Veel gestelde vragen over het Boek van Mormon
Of het nu van vrienden, familie, oprecht geïnteresseerden of tegenstanders van de kerk komt, we krijgen allemaal wel eens vragen over het Boek van Mormon. Hier zijn wat mogelijke antwoorden.
Wat is het Boek van Mormon en hoe verhoudt het zich tot de Bijbel?
Het Boek van Mormon is een Schriftuurlijk boek, zoals de Bijbel. Het is eveneens een testament aangaande Jezus Christus.1 De Bijbel handelt voornamelijk over het leven en de leringen van het oude Israël. Het Boek van Mormon bevat de geschriften van diverse groepen die naar Amerika kwamen, waaronder een gezin dat uit Jeruzalem wegtrok in 600 v.C. Die mensen stamden ook af van het huis van Israël. De Bijbel en het Boek van Mormon zijn dus geschreven door mensen met hetzelfde erfgoed maar in verschillende delen van de wereld.
Net als de Bijbel is het Boek van Mormon meer dan een historisch verslag. Het bevat de ‘volheid van het evangelie van Jezus Christus’ (LV 20:9): de leringen, leerstellingen en profetieën die getuigen van God de Vader en zijn Zoon, Jezus Christus.
De profeet Joseph Smith heeft gezegd dat het Boek van Mormon gaat over ‘de verschijning van de herrezen Heiland op dit continent; dat Hij zijn evangelie met alle volheid, rijkdom, macht en zegeningen heeft gevestigd; dat er apostelen, profeten, herders, leraars en evangelisten waren; dezelfde orde, hetzelfde priesterschap, dezelfde verordeningen, gaven, machten en zegeningen die men ook op het oostelijk halfrond tot zijn beschikking had gehad; dat de mensen door hun zonden waren afgesneden; dat hun laatste profeet een samenvatting van hun profetieën, geschiedenis enzovoort moest maken en die in de aarde verbergen. Dat verslag zou tevoorschijn komen en met de Bijbel verenigd worden om in de laatste dagen de doeleinden van God tot stand te brengen’.2
De leden van de kerk bestuderen zowel de Bijbel als het Boek van Mormon. Twee jaar van het vierjarige leerplan in onze zondagsschool zijn zelfs gewijd aan de studie van de Bijbel. (Zie pp. 16, 24 en 52 in deze uitgave voor meer informatie over dit onderwerp.)
Wie heeft het Boek van Mormon geschreven?
Vroegere profeten, zoals Nephi, Jakob, Mormon en Mormons zoon, Moroni, waren de oorspronkelijke schrijvers. Mormon bracht de kronieken bijeen die de profeten over hun geschiedenis, profetieën en leringen hadden bijgehouden, en maakte daar een samenvatting van. Hij heeft er enkele van zijn eigen ervaringen aan toegevoegd. Mormon graveerde zijn kroniek op samengebonden dunne platen van metaal. Die platen waren goudkleurig en worden vaak de gouden platen genoemd.
Na de dood van Mormon voltooide Moroni de kroniek en begroef hij de platen in een heuvel om ze voor onze tijd te bewaren. In 1823 verscheen Moroni als een engel aan Joseph Smith en liet hij hem zien waar de kroniek was begraven. Vier jaar later mocht Joseph de platen in ontvangst nemen. Hij vertaalde de kronieken door de gave en macht Gods in de Engelse taal vanuit de oude taal waarin het was geschreven.3 Hij gaf het Boek van Mormon vervolgens uit. (Zie pp. 22 en 72 in deze uitgave voor meer informatie over dit onderwerp.)
Wat is er met de oorspronkelijke kroniek — de gouden platen — gebeurd?
Joseph Smith verkreeg de platen in september 1827 en had ze tot het voorjaar van 1829 in zijn bezit. In zijn geschiedenis die hij in 1838 schreef, legde hij uit wat er met de platen is gebeurd: ‘Toen de boodschapper ze volgens afspraak kwam ophalen, droeg ik ze aan hem over; en hij heeft ze tot op heden, zijnde de tweede dag van mei duizend achthonderdachtendertig, onder zijn hoede.’ (Geschiedenis van Joseph Smith 1:60.)
Wie hebben de gouden platen nog meer gezien?
Naast Joseph Smith hebben diverse andere mannen en vrouwen de platen gezien en van het bestaan ervan getuigd. Elf mannen in het bijzonder, de zogeheten drie getuigen en de acht getuigen, hebben schriftelijk getuigd dat ze de platen hebben gezien en, in het geval van de acht getuigen, hebben vastgehouden. Hun getuigenissen staan voorin elk exemplaar van het Boek van Mormon.
Die mannen legden een plechtig en krachtig getuigenis af van het Boek van Mormon, dat misschien wel des te meer waarde krijgt omdat sommigen van hen ‘een tijd vijandig tegenover Joseph stonden’ volgens ouderling Jeffrey R. Holland van het Quorum der Twaalf Apostelen. Toch hebben zij ‘tot op de dag van hun dood getuigd dat ze een engel hadden gezien en de platen hadden aangeraakt. “Zij zijn ons getoond door de macht Gods en niet door die van de mens”, verklaarden ze. “Daarom weten wij zeker dat het werk waar is.”’4
Is er enig tastbaar bewijs dat het Boek van Mormon waar is?
Hoewel we ons geloof niet op tastbaar bewijs baseren, zijn er taalkundige, geschiedkundige en archeologische bewijzen voor het Boek van Mormon. Zo werd het idee van schrijven op metalen platen aanvankelijk belachelijk gemaakt, maar de afgelopen jaren zijn er talloze voorbeelden van heilige geschriften op metalen platen aangetroffen — sommige verborgen in een stenen kist.
Taalkundigen hebben opgemerkt dat woorden en uitdrukkingen in het Boek van Mormon die in het Engels vreemd klinken, volkomen normaal zijn in het Hebreeuws en daaraan verwante talen waarmee de mensen uit het Boek van Mormon vertrouwd waren — talen die de jonge Joseph Smith niet kende.
Maar dergelijke bewijzen overtuigen ons niet van de waarheid van het Boek van Mormon. Daar komen geloof en persoonlijke openbaring bij kijken.
Hoe kan ik weten dat het Boek van Mormon waar is?
De enige zekere manier om de waarheid zelf te weten, is door de macht van de Heilige Geest. In het laatste hoofdstuk van het Boek van Mormon staat een uitnodiging aan eenieder die het leest, erover nadenkt en oprecht wil weten of het waar is, dat hij of zij onze hemelse Vader in de naam van Jezus Christus vraagt of het waar is. Wie dat doet, komt door de macht van de Heilige Geest te weten dat het boek waar is (zie Moroni 10:3–5). Miljoenen leden van de kerk hebben gebeden en weten door het getuigenis van de Heilige Geest dat het Boek van Mormon waar is. (Zie pp. 4, 60 en 80 in deze uitgave voor meer informatie over dit onderwerp.)
Ik ben in de war door Openbaring 22:18–19, waarin staat dat we niets aan het woord van God mogen toevoegen.
Een van de kernpunten van het geloof is dat God zijn wil altijd aan zijn kinderen op aarde heeft geopenbaard en dat altijd zal blijven doen. Wij geloven dat de Bijbel het woord van God bevat, maar geloven niet dat die alle openbaringen bevat die God aan zijn profeten heeft gegeven of nog zal geven. Ook in deze tijd blijft Hij zijn wil openbaren bij monde van hedendaagse profeten en apostelen, het fundament van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen (zie Efeziërs 2:20).
Toen de apostel Johannes het boek Openbaring schreef, was dat niet het laatste boek van de Bijbel. Het Oude en het Nieuwe Testament werden pas in de derde eeuw n.C. tot één Schriftuurlijk boek samengebundeld — in wat nu de Bijbel heet.
In Deuteronomium 4:2 staat ook dat we niets aan de woorden van Mozes mogen toevoegen. Dat vers staat redelijk voorin het Oude Testament, maar maakt de rest van de Bijbel natuurlijk niet ongeldig. Mozes noch Johannes konden naar veranderingen in een boek hebben verwezen dat nog niet bestond. Nee, zij waarschuwden tegen het veranderen van de ware leringen van het evangelie.
Het Boek van Mormon, dat de volheid van het evangelie bevat, verandert Gods woord niet, maar bevestigt dat juist. (Zie pp. 24 en 38 in deze uitgave voor meer informatie over dit onderwerp.)
Ik heb gehoord dat het Boek van Mormon wijzigingen heeft ondergaan sinds de eerste uitgave ervan. Wat is er gewijzigd en waarom?
Het antwoord op die vraag hangt af van enig inzicht in het vertaal- en publicatieproces van het Boek van Mormon.
1. Toen Joseph Smith de gouden platen door de macht Gods vertaalde, dicteerde hij de woorden aan een schrijver. De schrijvers maakten zo nu en dan een fout in de spelling of de grammatica. In 1 Nephi 7:20 werden de Engelse woorden ‘were sorrowful’ [bedroefd waren] bijvoorbeeld opgeschreven als ‘ware sarraful’. De schrijvers waren niet ongeschoold, maar de spelling was in die tijd nog niet gestandaardiseerd.
2. Het oorspronkelijke met de hand geschreven manuscript van de vertaling werd vervolgens overgeschreven om een nieuw manuscript voor de drukker te maken. In dat stadium werden sommige fouten in de spelling en grammatica verbeterd en werden leestekens toegevoegd. Maar er slopen bij het overschrijven van de woorden ook enkele nieuwe fouten in de tekst.
3. De drukker deed zijn best om het zetwerk accuraat te doen. Hij introduceerde echter weer een paar nieuwe fouten. Hij zag bij het zetten bijvoorbeeld in Alma 57:25 het woord ‘joy’ [vreugde] aan voor ‘foes’ [vijanden].
4. De profeet Joseph Smith keek de eerste drie edities van het Boek van Mormon zorgvuldig na en bleef de nodige verfijningen en aanpassingen aanbrengen. Maar sommige fouten kwamen pas later aan het licht. In 1981 werd een drukkersfout in Alma 16:5 eindelijk gecorrigeerd, waarbij ‘whether’ [of] werd vervangen door ‘whither’ [waarheen] — wat overeenkomstig het oorspronkelijke manuscript was zoals de profeet het van de gouden platen had vertaald.
5. Andere wijzigingen zijn de indeling in hoofdstukken en verzen plus voetnoten met kruisverwijzingen.
Geef een boek weg
Welke vragen mensen ook over het Boek van Mormon hebben, het boek spreekt nog het beste voor zich. U kunt getuigen van het boek, een exemplaar weggeven en anderen uitnodigen om er zelf over te bidden. Als iemand met een oprecht hart werkelijk wil weten of het boek waar is, zal de Heer ‘de waarheid ervan aan [die persoon] openbaren door de macht van de Heilige Geest’ (Moroni 10:4).
Foto-illustraties Robert Casey