W jaki sposób przesłanie z konferencji może zmienić twoje życie

Hadley Griggs

Autor mieszka w stanie Utah w USA.

Naprawdę możesz stać się bardziej podobny do Jezusa Chrystusa. Narzędzia te pomogą ci dostrzec, jak to zrobić.

Czujesz się za mało podładowany duchowo? Myślisz, że mógłbyś skorzystać z kilku duchowych wskazówek? Masz szczęście, ponieważ rozwiązaniem może być konferencja generalna! Starszy Robert D. Hales z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział: „Zwracam się do młodych członków Kościoła: obiecuję wam, że jeśli będziecie słuchać [konferencji generalnej], poczujecie wpływ Ducha, dzięki któremu będziecie wzrastać. Pan powie wam, co pragnie, byście zrobili ze swoim życiem”¹.

A nie kończy się to wraz z weekendem konferencyjnym — możecie nadal cieszyć się odczuwaniem Ducha, studiując potem przemówienia!

Konferencja pomaga nam na wiele sposobów. Być może najważniejszym z nich jest to, że zbliża nas do Zbawiciela poprzez nauczanie, jak możemy stać się bardziej do Niego podobni. Świetnym sposobem na wyciągnięcie z konferencji jak najwięcej jest zwracanie szczególnej uwagi na nauki dotyczące cech Chrystusowych — czy to w trakcie przekazu, czy podczas późniejszego studiowania przemówień. Kiedy słuchasz lub czytasz, pamiętając o pewnych cechach Chrystusa, słowa i Duch mogą pomóc ci dowiedzieć się, w jaki sposób stać się bardziej podobnym do Zbawiciela.

Możesz zrobić szybki test, by sprawdzić, na której cesze czy cechach chcesz się skupić podczas studiowania przesłań konferencyjnych. (Bardziej dogłębny test znajduje się w październikowym wydaniu czasopisma New Era z 2016 r. lub w 6. rozdziale podręcznika Abyście głosili moją ewangelię).

Dla każdej z dziewięciu cech Chrystusowych podanych poniżej wybierz najlepiej opisujące cię zdanie:

1. Wiara:

   1. Nie jestem pewien, czy Jezus Chrystus jest moim Zbawicielem.

   2. Wierzę w Jezusa Chrystusa i akceptuję Go jako mojego Zbawiciela.

   3. Mam nadzieję, że Jezus Chrystus jest moim Zbawicielem.

2. Nadzieja:

   

   1. Czuję spokój i optymistycznie patrzę w przyszłość.

   2. Przyszłość mnie przeraża!

   3. Zazwyczaj po prostu ignoruję myśl o przyszłości — jeśli o niej nie myślę, nie muszę się o nią martwić.

3. Prawdziwa miłość i miłość:

   1. Staram się kochać innych ludzi, ale są tacy, którzy zawsze działają mi na nerwy.

   2. Jestem tak zajęty własnym życiem, że mam mało czasu na zastanawianie się nad innymi ludźmi.

   3. Pragnę, by inni zaznali wiecznego dobra i szczęścia.

4. Cnota:

   1. „Być czystym w myślach i uczynkach”. Nie brzmi to atrakcyjnie!

   2. Moje serce jest czyste i nieskalane.

   3. Trudno mi jest pozostawać czystym i nieskalanym.

5. Wiedza:

   

   1. Mam tyle spraw na głowie, że naprawdę nie mogę znaleźć czasu na szukanie odpowiedzi na moje pytania.

   2. Fuj! Studiowanie? Czasami nauka jest taka nudna.

   3. Gorliwie staram się zrozumieć prawdę i znaleźć odpowiedzi na moje pytania.

6. Cierpliwość:

   1. Potrafię czekać, nie denerwując się i nie będąc sfrustrowanym.

   2. Myślę, że potrafię na coś czekać, ale trochę mnie to denerwuje.

   3. Czekanie jest najgorsze. Chcę wszystkiego już teraz!

7. Pokora:

   1. Chcę być pewien, że sam mogę wszystko zrobić.

   2. Polegam na pomocy Pana.

   3. Kiedy pracuję nad czymś, często zapominam, że mogę poprosić Ojca Niebieskiego o pomoc.

8. Pilność:

   1. Spędzam naprawdę sporo czasu na oglądaniu telewizji, spotkaniach z przyjaciółmi i unikaniu odpowiedzialności!

   2. Często trudno mi jest skupić się na ważnych rzeczach w życiu, ale naprawdę się staram.

   3. Mój czas i energię zajmuje to co najważniejsze.

9. Posłuszeństwo:

   1. Z ochotą słucham rad moich przywódców i rodziców.

   2. Zazwyczaj jestem swoim własnym szefem — często trudno mi jest słuchać kogokolwiek innego.

   3. Postępuję zgodnie z radami moich przywódców i rodziców, ale czasami zdarza mi się narzekać.

Przyjrzyj się teraz swoim odpowiedziom. Nad którymi cechami chciałbyś pracować? Aby dowiedzieć się, jak je rozwijać, możesz wybrać jedną lub dwie z nich i zwrócić na nie uwagę podczas słuchania konferencji.

A jeśli odpowiedziałeś, że radzisz sobie dobrze z każdą z nich — tak trzymaj! Wciąż możesz wybrać jedną lub dwie cechy, które w jakiś sposób przykuły twoją uwagę podczas testu i skupić się na nich podczas studiowania przemówień z konferencji. Bez względu na to, na jakim etapie podróży ku staniu się bardziej podobnym do Chrystusa się znajdujesz, zawsze możesz zwrócić się do nauk naszych przywódców, by pomóc sobie na tej ścieżce.

Jeśli nie potrafisz wybrać jednej cechy, nie martw się! Zawsze możesz posłuchać konferencji i sprawdzić, co przykuło twoją uwagę.

Kiedy wybierzesz cechę, nad którą chcesz pracować, możesz zapisać ją, abyś był gotów na przyjęcie objawienia na jej temat podczas słuchania wystąpień konferencyjnych lub ich późniejszego studiowania. Kiedy będziesz słuchał i studiował, pozwól, by Duch podpowiadał ci konkretne sposoby pracy nad daną cechą. Sprawdź poniższy przykład!

Przypisy

1. Robert D. Hales, „Konferencja generalna — wzmocnienie wiary i świadectwa”, Liahona, listopad 2013, str. 6.

Miłość do pięciorga nowych przyjaciół

W szkole jest pewna grupka dzieci, które dla pozostałych uczniów są „nikim”, ponieważ są inni. Nie rozmawiałam z nimi. Nie byłam nieuprzejma, ale też nie byłam dla nich miła.

Kiedy usłyszałam przemówienie Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa, Drugiego Doradcy w Pierwszym Prezydium, pod tytułem „Miłosierny dostąpi miłosierdzia” (konferencja generalna z kwietnia 2012 r.), coś się zmieniło. Powiedział on, że jest jedna rzecz, którą powinniśmy zrobić, kiedy dochodzi do osądzania innych: „Zaprzestańcie tego!”. Jego przemówienie pomogło mi zdać sobie sprawę, że zamiast osądzać te dzieciaki w szkole, powinnam zastąpić swoje złe myśli i uczucia „myślami i uczuciami pełnymi miłości do Boga i Jego dzieci”.

Owego poniedziałku, kiedy poszłam do szkoły, zamiast spotkać się moimi przyjaciółmi, udałam się do grupki, która była uważana za „nikogo”. Zaczęliśmy rozmawiać i zdałam sobie sprawę, że ci ludzie wcale nie różnili się od innych. Kiedy zaczęłam spędzać z nimi czas, nawiązałam z nimi silne relacje. Dzięki temu mam pięcioro nowych przyjaciół.

Zdałam sobie sprawę, że moi nowi przyjaciele wcale nie są „nikim” — dla Boga zawsze będą kimś. Jestem szczęśliwa, że dowiedziałam się więcej na temat miłości Boga do Jego dzieci.

Holly H., 19 lat, Kalifornia, USA

Rozwijanie prawdziwej miłości w klasowej orkiestrze

Podczas październikowej konferencji generalnej w 2015 r. moją uwagę przykuło jedno szczególne przemówienie. Starszy Dale G. Renlund z Kworum Dwunastu Apostołów wygłosił przemówienie pod tytułem „Oczami Boga”. Mówił o ważności patrzenia na innych ludzi oczami kochających rodziców. Kiedy to usłyszałam, miałam wrażenie, że powinnam robić więcej, aby kochać otaczające mnie osoby.

Pewnego ranka po konferencji szukałam okazji, by kogoś uszczęśliwić. Poszłam na próbę mojej klasowej orkiestry i zobaczyłam pewnego chłopca, na którego zwykle nie zwracałam uwagi. Widać było, że czymś się martwi, więc podeszłam i zapytałam, jak mu mija dzień. Nie za bardzo chciał mówić, więc zapytałam, czy podobają mu się próby orkiestry. Powiedział mi, że tak naprawdę nie zna melodii i że martwi się o koncert. Zaproponowałam, że mu pomogę, i zagraliśmy piosenkę razem. Brzmiała wspaniale! Potem zaczęliśmy rozmawiać o instrumentach. Staliśmy się sobie dużo bliżsi i naprawdę się cieszę, że postanowiłam z nim porozmawiać.

Christa M., 12 lat, Teksas, USA