ຂ່າວສານການຢ້ຽມສອນ, ເດືອນກໍລະກົດ 2015

ຄຸນສົມບັດແຫ່ງສະຫວັນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ: ການໃຫ້ອະໄພ ແລະ ຄວາມເມດຕາ

ໃຫ້ສຶກສາຂ່າວສານນີ້ດ້ວຍການອະທິຖານ ແລະ ສະແຫວງຫາເພື່ອຈະໄດ້ຮູ້ຈັກສິ່ງທີ່ຄວນແບ່ງປັນ. ການເຂົ້າໃຈຊີວິດ ແລະ ພາລະກິດຂອງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດເພີ່ມສັດທາຂອງທ່ານໃນພຣະອົງ ແລະ ເປັນພອນໃຫ້ແກ່ຄົນທີ່ທ່ານດູແລຜ່ານການຢ້ຽມສອນ ໄດ້ແນວໃດ? ສຳລັບລາຍລະອຽດເພີ່ມເຕີມ, ໃຫ້ເປີດເບິ່ງທີ່ reliefsociety.lds.org.

ສັດທາ • ຄອບຄົວ • ສົງເຄາະ

ການເຂົ້າໃຈວ່າ ພຣະເຢຊູຄຣິດ ໄດ້ໃຫ້ອະໄພ ແລະ ມີຄວາມເມດຕາຕໍ່ເຮົາ ສາມາດຊ່ອຍເຫລືອເຮົາໃຫ້ ໃຫ້ອະໄພ ແລະ ມີຄວາມເມດຕາຕໍ່ຄົນອື່ນ. “ພຣະເຢຊູຄຣິດເປັນແບບຢ່າງຂອງເຮົາ,” ປະທານທອມມັສ ແອັສ ມອນສັນ ໄດ້ກ່າວ. “ຊີວິດຂອງພຣະອົງເປັນມໍລະດົກແຫ່ງຄວາມຮັກ. ພຣະອົງໄດ້ປິ່ນປົວຄົນເຈັບປ່ວຍ; ໄດ້ຍົກຄົນທີ່ຖືກຢຽບຍ່ຳຂຶ້ນ; ໄດ້ຊ່ອຍກູ້ຄົນທີ່ມີບາບ. ຜົນສຸດທ້າຍ ຝູງຄົນທີ່ໃຈຮ້າຍໄດ້ເອົາຊີວິດຂອງພຣະອົງໄປ. ແຕ່ພຣະອົງຍັງໄດ້ກ່າວອອກມາຈາກເນີນພູໂຄລະໂຄທາວ່າ: ‘ພຣະບິດາເອີຍ ໂຜດຍົກໂທດ ໃຫ້ພວກເຂົາດ້ວຍເຖີດ; ພວກເຂົາບໍ່ຮູ້ວ່າ ພວກເຂົາພວມເຮັດຫຍັງລົງໄປ’—ເປັນການສະແດງອອກທີ່ສູງສົ່ງ ໃນຄວາມເປັນມະຕະ ເຖິງຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈ ແລະ ການມີຄວາມຮັກ.”¹

ຖ້າຫາກເຮົາໃຫ້ອະໄພຄົນອື່ນທີ່ເຮັດຜິດຕໍ່ເຮົາ, ແລ້ວພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາກໍຈະໃຫ້ອະໄພແກ່ເຮົາຄືກັນ. ພຣະເຢຊູໄດ້ຂໍນຳເຮົາວ່າ “ຈົ່ງມີຄວາມເມດຕາປານີ, ເໝືອນຢ່າງພຣະບິດາຂອງພວກເຈົ້າ ຜູ້ຊົງມີຄວາມເມດຕາປານີ” (ລູກາ 6:36). “ການໃຫ້ອະໄພຕໍ່ຄວາມຜິດບາບ ຂອງເຮົາ ເກີດຂຶ້ນ ພ້ອມດ້ວຍເງື່ອນໄຂ,” ປະທານດີເດີ ແອັຟ ອຸກດອບ, ທີ່ປຶກສາທີສອງໃນຝ່າຍປະທານສູງສຸດ, ໄດ້ກ່າວ. “ເຮົາຕ້ອງກັບໃຈ. … ຈະມີເວລາໃດເວລາໜຶ່ງ ທີ່ເຮົາທຸກຄົນຈະເຂົ້າຫາພຣະທີ່ນັ່ງແຫ່ງຄວາມເມດຕາ ດ້ວຍຄວາມອ່ອນນ້ອມ ແລະ ອ້ອນວອນສຳລັບພຣະຄຸນ, ແມ່ນບໍ? ເຮົາປາດຖະໜາດ້ວຍສຸດກຳລັງແຫ່ງຈິດວິນຍານຂອງເຮົາ, ບໍ່ແມ່ນບໍ ສຳລັບຄວາມເມດຕາ—ເພື່ອຂໍການໃຫ້ອະໄພສຳລັບຄວາມຜິດພາດ ທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດ ແລະ ສຳລັບບາບທີ່ເຮົາໄດ້ກະທຳໄປ? … ຈົ່ງຍອມໃຫ້ການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະຄຣິດປ່ຽນ ແລະ ປິ່ນປົວໃຈຂອງທ່ານ. ຈົ່ງຮັກຊຶ່ງກັນແລະກັນ ຈົ່ງໃຫ້ອະໄພຊຶ່ງກັນແລະກັນ.”²

ຂໍ້ພຣະຄຳພີເພີ່ມເຕີມ

ມັດທາຍ 6:14–15; ລູກາ 6:36–37; ແອວມາ 34:14–16

ຈາກພຣະຄຳພີ

“ເຮົາຕ້ອງໃຫ້ອະໄພ ດັ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບການໃຫ້ອະໄພ,” ແອວເດີ ແຈັບຟະຣີ ອາ ຮໍແລນ ແຫ່ງກຸ່ມອັກຄະສາວົກສິບສອງ ໄດ້ກ່າວ.³ ເລື່ອງລາວກ່ຽວກັບລູກຊາຍທີ່ເສຍ ສະແດງໃຫ້ເຮົາເຫັນການໃຫ້ອະໄພສອງຝ່າຍ: ລູກຊາຍຄົນໜຶ່ງໄດ້ຮັບການໃຫ້ອະໄພ ແລະ ລູກຊາຍອີກຄົນໜຶ່ງ ມີບັນຫາເລື່ອງການໃຫ້ອະໄພ.

ລູກຊາຍຫລ້າໄດ້ຂໍເອົາຊັບສິນສ່ວນຂອງລາວ, ໄດ້ໃຊ້ຈ່າຍຢ່າງຟຸມເຟືອຍ ຈົນໝົດກ້ຽງ, ແລະ ເມື່ອຄວາມອຶດຢາກມາເຖິງ, ລາວໄດ້ໄປເຮັດວຽກເປັນຄົນລ້ຽງໝູ. ພຣະຄຳພີບອກວ່າ “ເມື່ອລາວສຳນຶກຕົວໄດ້,” ລາວຈຶ່ງໄດ້ກັບຄືນບ້ານ ແລະ ໄດ້ບອກພໍ່ຂອງລາວວ່າ ລາວບໍ່ສົມຄວນທີ່ຈະມີຊື່ວ່າ ເປັນລູກຊາຍຂອງພໍ່ລາວ. ແຕ່ພໍ່ຂອງລາວໄດ້ອະໄພໃຫ້ລາວ ແລະ ໄດ້ເອົາງົວໜຸ່ມໂຕຕຸ້ຍພີດີງາມມາຂ້າ ເພື່ອຈັດງານກິນລ້ຽງ. ລູກຊາຍກົກໄດ້ກັບມາເຮືອນຈາກການທຳງານຢູ່ທົ່ງນາ ແລະ ໄດ້ໃຈຮ້າຍ. ລາວໄດ້ບອກພໍ່ວ່າ ລາວໄດ້ເຮັດວຽກເປັນເວລາຫລາຍປີ, ບໍ່ເຄີຍຝ່າຝືນຄຳສັ່ງ, ແຕ່ “ພໍ່ບໍ່ເຄີຍໃຫ້ແມ່ນແຕ່ລູກແກະໂຕດຽວ, ເພື່ອຈັດງານລ້ຽງໃຫ້ໝູ່ເພື່ອນມາຮ່ວມຊົມຊື່ນຍິນດີ.” ພໍ່ໄດ້ຕອບວ່າ,“ລູກເອີຍ, ເຈົ້າຢູ່ກັບພໍ່ທີ່ນີ້ສະເໝີ, ແລະ ທຸກໆສິ່ງທີ່ພໍ່ມີ ກໍເປັນຂອງເຈົ້າ. ພວກເຮົາສົມຄວນຮ່ວມຊົມຊື່ນຍິນດີ: ເພາະນ້ອງຂອງເຈົ້າຄົນນີ້ ຕາຍແລ້ວ, ແຕ່ບັດນີ້ມີຊີວິດຢູ່; ລາວເສຍໄປແລ້ວ, ແຕ່ບັດນີ້ ຍັງໄດ້ພົບອີກ” (ເບິ່ງ ລູກາ 15:11–32).

© 2015 ໂດຍ Intellectual Reserve, Inc. ສະຫງວນລິຂະສິດທຸກປະການ. ຈັດພິມໃນສະຫະລັດອາເມຣິກາ. ສະບັບເປັນພາສາອັງກິດໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ: 6/15. ການແປໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ: 6/15. ແປຈາກ Visiting Teaching Message, July 2015. Laotian. 12587 331