Dla wzmocnienia młodzieży
Sposób ubierania się i wygląd: „Niech prowadzi Duch Święty”
Reprezentując Chrystusa, okazujemy szacunek dla naszego ciała „zawsze […], we wszystkim, co [czynimy] i gdziekolwiek się [znajdujemy]” poprzez przestrzeganie pewnych norm.
Kim jest konsekwentna w noszeniu skromnego ubioru. Któregoś dnia zapytałam ją o jej opinię na temat tego, jaką spódnicę, bluzkę i kostium kąpielowy uważa za skromny. Zamiast podawać szczegółowe wymiary dekoltów i długość spódnic, omówiłyśmy zasady dotyczące skromności oraz trudności związane ze znalezieniem skromnych ubrań, które wyglądałyby atrakcyjnie. Dobrze bawiłyśmy się, wymyślając sposoby na pomysłowe przedłużenie spódnicy. W końcu Kim powiedziała: „Jeśli nie czuję się swobodnie, kiedy coś przymierzam, zwykle oznacza to, że ten ubiór jest nieskromny i nie będę się w nim dobrze czuła. Nauczyłam się nigdy nie kupować takich ubrań. Po prostu odkładam je na półkę”.
Kiedy Kim stara się żyć godnie, Duch Święty może pomagać jej dokonywać wyborów dotyczących ubioru. Żyje ona całkowicie według norm skromności i nie stara się zmieniać zasad ubioru i wyglądu. Rozumie, że jej ciało jest świątynią (zob. I List do Koryntian 3:16) i ma obowiązek dbać o nie, chronić je i właściwie ubierać.
Kiedy budowana jest świątynia, przykłada się ogromną wagę do tego, by była chroniona i pięknie zdobiona — zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Kluczem do planowania budowy świątyń jest świadomość tego, że świątynia reprezentuje Pana — że jest Jego domem. Szanujemy świątynie jako święte budowle, do których mogą wejść tylko ci, którzy są tego godni. Otaczamy czcią świątynie, ponieważ święte obrzędy i przymierza, w jakich uczestniczymy, umożliwiają nam powrót do naszego Ojca Niebieskiego.
Twoje ciało jest cenniejsze niż najbardziej wyszukana świątynia na ziemi. Jesteś ukochanym synem lub córką Boga! Te same zasady — zasada reprezentowania, szacunku i czci — odnoszą się nawet w jeszcze większym stopniu do dbałości i ochrony, jaką zapewniasz swojemu ciału.
Reprezentowanie
Każdego tygodnia, kiedy przyjmujemy sakrament, bierzemy na siebie imię Zbawiciela. Jesteśmy Jego reprezentantami na ziemi. Jedna ze wskazówek w broszurze Dla wzmocnienia młodzieży brzmi: „Swoim ubiorem i wyglądem możesz okazać [Panu], że wiesz, jak cenne jest twoje ciało. Możesz okazać, że jesteś uczniem Jezusa Chrystusa i że Go kochasz”1.
Kiedy pewna młoda kobieta przeczytała to zdanie, postanowiła, że nie chce nawet zbliżać się do granicy nieprzyzwoitości. Od razu usunęła ze swojej garderoby wszystko, co nie pasowało do reprezentantki Pana. Powiedziała: „Byłabym mądrzejsza, gdybym nawet nie przymierzała w sklepach tego, czego nie powinnam nosić. Po co wystawiać się na pokusy?”. Zasada reprezentowania pomogła jej dokonać tego mocnego postanowienia.
Szacunek
Reprezentując Chrystusa, poprzez zgodę na przestrzeganie pewnych norm, okazujemy szacunek naszemu ciału „zawsze […], we wszystkim, co [czynimy] i gdziekolwiek się [znajdujemy]” (Mosjasz 18:9). Pan zezwala na wejście do świątyni tylko tym, którzy są nieskalani. Wasze postanowienie, by być cnotliwymi jest dowodem szacunku dla Pana i dla waszego ciała fizycznego.
Powinniśmy również szanować cielesność innych ludzi i pomagać im żyć cnotliwie. Starszy M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział: „[Młode kobiety] muszą rozumieć, że jeśli noszą ubrania, które są zbyt obcisłe, za krótkie lub zbyt wydekoltowane, to nie tylko wysyłają niewłaściwe sygnały młodym mężczyznom, z którymi mają styczność, ale przez to również same utrwalają w swoich umysłach błędne przekonanie, że wartość kobiety zależy wyłącznie od jej cielesnej atrakcyjności. To nigdy nie było ani nie będzie częścią właściwej definicji wiernej córki Boga”2.
Młode kobiety, szanujcie swoje ciało i pomagajcie innym ludziom, a szczególnie młodym mężczyznom, w zachowaniu cnotliwych myśli i uczynków. Szanujcie swoje ciało, wiedząc, że życie w prawości na co dzień przydaje wartości waszemu wiecznemu życiu.
Cześć
Starszy Robert D. Hales z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał nas: „Tak samo jak tereny przyświątynne ukazują świętość i wyrażają poważanie dla tego, co ma miejsce wewnątrz świątyni, tak nasz ubiór powinien być wyrazem piękna i czystości panującej w naszym wnętrzu. To, jak się ubieramy, jest wyrazem tego, czy mamy należyty szacunek dla […] obrzędów i wiecznych przymierzy i czy przygotowujemy się na ich przyjęcie”3.
Zakładając niedzielny ubiór do uczestniczenia w obrzędzie sakramentu, okażcie swoje poważanie dla zadość czyniącej ofiary naszego Zbawiciela. „Młodzi mężczyźni powinni ubierać się godnie, kiedy udzielają obrzędu sakramentu”4. Młode kobiety, ubierajcie się skromnie.
Powstańcie! Dawajcie przykład skromnego ubierania się w domu, w szkole, na plaży, na tańcach czy w czasie zajęć sportowych. Kiedy wybieracie ubrania dla siebie, podążajcie za przykładem Kim i pozwólcie, aby Duch Święty przewodził wam w podejmowaniu decyzji. „[Zadawajcie] sobie pytanie: ‘Czy dobrze bym się czuł w obecności Pana, wyglądając tak, jak wyglądam?’”5.
Jeśli w doborze ubrań będziecie kierować się tymi trzema zasadami — zasadą reprezentowania, szacunku i czci — będziecie „jaśnieć” (Nauki i Przymierza 115:5) jako reprezentanci Zbawiciela otoczeni Jego miłością.