2013
Głos Pana
stycznia 2013


Przesłanie od Rady Prezydenta Kościoła, styczeń 2013 r.

Głos Pana

Prezydent Henry B. Eyring

Nauki i Przymierza zachęcają wszystkich ludzi na całym świecie, aby słuchali głosu Pana Jezusa Chrystusa (zob. NiP 1:2, 4, 11, 34; 25:16). To pismo święte jest wypełnione przesłaniami od Pana, ostrzeżeniami i zachęcającymi napomnieniami, które zostały objawione wybranym prorokom. W tych objawieniach możemy przyjrzeć się temu, jak — na nasze modlitwy wiary — Bóg odpowiada przesłaniami pełnymi rad, ostrzeżeń i słów niosących pokój.

Poprzez nasze modlitwy staramy się dowiedzieć, co Bóg chce, byśmy robili, co mamy czynić, aby odnaleźć pokój i szczęście w tym życiu i w życiu przyszłym oraz co jeszcze nas czeka. Nauki i Przymierza są wypełnione odpowiedziami na podobne pytania, zadawane w pokornej modlitwie przez zwykłych ludzi oraz proroków. Mogą stanowić cenny przewodnik w uzyskiwaniu odpowiedzi na pytania dotyczące naszego doczesnego dobrobytu i wiecznego zbawienia.

Pokora i wiara w Pana Jezusa Chrystusa są sprawą kluczową. Oliwier Cowdery otrzymał następującą odpowiedź od Pana, dotyczącą jego chęci pomocy przy tłumaczeniu Księgi Mormona: „Pamiętaj, że bez wiary niczego nie możesz uczynić; proś więc z wiarą. Nie igraj z tymi sprawami; nie proś, o coś nie powinien” (NiP 8:10).

Ta prawidłowość pojawia się w Naukach i Przymierzach wielokrotnie: Pan wymaga od nas wiary i pokory, zanim ześle nam pomoc. Jednym z powodów takiej prawidłowości jest to, że Jego odpowiedzi mogą przyjść w najmniej oczekiwany przez nas sposób. Nie zawsze będą też łatwe do zaakceptowania.

Historia Kościoła i dzieje naszych przodków dobrze to obrazują. Mój pradziadek Henry Eyring żarliwie modlił się, pytając, co powinien zrobić. Wysłuchał właśnie przesłania przywróconej ewangelii. Było to w 1855 roku. Odpowiedź przyszła we śnie.

Przyśniło mu się, że siedział przy stole ze Starszym Erastusem Snowem z Kworum Dwunastu Apostołów oraz innym starszym, który nazywał się William Brown. Starszy Snow nauczał zasad ewangelii przez około godzinę. Następnie powiedział: „W imię Jezusa Chrystusa nakazuję ci, byś został ochrzczony, a ten człowiek [Starszy Brown] […] ochrzci cię”1. Moja rodzina jest wdzięczna za to, że Henry Eyring okazał wiarę i pokorę, gdy został ochrzczony o 7:30 rano w zbiorniku deszczówki w St. Louis w stanie Missouri w USA przez Starszego Browna.

Odpowiedź na jego modlitwę nie przyszła w formie słyszalnego głosu Pana. Przyszła w nocy, w sennej wizji, podobnie jak odpowiedź, która przyszła do Lehiego (zob. 1 Nefi 8:2).

Pan uczy nas, że odpowiedzi przychodzą także w postaci uczuć. W Naukach i Przymierzach Pan naucza Oliwiera Cowdery: „Oto przemówię do ciebie w twym umyśle i sercu przez Ducha Świętego, który zstąpi na ciebie i zamieszka w twoim sercu” (NiP 8:2).

Pan zwrócił się też do Oliwiera w inny sposób: „Czyż nie zesłałem spokoju na twój umysł w tej sprawie? Czyż możesz mieć większe świadectwo niż od Boga?” (NiP 6:23).

Nauki i Przymierza, historia Kościoła i dziennik, który prowadził Henry Eyring podczas swojej misji, na którą wyruszył zaraz po chrzcie, uczą mnie, że odpowiedzi przychodzą zarówno w formie ostrzeżeń, jak i poprzez uczucie spokoju.

W kwietniu 1857 roku Starszy Parley P. Pratt z Kworum Dwunastu Apostołów uczestniczył w konferencji, która miała miejsce w obecnym stanie Oklahoma w USA. Henry Eyring zapisał, że „umysł [Starszego Pratta] pełen był przygnębiających przeczuć […] , nie był on w stanie rozpoznać obrazu przyszłości ani żadnej drogi ucieczki”2. Henry zapisał wkrótce smutne informacje o męczeństwie Apostoła. Mimo poczucia zagrożenia Starszy Pratt kontynuował swoją podróż, podobnie jak Prorok Józef, gdy udawał się do Carthage.

Świadczę o tym, że Pan zawsze odpowiada na pokorną modlitwę wiary. Nauki i Przymierza oraz osobiste doświadczenia uczą nas, w jaki sposób rozpoznawać te odpowiedzi i przyjmować je z wiarą, bez względu na to, czy są to wskazówki, zapewnienia o prawdzie, czy też ostrzeżenia. Modlę się o to, abyśmy zawsze nasłuchiwali kochającego głosu Pana i rozpoznawali go.

Przypisy

  1. „The Journal of Henry Eyring: 1835–1902” (niepublikowany rękopis, który znajduje się w posiadaniu autora).

  2. „The Journal of Henry Eyring: 1835–1902”.

Nauczanie na podstawie tego przesłania

1. Możecie wspólnie przeczytać akapit dotyczący modlitwy. Poproście członków rodziny, aby — w trakcie czytania — uważnie słuchali fragmentów o tym, w jaki sposób Bóg odpowiada na modlitwy. Możecie złożyć świadectwo o ważności modlitwy.

2. Nauki i Przymierza są wypełnione odpowiedziami na pytania zadawane w modlitwie. Co by było, gdyby tych odpowiedzi (tych objawień) nikt nie zapisał? Zachęć członków rodziny, aby nauczyli się rozpoznawać podszepty Ducha i kierować się nimi. Mogą zapisać w dziennikach swoje przemyślenia na temat modlitwy.