Przesłanie dla odwiedzin domowych na styczeń 2013 r.

Praca misjonarska

Przestudiujcie z modlitwą ten materiał i przedyskutujcie z odwiedzanymi siostrami te fragmenty, które uznacie za stosowne. Wykorzystajcie pytania, by wzmocnić swoje siostry i sprawić, by Stowarzyszenie Pomocy było aktywną częścią waszego życia. Aby uzyskać więcej informacji, odwiedźcie stronę reliefsociety.lds.org.

Obraz

Pieczęć Stowarzyszenia Pomocy

Wiara, Rodzina, Służba

Święci w Dniach Ostatnich są wysyłani, aby „się trudzić w […] winnicy [Pana] dla zbawienia dusz człowieczych” (NiP 138:56). Oznacza to między innymi pracę misjonarską. Nie musimy być wysłane na pełnoetatową misję, aby dzielić się ewangelią. Ludzie, których życie zostanie pobłogosławione ewangelią, przebywają w naszym otoczeniu i — jeśli przygotujemy same siebie — Pan posłuży się nami. Nauczycielki odwiedzające mogą podjąć to duchowe zobowiązanie i przyczyniać się do tego, by „przynieść nieśmiertelność i wieczny żywot człowiekowi” (Mojżesz 1:39).

Gdy w 1842 roku Prorok Józef Smith założył Stowarzyszenie Pomocy, powiedział, że kobiety mają nie tylko dbać o biednych, ale też zbawiać dusze¹. Wciąż jest to naszym celem.

„Pan […] powierza świadectwo o prawdzie tym, o których wie, że będą się nim dzielili z innymi”, powiedział Prezydent Dieter F. Uchtdorf, Drugi Doradca w Radzie Prezydenta Kościoła. „Co więcej, Pan również oczekuje od członków Jego Kościoła, że będą ‘otwierać usta, głosząc [Jego] ewangelię głosem radości’ (NiP 28:16). […] Czasami proste słowa świadectwa mogą wpłynąć na czyjeś życie na całą wieczność”².

Z pism świętych

Nauki i Przymierza 1:20–23; 18:15; 123:12

Z naszej historii

Historia Olgi Kovářovej z byłej Czechosłowacji jest przykładem pracy misjonarskiej w życiu członkini Stowarzyszenia Pomocy. W latach siedemdziesiątych Olga była doktorantką poszukującą głębszego życia duchowego. Zwróciła uwagę na 75-letniego Otakara Vojkůvkę, Świętego w Dniach Ostatnich. „Wygląd świadczył o jego podeszłym wieku, ale jego serce zbliżało się raczej do 18 lat i było przepełnione radością”, powiedziała. „Było to coś niezwykłego w kraju cynizmu, jakim była ówczesna Czechosłowacja”.

Olga spytała Otakara i jego rodzinę o to, w jaki sposób odnajdują radość. Oni przedstawili ją innym członkom Kościoła i podarowali jej Księgę Mormona. Przeczytała ją z zapałem i wkrótce została ochrzczona i konfirmowana. Od tamtej chwili Olga była ostoją dobra w świecie politycznych represji i prześladowań religijnych. Służyła jako prezydent Stowarzyszenia Pomocy w swojej małej gminie i przyczyniała się do zbawiania dusz, przyprowadzając ludzi do Chrystusa³.

Co mogę zrobić?

Czy postępuję zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, gdy dzielę się świadectwem wiary z siostrami, które odwiedzam?
W jaki sposób pomagam siostrom, o które się troszczę, w poznawaniu ewangelii?

© 2013 by Intellectual Reserve, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone. Printed in Germany. Zatwierdzenie wersji angielskiej: 6/12. Zatwierdzenie do tłumaczenia: 6/12. Tłumaczenie z: Visiting Teaching Message, January 2013. Polish. 10661 166