Podszepty Ducha

Starszy Gary E. Stevenson

Kworum Dwunastu Apostołów

Stałe towarzystwo Ducha Świętego jest jednym z największych duchowych darów, jakimi cieszą się święci w dniach ostatnich.

Wstęp

Ostatnio oczy świata sportu skupiły się na mistrzostwach świata w piłce nożnej kobiet FIFA 2023, których gospodarzami były Australia i Nowa Zelandia. Światowej klasy sportsmenki reprezentujące ponad 200 drużyn narodowych z całego świata zademonstrowały swoją wytrzymałość, poświęcenie, talent i hart, rywalizując o najwyższe wyróżnienie w świecie piłki nożnej.

Podziwiamy zawodników w wielu dyscyplinach sportowych i innych dziedzinach, którzy osiągają najwyższy poziom swojej sztuki. Mówimy o ich otrzymanych od Boga, talentach lub darach. Obejmuje to osoby uzdolnione w sferze tańca, gimnastyki, muzyki, sztuki, gry aktorskiej, matematyki, nauk ścisłych i nie tylko. Każda taka osoba wykazuje się darami otrzymanymi od Boga, które są następnie udoskonalane i szlifowane przez całe życie ciężką pracą, nauką i ćwiczeniami. Dary otrzymane od Boga kształtują utalentowane osoby.

Korzystanie z duchowych darów

Patrząc przez pryzmat ewangelii, Bóg obdarza Swoje dzieci wieloma duchowymi darami, kształtując je w osoby uzdolnione duchowo. Dotrzymujący przymierzy członkowie Kościoła są obdarzeni darami Ducha, które obejmują dar świadectwa o Jezusie Chrystusie jako naszym Zbawicielu, dar Ducha Świętego, dar wiary, aby uzdrawiać i być uzdrowionym, dar rozeznania, dar otrzymywania cudów oraz dary mądrości i wiedzy¹. Pan zaprasza nas do gorliwego poszukiwania najlepszych darów, nawet darów duchowych. On daje duchowe dary, aby nas błogosławić i korzystać z nich do błogosławienia innych osób².

Wracając do naszej analogii o utalentowanych zawodnikach, ważne jest, aby pamiętać, że sam dar nie czyni mistrza. Niezależnie od niezwykłego naturalnego talentu, to dzięki żmudnym i pracochłonnym ćwiczeniom i wysiłkowi zawodnicy udoskonalają i szlifują swoje rzemiosło, aby osiągnąć najwyższy poziom sztuki. Nawet tym prezentom otrzymanym i rozpakowanym często towarzyszy przerażający komunikat: „konieczny montaż”.

Podobnie zwróciłem uwagę na krzywą uczenia się związaną z darami duchowymi. Korzystanie z duchowych darów wymaga duchowych ćwiczeń. „Posiadanie przewodnictwa Ducha Świętego w życiu wymaga duchowej pracy. Praca ta obejmuje żarliwą modlitwę i konsekwentne studiowanie pism świętych. Obejmuje również dotrzymywanie przymierzy i przestrzeganie przykazań Boga […]. Obejmuje godne przyjmowanie sakramentu każdego tygodnia”³.

Jakie są owoce korzystania z darów duchowych? Należą do nich podszepty Ducha, które pomagają nam stawić czoła naszym codziennym potrzebom i pokazują nam, co robić i mówić, oraz błogosławieństwa pokoju i pocieszenia. Gdy słuchamy i działamy zgodnie z duchowymi podszeptami, Duch Święty zwiększa nasze zdolności i umiejętności, znacznie przewyższając nasze własne. Te cenne dary duchowe pomogą nam w każdym aspekcie naszego życia⁴.

Stałe towarzystwo Ducha Świętego jest jednym z największych duchowych darów, jakimi cieszą się święci w dniach ostatnich.

Jak ważny jest ten dar? Prezydent Russell M. Nelson kategorycznie odpowiedział na to pytanie, stwierdzając, że „nadchodzących dni nie będzie można przetrwać duchowo bez wiodącego, naprowadzającego, pocieszającego i ciągłego wpływu Ducha Świętego”⁵.

Jak zaprosić i rozpoznać podszepty Ducha

W trakcie mojej posługi zauważyłem, że każdy człowiek ma powszechne pragnienie, aby wiedzieć, w jaki sposób zapraszać i rozpoznawać podszepty Ducha Świętego. Podszepty Ducha są bardzo osobiste i przychodzą na różne sposoby. Jesteśmy jednak błogosławieni, mając słowa proroków, zarówno pradawnych, jak i współczesnych, które dają nam cenny wgląd w to, jak otrzymywać wskazówki od Ducha.

Pozwólcie, że przedstawię cztery przewodnie zasady, które mogą być pomocne w zapraszaniu i rozpoznawaniu podszeptów Ducha.

Stójcie na świętych miejscach

Pierwszą z nich jest stanie na świętych miejscach⁶. Niedawno uczestniczyłem w dniach otwartych Świątyni Tokio w Japonii. Odpowiedź na oficjalne zaproszenia wysłane zarówno do mediów, jak i VIP-ów znacznie przekroczyła oczekiwania. Setki osób przyłączyły się do jej zwiedzania z przewodnikiem. Goście byli głęboko poruszeni pięknem świątyni, w tym wzorami i motywami głęboko powiązanymi z japońską tradycją. Jeszcze bardziej przejmująca była pełna czci i szacunku reakcja gości, gdy opisywano obrzędy za przodków w pokojach, w których miały się one odbywać. Jednak najbardziej przejmujące były wzruszenia wywołane przez Ducha.

Jeden z takich momentów związany z prominentnym urzędnikiem państwowym pozostaje w mojej pamięci. Po chwili medytacyjnej ciszy w pokoju celestialnym, ten człowiek, będąc pod wpływem emocji i głęboko poruszony, wyszeptał: „Nawet powietrze, którym oddycham w tym pokoju, jest inne”. Zrozumiałem, że słowa te wskazywały na obecność Ducha Świętego, który rzeczywiście przebywa w świętych przestrzeniach. Jeśli macie nadzieję poczuć Ducha, bądźcie w miejscu, w którym Duch może z łatwością przebywać.

Nasze świątynie i domy są najświętszymi z tych poświęconych przestrzeni. W nich łatwiej jest nam zaprosić i rozpoznać Ducha Świętego. Inne święte miejsca obejmują domy spotkań, budynki seminariów i instytutów, a także miejsca związane z historią Kościoła i centra dla odwiedzających. Stójcie na świętych miejscach.

Stójcie ze świętymi ludźmi

Druga zasada, stójcie ze świętymi ludźmi. Tę przewodnią zasadę opiszę za pomocą innego wspomnienia.

Nigdy nie zapomnę uczestnictwa w uroczystym spotkaniu, które odbyło się na znanej arenie sportowej. Zwykle ta arena była wypełniona hałaśliwymi fanami dopingującymi swoją drużynę i być może nawet wyśmiewającymi przeciwników. Jednak tego wieczora atmosfera była zupełnie inna. Arena była wypełniona tysiącami młodych ludzi zgromadzonych, aby uczcić i upamiętnić życie Proroka Józefa Smitha. Ich pełen szacunku ton, wdzięczność i przepełnione modlitwą serca wypełniły arenę obecnością Ducha Świętego. Dosłownie widziałem to na ich twarzach. Był to dar Ducha Świętego w działaniu, potwierdzający świadectwa składane o Józefie Smithie i Przywróceniu ewangelii.

Ducha Świętego nie można powstrzymać od uczestnictwa w zgromadzeniu świętego ludu. Jeśli chcecie poczuć Ducha, przebywajcie z takimi ludźmi, z którymi Duch może z łatwością przebywać. Zbawiciel powiedział tak: „Albowiem gdzie są dwaj lub trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem pośród nich”⁷. Jeśli chodzi o młodzież, weźcie pod uwagę zgromadzenia świętych osób, kworów i lekcji, FSY i seminarium, zajęcia okręgu i palika — a nawet chóry okręgów. Wybierajcie przebywanie z ludźmi i udawanie się do miejsc, w których panuje prawość. Znajdźcie swoją siłę w ich liczbie. Znajdźcie dobrych przyjaciół. Bądźcie dobrymi przyjaciółmi. Wspierajcie się nawzajem, gdziekolwiek jesteście. Stójcie ze świętymi ludźmi.

Świadczcie o świętych prawdach

Trzecia zasada, świadczcie o świętych prawdach tak często, jak tylko możecie. Pocieszyciel często udziela Swojego głosu, gdy my świadczymy naszym głosem. Duch składa świadectwo zarówno mówcy, jak i słuchaczowi.

Pamiętam, jak kiedyś jechałem 45 minut taksówką w Nowym Jorku. Po ciepłej ewangelicznej rozmowie z kierowcą w drodze na lotnisko, zapłaciłem jej i przygotowałem się do opuszczenia taksówki. Wtedy, zdałem sobie sprawę, że nie złożyłem świadectwa o tym, czym się podzieliłem. Zatrzymawszy się, podzieliłem się prostym, krótkim świadectwem, zapraszając Ducha i wywołując łzy w naszych oczach.

Kiedy będziecie szukać i wykorzystywać okazje do dzielenia się swoim świadectwem z innymi, pojawią się momenty, w których sami rozpoznacie Ducha.

Słuchajcie Ducha Świętego

Ostatnią zasadą jest słuchanie Ducha Świętego. On może być naszym stałym towarzyszem, lecz przemawia subtelnymi, cichymi tonami. Prorok Eliasz odkrył, że głos Pana nie był w wietrze, trzęsieniu ziemi czy ogniu, ale był to „cichy, łagodny [głos]”⁸. Nie jest to „głos grzmotu”, ale raczej „spokojny głos doskonałe łagodny, niczym szept”, a jednak może „[docierać] aż do głębi duszy”⁹.

Prezydent Boyd K. Packer oświadczył: „Duch nie przyciąga naszej uwagi krzykiem ani nie potrząsa nami mocną ręką. Raczej szepcze. Pieści tak łagodnie, że jeśli jesteśmy czymś zajęci, możemy wcale Go nie poczuć”¹⁰. Zauważyłem, że czasami Jego głos jest tak subtelny lub ja jestem tak zajęty, że ukochana osoba wychwytuje go dla mnie. W wielu momentach podszepty Ducha Świętego przychodziły do mnie poprzez moją żonę, Lesę. Prawi rodzice i przywódcy mogą otrzymać dla was natchnione wskazówki.

Hałas, zgiełk i spory panujące na świecie mogą zagłuszyć spokojne, ciche odczucia wywołane przez Ducha Świętego. Znajdźcie spokojne miejsce, świętą przestrzeń, w której możecie zabiegać o wskazówki Ducha.

Kilka słów przestrogi

Rozważając te zasady dotyczące zapraszania i rozpoznawania Ducha, weźcie pod uwagę następujące słowa przestrogi¹¹.

Potwierdźcie swoje duchowe odczucia. Na przykład, odczucia od Ducha będą zgodne z pismami świętymi i naukami żyjących proroków.

Upewnijcie się, że otrzymane odczucia są zgodne z powierzonymi wam zadaniami. Dopóki nie zostaliście powołani poprzez właściwe upoważnienie, odczucia Ducha nie są dane, abyście doradzali lub poprawiali innych ludzi.

Spraw duchowych nie można wymusić. Możecie pielęgnować postawę i atmosferę, które zapraszają Ducha i możecie się przygotować, ale nie możecie dyktować, jak i kiedy przychodzi natchnienie. Bądźcie cierpliwi i ufajcie, że otrzymacie to, czego potrzebujecie, gdy nadejdzie właściwy czas.

Użyjcie swojego najlepszego osądu. Czasami chcemy być we wszystkim kierowani przez Ducha. Jednakże Pan często chce, abyśmy używali danej nam przez Boga inteligencji i działali w sposób zgodny z naszym najlepszym zrozumieniem. Prezydent Dallin H. Oaks nauczał:

„Pragnienie, aby być prowadzonym przez Pana, jest swoistą mocą, ale musi temu towarzyszyć zrozumienie, że nasz Ojciec Niebieski zostawia wiele decyzji naszemu osobistemu wyborowi […]. Osoby, które próbują przerzucić podjęcie wszystkich decyzji na Pana i proszą o objawienie w każdym przypadku, wkrótce znajdą się w sytuacji, kiedy będą modlić się o przewodnictwo i go nie otrzymają […].

Powinniśmy badać rzeczy w naszych umysłach […]. Następnie powinniśmy modlić się o wskazówki i postępować, zgodnie z nimi […]. Jeśli nie otrzymaliśmy wskazówek, powinniśmy działać zgodnie z naszym najlepszym osądem”¹².

Zakończenie z zaproszeniem

Podsumowując, święci w dniach ostatnich powinni być utalentowanymi osobami, które dotrzymują przymierzy. Niemniej w gestii każdego z nas pozostaje starać się korzystać z naszych duchowych darów, a następnie zapraszać Ducha i uczyć się rozpoznawać Jego podszepty. Cztery przewodnie zasady, które pomogą nam w tym kluczowym duchowym przedsięwzięciu to:

Stójcie na świętych miejscach.
Stójcie ze świętymi ludźmi.
Świadczcie o świętych prawdach.
Słuchajcie Ducha Świętego.

Wasza zdolność do zapraszania i rozpoznawania podszeptów Ducha będzie rozwijać się krok po kroku. „Stawanie się bardziej dostrojonym do języka Ducha jest jak uczenie się innego języka. Jest to stopniowy proces, który wymaga sumiennego i cierpliwego wysiłku”¹³.

Wracając do tego, od czego zaczęliśmy, pamiętajcie, że jako święci w dniach ostatnich posiadacie dary. Wyobraźcie sobie tę znajomą scenę z niedzieli postnej, którą niedawno mi opisano. Mała dziewczynka, stojąca na stołku, była ledwo widoczna nad pulpitem. Jej ojciec stał obok, dodając jej otuchy i pomagając delikatnym szeptem do ucha, gdy z dumą mówiła: „Jestem dzieckiem Boga”.

Następnym świadectwem podzieliła się młoda dorosła, która z tremą zażartowała: „Też chciałabym mieć kogoś, kto szepcze mi do ucha w ten sposób”. Wtedy doznała przebłysku natchnienia i zaświadczyła: „W zasadzie to mam kogoś, kto szepcze mi do ucha w ten sposób — Duch Święty!”.

Kończę zaproszeniem skierowanym szczególnie do młodzieży! Wielu z was zaczyna swój dzień, stojąc przed lustrem. Jutro, w tym tygodniu, w tym roku, zawsze, zatrzymajcie się, gdy spojrzycie na siebie w lustrze. Pomyślcie sobie lub, jeśli chcecie, powiedzcie na głos: „Jejku, popatrz! Jestem niesamowity! Jestem dzieckiem Boga! On mnie zna! On mnie kocha! Jestem obdarzony — obdarzony Duchem Świętym jako moim stałym towarzyszem!”.

Dodaję wam moje świadectwo, utalentowani święci w dniach ostatnich, o Bogu Ojcu, Jezusie Chrystusie i Duchu Świętym, który o Nich świadczy. W imię Jezusa Chrystusa, amen.