Een sereen man worden
De tempel, zendingen en dienstbaarheid zorgen ervoor dat Roger en zijn gezin zich tot een eeuwig gezin aan het ontwikkelen zijn.
Roger Randrianarison wist dat er iets ontbrak in zijn gezin.
‘Ik bad dat God mij zou helpen om iets te vinden waarmee ik mijn gezin kon leiden’, zegt hij. ‘Ik wilde mijn gezin in iets goeds leiden, iets wat naar het juiste pad zou leiden.’
Hij wist niet goed hoe hij zijn drie kinderen — zijn zoons, Randrianandry en Sedinirina, en zijn dochter, Nirina — moest grootbrengen. Het zat hem niet lekker dat zijn opvliegende karakter voor problemen in het gezin zorgde. Hij wilde gewoon een aardige vader zijn.
‘Ik wist dat ik het was die moest veranderen, omdat ik zag wat er van mij geworden was’, zegt hij.
Roger was een paar jaar daarvoor zijn bouwbedrijf kwijtgeraakt en nu werkte hij als taxichauffeur in Antananarivo (Madagaskar). Op een dag stapten er twee zendelingzusters in zijn taxi.
‘Ze zaten nog niet of ze vroegen hoe ik heette en of ik een gezin had. Ze vroegen ook of ik wist wie God was en of ik tot Hem bad.’
De zendelingen zongen liedjes met Roger tijdens de rit en nodigden hem uit voor de kerk. Hij nam zich een paar keer voor om te gaan, maar het paste gewoon niet in zijn werkschema. Hij verloor de zendelingen uit het oog.
Ongeveer vijf maanden later was Roger thuis aan het werk toen hij twee zendelingen voor zijn huis met iemand hoorde praten. Roger wist dat ze ook met hem in gesprek zouden gaan. Hij had het gevoel dat hij bevestigend moest antwoorden op welke vragen ze hem ook zouden stellen.
Na zich te hebben voorgesteld, vroegen de zendelingen hem of hij God kende. Ja. Wilde hij tot God bidden? Ja. Wilde hij met de zendelingen praten? Ja. Wanneer? Nu. De zendelingzusters zeiden dat ze binnen twintig minuten terug zouden zijn. Toen ze terugkwamen, hadden ze een lid bij zich dat in de buurt woonde.
De zendelingen onderwezen Roger een maand lang in het huis van het lid. Want de overige gezinsleden wilden op basis van wat zij over de kerk hadden gehoord niet de lessen van de zendelingen volgen. Na een maand in het evangelie te zijn onderwezen, ging Roger met de zendelingen mee naar de kerk. Hij werd daar vriendelijk ontvangen en dat maakte indruk op hem. ‘De leden ontvingen mij of ze mij al heel lang kenden’, zei hij.
Roger ging naar huis en vertelde zijn gezin dat hij zich binnen een maand zou laten dopen en dat het hun vrij stond om tot de kerk toe te treden of niet. Ze vroegen hem te wachten, zodat ze tegelijk konden worden gedoopt. Ze kwamen naar de kerk en waren ook blij verrast.
Rogers oudste zoon, Randrianandry, was diep onder de indruk toen hij voor het eerst in de kerk kwam. ‘De eerste keer dat ik naar de kerk kwam was ik heel verbaasd, omdat de mensen zo nederig waren’, zegt hij. ‘Ten eerste waren ze netjes gekleed voor de kerkgang. Daarna besefte ik dat ze daar echt met een doel waren, niet slechts om andere mensen te imponeren.’
Het hele gezin Randrianarison heeft zich op 20 februari 2003 laten dopen. Nirina was toen acht, Sedinirina zeventien en Randrianandry negentien. Het gezin hield op met werken op zondag en maakte van het evangelie naleven een prioriteit.
Veranderingen
‘Na mijn doop zag ik veel veranderingen in ons gezin’, zegt Arelina, Rogers vrouw. ‘Het werd een spiritueel gezin. Er vloeiden zoveel zegeningen, zowel stoffelijk als geestelijk, voort uit het naleven van het evangelie.’
In stoffelijke zin geeft Roger onze hemelse Vader alle eer dat hij de kans kreeg om zijn bedrijf opnieuw op te zetten. Nadat hij twee jaar taxichauffeur was geweest en alles aangegrepen had om zijn gezin te onderhouden, begonnen er bouwcontracten binnen te komen. ‘Ik geloof dat God mij altijd zegent als ik Hem besluit te volgen’, zegt hij.
Maar zijn zoons zeggen dat de grootste verandering die zij in hun vader zien, zijn humeur is. Ze beschrijven hem als een voorbeeld van nederigheid en vriendelijkheid. Roger zegt dat het evangelie hem ervan doordrong dat hij zich diende te veranderen. Vanaf het moment dat hij zich in het evangelie begon te verdiepen, heeft Roger geprobeerd zijn leven met goede zaken te vullen.
‘Door de leringen van het evangelie, verlies ik nooit mijn geduld meer’, zegt hij. ‘Soms is daar wel aanleiding toe, maar het evangelie is in mijn hart, in mijn hoofd en in mijn geest. Daardoor blijf ik kalm.’
Als er zich een vervelende situatie voordoet, is Roger de eerste die zijn gezinsleden tot kalmte maant en ze eraan herinnert het voorbeeld van de Heiland te volgen.
‘Mijn vader werd ootmoedig en zorgt nu in liefde voor zijn gezin’, zegt Sedinirina. ‘Als ik zie hoe hij veranderd is, ben ik mijn hemelse Vader heel dankbaar voor het evangelie en ons lidmaatschap van de kerk.’
Een eeuwig gezin
In 2006 konden Roger en Arelina dankzij het algemeen hulpfonds voor tempelbezoekers naar de Johannesburgtempel (Zuid-Afrika) om zich aan elkaar te laten verzegelen.
Van 2009–2011 vervulden Sedinirina en Randrianandry een zending in Zuid-Afrika — Sedinirina in Kaapstad en Randrianandry in Johannesburg. Hun motivatie om een zending te vervullen was onder andere dat ze andere gezinnen wilden helpen veranderen, net zoals bij hen thuis alles was veranderd.
‘Een dergelijk wonder kan gebeuren, en het gebeurde omdat zendelingen naar ons huis kwamen’, zegt Randrianandry. ‘Daarom wilde ik hetzelfde doen voor een ander gezin ergens op de wereld.’
Die beslissing bracht het gezin Randrianarison nog een andere zegen. Sedinirina en Randrianandry brachten voor hun zending negen dagen door in het opleidingscentrum voor zendelingen in Johannesburg. Roger vloog in die periode met Arelina en hun dochter, Nirina, naar Zuid-Afrika, zodat de hele familie in de tempel kon worden verzegeld. Nirina, die toen veertien was, zegt dat die ervaring, en wat ze toen voelde, moeilijk is te beschrijven.
‘Ik werd in mijn geloof gesterkt en voelde mij dichter bij God’, zegt ze.
Nu proberen ze de kerk op te bouwen en hun naasten te sterken. Roger is bisschop van zijn wijk. Arelina werkt in het jeugdwerk aan het programma Geloof in God. Sedinirina is assistent-ringadministrateur. Randrianandry is assistent-wijkadministrateur. Nirina is de wijkdirigente.
Het evangelie was het antwoord op de gebeden van de familie Randrianarison. Het heeft oude wonden genezen, de familie dichter bij elkaar gebracht, en hun de kans geboden om voor eeuwig samen te zijn. Het heeft Roger geleerd hoe hij moet liefhebben. ‘Het gezinsleven’, zegt hij, ‘is een leven vol liefde.’
Toen de zendelingen in zijn taxi stapten, was dat voor Roger Randrianarison het begin van zijn discipelschap.
Foto’s van de familie Randrianarison Matthew D. Flitton
Gezamenlijke evangeliestudie helpt de Randrianarisons om een hechter gezin te worden.
Het sterkte de Randrianarisons enorm dat ze zich in de Johannesburgtempel in Zuid-Afrika aan elkaar konden laten verzegelen.
Boven: foto David William Newman © IRI; onder: foto © Laura Parker