ของขวัญคริสต์มาสของคาร์ล
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในรัฐโคโลราโด สหรัฐอเมริกา
คาร์ลมองไปรอบๆ โรงนาและคิดอย่างหนึ่งขึ้นมาได้
“เมื่อมีงานให้ทำ จงทำด้วยรอยยิ้ม ทำมากกว่าที่ขอให้ท่านทำและจงไปไมล์ที่สอง” (Children’s Songbook, 167)
คาร์ลหนาวจนตัวสั่นขณะเข็นจักรยานทวนลม “อยากถึงบ้านไวๆ จะได้อุ่น” เขาคิด “อยากเปิดของขวัญคริสต์มาสไวๆ!”
เช้านั้นเขาตื่นเร็วเป็นพิเศษเพื่อไปส่งหนังสือพิมพ์ ขณะเข็นจักรยานขึ้นเนินชันกลับบ้าน เขานึกถึงซินนามอนโรลคริสต์มาสของคุณแม่ จะต้องอร่อยแน่นอน เขาแทบจะสัมผัสรสฟรอสติ้งครีมหวานๆ ได้เลย
ครีม! คาร์ลเดินไหล่ตก เขาลืมไปว่าต้องรีดนมวัวและทำงานอื่นๆ อีก ทำแม้กระทั่งวันคริสต์มาส
คาร์ลจอดรถจักรยานไว้หน้าบ้าน เขากับน้องชายแข่งกันว่าใครจะส่งหนังสือพิมพ์เสร็จก่อน คาร์ลไม่เห็นจักรยานของน้องชาย เขาชนะ!
ปัญหาเดียวของการชนะคือตอนนี้เขาต้องรอน้องกลับมาก่อนจึงจะแกะของขวัญได้ จากนั้นพวกเขาต้องกลับออกไปทำงานนอกบ้าน คาร์ลหวังว่าเขาจะได้อยู่ในบ้านและมีความสุขกับคริสต์มาส
“ฉันน่าจะทำงานให้เสร็จตอนนี้” คาร์ลคิด “จะได้ไม่ต้องกลับออกไปหนาวนอกบ้าน” เขารีบไปที่โรงนา
ขณะคว้าถังมานั่งรีดนมวัว คาร์ลมองไปรอบๆ ยังมีงานอื่นต้องทำอีก แต่แล้วเขาก็คิดอย่างหนึ่งขึ้นมาได้ ถ้าเขาทำงานทั้งหมดเอง เขาจะทำให้ครอบครัวประหลาดใจ และทุกคนในครอบครัวจะได้ใช้เช้าที่เหลือของคริสต์มาสด้วยกัน น่าจะเป็นของขวัญคริสต์มาสที่ดีที่สุด!
คาร์ลรีบรีดนมวัว จากนั้นทำความสะอาดโรงนา ให้อาหารไก่ และเก็บไข่ เขายิ้มขณะคิดว่าครอบครัวเขาคงประหลาดใจมาก
คาร์ลกลับเข้าบ้าน เขาแอบที่ประตูดูว่ามีใครอยู่บ้าง จากนั้นก็เดินย่องเข้าไปในครัว เขานำนมและไข่ใส่ในตู้เย็นเสร็จพอดีเมื่อคุณแม่เดินเข้ามา
“โอ้ ดีจัง ลูกกลับมาแล้ว” คุณแม่พูดพลางกอดเขา “เรากำลังสงสัยว่าลูกอยู่ที่ไหน”
คุณแม่ช่วยเขาถอดเสื้อโค้ท เมื่อพี่ๆ น้องๆ ของคาร์ลเห็นเขาจึงตะโกนว่า “คาร์ลมาแล้ว! แกะของขวัญกันเถอะ!” ทุกคนเบียดกันรอบต้นคริสต์มาสและรอพ่อยื่นของขวัญให้ คาร์ลชอบดูทุกคนแบ่งของรักของหวงให้กัน
“เอาละ!” พ่อพูด “ตอนนี้ได้เวลาทำงานแล้ว แต่พ่อคิดว่าเราต้องกินน้ำผลไม้กับซินนามอนโรลก่อน”
คุณพ่อวิ่งเข้าครัวและเปิดตู้เย็น เขาหยุดและจ้องเขม็ง
“ดูนี่สิ!” พ่อพูด “เหยือกนมเต็มแล้ว และไข่ก็เก็บมาแล้ว! ใครเป็นคนทำหรือนี่”
คุณพ่อกลับเข้ามาในห้องนั่งเล่น คาร์ลพยายามซ่อนรอยยิ้มให้มิดที่สุด
“ลูกรู้เรื่องนี้หรือเปล่า คาร์ล” คุณพ่อพูดด้วยรอยยิ้ม “ดูเหมือนงานของพวกเราเสร็จเรียบร้อยแล้ว”
“สุขสันต์วันคริสต์มาส!” คาร์ลตะโกนออกมา
คุณพ่อโอบกอดคาร์ล “ขอบใจ ลูกชาย ลูกมีน้ำใจมาก นี่จะเป็นคริสต์มาสที่ดีที่สุดของพวกเรา!”
คาร์ลยิ้มยิงฟัน เขารู้แล้วว่านี่เป็นคริสต์มาสที่ดีที่สุด ของเขา