“ก็เหมือนทำกับเราด้วย”

แชนนอน ไนท์

รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา

ภาพประกอบโดย อัลเล็น การ์นส์

ครอบครัวเรามีประเพณีคริสต์มาสของการมอบถุงอาหาร ถุงมือ หมวก และสิ่งจำเป็นอื่นๆ ให้คนตกทุกข์ได้ยาก ในปี 2016 คริสต์มาสอีฟหนาวเป็นพิเศษสำหรับเขตแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกาที่เราอยู่ เราสวมเสื้อผ้าให้อุ่น แต่ก็ยังหนาวจนตัวสั่น!

ขณะขับรถไปสวนสาธารณะใกล้บ้านที่มีคนไร้บ้านอยู่เป็นจำนวนมาก เราเห็นชายคนหนึ่งขดตัวอยู่ตรงที่พอหลบหนาวได้บ้างของป้ายรอรถประจำทาง ห่มผ้าห่มเก่าๆ ผืนหนึ่ง เดนนิสสามีดิฉันจอดรถและพาโจนาธานลูกชายของเราไปมอบถุงของขวัญให้ชายคนนั้น ดิฉันกับแอ็บบีลูกสาวของเราดูอยู่ในรถ

ชายคนนั้นเงยหน้าขณะเดนนิสยื่นถุงให้เขา รอยยิ้มกว้างระบายทั่วใบหน้าของเขา พวกเขาจับมือกันและเริ่มพูดคุย นี่ผิดธรรมดาเพราะปกติแล้วไม่มีการพูดคุยมากเท่านี้

หลังจากนั้นหลายนาที เดนนิสกลับมาที่รถและเปิดหีบใส่ของ

“ทุกอย่างโอเคไหมคะ” ดิฉันถาม

“ครับ” เขาตอบ “ผมจะให้เสื้อคลุมกันลมของผม เขาต้องการมากกว่าผม”

ดิฉันพูดไม่ออก เสื้อคลุมกันลมตัวนี้สวยมาก เขาเคยใส่แค่ไม่กี่ครั้ง! เดนนิสกลับไปหาชายคนนั้นและช่วยเขาสวมเสื้อคลุมกันลม สีหน้าของเขาเบิกบาน เดนนิสกับชายคนนั้นคุยกันต่อ

ดิฉันรู้สึกว่าต้องไปพบเขา ดิฉันเปิดประตูรถ และแอ็บบีตามหลังมา เดนนิสยิ้มขณะที่เราเดินเข้าไปหา และเขาแนะนำให้เรารู้จักชายคนดังกล่าว ดิฉันยื่นมือให้และถามชื่อเขา

เขาจับมือดิฉัน ยิ้มอย่างอบอุ่น และตอบว่า “จีซัส”

ครอบครัวดิฉันสนทนาต่อ แต่ดิฉันได้ยินไม่มากนักหลังจากนั้น ดิฉันมัวแต่คิดถึงนัยสำคัญของชื่อชายที่น่ารักคนนี้ จีซัส—พระนามของพระผู้ช่วยให้รอด ชั่วขณะนั้นทำให้ดิฉันนึกถึงคำสอนของพระผู้ช่วยให้รอด “ซึ่งท่านได้กระทำแก่คนใดคนหนึ่งในพวกพี่น้องของเรานี้ถึงแม้จะต่ำต้อยเพียงไร ก็เหมือนได้กระทำแก่เราด้วย” (มัทธิว 25:40) ประสบการณ์นั้นเปลี่ยนดิฉันตลอดกาล