សារលិខិតគណៈប្រធានទីមួយ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០១៨
សូមចងចាំទ្រង់ជានិច្ច
ដោយប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង
ទីប្រឹក្សាទីមួយក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ
តើអ្នកអាច ស្រម៉ៃមើលជាមួយខ្ញុំបានទេ ពេលព្យាការីមរ៉ូណៃ កំពុងតែសរសេរពាក្យចុងក្រោយពីព្រះគម្ពីរមរមនលើផ្ទាំងចំណារមាស ? លោកនៅតែម្នាក់ឯង ។ លោកបានឃើញជាតិសាសន៍ មនុស្ស និងគ្រួសាររបស់លោកធា្លក់ចុះ ។ ផ្ទៃផែនដី« ទាំងមូល » បានកើតសង្រ្គាម មិនឈប់ឈរ ( មរមន ៨:៨ ) ។ ប៉ុន្តែលោកបានមានសេចក្តីសង្ឃឹម ដ្បិតលោកបានឃើញជំនាន់របស់យើង ! ហើយចេញពីការណ៍ទាំងឡាយដែលលោកបានសរសេរ លោកបានអញ្ជើញយើងដើម្បីចងចាំ ( សូមមើលមរ៉ូណៃ ១០:៣ ) ។
ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល ( ឆ្នាំ ១៨៩៥–១៩៨៥ ) ចូលចិត្តបង្រៀនថា ពាក្យដែលសំខាន់ជាងគេបំផុតនៅក្នុងវចនានុក្រមនោះអាចជាចងចាំ ។ ដោយសារតែយើងបានធ្វើសេចក្តីសញ្ញាជាមួយព្រះ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា « អ្វីដែលយើងត្រូវការបំផុតនោះគឺដើម្បីចងចាំ » ពួកគេ១
អ្នកអាចរកពាក្យចងចាំពេញក្នុងព្រះគម្ពីរ ។ នៅពេលដែលនីហ្វៃបានដាស់តឿនបងៗរបស់លោក ជាញឹកញាប់ លោកតែងតែសុំឲ្យពួកគេចងចាំនូវព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់និងចងចាំនូវអ្វីដែលព្រះបានជួយសង្គ្រោះជីវិតដូនតារបស់ពួកគេ ( សូមមើលនីហ្វៃទី១ ១៥:១១, ២៥;១៧:៤០ ) ។
នៅក្នុងការថ្លែងសុន្ទរកថាលារបស់ទ្រង់ ស្តេចបេនយ៉ាមីនបានប្រើពាក្យចងចាំចំនួន ៧ ដង ។ ទ្រង់សង្ឃឹមថាប្រជារាស្រ្តរបស់ទ្រង់នឹងចងចាំនូវ « ភាពមហិមានៃព្រះ…និងសេចក្តីអត់ធ្មត់របស់ទ្រង់ » ចំពោះពួកគេ ( ម៉ូសាយ ៤:១១; សូមមើលផងដែរ២:៤១;៤:២៨, ៣០;៥:១១–១២ ) ។
នៅពេលដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានចាត់ចែងសាក្រាម៉ង់ ទ្រង់បានអញ្ជើញពួកសិស្សទ្រង់ឲ្យទទួលទាននូវនិមិត្តរូប « ដើម្បីរំឭក » ពីពលិកម្មរបស់ទ្រង់ ( លូកា ២២:១៩ ) ។ នៅគ្រប់ការអធិស្ឋានសាក្រាម៉ង់ អ្នកនិងខ្ញុំឮពាក្យចងចាំនាំមុខជានិច្ច ( សូមមើលគ.និងស. ២០:៧៧, ៧៩ ) ។
សាររបស់ខ្ញុំគឺជាការអញ្ជើញមួយ ឬជាការអង្វរមួយ សូមឲ្យអ្នកចងចាំ ។ នេះជាយោបល់ចំនួនបីអំពីអ្វីដែលអ្នកអាចចងចាំរាល់សប្តាហ៍ ពេលដែលអ្នកទទួលទាននិមិត្តរូបដ៏ពិសិដ្ឋ នៃសាក្រាម៉ង់ ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាចំណុចទាំងនេះមានប្រយោជន៍ចំពោះអ្នកដូចដែលវាមានចំពោះខ្ញុំនោះ ។
សូមចងចាំព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
ដំបូង ចងចាំព្រះអង្គសង្គ្រោះ ចងចាំថាទ្រង់ជានរណាពេលទ្រង់នៅលើផែនដី របៀបដែលទ្រង់បានមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់មនុស្សដទៃ និងរបៀបដែលទ្រង់បានបង្ហាញនូវសេចក្តីសប្បុរសតាមរយៈសកម្មភាពរបស់ទ្រង់ ។ ចងចាំនរណាដែលទ្រង់បានចំណាយពេលជាមួយ និងអ្វីដែលទ្រង់បានបង្រៀន ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ « បានយាងចុះឡើងធ្វើកិច្ចការល្អ » ( កិច្ចការ ១០:៣៨ ) ។ ទ្រង់បានព្យាបាលអ្នកជំងឺ ។ ទ្រង់គោរពតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះវរបិតាទ្រង់ ។
អ្វីដែលសំខាន់បំផុតនោះ យើងអាចចងចាំនូវការលះបង់ដ៏មហិមាដែលទ្រង់បានធ្វើ ចេញមកពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះយើង ដើម្បីដកនូវស្នាមប្រឡាក់នៃអំពើបាបរបស់យើង ។ នៅពេលយើងចងចាំទ្រង់ នោះបំណងប្រាថ្នាយើងដើម្បីធ្វើតាមទ្រង់នឹងកើនឡើង ។ យើងនឹងកាន់តែមានចិត្តល្អ កាន់តែចេះអភ័យទោស និងកាន់តែមានឆន្ទៈដើម្បីធ្វើតាមព្រះហទ័យនៃព្រះ ហើយប្រតិបត្តិតាម ។
ចងចាំអ្វីដែលអ្នកចាំបាច់ត្រូវធ្វើដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួនឲ្យកាន់តែល្អប្រសើរ
វាពិបាកដើម្បីគិតពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ—ភាពបរិសុទ្ធ និងឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់—ដោយមិនបានគិតប្រៀបធៀបពីគុណវិបត្តិ និងភាពមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់យើងនោះណាស់ ។ យើងបានធ្វើសេចក្តីសញ្ញាដើម្បីគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ប៉ុន្តែជាញឹកញាប់ យើងមិនបានប្រកាន់ខ្ជាប់តាមបទដ្ឋានដ៏ខ្ពស់នេះ ។ ប៉ុន្តែព្រះអង្គសង្គ្រោះទ្រង់បានជ្រាបដឹងថា ការណ៍នេះនឹងកើតឡើង ដែលជាហេតុទ្រង់បានប្រទានឲ្យយើងនូវពិធីបរិសុទ្ធនៃសាក្រាម៉ង់ ។
សាក្រាម៉ង់មានប្រភពមកពីការអនុវត្តនៃការបូជាដង្វាយផ្សេងៗនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ដែលរួមបញ្ជូលទាំងការសារភាពនៃអំពើបាប ( សូមមើលលេវីវិន័យ ៥:៥ ) ។ យើងមិនធ្វើការបូជាសត្វទៀតទេ ប៉ុន្តែយើងនៅតែអាចលះបង់នូវអំពើបាបរបស់យើង ។ បទគម្ពីរ ហៅការលះបង់នេះថា « ចិត្តសង្រេង និង វិញ្ញាណទន់ទាប » ( នីហ្វៃទី៣ ៩:២០ ) ។ ចូរមកទទួលទានសាក្រាម៉ង់ដោយដួងចិត្តប្រែចិត្ត( សូមមើលគ.និងស. ៥៩:១២;មរ៉ូណៃ ៦:២ ) ។ នៅពេលដែលអ្នកធ្វើដូច្នោះ នោះអ្នកនឹងទទួលបាននូវការអភ័យបាប ហើយអ្នកនឹងមិនវង្វេងចេញពីផ្លូវដែលនាំអ្នកត្រឡប់ទៅព្រះវិញឡើយ ។
ចងចាំនូវការរីកចម្រើនដែលអ្នកកំពុងធ្វើ
នៅពេលអ្នកពិនិត្យលើជីវិតរបស់អ្នក អំឡុងពិធីបរិសុទ្ធនៃសាក្រាម៉ង់ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាគំនិតអ្នកមិនគ្រាន់តែផ្តោតទៅលើអ្វីៗដែលអ្នកបានធ្វើខុសនោះទេ ប៉ុន្តែក៏ផ្តោតនៅលើអ្វីៗដែលអ្នកបានធ្វើត្រូវដែរ—ជាពេលដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថា ព្រះវបិតាសួគ៌ និង ព្រះអង្គសង្គ្រោះសព្វព្រះទ័យជាមួយអ្នក ។ អ្នកអាចនឹងចំណាយពេលបន្តិចអំឡុងសាក្រាម៉ង់ដើម្បីសុំដល់ព្រះឲ្យជួយអ្នកមើលឃើញការណ៍ទាំងនេះ ។ ប្រសិនបើអ្នកធ្វើដូច្នោះ ខ្ញុំសន្យាថា អ្នកនឹងទទួលអារម្មណ៍អ្វីមួយ ។ អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍នៃសេចក្តីសង្ឃឹម ។
នៅពេលខ្ញុំបានធ្វើដូច្នោះ ព្រះវិញ្ញាណបានធានាដល់ខ្ញុំថា កាលដែលខ្ញុំនៅឆ្ងាយពីភាពឥតខ្ចោះនៅឡើយ ថ្ងៃនេះខ្ញុំមានលក្ខណៈប្រសើរជាងថ្ងៃម្សិលមិញ ។ ហើយការណ៍នេះផ្តល់ដល់ខ្ញុំនូវទំនុកចិត្តថា ពីព្រោះតែព្រះអង្គសង្គ្រោះ ខ្ញុំអាចបានកាន់តែប្រសើរជាងនៅថ្ងៃស្អែក ។
ជានិច្ចគឺជាពេលវេលាមួយដ៏វែង ហើយវាតម្រូវឲ្យមាននូវកិច្ចប្រឹងប្រែងដោយយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងច្រើន ។ អ្នកដឹងពីបទពិសោធន៍ថាវាពិបាកយ៉ាងណាដើម្បីគិតទៅលើរឿងតែម្យ៉ាងគ្រប់ពេលនោះ ។ ប៉ុន្តែ មិនថាអ្នកបានគោរពតាមការសន្យារបស់អ្នកដើម្បីចងចាំដល់ទ្រង់ជានិច្ចបានល្អប៉ុណ្ណានោះទេ ទ្រង់តែងតែចងចាំអ្នកជានិច្ច ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះស្គាល់អំពីឧបសគ្គទាំងឡាយរបស់អ្នក ។ ទ្រង់ស្គាល់នូវអ្វីដែលឧបសគ្គរបស់យើង ។ ទ្រង់ដឹងថាអ្នកត្រូវការពរជ័យដែលបានមកពីការចងចាំ និងការធ្វើតាមទ្រង់ខ្លាំងយ៉ាងណា—« ថា [ អ្នក ] អាច តែងតែ បានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់គង់នៅជាមួយ [ អ្នក ] » ( គ. និង ស. ២០:៧៧ការគូសបញ្ជាក់បានបន្ថែម ) ។
ដូច្នេះ ទ្រង់ស្វាគមន៍អ្នកឲ្យត្រឡប់មកកាន់តុនៃពិធីសាក្រាម៉ង់វិញរាល់សប្តាហ៍ ហើយទ្រង់ប្រទានឱកាសដល់អ្នកជាថ្មីម្តងទៀតដើម្បីឈរជាសាក្សីចំពោះទ្រង់ថា អ្នកនឹងតែងតែចងចាំទ្រង់ជានិច្ច ។
© 2017 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. បានបោះពុម្ពនៅ ស.រ.អា. ។ អនុមតិជាភាសាអង់គ្លេស ៖ ៦/១៧ ។ អនុមតិឲ្យបកប្រែ ៖ ៦/១៧ ។ ការបកប្រែនៃ First Presidency Message, February 2018. Cambodian. 15046 258