Mensahe sang Unang Panguluhan, Hulyo 2016
Tampad sa Pagtuo sang Aton mga Katigulangan
Si John Linford nagaedad 43 sang sia kag ang iya asawa, nga si Maria, kag tatlo sang ila mga bata nga lalaki ang nagdesisyon nga magbiya sang ila puluy-an sa Gravely, England, sa pagbiyahe sang linibo ka milya agud magbuylog sa mga Santos sa nalupyakan sang Great Salt Lake. Ginbilin nila ang ila ikaapat nga anak nga lalaki, nga nagaalagad sa misyon, ginbaligya ang ila mga pagkabutang, kag nagkadto sa Liverpool sakay sa barkong Thornton.
Ang pagbiyahe sa dagat pakadto sa New York City, kag pagkatapos sa dalanon pakadto sa Iowa nangin ordinaryo. Ang mga kabudlayan nagsugod ugaling, sang wala madugayi nga ang mga Linford kag iban pa nga mga Santos sa Ulihing-mga-Adlaw nga naglayag sa Thornton naghalin sa siudad sang Iowa sang Hulyo 15, 1856, bilang kabahin sang wala-swerte nga James G. Willie handcart company.
Ang malain nga panahon kag ang mabudlay nga pagbiyahe nangin makatalagam para sa madamo sa guban, kalakip na kay John. Sang ulihi nagmasakit sia sing tuman kag nangin maluya nga ginkinahanglan sia nga ikarga sa karito. Sang pag-abot sang guban sa Wyoming, ang iya kundisyon labi nga naglala. Isa ka rescue team gikan sa Salt Lake City ang nag-abot sang Oktubre 21, pila lang gid ka oras nga nagtaliwan si John. Napatay sia temprano sina nga aga malapit sa pangpang sang suba sang Sweetwater.
Si John bala naghinulsol nga ginbaylo niya ang kasulhay kag kahapos para sa mga paghimud-os, mga kawad-on, kag mga kabudlayan sang pagdala sa iya pamilya sa Sion?
“Wala, Maria,” siling niya sa iya asawa antes lang gid sia mapatay. “Nalipay ako nga nagkari kita. Indi na ako makalab-ot nga buhi sa Salt Lake, pero ikaw kag ang mga bata makaabot gid didto, kag wala ko ginahinulsolan ang tanan nga aton gin-agyan kon ang aton mga anak magadaku kag magpundar sang ila pamilya sa Sion.”1
Nakumpleto ni Maria kag sang iya mga anak ang ila pagbiyahe. Sang pagtaliwan ni Maria malapit 30 anyos pagkatapos sadto, sia kag si John nagbilin sang palanublion sang pagtuo, sang pag-alagad, sang katutom, kag sang pagsakripisyo.
Ang mangin Santo sa Ulihing-mga-Adlaw amo ang mangin isa ka pionero kay ang kahulugan sang isa ka pionero amo ang “isa nga nagapanguna agud ihanda ukon buksan ang alagyan para sundon sang iban.”2 Kag ang mangin pionero nagapangayo nga mangin anad sa pagsakripisyo. Bisan pa nga ang mga miyembro sang Simbahan wala na sa karon ginahambalan nga magbiya sang ila mga puluy-an agud magbiyahe pakadto sa Sion, sa masami ginakinahanglan nila ibilin ang ila daan nga mga pamatasan, madugay na nga mga kostumbre, kag pinalangga nga mga abyan. Ang pila nagahimo sing mabudlay nga desisyon nga biyaan ang mga miyembro sang ila pamilya nga nagapamatok sa ila pagkamiyembro sa Simbahan. Ang mga Santos sa Ulihing-mga-Adlaw nagasulong, pero, nagapangamuyo nga ang mga mahal sa kabuhi sa ulihi makahangop kag magbaton.
Ang alagyan sang isa ka pionero indi mahapos, pero nagasunod kita sa banas sang pinakadalayawon nga Pionero—nga amo ang Manluluwas—nga nag-una, agud ipakita sa aton ang alagyan nga dapat sundon.
“Kari, magsunod sa akon,”3 pangagda Niya.
“Ako amo ang dalan, kag ang kamatuoran, kag ang kabuhi,”4 pahayag Niya.
“Magkari kamo sa akon,”5 panawagan Niya.
Ang alagyan mahimo nga mabudlay. Ang iban nabudlayan magbatas sang pangyaguta kag mga pang-insulto sang buang-buang nga mga tawo nga nagahikay sang pagkaputli [chastity], pagkatampad, kag pagkamatinumanon sa mga kasuguan sang Dios. Apang ang kalibutan wala gid man nagahatag importansya sa pagtuman sang mga prinsipyo. Sang si Noe ginsugo nga maghimo sang arko, ang buang-buang nga mga tawo nagtangla sa masanag nga kalangitan kag dayon nangyaguta kag nag-uligyat—tubtob nga nagtupa ang ulan.
Sa kontinente sang America madamo nga mga siglo ang nagligad, ang mga tawo nagduda, nagbinaisay, kag naglalis tubtob nga ginlamon sang kalayo ang Zarahemla, gintabunan sang duta ang Moronihah, kag ginlapawan sang tubig ang Moroni. Ang pag-uligyat, pagyaguta, dinupak, kag sala wala na. Ginbuslan ang mga ini sang masubo nga kalinong, madamol nga kadulom. Ang pasensya sang Dios naubos, ang tion sang Iya plano nag-abot.
Si Maria Linford wala gid nagdula sang iya pagtuo sa pihak sang pagpanghingabut sa Ingglatera, mga kabudlayan sang pagbiyahe pakadto sa “lugar nga ginhanda … sang Dios,”6 kag sang nagsunod nga mga pagtilaw nga iya ginbatas para sa iya pamilya kag sa Simbahan.
Sa isa ka seremonya sa kilid sang lulubngan nga ginpahanungod sa handurawan ni Maria sang 1937, si Elder George Albert Smith (1870–1951) nagpamangkot sa iya mga kaliwat: “Magmangin tampad bala kamo sa pagtuo sang inyo mga katigulangan? … Magtinguha gid nga mangin takos sa tanan nga mga sakripisyo nga [ila] ginhimo para sa inyo.”7
Sa aton handum nga ipasad ang Sion sa aton mga tagipusuon, sa aton mga puluy-an, sa aton mga komunidad, kag sa aton mga pungsod, kabay nga madumduman naton ang malig-on nga kaisog kag masanyog nga pagtuo sang mga sadtong naghatag sang ila tanan agud nga aton maagom ang mga bugay sang ginpanumbalik nga ebanghelyo, upod ang iya sini paglaum kag pangako paagi sa Pagpasag-uli [Atonement] ni Jesucristo.
© 2016 iya sang Intellectual Reserve, Inc. Tanan nga mga kinamatarong ginahuptan. Ginbalhag sa Pilipinas. Petsa sang pagtugot sa Ingles: 6/16. Petsa sang pagtugot sa paglubad: 6/16. Paglubad sang First Presidency Message, July 2016. Hiligaynon 12867 861