2012
Zapytajcie misjonarzy! Oni wam pomogą!
Listopad 2012 r.


Zapytajcie misjonarzy! Oni wam pomogą!

Elder Russell M. Nelson

Wszyscy misjonarze, ci młodsi i ci starsi, służą, mając jeden cel — sprawić, by życie innych ludzi było lepsze.

Moi ukochani bracia, siostry i przyjaciele, chciałbym wyrazić naszą miłość i przekazać pozdrowienia dla każdego z was. Z wielką radością przyjęliśmy poranne ogłoszenie Prezydenta Thomasa S. Monsona, które obwieściło obniżenie minimalnego wieku służby misjonarskiej do 18 lat dla młodych mężczyzn i 19 dla młodych kobiet. Dzięki tej możliwości większa liczba naszych młodych ludzi będzie mogła cieszyć się błogosławieństwami misji.

Dwa lata temu Prezydent Monson oświadczył to, co z mocą powtórzył również dzisiejszego ranka: „Każdy godny i zdrowy młody mężczyzna powinien przygotować się do służby na misji. Służba misjonarska jest obowiązkiem kapłańskim, którego wypełnienia Pan od nas oczekuje, jako że otrzymaliśmy tak wiele”1. Ponownie wyjaśnił on również, że dla młodych sióstr misja jest jak najbardziej słuszną ewentualnością, ale nie obowiązkiem. Po raz kolejny zachęcał też, aby na misję zdecydowało się o wiele więcej par seniorów.

Przygotowanie do misji to ważna sprawa. Jest ona dobrowolnym aktem służby dla Boga i ludzkości. Misjonarze opłacają ten przywilej z własnych oszczędności. Rodzice, rodzina, przyjaciele i darczyńcy mogą wspierać te wysiłki przez Ogólny Fundusz Misyjny. Wszyscy misjonarze, ci młodsi i ci starsi, służą, mając jeden cel — sprawić, by życie innych ludzi było lepsze.

Decyzja o służbie na misji kształtuje duchowe przeznaczenie misjonarzy, ich żon, mężów oraz potomków przez całe pokolenia. Pragnienie służby jest naturalną konsekwencją nawrócenia, bycia godnym i przygotowania.

Pośród tej wielkiej rzeszy słuchaczy zebranych dzisiaj na świecie jest wiele osób, które nie należą do Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich i nie wiedzą zbyt wiele o nas ani o naszych misjonarzach. Jesteście tu obecni lub słuchacie nas, ponieważ pragniecie dowiedzieć się więcej o mormonach i o tym, czego nauczają nasi misjonarze. W miarę jak będziecie nas poznawać, przekonacie się, że wyznajemy wiele wspólnych wartości. Zachęcamy was, abyście zachowali wszystko, co dobre i co jest prawdą, a potem zobaczyli, czy możemy coś do tego dodać. W tym pełnym wyzwań świecie wszyscy potrzebujemy czasem pomocy. Religia, wieczna prawda i nasi misjonarze to jej podstawowe elementy.

Nasi młodzi misjonarze odkładają na bok naukę, pracę, randki i wszystko to, czym młodzi ludzie zwykle zajmują się na tym etapie życia. Rezygnują z tych wszystkich rzeczy na 18 lub 24 miesiące z powodu głębokiego pragnienia, by służyć Panu2. Niektórzy z naszych misjonarzy służą też w nieco bardziej dojrzałym wieku. Wiem, że ich rodziny są błogosławione. W naszej rodzinie na pełnoetatowych misjach służy obecnie osiem osób — trzy córki, ich mężowie, jedna wnuczka i jeden wnuk.

Niektórzy z was mogą się zastanawiać nad słowem mormon. To nasz przydomek. Nie jest to nasza właściwa nazwa, choć powszechnie jesteśmy znani jako mormoni. Pochodzi ona z tomu pism świętych znanego jako Księga Mormona.

Prawdziwa nazwa Kościoła brzmi: Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Jest to ponownie ustanowiony Kościół Jezusa Chrystusa. Kiedy żył On na tym świecie, założył Swój Kościół. Powołał Apostołów, Siedemdziesiątych i innych przywódców, którym nadał upoważnienie kapłańskie, by działali w Jego imieniu3. Po śmierci Chrystusa i Jego Apostołów ludzie zmienili obrzędy i doktrynę. Pierwotny Kościół i kapłaństwo zostały utracone. Po wiekach ciemności Jezus Chrystus wskrzesił Swój Kościół pod przewodnictwem Ojca w Niebie. Teraz ponownie tętni on życiem, przywrócony i działający pod Jego boskim przewodnictwem4.

Podążamy śladami Pana Jezusa Chrystusa i o Nim nauczamy. Wiemy, że po Swym cudownym zwycięstwie nad śmiercią zmartwychwstały Pan wielokrotnie ukazał się Swoim uczniom. Jadł z nimi. Chodził z nimi. Przed ostatecznym Wniebowstąpieniem nakazał im: „Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”5. Apostołowie postąpili zgodnie z tymi wytycznymi. Wzywali także innych, aby pomagali im wypełniać Pańskie przykazanie.

W dzisiejszych czasach to samo wyzwanie, pod przewodnictwem współczesnych apostołów i proroków, zostało skierowane do misjonarzy Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Służą oni w ponad 150 krajach. Jako przedstawiciele Pana Jezusa Chrystusa starają się ze wszystkich sił wypełniać boskie przykazanie — dane ponownie w naszych czasach przez samego Pana — by nieść pełnię ewangelii poza granice i błogosławić życie wszystkich ludzi6.

Misjonarze, którzy mają po dziewiętnaście czy dwadzieścia kilka lat, w oczach świata nie mają doświadczenia. Są jednak błogosławieni darami takimi, jak moc Ducha Świętego, miłość Boga i świadectwo prawdy, które sprawiają, że z mocą mogą reprezentować Pana. Dzielą się dobrą nowiną ewangelii, która przynosi prawdziwą radość i wieczne szczęście wszystkim, którzy usłuchają ich przesłania. Często czynią to w krajach i językach, które są im obce.

Misjonarze usilnie starają się naśladować Jezusa Chrystusa tak słowem, jak i uczynkiem. Nauczają o Jezusie Chrystusie i o Jego Zadośćuczynieniu7. Nauczają o dosłownym Przywróceniu starożytnego Kościoła poprzez pierwszego proroka Pana w dniach ostatnich — Józefa Smitha.

Być może już kiedyś spotkaliście naszych misjonarze, być może nawet ich zignorowaliście. Mam nadzieję, że nie będziecie się ich obawiać, lecz będziecie się od nich uczyć. Mogą być oni dla was źródłem wiedzy i darem z nieba.

Tak stało się z Jerrym, protestantem, starszym panem po sześćdziesiątce, który mieszka w Mesie w Arizonie. Ojciec Jerry’ego był pastorem w kościele baptystów, a matka w kościele metodystów. Pewnego dnia Priscilla, bliska przyjaciółka Jerry’ego, opowiedziała mu o swoim cierpieniu po śmierci swego nowonarodzonego dziecka i o bolesnym rozwodzie, który nastąpił wkrótce potem. Będąc samotną matką — Priscilla ma 4 dzieci, trzy córki i syna — z trudem dawała sobie radę. Kiedy otworzyła swe serce przed Jerrym, wyznała, że zastanawia się nad odebraniem sobie życia. Z całą mocą i miłością, na jakie go było stać, Jerry starał się uświadomić przyjaciółce, że jej życie jest czymś wartościowym. Zaprosił ją na spotkanie do swojego kościoła, ale Priscilla powiedziała mu, że jeśli chodzi o Boga, to się poddała.

Jerry nie wiedział, co robić. Później, podlewając swój ogród, będąc człowiekiem wierzącym, zaczął modlić się do Boga o przewodnictwo. Gdy się modlił, usłyszał w swym umyśle głos, który powiedział: „Zatrzymaj chłopców na rowerach”. Lekko zdumiony, Jerry zastanawiał się, co znaczą te słowa. Nadal rozmyślając, spojrzał na ulicę i zobaczył dwóch młodzieńców w białych koszulach i krawatach, którzy jechali na rowerach w kierunku jego domu. Zaskoczony tym „zbiegiem okoliczności”, patrzył, jak przejechali obok niego. Potem zdał sobie sprawę z tego, że musi coś zrobić, więc krzyknął: „Hej, wy tam, zatrzymajcie się, proszę! Muszę z wami porozmawiać!”

Zdziwieni, lecz również zaciekawieni młodzi ludzie przystanęli. Kiedy podeszli do Jerry’ego, zauważył, że mają tabliczki z nazwiskami, na których jest napisane, że są misjonarzami Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Spojrzał na nich i powiedział: „To może zabrzmieć dość dziwacznie, ale modliłem się i powiedziano mi, że mam zatrzymać chłopców na rowerach. Popatrzyłem na ulicę i zobaczyłem was. Czy możecie mi pomóc?”.

Misjonarze uśmiechnęli się, a jeden z nich odpowiedział: „Z całą pewnością”.

Jerry wyjaśnił im trudną sytuację Priscilli. Wkrótce potem misjonarze spotkali się z nią, jej dziećmi i Jerrym. Rozmawiali o celu życia i wiecznym planie, jaki ma dla nich Bóg. Jerry, Priscilla i jej dzieci wzrastali w wierze dzięki szczerej modlitwie, studiowaniu Księgi Mormona i pełnego miłości przyjęcia przez członków Kościoła. Silna wiara Jerry’ego w Jezusa Chrystusa stała się jeszcze mocniejsza. Wątpliwości i samobójcze myśli Priscilli zmieniły się w nadzieję i poczucie szczęścia. Zostali oni ochrzczeni i stali się członkami przywróconego Kościoła Chrystusa8.

Tak, misjonarze mogą pomagać na wiele sposobów. Na przykład, niektórzy z was mogą chcieć dowiedzieć się więcej o swoich przodkach. Być może znacie imiona swoich rodziców i czwórki dziadków, ale co z ósemką pradziadków? Czy znacie ich imiona? Czy chcielibyście dowiedzieć się o nich czegoś więcej? Zapytajcie misjonarzy! Oni wam pomogą!9 Mają bezpośredni dostęp do rozległych archiwów Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich.

Niektórzy z was są członkami Kościoła, ale obecnie nie uczestniczycie w spotkaniach. Kochacie Pana i często zastanawiacie się nad powrotem do Jego stada. Nie wiecie jednak, jak do tego podejść. Sugeruję, abyście zapytali misjonarzy!10 Oni wam pomogą! Mogą wam także pomóc, nauczając waszych bliskich. My i misjonarze kochamy was i chcemy ponownie wnieść w wasze życie radość i światło ewangelii.

Niektórzy z was mogą chcieć się dowiedzieć, jak pokonać uzależnienie, dłużej żyć i cieszyć się lepszym zdrowiem. Zapytajcie misjonarzy! Oni wam pomogą! Niezależne badania wykazały, że — jako grupa — członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich są bardzo zdrowi. Umieralność z powodu chorób należy do najniższych, a długość życia przewyższa tę u wszystkich ściśle zdefiniowanych grup, które poddawano badaniom długookresowym na terenie Stanów Zjednoczonych11.

Niektórzy z was mogą mieć poczucie, że życie jest pełne zajęć i pośpiechu, lecz w głębi duszy czujecie rosnącą pustkę, brak kierunku i celu. Zapytajcie misjonarzy! Oni wam pomogą! Mogą pomóc wam dowiedzieć się więcej na temat prawdziwego celu tego życia — dlaczego jesteście tu na ziemi i dokąd pójdziecie po śmierci. Możecie się dowiedzieć, jak przywrócona ewangelia Jezusa Chrystusa pobłogosławi wasze życie w sposób, który przekracza wasze obecne wyobrażenia.

Jeśli martwicie się o waszą rodzinę, zapytajcie misjonarzy! Oni wam pomogą! Wzmacnianie małżeństw i rodzin ma dla Świętych w Dniach Ostatnich ogromne znaczenie. Rodziny mogą być razem na zawsze. Poproście misjonarzy, aby nauczyli was o tym, że jest to możliwe również dla waszej rodziny.

Misjonarze mogą także pomóc wam, jeśli pragniecie pogłębić swoją wiedzę. Duch człowieczy pragnie oświecenia. Niezależnie od tego, czy źródłem prawdy jest naukowe laboratorium czy objawienie od Boga, my jej poszukujemy! Zaprawdę inteligencja jest chwałą Boga12.

Wzmożona nauka dotyczy tak spraw duchowych, jak i świeckich. Podkreślamy wagę rozumienia pism świętych. Niedawno przeprowadzone niezależne badania wykazały, że Święci w Dniach Ostatnich mają największą wiedzę na temat chrześcijaństwa i Biblii13. Jeśli pragniecie lepiej rozumieć Biblię, lepiej rozumieć Księgę Mormona oraz zdobyć głębsze zrozumienie braterstwa ludzi i Boskiego ojcostwa, zapytajcie misjonarzy! Oni wam pomogą!

Wielu z was ma ogromne pragnienie, by nieść pomoc potrzebującym. Ponieważ naśladujemy Jezusa Chrystusa, Święci w Dniach Ostatnich również mają to palące pragnienie14. Każdy może się do nas przyłączyć, aby pomagać potrzebującym i udzielać wsparcia ofiarom klęsk żywiołowych na całym świecie. Jeśli chcecie wziąć w tym udział, zapytajcie misjonarzy! Oni wam pomogą!

A jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o życiu po śmierci, o niebie, o planie, jaki ma dla was Bóg, jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o Panu Jezusie Chrystusie, Jego Zadośćuczynieniu i Przywróceniu Jego Kościoła w jego pierwotnej formie, zapytajcie misjonarzy! Oni wam pomogą!

Wiem, że Bóg żyje. Jezus jest Chrystusem. Jego Kościół został przywrócony. Żarliwie modlę się, aby Bóg pobłogosławił każdego z was i każdego z naszych drogich misjonarzy. W imię Jezusa Chrystusa, amen.

Przypisy

  1. Thomas S. Monson, „Gdy znów się spotykamy”, Liahona, list. 2010, 5–6.

  2. Zob. Nauki i Przymierza 4:3.

  3. Zob. Ew. Mateusza 10:1; Ew. Łukasza 6:13; 10:1; List do Efezjan 4:11–12.

  4. Zob. Nauki i Przymierza 1:30.

  5. Ew. Mateusza 28:19.

  6. Zob. Nauki i Przymierza 68:8; 84:62; 112:28.

  7. Zob. I List do Koryntian 2:2; 2 Nefi 25:26.

  8. Na podstawie osobistej korespondencji z W. Tracy Watsonem, byłym prezydentem misji Arizona Mesa.

  9. W miejscach, gdzie użyłem sformułowania „zapytajcie misjonarzy”, możecie zwrócić się o pomoc także do znajomego, który jest członkiem Kościoła.

  10. Aktywni w życiu kościelnym krewni, przyjaciele oraz przywódcy kościelni również z chęcią służą pomocą.

  11. Zob. James E. Enstrom i Lester Breslow, „Lifestyle and Reduced Mortality among Active California Mormons, 1980–2004”, Preventative Medicine, tom 46., (2008), str. 135.

  12. Zob. Nauki i Przymierza 93:36.

  13. Zob. U.S. Religious Knowledge Survey (Pew Forum on Religion and Public Life, 28 września 2010), str. 7.

  14. Zob. Ram Cnaan, Van Evans, Daniel W. Curtis, Called to Serve: The Prosocial Behavior of Active Latter-day Saints (University of Pennsylvania School of Social Policy and Practice, 2012); „Mormon Volunteerism Highlighted in New Study” (16 marca 2012), http://www.mormonnewsroom.org/article/mormon-volunteerism-report; Mormons in America: Certain in Their Beliefs, Uncertain of Their Place in Society (Pew Forum on Religion and Public Life, 12 stycznia 2012), str. 43; Robert D. Putnam i David E. Campbell, American Grace: How Religion Divides and Unites Us (2010), str. 444–454.