Linia czasu Księgi Mormona

Jeredzi

Ta grupa opuściła wieżę Babel i przybyła na kontynent amerykański ok. 2200 r. p.n.e. Prosperowali do ok. 600 r. p.n.e., kiedy to wojny doprowadziły do śmierci każdego z wyjątkiem Koriantumra. (Zob. Eter 1–15).
Nefici

Grupa pod przywództwem Lehiego opuściła Jerozolimę ok. 600 r. p.n.e. i przybyła na kontynent amerykański. Stopniowo pomiędzy jego potomkami pojawił się rozłam. Po śmierci Lehiego, prawi udali się na północ za jego synem, Nefim. Byli znani jako Nefici. (Zob. 1 Nefi 1–22; 2 Nefi 1–5).
Lamanici

Po śmierci Lehiego, niegodziwi pozostali wraz z jego synem Lamanem i byli znani jako Lamanici. (Zob. 2 Nefi 5).
Mulekici

Mulek, syn króla Sedecjasza, poprowadził grupę z Jerozolimy w ok. 587 r. p.n.e. i przybył na kontynent amerykański. Znaleźli tam Koriantumra. (Zob. Omni 1:14–21).
Mosjasz₁

Ok. 225 r. p.n.e. Nefici stali się niegodziwi, dlatego Mosjasz₁ poprowadził grupę prawych Nefitów do Zarahemli i tam połączyła się ona z Mulekitami. Nazwali siebie Nefitami. Mosjasz₁ został ich prawym królem. Król Beniamin był jego synem. (Zob. Omni 1:12–23).
Zenif

Ok. 200 r. p.n.e. Zenif, który był Nefitą, zabrał grupę na południe, aby odzyskać ziemie Nefitów. Kiedy Zenif oraz jego grupa przybyli na miejsce, Lamanici wzięli ich do niewoli. Później król Mosjasz₂ posłał Ammona, by ten odnalazł tę grupę i Ammon nawrócił króla Limhiego. (Zob. Mosjasz 7; 9–22).
Alma₁

Alma₁, który urodził się pośród ludu Zenifa, był jednym z kapłanów niegodziwego króla Noego. Prorok Abinadi został zabity po tym, jak wzywał króla Noego do odpokutowania. Jednakże Alma₁ uwierzył w nauki Abinadiego i uciekł wraz z grupą wierzących, dołączając ostatecznie do Nefitów. (Zob. Mosjasz 11; 17–18; 23–24).
Alma₂ i synowie Mosjasza₂

Alma₂ oraz synowie króla Mosjasza₂, będąc młodymi mężczyznami, starali się zniszczyć Kościół. Anioł skarcił ich, a oni odpokutowali. Alma₂ stał się prawym przywódcą. (Zob. Mosjasz 27–29). Synowie Mosjasza₂ zostali misjonarzami pośród Lamanitów. Po odniesieniu wielu sukcesów spotkali się z Almą₂ i radowali się. (Zob. Alma 17–26).
Banda Gadiantona

Wpływ tej bandy skrytobójców był najsilniejszy w chwili, kiedy społeczeństwo było niegodziwe, a najsłabszy — gdy ludzie byli prawi. Ok. 350 r. n.e. zagrozili bezpieczeństwu wszystkich ludzi. (Zob. Helaman 2; 6; 4 Nefi 1:42–46).
Jezus Chrystus

Po Swoim Zmartwychwstaniu w Jerozolimie Zbawiciel ukazał się na kontynencie amerykańskim, gdzie służył ludziom, nauczał ewangelii i zorganizował Swój Kościół. Przez 200 lat od momentu Jego przybycia ludzie żyli w pokoju. (Zob. 3 Nefi 11–28).
Zagłada Nefitów

Stopniowo powracała niegodziwość, wybuchały wojny i Nefici zostali zniszczeni. Moroni, jako jedyny ocalony, prowadził kroniki Nefitów, a następnie, przed swoją śmiercią, zakopał je. (Zob. 4 Nefi 1:24–28; Mormon 8:1–8; Moroni 10).

600 r. p.n.e.

500 r. p.n.e.

400 r. p.n.e.

300 r. p.n.e.

200 r. p.n.e.

175 r. p.n.e.

150 r. p.n.e.

125 r. p.n.e.

100 r. p.n.e.

75 r. p.n.e.

50 r. p.n.e.

25 r. p.n.e.

33 r. n.e.

100 r. n.e.

200 r. n.e.

300 r. n.e.

400 r. n.e.

Eter

Laman

Lemuel

Mulek

Lehi

Nefi

Jakub

2 Nefici

Enos

Jarom

Omni

5 Mosjasz₁

Beniamin

Mosjasz₂

8 Alma₂

Kapitan Moroni

Helaman

Nefi, syn Helamana₃

Nefi — uczeń

Mormon

Moroni

6 Zenif

Noe

Abinadi

7 Alma₁

Limhi

Misja wśród Lamanitów

9 Banda Gadiantona

Lamanita Samuel

Narodziny Jezusa w Betlejem

10 Jezus Chrystus

Ponowny podział na Nefitów i Lamanitów

9 Banda Gadiantona

11 Zagłada Nefitów

Ilustracje — Taia Morley