2014
Hoe wisten ze dat?
April 2014


Hoe wisten ze dat?

Gale Ashcroft (Arizona, VS)

President Dieter F. Uchtdorf, tweede raadgever in het Eerste Presidium, heeft in de algemene ZHV-bijeenkomst in 2011 een boodschap aan de ZHV-zusters gegeven die mijn hart raakte en mij gemoedsrust schonk. Hij sprak over het kleine vergeet-mij-nietje en hoe de vijf bloemblaadjes ervan vijf dingen voorstellen die we nooit moeten vergeten.1

Na de bijeenkomst vertelde mijn dochter Alyssa me een verhaal over haar vriendin Jessie, die een cateringbedrijfje heeft. Jessie werd door haar ZHV-leidsters in de ring gevraagd om iets lekkers voor na de algemene ZHV-bijeenkomst te maken. Jessie vertelde Alyssa dat ze meteen wist wat ze moest maken — 250 cupcakes. Alyssa bood haar hulp aan om de cupcakes naar het ringgebouw te vervoeren.

Toen de dag van de bijeenkomst was aangebroken en Alyssa zich meldde om te helpen, trof ze Jessie bijna in tranen aan. De cupcakes waren klaar, maar Jessie had een foto gestuurd naar iemand uit haar familie die zei dat ze niet bijzonder genoeg waren voor de bijeenkomst.

Jessie begon aan zichzelf te twijfelen. Ze kwam tot de slotsom dat de ZHV-leidsters in de ring iets fraaiers verwachtten dan haar eenvoudige cupcakes. Ze probeerde in paniek te bedenken hoe ze de cupcakes anders kon versieren, maar daar was geen tijd meer voor. Zij en Alyssa namen de cupcakes mee zoals ze waren, waarbij Jessie het gevoel had dat ze de zusters teleurstelde — totdat president Uchtdorf sprak.

Terwijl hij over het kleine vergeet-mij-nietje sprak, werd er een foto van het blauwe bloempje op het scherm getoond. Het bloempje was zo eenvoudig met zijn tere bloemblaadjes. President Uchtdorfs boodschap raakte ieders hart toen hij ons smeekte ons niet zodanig door de grote exotische bloemen om ons heen te laten afleiden dat we de vijf eenvoudige maar belangrijke waarheden die hij ons leerde zouden vergeten.

Na het slotgebed stroomden de zusters naar de recreatiezaal. Toen Alyssa en Jessie binnenkwamen, troffen ze iedereen rond de tafel met het lekkers aan met de vraag: ‘Hoe wisten ze dat?’

Elke cupcake was met gewone witte glazuur geglaceerd en versierd met een eenvoudig, prachtig vergeet-mij-nietje met vijf tere bloemblaadjes.

Noot

  1. Zie Dieter F. Uchtdorf, ‘Vergeet mij niet’, Liahona, november 2011, p. 120.