Przesłanie dla odwiedzin domowych
Respektowanie naszych przymierzy
Przestudiujcie z modlitwą ten materiał i przedyskutujcie z odwiedzanymi siostrami te fragmenty, które uznacie za stosowne. Wykorzystajcie pytania, by wzmocnić swoje siostry i sprawić, by Stowarzyszenie Pomocy było aktywną częścią waszego życia.
Odwiedziny domowe są wyrazem tego, że jesteśmy uczennicami Chrystusa. Kiedy służymy i wzmacniamy siebie nawzajem, mamy sposobność okazać szacunek zawartym przez nas przymierzom. Przymierze jest świętą, wieczną obietnicą złożoną przez Boga i Jego dzieci. „Kiedy zdajemy sobie sprawę, że jesteśmy dziećmi przymierza, wiemy, kim jesteśmy i czego Bóg od nas oczekuje — powiedział Starszy Russell M. Nelson z Kworum Dwunastu Apostołów. — Jego prawo wyryte jest w naszych sercach. On jest naszym Bogiem, a my jesteśmy Jego ludem”1.
Jako nauczycielki odwiedzające możemy wzmacniać osoby odwiedzane w ich staraniach dochowywania świętych przymierzy. Czyniąc tak, pomagamy im przygotować się na błogosławieństwa życia wiecznego. „Każda siostra w tym Kościele, która zawarła przymierza z Panem, posiada boskie upoważnienie, by pomagać w zbawianiu dusz, przewodzić kobietom świata, wzmacniać domy Syjonu i budować królestwo Boga”2 — powiedział Starszy M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów.
Kiedy zawieramy święte przymierza i dochowujemy ich, stajemy się narzędziami w rękach Boga. Będziemy potrafiły mówić o tym, w co wierzymy i będziemy wzmacniać nawzajem swą wiarę w Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.
Z pism świętych
1 Nefi 14:14; Mosjasz 5:5–7; 18:8–13; Nauki i Przymierza 42:78; 84:106
Z naszej historii
Świątynia to „miejsce dziękczynienia dla wszystkich świętych” — jak objawił Pan Prorokowi Józefowi Smithowi w 1833 roku. Jest to „miejsce nauki dla tych wszystkich, co są powołani do służby we wszystkich ich licznych powołaniach i urzędach; aby się doskonalili w zrozumieniu swojej służby, w teorii, w zasadzie, i w doktrynie, i we wszystkim, co się tyczy królestwa Bożego na ziemi” (NiP 97:13–14).
Na początku lat 40. XIX wieku siostry ze Stowarzyszenia Pomocy w Nauvoo w stanie Illinois pomagały sobie nawzajem w przygotowaniach do obrzędów świątynnych. W obrzędach wyższego kapłaństwa, które Święci w Dniach Ostatnich otrzymali w Świątyni Nauvoo, „ukazana [była] moc Boga” (NiP 84:20). „Kiedy święci byli wierni przymierzom, owa moc wzmacniała ich i wspierała podczas prób obecnych i przyszłych”3.
W dzisiejszym Kościele wierne kobiety i wierni mężczyźni na całym świecie służą w świątyni i wciąż odnajdują siłę w błogosławieństwach możliwych jedynie dzięki przymierzom świątynnym.