Godne obiecanych nam błogosławieństw
Linda S. Reeves
Druga Doradczyni w Generalnym Prezydium Stowarzyszenia Pomocy
Wizja niesamowitych błogosławieństw obiecanych przez Ojca musi być tym, na czym codziennie skupiamy swój wzrok.
Czy kochacie tę siostrę z filmu? Wiemy, że wiele z was, które nie mogą mieć własnych dzieci, poświęciło życie na okazywaniu miłości, nauczaniu i błogosławieniu dzieci. I jakże nasz Ojciec Niebieski oraz my, wasze siostry, kochamy was za to!
Czyż nie miałyśmy — tak jak nasze drogie siostry z Organizacji Podstawowej i Organizacji Młodych Kobiet — możliwości trzymania w ramionach noworodka, który patrzył nam w oczy? Czyż nie wyczułyśmy czegoś świętego i uświęconego w tym celestialnym duchu, którego tak niedawno nasz Ojciec w Niebie posłał do tego nowo utworzonego małego ciałka? Nieczęsto doświadczam równie słodkich, delikatnych i przepełnionych duchowością uczuć.
Nasze ciała są świętymi darami od naszego Ojca Niebieskiego. Są osobistymi świątyniami. Kiedy będziemy dbać, aby były czyste i nieskalane, to będziemy godne pomagać Ojcu Niebieskiemu w tworzeniu ciał dla Jego umiłowanych duchowych dzieci.
W ostatnim przemówieniu konferencyjnym, jakie wygłosił Prezydent Boyd K. Packer, z którego być może pamiętacie słowa: „ciasteczko i całus”, świadczył on, że „przykazanie mówiące o tym, abyśmy się rozmnażali i zapełniali ziemię […], [stanowi] […] niezbędną część planu odkupienia i jest źródłem ludzkiego szczęścia. Poprzez prawe wykorzystywanie tej mocy [do tworzenia] możemy zbliżyć się do naszego Ojca w Niebie i doświadczyć pełni radości, a nawet boskości. Moc prokreacji nie stanowi marginalnej części tego planu; to plan szczęścia”.
Mówił dalej:
„Prawdziwa miłość wymaga, by dzielenie się uczuciami, które uwalniają święte życiodajne moce, miało miejsce dopiero po ślubie […] [poprzez] unikanie sytuacji, w których pragnienia fizyczne mogłyby przejąć kontrolę […].
Nasze szczęście w życiu doczesnym, nasza radość i wyniesienie zależą od tego, w jaki sposób reagujemy na ten uporczywy i nieodparty fizyczny pociąg”1.
Moje drogie siostry, zarówno młode, jak i te nieco starsze, przygotowując to przemówienie poczułam wielki niepokój. Alma Młodszy wyraził swoje uczucia w następujący sposób: „Z głębi serca […] pragnę, abyście […] wzywali Jego świętego imienia, byście czuwali i nie ustawali modląc się, abyście nie byli kuszeni ponad swą wytrzymałość […], abyście zostali wyniesieni ostatniego dnia”2.
Później Mormon także świadczył, że w czasach Almy Antychryst Korihor „nauczał […], przekonując […] wiele kobiet”3.
Siostry, Szatan odnosi coraz większy sukces w dzisiejszym świecie, wznosząc korihorowy sztandar. Jakie są niektóre z jego narzędzi? Kusicielskie romanse, telewizyjne opery mydlane, mężatki nawiązujące kontakty z byłymi chłopakami na portalach społecznościowych i pornografia. Drogie siostry, musimy zachować ogromną ostrożność! Nie możemy bawić się ognistymi strzałami Szatana i zakładać, że się nie sparzymy. Nic bardziej nie spełni wymagań posiadania stałego towarzystwa Ducha Świętego niż cnota.
Wiele osób we współczesnym świecie dąży do natychmiastowej nagrody, jak też szybkiego dostępu do wiedzy przez Internet. Dla przeciwwagi, będziemy niezmiernie błogosławione, jeśli rozwiniemy wiarę i cierpliwość oraz zwrócimy się z obawami do naszego Ojca Niebieskiego, który jest źródłem wszelkiej prawdy. Jest tak wiele odpowiedzi i zapewnień, które można uzyskać dzięki codziennemu badaniu i studiowaniu pism świętych oraz szczerej i błagalnej modlitwie, ale nie znajdziecie takich obietnic, korzystając z Internetu. Prorok Jakub świadczy: „Duch mówi prawdę i nie kłamie. Przeto mówi o wszystkim, jak rzeczywiście jest i jak rzeczywiście się stanie”4.
Kiedy oglądamy, czytamy lub doświadczamy czegoś, co nie spełnia norm naszego Ojca Niebieskiego, to nas osłabia. Bez względu na nasz wiek, jeśli oglądamy, czytamy, słuchamy lub czynimy coś, co nie spełnia norm Pana z broszury Dla wzmocnienia młodzieży, wyłączmy to, porwijmy, wyrzućmy, zamknijmy głośno drzwi.
Nikt z nas nie jest doskonały, ale Prezydent Packer przypominał nam, że kiedy zgrzeszymy:
„Obietnica jest następująca: ‘Oto przebaczono temu, co odpokutował za swe grzechy, i ja, Pan, nie pamiętam ich więcej’ (NiP 58:42) […].
Zadośćuczynienie, dzięki któremu możemy się nawrócić, nie pozostawia blizn. Oznacza to, że jeśli naprawdę odpokutujemy, to bez względu na to, co zrobiliśmy, gdzie byliśmy lub co się stało, obiecał On, że za to zadośćuczyni. A kiedy zadośćuczynił, zostało to postanowione. Tak wielu z nas walczy z poczuciem winy, nie wiedząc, jak można przed tym uciec. Ucieczka wiedzie przez przyjęcie Zadośćuczynienia Chrystusa — a wszystko, co przyprawiało o ból serca, może przemienić się w piękno, miłość i wieczność”5.
Jakie pomoce, czy narzędzia, poza pokutą, zostały nam dane, abyśmy pozostały czyste i cnotliwe? Nasze dzieci w Organizacji Podstawowej oraz młode kobiety znają i śpiewają pieśń pt.: „Moc pism świętych”6. Czy możemy dodać do tego także: „Moc modlitwy”, „Moc świątyni”, „Moc przymierzy”, „Moc sabatu”, „Moc proroka” i „Moc cnoty”?
Zostały dla nas przygotowane także wspaniałe błogosławieństwa i obietnice dające ochronę za poprawne noszenie odzienia świątynnego. Z czasem poczułam, że w sposób symboliczny wkładam królewskie szaty dane od Ojca Niebieskiego. Siostry, świadczę, że kiedy dążymy do tego, aby we właściwy sposób nosić odzienie, to nasz Ojciec postrzega to, jako wspaniały symbol naszej miłości i oddania wobec Niego. To jest znak przymierzy, jakie z nim zawarłyśmy, a On obiecał: „Ja, Pan, zobowiązany jestem, kiedy czynicie, co mówię; ale gdy nie czynicie, co mówię, nie macie obietnicy ”7.
Jakiś czas temu rozmawiałam z dobrą koleżanką, która przeszła przez dwa rozwody spowodowane uzależnieniami i brakiem lojalności ze strony jej mężów. Wraz z trojgiem dzieci bardzo dużo wycierpiała. Z żalem w głosie mówiła: „Starałam się ze wszystkich sił, aby wieść prawe życie. Dlaczego doświadczyłam tylu prób? Jaki błąd popełniłam? Czego oczekuje ode mnie Ojciec w Niebie? Modlę się i czytam pisma święte, pomagam moim dzieciom i często udaję się do świątyni”.
Kiedy tak słuchałam tej siostry, pragnęłam wykrzyknąć: „Robisz to, co należy! Robisz wszystko, czego oczekuje od ciebie Ojciec w Niebie i co powinnaś czynić!”.
Ze zrozumiałych względów wiele osób uważa, iż obiecane błogosławieństwa Ojca są po prostu „poza zasięgiem”, w szczególności kiedy nasze życie przepełniają wyzwania. Amulek nauczał, że „to życie dane jest […], aby [przygotować] się na spotkanie z Bogiem”8, a nie jest to czas, by otrzymać wszystkie błogosławieństwa. Prezydent Packer wyjaśnił, że „w drugim akcie nie ma słów: ‘I żyli długo i szczęśliwie’. To zdanie należy do aktu trzeciego, kiedy zagadki zostają rozwiązane i wszystko układa się w należytym porządku”9. Jednakże wizja niesamowitych błogosławieństw obiecanych przez Ojca musi być tym, na czym codziennie skupiamy swój wzrok — jak też świadomość „[wielu] łask”10, jakich na co dzień doświadczamy.
Siostry, nie wiem, dlaczego doświadczamy tylu prób, ale jestem osobiście przekonana, że nagroda jest tak wspaniała i wieczna, wzbudzająca taką radość i wykraczająca poza nasze zrozumienie, że w dniu, kiedy ją otrzymamy, zwrócimy się do naszego miłosiernego, hojnego i kochającego Ojca, mówiąc: „Czy to naprawdę wszystko, co było od nas wymagane?”. Wierzę, że jeśli na co dzień byśmy pamiętały i rozpoznawały głębię tej miłości, jaką nasz Ojciec Niebieski i nasz Zbawiciel nas darzą, to chętnie zrobiłybyśmy wszystko, o co Oni poproszą, aby powrócić do Ich obecności otoczone na wieczność Ich miłością. Czy ważne będzie to, drogie siostry, co tutaj wycierpiałyśmy, jeśli ostatecznie te próby są właśnie tym, co uprawnia nas do otrzymania życia wiecznego i bycia wywyższonym w królestwie Boga razem z Ojcem i Zbawicielem?
Świadczę, że nasze ciała są świętymi darami od naszego Ojca Niebieskiego i jeśli będziemy dbać o swoją czystość i pozostanie nieskalanymi dzięki zadość czyniącej ofierze Zbawiciela, i będziemy na co dzień mieć wizję obiecanych nagród, to pewnego dnia otrzymamy „wszystko, co posiada [nasz] Ojciec”11. W święte imię Jezusa Chrystusa.