„Dostrzeganie cudów Zbawiciela w naszym życiu”, Liahona, lipiec 2023.
Cuda Jezusa
Dostrzeganie cudów Zbawiciela w naszym życiu
Cztery lekcje wynikające z uzdrowienia ślepców przez Zbawiciela.
Fragment obrazu Namaścił oczy — Walter Rane
Są okresy w naszym życiu, kiedy mamy nadzieję na cuda i modlimy się o nie. Może to być dla bliskiej osoby lub dla naszego własnego pożytku. Mamy nadzieję, że nasze błaganie zostanie wysłuchane, sytuacja naprawiona, zgorzkniała dusza zmiękczona, a Pan cudów pobłogosławi nas upragnionym rozwiązaniem. Kiedy wynik jest inny, niż się spodziewaliśmy lub nie zawiera się w czasie, o który się modliliśmy, zwykle zastanawiamy się, dlaczego tak się stało.
Moroni naucza: „I wzywam was, moi umiłowani bracia, abyście pamiętali, że Chrystus jest ten sam wczoraj, dzisiaj i na wieki, i że wszystkie te dary, o których powiedziałem, które są duchowe, nigdy nie przeminą, jak długo świat istnieje, chyba że z powodu niewiary dzieci ludzkich” (Ks. Moroniego 10:19).
Czy te dary i cuda opisane w pismach świętych są nadal dostępne w naszych czasach? W jaki sposób możemy spełnić warunki konieczne do uzyskania tych błogosławieństw? Czy Zbawiciel jest świadomy tego, co dzieje się w naszym życiu i pragnie uratować nas od naszych wyzwań?
Chciałbym wykorzystać dokonany przez Zbawiciela cud, jakim było przywrócenie wzroku ślepcom, jako podstawę do udzielenia odpowiedzi na te pytania. (Na przykład, zob. Ew. Mateusza 9:27–31; 12:22–23; Ew. Marka 8:22–26; 10:46–52; Ew. Jana 9:1–11).
Czego dowiadujemy się o misji Zbawiciela na podstawie dokonanych przez Niego cudów?
Aby zrozumieć wpływ cudu na nas i na nasze życie, zacznijmy od określenia tego, czym jest cud. Cuda „miały być dla Żydów dowodem na to, że Jezus jest Chrystusem […]. Wiele z nich również w symboliczny sposób nauczało […] boskich prawd […]. Cuda działy i dzieją się w odpowiedzi na wiarę i są dla niej najlepszym wsparciem. Cuda nigdy nie miały miejsca bez modlitwy, wyraźnej potrzeby i wiary”1.
Starszy Ronald A. Rasband z Kworum Dwunastu Apostołów w prosty i piękny sposób nauczał:
„Cuda to boskie czyny, manifestacje i wyrażenia bezkresnej mocy Boga oraz potwierdzenie, że On jest ‘ten sam wczoraj, dzisiaj i na wieki’ [Ks. Moroniego 10:19] […].
Cuda to rozszerzenia wiecznego planu Boga; to lina ratunkowa z nieba na ziemię”2.
Zatem użytecznym sposobem na przestudiowanie cudów Zbawiciela i uczenie się z nich jest pamiętanie o tym, że każdy cud wskazuje na coś większego niż to wydarzenie samo w sobie, oraz szukanie konkretnych prawd o Bogu i Jego dziele.
Porozmawiajmy o prawdach, których możemy się nauczyć z cudów, jakich dokonał Zbawiciel, gdy przywrócił wzrok ślepcom. Można je podzielić na cztery lekcje w następujący sposób:
1. Przywrócenie wzroku było znakiem Mesjasza
Pradawni prorocy, którzy świadczyli o przyjściu Mesjasza, mówili o cudach, których dokona, w tym o przywracaniu wzroku ślepcom.
Święty anioł powiedział królowi Beniaminowi, że Zbawiciel „pójdzie między ludzi, czyniąc potężne cuda, uzdrawiając chorych, wskrzeszając umarłych, sprawiając, że chromi będą chodzić, niewidomi widzieć” (Ks. Mosjasza 3:5, zob. także Ks. Izajasza 35:4–5)3.
Tak więc cuda przywrócenia wzroku ślepcom potwierdzają te proroctwa o przyjściu Zbawiciela i Jego posłudze wobec dzieci Bożych.
2. Jezus jest światłością świata
Prawda ta została jasno przekazana, kiedy Jezus spotkał mężczyznę, który był ślepy od urodzenia (zob. Ew. Jana 9:1–11). Kiedy uczniowie zapytali, czy mężczyzna ten urodził się niewidomy z powodu grzechu, Jezus powiedział, że nie, „lecz aby się na nim objawiły dzieła Boże” (werset 3). Następnie, zanim mężczyzna odzyskał wzrok, Zbawiciel oświadczył: „Dopóki jestem na świecie, jestem światłością świata” (werset 5).
Starszy Bruce R. McConkie (1915–1985) z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił: „Zanim Jezus pod względem fizycznym otworzył oczy niewidomemu, przypomniał słuchaczom o Swojej poprzedniej wypowiedzi: ‘Jestem światłością świata’, jak gdyby nauczał: ‘Za każdym razem, gdy pamiętacie, że otworzyłem ślepe oczy pod względem fizycznym, pamiętajcie też, że przyszedłem, aby przynieść oczom światło pod względem duchowym’”4.
Musimy pamiętać, jak często w pismach świętych grzech uważany jest za moralną ślepotę a wyzwolenie od grzechu za jej usunięcie. Ten, który jest „światłością świata”, wykorzystał to wydarzenie jako symbol większego dzieła, którego dokonanie było powodem Jego przyjścia na świat.
3. Wiara poprzedza cuda
Kiedy Jezus szedł ulicami Kafarnaum, szli za Nim dwaj ślepi, wołając: „Zmiłuj się nad nami, Synu Dawida!”. Wówczas przemówił do nich, pytając: „ Czy wierzycie, że mogę to uczynić?”. A oni odpowiedzieli: „Tak jest, Panie!”.
Dowodem na ich wiarę w to, że Pan może im pomóc, była ich wytrwałość w podążaniu za Nim oraz ich szybkie i otwarte wyznanie, kiedy ich o to zapytał. Zbawiciel dotknął ich oczu, mówiąc: „Według wiary waszej niechaj się wam stanie”. Efekt był natychmiastowy: „Otworzyły się ich oczy” (Ew. Mateusza 9:27–31).
Starszy McConkie zauważył: „Często, otwierając oczy niewidomym, Jezus, jak ma to tutaj miejsce, łączył wypowiedziane słowa z czynem fizycznym. W tym i innych przypadkach dotykał oczu, które nie widziały”.
Dlaczego Zbawiciel to robił? „Żaden z tych niezwykłych […] czynów nie był niezbędny do użycia mocy uzdrawiania”, wyjaśnił Starszy McConkie. Wiemy jednak, że wiara poprzedza cuda, więc „wyraźnym celem Mistrza było wzmocnienie wiary niewidomej lub głuchej osoby”5.
4. Cuda czasami przychodzą wiersz za wierszem
W Betsaidzie lud przyprowadził do Jezusa ślepca. Wyprowadziwszy mężczyznę poza wieś, Jezus „plunął w jego oczy [i] włożył nań ręce”. Wzrok mężczyzny został wówczas jedynie częściowo przywrócony, więc Zbawiciel „znowu położył ręce na jego oczy”, przywracając mu wzrok całkowicie (zob. Ew. Marka 8:22–26).
Starszy McConkie zwrócił uwagę na prawdy, których możemy nauczyć się z tego wydarzenia:
„Wydaje się, że powtarzający się fizyczny kontakt z Jezusem dodawał niewidomemu nadziei, pewności i wiary […].
Ludzie powinni dążyć do uzyskania uzdrawiającej łaski Pana z całej swojej siły i wiary, choć wystarczy ich jedynie na częściowe wyleczenie […]. Następnie mogą uzyskać dodatkowe zapewnienie i wiarę, że zostaną uzdrowieni i powrócą do pełnego zdrowia pod każdym względem. Ludzie często doświadczają również stopniowego uleczenia z przypadłości duchowych, gdy krok po kroku podporządkowują swoje życie planom i celom Boga”6.
Dokonując tego cudu na dwóch różnych etapach, Pan pomógł niewidomemu przygotować się do otrzymania pełnego błogosławieństwa. Czy dostrzegamy ten wzorzec również w naszych własnych poszukiwaniach cudów — czy jest coś co musimy zrobić lub czego mamy nie robić, zanim będziemy gotowi na większą interwencję?
Wiara, aby nie być uzdrowionym
Choć widzimy, jak ważna jest wiara w dokonywaniu cudów, ważne jest dostrzeganie, że czasami nawet najbardziej wierni święci nie uzyskują odpowiedzi na swoje życzenia i błagania.
Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał nas:
„Prawość i wiara są z pewnością niezbędne do przenoszenia gór — jeśli przenoszenia gór wymagają boskie cele i jest to zgodne z Jego wolą. Prawość i wiara są z pewnością niezbędne w uzdrawianiu chorych, niesłyszących czy chromych — jeśli uzdrowienie jest wypełnieniem boskich celów i jest zgodne z Jego wolą. Tak więc, nawet mając silną wiarę, wielu gór nie przeniesiemy. Nie wszyscy chorzy i słabi zostaną uzdrowieni. Jeśli wszystkie przeciwności zostaną pokonane, jeśli wszystkie wątpliwości zostaną usunięte, wtedy podstawowe cele planu Ojca mogą zostać udaremnione.
Wiele z lekcji, które musimy sobie przyswoić w doczesności, możemy otrzymać jedynie poprzez to, czego doświadczamy, a czasami poprzez nasze cierpienia. A Bóg oczekuje od nas i ufa nam, że z Jego pomocą będziemy mogli stawić czoła tymczasowym doczesnym przeciwnościom, abyśmy mogli dowiedzieć się, czego musimy się nauczyć i ostatecznie stać się tym, kim mamy się stać w wieczności”7.
Pragnę dodać moje świadectwo do świadectw starożytnych i współczesnych proroków. Cuda nadal dzieją się pośród nas. Zbawiciel Jezus Chrystus jest źródłem wszelkiej mocy, światła i wytchnienia. Świadczę, że dzięki naszej wierze w Niego możemy zostać uzdrowieni, a w razie jeśli nie zostaniemy uzdrowieni, nadal możemy znaleźć pokój dzięki Księciu Pokoju, Światłu Świata i największemu Uzdrowicielowi.