy byli nauczani w świątyni w podobny sposób. W obrzędach i przymierzach świątynnych zawarta jest symbolika — w ich przedstawieniu, w wyglądzie wnętrza oraz ubiorze. Jeśli zastanowisz się nad znaczeniem tych symboli, mając przewodnictwo Ducha Świętego, pomogą ci one rozpoznać prawdę, dowiedzieć się więcej o Ojcu Niebieskim i Jezusie Chrystusie oraz wzrastać duchowo.
Niektórzy członkowie mojej rodziny nie mogą wejść do świątyni. Co mogę zrobić, aby pomóc im, by poczuli, że uczestniczą w moim ślubie świątynnym?
To może być delikatna sprawa. W związku z tym, że świątynia jest domem Pana, poświęconym Jemu, osoby, które tam wchodzą, muszą mieć aktualną rekomendację świątynną, która poświadcza, że żyjemy zgodnie z normami, które On ustanowił. Jednakże ci, którzy nie posiadają aktualnej rekomendacji świątynnej, są mile widziani na terenach świątynnych, a niemal wszystkie świątynie mają pomieszczenie, w których można poczekać, podczas gdy członkowie rodziny są zapieczętowywani. Para, której członkowie rodziny nie mogą wejść do świątyni, może poprosić swojego biskupa lub innego członka Kościoła, aby pozostał z nimi w poczekalni.
Para może też ustalić ze swoim biskupem, aby po ceremonii odbyło się specjalne spotkanie dla krewnych i przyjaciół, którzy nie posiadają rekomendacji. Takie spotkanie da im możliwość poczucia, że uczestniczą w uroczystości, a także szansę dowiedzenia się o małżeństwie na wieczność. Chociaż podczas tego spotkania nie odbywa się żadna ceremonia czy składanie przysiąg, para może założyć sobie obrączki.
Co powinienem zrobić, aby przygotować się na otrzymanie obrzędów świątynnych?
Możesz przygotowywać się poprzez regularny udział w chrztach za zmarłych dokonywanych w świątyni, poprzez udział w seminarium przygotowującym do pójścia do świątyni, organizowanym przez twojego biskupa, oraz poprzez studiowanie pism świętych i artykułów w tej broszurze.
Możesz też przygotowywać się, żyjąc według Pańskich norm godności świątynnej. Dbaj o swoje świadectwo o Bogu Ojcu i Jezusie Chrystusie oraz przywróconej ewangelii. Przestrzegaj Słowa Mądrości i prawa czystości moralnej. Popieraj swoich przywódców kościelnych, płać pełną dziesięcinę i uczęszczaj na spotkania kościelne. Bądź uczciwy w postępowaniu z innymi i spraw, by życie twojej rodziny toczyło się w harmonii z naukami Kościoła. Dochowuj przymierzy chrztu, abyś był gotowy na przyjęcie wyższych przymierzy świątynnych.