ຂ່າວສານຈາກຝ່າຍປະທານສູງສຸດ, ເດືອນທັນວາ 2015
ຫາເວລາສຳລັບ ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ
ໂດຍ ປະທານທອມມັສ ແອັສ ມອນສັນ
ເທດສະການຄຣິດ ສະມັດ ອີກເທື່ອໜຶ່ງ ໄດ້ມາຮອດ ແລະ ປີໃໝ່ກໍເລື່ອນເຂົ້າມາໃກ້. ເບິ່ງຄືວ່າເຮົາຫາກໍສະເຫລີມສະຫລອງວັນເກີດຂອງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດມື້ວານນີ້ເອງ ແລະ ໄດ້ຕັ້ງເປົ້າໝາຍ.
ໃນຈຳນວນເປົ້າໝາຍຂອງເຮົາສຳລັບປີນີ້, ເຮົາໄດ້ຕັດສິນໃຈ ທີ່ຈະມີເວລາໃນຊີວິດຂອງເຮົາ ແລະ ມີທີ່ວ່າງໃນຫົວໃຈຂອງເຮົາ ສຳລັບພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດບໍ? ບໍ່ວ່າເຮົາຈະມີຄວາມສຳເລັດຫລາຍປານໃດກໍຕາມ ນຳເປົ້າໝາຍດັ່ງກ່າວ, ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າແນ່ໃຈວ່າ ເຮົາທຸກຄົນປາດຖະໜາທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ດີກວ່າເກົ່າ. ເທດສະການຄຣິດສະມັດເທື່ອນີ້ ເປັນເວລາເໝາະສົມ ທີ່ຈະສຳຫລວດ ແລະ ພະຍາຍາມຕື່ມອີກ.
ໃນຊີວິດທີ່ຫຍຸ້ງຫລາຍຂອງເຮົາ, ພ້ອມດ້ວຍສິ່ງອື່ນໆ ທີ່ພະຍາຍາມຢາກໃຫ້ເຮົາໄປສົນໃຈກັບມັນ, ມັນສຳຄັນທີ່ເຮົາຕ້ອງໃຊ້ຄວາມພະຍາຍາມດ້ວຍຄວາມມີສະຕິ ແລະ ດ້ວຍຄວາມຕັ້ງໃຈ ເພື່ອໃຫ້ພຣະຄຣິດມາສະຖິດຢູ່ໃນຊີວິດຂອງເຮົາ ແລະ ໃນບ້ານເຮືອນຂອງເຮົາ. ມັນຈຳເປັນທີ່ເຮົາ, ເຊັ່ນດຽວກັບພວກໂຫລາຈານຈາກທິດຕາເວັນອອກ, ທີ່ຈະແນມເບິ່ງດວງດາວຂອງພຣະອົງ ແລະ “ມານະມັດສະການພຣະອົງ.”1
ເປັນໄລຍະຫລາຍລຸ້ນຄົນ ຈົນມາເຖິງບັດນີ້, ຂ່າວສານຈາກພຣະເຢຊູຍັງເໝືອນເດີມ. ຕໍ່ເປໂຕ ແລະ ອັນເດອາ ຢູ່ແຄມທະເລຄາລີເລ, ພຣະອົງໄດ້ກ່າວວ່າ, “ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ.”2 ຕໍ່ຟີລິບ ມີຄຳເອີ້ນບອກວ່າ, “ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ.”3 ຕໍ່ຄົນເລວີຜູ້ທີ່ນັ່ງຢູ່ດ່ານພາສີ ມີຄຳແນະນຳວ່າ, “ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ.”4 ແລະ ຕໍ່ທ່ານ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າ, ຖ້າຫາກເຮົາພຽງແຕ່ຮັບຟັງ, ເຮົາຈະໄດ້ຍິນພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດເຊື້ອເຊີນເຮົາດ້ວຍຖ້ອຍຄຳອັນດຽວກັນນັ້ນ.5
ເມື່ອເຮົາຕິດຕາມຮອຍພຣະບາດຂອງພຣະອົງໃນມື້ນີ້ ແລະ ເມື່ອເຮົາເຮັດຕາມແບບຢ່າງຂອງພຣະອົງ, ເຮົາຈະມີໂອກາດທີ່ຈະເປັນພອນໃຫ້ແກ່ຊີວິດຂອງຄົນອື່ນໄດ້. ພຣະເຢຊູເຊື້ອເຊີນເຮົາໃຫ້ສະລະຕົນເອງ ເມື່ອພຣະອົງກ່າວວ່າ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຮຽກຮ້ອງຫົວໃຈ ແລະ ຈິດໃຈທີ່ເຕັມໃຈ.6
ມີຄົນໃດບໍ ທີ່ທ່ານຄວນຊ່ອຍເຫລືອໃນຊ່ວງບຸນຄຣິດສະມັດນີ້? ມີຄົນໃດບໍທີ່ຄອຍຖ້າໃຫ້ທ່ານໄປຢ້ຽມຢາມ?
ເມື່ອຫລາຍປີກ່ອນ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມບ້ານເຮືອນຂອງແມ່ໝ້າຍຄົນໜຶ່ງ ຍາມບຸນຄຣິດສະມັດ. ໃນຂະນະທີ່ຢ້ຽມຍາມລາວຢູ່ນັ້ນ, ມີຄົນມາກົດກະດິງບ້ານ. ຢືນຢູ່ໜ້າປະຕູບ້ານແມ່ນນາຍໝໍທີ່ຫຍຸ້ງວຽກ ແລະ ມີຊື່ສຽງຄົນໜຶ່ງ. ລາວບໍ່ໄດ້ຖືກຂໍຮ້ອງໃຫ້ມາ; ແຕ່ ລາວຮູ້ສຶກຖືກກະຕຸ້ນໃຫ້ມາຢ້ຽມຢາມຄົນປ່ວຍ ຜູ້ເປົ່າປ່ຽວດຽວດາຍຂອງລາວ.
ລະຫວ່າງເທດສະການນີ້, ຄົນທີ່ມີຄວາມຈຳກັດເລື່ອງການໄປມາ ຈະເອື້ອມອອກໄປ ແລະ ຢາກໃຫ້ຜູ້ຄົນມາຢ້ຽມຢາມ. ບຸນຄຣິດສະມັດປີໜຶ່ງ ໃນຂະນະທີ່ໄປຢ້ຽມຢາມຫໍພັກຄົນເຖົ້າ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ນັ່ງເວົ້າລົມນຳ ຜູ້ຍິງອະວຸໂສຫ້າຄົນ, ຜູ້ມີອາຍຸສູງ ກວ່າໝູ່ແມ່ນ 101 ປີ. ລາວຕາບອດ, ແຕ່ຍັງຈື່ສຽງຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຢູ່.
“ອະທິການ, ທ່ານມາຊ້າໜ້ອຍໜຶ່ງປີນີ້!” ລາວໄດ້ເວົ້າ. “ຂ້ານ້ອຍຄິດວ່າ ທ່ານຈະບໍ່ມາ.”
ພວກເຮົາໄດ້ຢ້ຽມຢາມກັນຢ່າງມີຄວາມສຸກ. ແຕ່ມີຄົນໄຂ້ຄົນໜຶ່ງ, ມັກຫລຽວໄປທາງປ່ອງຢ້ຽມ ແລະ ເວົ້າແລ້ວເວົ້າອີກວ່າ, “ຂ້ອຍຮູ້ວ່າ ລູກຊາຍຂ້ອຍຊິມາຫາຂ້ອຍມື້ນີ້.” ຂ້າພະເຈົ້າສົງໄສວ່າ ລາວຈະມາຫລືບໍ່, ເພາະໃນເທດສະການຄຣິດສະມັດເທື່ອອື່ນໆ ລາວບໍ່ໄດ້ໂທມາເລີຍ.
ຍັງມີເວລາເຫລືອຢູ່ໃນປີນີ້ ທີ່ຈະເອື້ອມອອກໄປດ້ວຍມືທີ່ຊ່ອຍເຫລືອ, ດ້ວຍໃຈທີ່ມີຄວາມຮັກ, ແລະ ດ້ວຍວິນຍານທີ່ພ້ອມຈະເຮັດ—ອີກປະການໜຶ່ງ, ທີ່ຈະເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ ແລະ ທີ່ຈະຮັບໃຊ້ ຕາມທີ່ພຣະອົງປະສົງໃຫ້ເຮົາຮັບໃຊ້. ເມື່ອເຮົາຮັບໃຊ້ພຣະອົງ, ເຮົາຈະບໍ່ສູນເສຍໂອກາດຂອງເຮົາ, ດັ່ງເຊັ່ນເຈົ້າຂອງໂຮງແຮມໃນສະໄໝໂບຮານ,7 ທີ່ຈະມີເວລາສຳລັບພຣະອົງ ໃນຊີວິດຂອງເຮົາ ແລະ ມີທີ່ສຳລັບພຣະອົງໃນຫົວໃຈຂອງເຮົາ.
ເຮົາສາມາດເຂົ້າໃຈຄຳສັນຍາທີ່ດີເດັ່ນນັ້ນໄດ້ບໍ ຊຶ່ງບັນຈຸໃນຂ່າວສານຂອງທູດ ເມື່ອເພິ່ນໄດ້ກ່າວກັບຄົນລ້ຽງແກະທີ່ຢູ່ຕາມທົ່ງວ່າ: “ເຮົານຳຂ່າວດີມາບອກໃຫ້ພວກເຈົ້າຮູ້. … ເພາະວ່າໃນວັນນີ້ … ອົງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດໄດ້ມາເກີດ, ຄືພຣະຄຣິດ ອົງເປັນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ”?8
ເມື່ອເຮົາແລກປ່ຽນຂອງຂວັນຄຣິດສະມັດ, ຂໍໃຫ້ເຮົາຈົ່ງຈື່ຈຳ, ຮູ້ບຸນຄຸນ, ແລະ ຮັບເອົາຂອງປະທານອັນຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດນັ້ນ ທີ່ເໜືອກວ່າຂອງປະທານອື່ນໃດທັງສິ້ນ—ຊຶ່ງຂອງປະທານນັ້ນຄື ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ ແລະ ພຣະຜູ້ໄຖ່, ເພື່ອວ່າເຮົາຈະມີຊີວິດນິລັນດອນ.
ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ກ່າວວ່າ ມັນຈະເປັນປະໂຫຍດຫຍັງແກ່ມະນຸດ ຖ້າຫາກຂອງປະທານນັ້ນຖືກມອບໃຫ້ເຂົາ, ແລະ ເຂົາບໍ່ຍອມຮັບເອົາຂອງປະທານນັ້ນ? ເຂົາບໍ່ປິຕິຍິນດີກັບສິ່ງທີ່ຖືກມອບໃຫ້ແກ່ເຂົາ, ທັງບໍ່ປິຕິຍິນດີກັບພຣະອົງຜູ້ປະທານຂອງປະທານນັ້ນໃຫ້ເຂົາ.9
ຂໍໃຫ້ເຮົາຈົ່ງຕິດຕາມພຣະອົງ, ຮັບໃຊ້ພຣະອົງ, ໃຫ້ກຽດພຣະອົງ, ແລະ ຮັບເອົາຂອງປະທານຂອງພຣະອົງໄວ້ໃນຊີວິດຂອງເຮົາ, ດັ່ງໃນຖ້ອຍຄຳຂອງພໍ່ລີໄຮ ທີ່ວ່າ, “ໄດ້ຖືກລ້ອມໄວ້ໃນອ້ອມແຂນແຫ່ງຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງຊົ່ວນິລັນດອນ.”10
© 2015 ໂດຍ Intellectual Reserve, Inc. ສະຫງວນລິຂະສິດທຸກປະການ. ຈັດພິມໃນສະຫະລັດອາເມຣິກາ. ສະບັບເປັນພາສາອັງກິດໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ: 6/15. ການແປໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ: 6/15. ແປຈາກ First Presidency Message, December 2015. Laotian. 12592 331
ການສອນຈາກຂ່າວສານນີ້
ປະທານມອນສັນຂໍໃຫ້ເຮົາ “ໃຊ້ຄວາມພະຍາຍາມດ້ວຍຄວາມມີສະຕິ ແລະ ດ້ວຍຄວາມຕັ້ງໃຈ ເພື່ອໃຫ້ພຣະຄຣິດມາສະຖິດຢູ່ໃນຊີວິດຂອງເຮົາ ແລະ ໃນບ້ານເຮືອນຂອງເຮົາ.” ໃຫ້ຄິດທີ່ຈະສົນທະນາກັບຄົນທີ່ທ່ານສອນ ເຖິງວິທີທີ່ເຂົາເຈົ້າສາມາດໃຊ້ຄວາມພະຍາຍາມດ້ວຍຄວາມຕັ້ງໃຈດ້ວຍຕົນເອງ ແລະ ເປັນຄອບຄົວ. ທ່ານຄວນຄິດທີ່ຈະຂໍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຄິດກ່ຽວກັບບຸກຄົນໃດໜຶ່ງ ຫລື ຄອບຄົວໃດໜຶ່ງໂດຍສະເພາະ ທີ່ເຂົາເຈົ້າສາມາດໄປຢ້ຽມຢາມ ຫລື ຊ່ອຍເຫລືອລະຫວ່າງບຸນຄຣິດສະມັດນີ້. “ຍັງມີເວລາຢູ່ທີ່ຈະເອື້ອມອອກໄປດ້ວຍມືທີ່ຊ່ອຍເຫລືອ, ດ້ວຍຫົວໃຈທີ່ມີຄວາມຮັກ, ແລະ ດ້ວຍວິນຍານທີ່ພ້ອມຈະເຮັດ.”