«Αφήνοντας τον Κύριο να καθοδηγεί τη ζωή σας», Λιαχόνα, Σεπ 2022.
Νέοι Ενήλικοι
Αφήνοντας τον Κύριο να καθοδηγεί τη ζωή σας
Δεν μπορούσα πάντα να δω πώς θα πήγαιναν τα πράγματα, αλλά όταν ενήργησα με πίστη, ο Κύριος με ευλόγησε.
Η θρησκεία δεν ήταν δημοφιλής στο σπίτι μου όταν μεγάλωνα – αν και οι γονείς μου ήταν πολύ θρησκευόμενοι για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους, η διάγνωση ασθενείας τελικού σταδίου του πατέρα μου, ανάμεσα σε άλλες δοκιμασίες, τους οδήγησε να εγκαταλείψουν τη θρησκεία στην οποία μεγάλωσαν. Ήμουν τεσσάρων όταν πέθανε από καρκίνο και ήμουν επίσης το μικρότερο από 13 παιδιά και η χήρα μητέρα μου απλώς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο Θεός θα άφηνε να συμβεί κάτι σαν κι αυτό στην οικογένειά μας.
Όμως όταν ήμουν 14 ετών, αισθάνθηκα ότι κάτι έλειπε από τη ζωή μου. Αναρωτιόμουν αν είχα έναν σπουδαιότερο σκοπό που δεν γνώριζα. Αισθάνθηκα σαν τον Τζόζεφ Σμιθ, καθώς «το μυαλό μου ήταν βυθισμένο σε βαθύ συλλογισμό» (Τζόζεφ Σμιθ–Ιστορία 1:8). Μολονότι δεν είχα ποτέ ακούσει για τον Τζόζεφ Σμιθ εκείνη την εποχή, άρχισα μία έρευνα πολύ παρόμοια με τη δική του καθώς παρευρισκόμουν σε πολλές εκκλησίες με την ελπίδα ότι θα έβρισκα την αλήθεια.
Και έγινε, μία ημέρα, όταν είδα δύο νέους άνδρες με κοστούμια να πηγαίνουν στο σπίτι του γείτονά μου. Ήμουν περίεργος και τους ρώτησα αν θα μπορούσα να έλθω στο ραντεβού τους. Αφού έλαβα την έγκριση της μητέρας μου, άρχισα τις ιεραποστολικές συζητήσεις και τελικώς προσεχώρησα στην Εκκλησία.
Η προσχώρησή μου στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών με βοήθησε να βρω τον σκοπό μου, ειδικά στα νεανικά μου χρόνια, όταν έπρεπε να πάρω πολλές αποφάσεις με τις οποίες οι άνθρωποι γύρω μου δεν συμφωνούσαν. Όμως μολονότι είχα σκοπό και κατεύθυνση, δεν ήμουν πάντα βέβαιος πώς θα πήγαιναν τα πράγματα.
Ωστόσο, καθώς αντιμετώπιζα το άγνωστο και τις αβεβαιότητες και τις τόσες πολλές αλλαγές, η καθοδήγηση του Επουράνιου Πατέρα ήταν σταθερή καθώς στράφηκα προς Εκείνον. Έμαθα μερικούς τρόπους να βασίζομαι σε Εκείνον και στην πίστη μου, που με βοήθησαν να προχωρήσω και να συνεχίσω να βρίσκω τον σκοπό μου.
Προχωρώντας εμπρός με μια ιεραποστολή
Στην ηλικία που οι περισσότεροι συνομήλικοί μου προετοιμάζονταν να πάνε στο κολλέγιο, προσπαθούσα να καταλάβω πώς θα πήγαινα σε μία ιεραποστολή. Στη Χιλή, όλοι πρέπει να περάσουν από εξετάσεις πριν πάνε στο πανεπιστήμιο. Προσφέρεται μόνο μία φορά τον χρόνο, οπότε αν πήγαινα ιεραποστολή, όχι μόνον θα καθυστερούσα τις σπουδές μου για δύο χρόνια, αλλά επίσης θα έπρεπε να περιμένω έναν επιπλέον χρόνο για να πάω στο πανεπιστήμιο μετά από αυτό.
Η οικογένειά μου, ειδικά η μητέρα μου, ήταν αντίθετη σε μία ιεραποστολή. Ήταν πολύ σημαντικό για εκείνη να σπουδάσω στο πανεπιστήμιο. Όμως πίστευα ότι ο Κύριος θα με βοηθούσε να κάνω ό,τι ήταν απαραίτητο, έτσι με προσευχή άρχισα να προετοιμάζομαι ούτως ή άλλως.
Όταν ο επίσκοπός μου ήλθε στο σπίτι μου με τα τελικά έγγραφα της ιεραποστολής μου και ζήτησε την υπογραφή της μητέρας μου, εξεπλάγη. Δεν της είχα πει ότι προχωρούσα με τη διαδικασία. Χρειάστηκε πολλή πειθώ, αλλά ο Κύριος μαλάκωσε την καρδιά της και την βοήθησε να καταλάβει ότι ήθελα να υπηρετήσω.
Το Ευαγγέλιο μου έδωσε τη διαβεβαίωση ότι έκανα το σωστό, αλλά ήταν μόνο προχωρώντας, βήμα προς βήμα, με πίστη –ακόμη και με όλες τις ερωτήσεις και τις αβεβαιότητες μου– που συνέχισα να προοδεύω.
Ακολουθώντας την μία αποκάλυψη μετά την άλλη
Το να επιστρέψω σπίτι από την ιεραποστολή μου σήμαινε επίσης να επιστρέψω στην αβεβαιότητα. Καθώς αναζητούσα καθοδήγηση από τον Επουράνιο Πατέρα μέσω προσευχής και νηστείας, έλαβα αποκάλυψη ότι έπρεπε να μετακομίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες και να φοιτήσω στο Πανεπιστήμιο Μπρίγκαμ Γιανγκ, το οποίο φαινόταν σαν ένα σχεδόν αδύνατο έργο.
Έκανα το καλύτερο που μπορούσα και έκανα τα επόμενα καλύτερα βήματα. Μερικές φορές ένιωθα σαν να μην με οδηγούσε πουθενά – εργαζόμουν όσο πιο σκληρά μπορούσα, αλλά δεν ήξερα με βεβαιότητα ότι οι προσπάθειές μου θα με βοηθούσαν να πετύχω τους στόχους μου. Ωστόσο, ο κύριος στόχος μου ήταν να ακολουθήσω αυτό που ήθελε ο Κύριος να κάνω και αυτός ο στόχος ήταν πολύτιμος για μένα.
Καθώς έκανα αυτές τις προσπάθειες, μία ημέρα αισθάνθηκα την έμπνευση να προσεγγίσω τον καλό μου φίλο που ήταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και ζούσε στη γενέτειρά μου. Δεν ήξερα πώς θα γίνονταν τα πράγματα εκείνη τη στιγμή –προσέγγισα απλώς επειδή το Πνεύμα με είχε κατευθύνει– αλλά ο φίλος μου και ο πατέρας του κατέληξαν να έχουν καθοριστικό ρόλο, βοηθώντας με να ξέρω τι να κάνω για να υποβάλω αίτηση και να πάρω τη βίζα που χρειαζόμουν για να φοιτήσω στο Π.Μ.Γ. Με τη βοήθειά τους και με τρομακτικές θυσίες που έκανε η μητέρα μου για να πληρώσω για το ταξίδι μου, έφτασα εκεί. Ήταν ένα θαύμα.
Η ζωή μου συνέχιζε να προοδεύει με τον ίδιο τρόπο. Θα έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα και κατόπιν θα ελάμβανα έμπνευση, ένα πράγμα τη φορά, για ό,τι θα έπρεπε να κάνω στη συνέχεια. Με αυτόν τον τρόπο βρήκα δουλειά στο ιεραποστολικό εκπαιδευτικό κέντρο, βρήκα τρόπους να πληρώσω τα δίδακτρά μου, αποφάσισα τι να σπουδάσω, τελικώς αποφοίτησα και παντρεύτηκα.
Οι απαντήσεις που ελάμβανα δεν ήταν πάντα άμεσες και ποτέ δεν έλαβα ένα απόλυτα λεπτομερές σχέδιο, αλλά έλαβα διαβεβαιώσεις ότι ο Κύριος ήταν ευχαριστημένος με τον στόχο προς τον οποίο κατευθυνόμουν.
Όταν η αποκάλυψη δεν έχει νόημα
Μερικά χρόνια αργότερα, έμαθα πόσο ουσιώδης θυσία είναι να ζούμε το Ευαγγέλιο. Εάν θέλουμε ο Κύριος να μας δώσει σκοπό και κατεύθυνση, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να πάρουμε αυτήν την κατεύθυνση.
Μετά το σχολείο, τα πράγματα δεν πήγαιναν σύμφωνα με το σχέδιο με την εταιρεία στην οποία δούλευα και έτσι η σύζυγός μου κι εγώ είχαμε δύο επιλογές: να μείνουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες ή να επιστρέψουμε στη Χιλή. Και οι δύο αισθανθήκαμε ξεκάθαρα ότι έπρεπε να επιστρέψουμε στη Χιλή. Μπορεί να φαινόταν φυσιολογικό να θέλουμε να επιστρέψουμε στην πατρίδα, αλλά αυτό ήταν σε μία πολύ δύσκολη στιγμή. Δεν υπήρχαν πολλές δουλειές στη Χιλή. Δυσκολευόμουν να πωλήσω το σπίτι μας. Από απόψεως οικονομικής και επιμελητείας, δεν ήταν το πιο λογικό πράγμα. Ακόμα και οι οικογένειές μας νόμιζαν ότι ήμασταν παράλογοι.
Τι κάνετε όταν η αποκάλυψη έρχεται σε σύγκρουση με την κοινή λογική; Αν και ήταν δύσκολο, η σύζυγός μου κι εγώ ξέραμε τι να κάνουμε. Υπενθυμίσαμε στον εαυτό μας ότι το Ευαγγέλιο μάς είχε φτάσει μέχρι εδώ. Χωρίς τον Κύριο, δεν θα είχα την έμπνευση που με βοήθησε να υπηρετήσω μία ιεραποστολή, να σπουδάσω και να γνωρίσω τη σύζυγό μου. Απλώς έπρεπε να εμπιστευτούμε ότι όποιοι και αν ήταν οι λόγοι, μας χρειάζονταν στη Χιλή.
Αφήσαμε το σπίτι μας στον επίσκοπό μας, ώστε να μπορεί να ενοικιαστεί μέχρι να μπορέσει να το πουλήσει και μετακομίσαμε. Ήταν δύσκολο, αλλά βιώσαμε τόσες πολλές ευλογίες και θαύματα, όταν ακολουθούσαμε τη κλήση του Κυρίου. Ο Κύριος γνωρίζει πού χρειαζόμαστε και πού μπορούμε να υπηρετήσουμε καλύτερα τους σκοπούς Του και μας ευλογεί για την υπακοή μας.
Βρίσκοντας λύσεις με τον Κύριο
Ελπίζω ότι οι νέοι ενήλικοι σήμερα θα ακολουθήσουν το παράδειγμα του αδελφού του Ιαρέδ. Μολονότι οι Ιαρεδίτες ήξεραν ότι έπρεπε να ταξιδέψουν στη γη της επαγγελίας, δεν ήταν βέβαιοι πώς ακριβώς θα τα κατάφερναν εκεί. Όταν ο αδελφός του Ιαρέδ «επικαλέσθηκε τον Κύριο» (Εθέρ 2:15), του προσέφερε μερικές λύσεις. Ο Κύριος του είπε να κατασκευάσει φορτηγίδες και του έδωσε καθοδήγηση πώς να παράσχει αέρα για όσους βρίσκονταν στις φορτηγίδες.
Όμως τότε ο Κύριος έκανε στον αδελφό του Ιαρέδ την εξής ερώτηση: «Τι θέλετε να σας κάνω για να έχετε φως στα σκάφη σας;» (Εθέρ 2:23). Αντί να πει στον αδελφό του Ιαρέδ τι ακριβώς να κάνει, ο Κύριος του ζήτησε να πάει και να βρει τη δική του λύση.
Έτσι έχει λειτουργήσει η ζωή μου. Μερικές φορές ο Κύριος μου δίνει ξεκάθαρες οδηγίες. Άλλες φορές με περιμένει να έλθω σε Εκείνον με τις δικές μου ιδέες. Όπως και να έχει, ωστόσο, είναι ουσιώδες να Τον περιλάβω στη διαδικασία. Η νηστεία, η προσευχή και η συμβουλή από τον Κύριο είναι απαραίτητα βήματα για οποιονδήποτε προσπαθεί να πάρει αποφάσεις για τη ζωή του.
Για όποιους νέους ενηλίκους αναζητούν αυξημένο σκοπό, προσφέρω αυτήν τη συμβουλή: Στραφείτε στον Κύριο για προσωπική αποκάλυψη. Ανατρέχετε συχνά στην πατριαρχική σας ευλογία. Και να είστε πρόθυμοι να θυσιάσετε τα λιγότερο σημαντικά πράγματα στη ζωή σας, αν ο Κύριος σας πει ότι έχει έναν μεγαλύτερο σκοπό για εσάς.
Αγαπώ τον Κύριο. Το Ευαγγέλιο είναι τα πάντα για εμένα. Ξέρω ότι ο Κύριος βλέπει τις δυνατότητές σας και θέλει να σας βοηθήσει να επιτύχετε τον θείο σκοπό σας.