Najważniejsze kwestie 193. Jesiennej Konferencji Generalnej

Podczas konferencji generalnej fotel Prezydenta Russella M. Nelsona pozostawał pusty, ale członkowie Kościoła na koniec ostatniej sesji mieli zaszczyt otrzymać rady i wysłuchać świadectwo swojego 99-letniego proroka. Zostało odtworzone wcześniej nagrane przesłanie.

Prezydent Nelson powiedział, że ból związany z niedawnym urazem pleców zwiększył jego „wdzięczność za Jezusa Chrystusa i niepojęty dar Jego Zadośćuczynienia”. Zachęcając członków do „myślenia celestialnego”, podzielił się tym, czego dowiedział się o „doskonałym planie” Ojca Niebieskiego:

„Dokładnie to, co sprawia, że nasze doczesne życie jest najlepsze, to może być dokładnie tym samym, co sprawi, że nasze życie przez całą wieczność będzie najlepsze z możliwych!”
„Wasze dzisiejsze wybory określą jednak trzy rzeczy: gdzie będziecie żyć w wieczności, z jakim ciałem zmartwychwstaniecie oraz z kim będziecie przebywać na wieki” (str. 117).

Prezydent Dallin H. Oaks złożył świadectwo o wywyższeniu, które otrzymają wierni święci (zob. str. 26). Prezydent Henry B. Eyring świadczył o przewodnictwie Ducha Świętego, które jest obiecane godnym świętym (zob. str. 92, zob. także Starszy Stevenson, str. 42). Prezydent M. Russell Ballard złożył pełne mocy świadectwo o „[pełnej chwały roli] w stawaniu się prorokiem […] dyspensacji pełni czasów” przez Proroka Józefa Smitha (str. 74).

Mówcy podczas konferencji nauczali, że nasze najważniejsze wybory w życiu doczesnym koncentrują się na Panu Jezusie Chrystusie i posłuszeństwie Jego przykazaniom, w tym prawu dziesięciny (zob. Prezydent Nelson i Starszy Andersen, str. 117 i 32). Nauczali również, że odnajdujemy szczęście, uzdrowienie i nadzieję poprzez Zbawiciela, kiedy podążamy naprzód ścieżką przymierza (zob. Starszy Bednar, Godoy, Choi i Cook, str. 6, 16, 46 i 82; Brat Newman, str. 36 oraz Siostry Wright, Freeman i Runia, str. 9, 76 i 62) i „[wyrażamy] nasze zobowiązanie związane z przymierzem sakramentu wobec Jezusa Chrystusa i wobec siebie nawzajem poprzez nasze powołania kościelne, wspólnotę, towarzyskość i służbę” (Starszy Gong, str. 111).

Przywódcy Kościoła zachęcali członków, aby przyjęli „dar pokuty” (Starszy Renlund, str. 96, zob. także Prezydent Eyring i Starszy Uchtdorf, str. 92 i 86). Nauczali, że Przywrócenie rzuca światło na naszą „boską naturę, pochodzenie i potencjał” (Starszy Soares, str. 70, zob. także Starszy Phillips, Giraud-Carrier i Sabin, str. 49, 114 i 56). Przypomnieli też świętym w dniach ostatnich, że aby „[gromadzić] Izrael, potrzebujemy misjonarzy — o wiele więcej niż tych, którzy obecnie służą”, szczególnie starszych par (Starszy Rasband, str. 52, zob. także Starszy Parrella, str. 80).

Ogłaszając plany budowy 20 nowych świątyń, Prezydent Nelson powiedział: „Wasza służba i oddawanie czci Bogu w świątyni pomoże wam myśleć celestialnie” (str. 117, zob. także Starsi Christofferson i Esplin, str. 19 i 108).