„Wielkie dzieło Pana i nasze wspaniałe możliwości”, Liahona, lipiec 2024.
Wielkie dzieło Pana i nasze wspaniałe możliwości
Kiedy kochamy, dzielimy się i zapraszamy, trudzimy się z Panem, aby pomóc każdej cennej duszy przyjść do Niego.
Każdy prorok w tej ostatniej, wielkiej dyspensacji nauczał członków Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, aby dzielili się przywróconą ewangelią Jezusa Chrystusa. Przychodzi mi do głowy kilka przykładów takich nauk, które miały miejsce za mojego życia:
Prezydent David O. McKay (1873–1970), prorok mojej młodości, głosił: „Każdy członek misjonarzem”.
Prezydent Spencer W. Kimball (1895–1985) nauczał: „Dzień poniesienia ewangelii do coraz większej liczby miejsc i do coraz większej liczby ludzi jest tu i teraz” oraz „musimy wydłużyć krok” w dzieleniu się ewangelią z bliźnimi.
Prezydent Gordon B. Hinckley (1910–2008) powiedział: „Wspaniała jest nasza praca, ogromna jest nasza odpowiedzialność za to, by znajdować osoby do nauczania. Pan dał nam upoważnienie nauczania ewangelii każdej żywej istoty. To będzie wymagało od nas dania z siebie wszystkiego”.
Prezydent Russell M. Nelson nauczał: „Praca misjonarska jest istotną częścią wielkiego gromadzenia Izraela. To gromadzenie jest najważniejszą rzeczą, która dziś ma miejsce na ziemi. Nic innego nie można porównać pod względem wielkości. Niczego innego nie można porównać pod względem ważności. Misjonarze Pana — Jego uczniowie — są zaangażowani w największe wyzwanie, największą sprawę i najwspanialsze dzieło na ziemi w dzisiejszych czasach”.
Przekonałem się o tym jako młody misjonarz w Misji Brytyjskiej. Jestem tego dzisiaj jeszcze bardziej pewny. Jako Apostoł Pana Jezusa Chrystusa świadczę, że wszędzie są możliwości, aby pomagać bliźnim przyjść do Chrystusa poprzez okazywanie naszej miłości, dzielenie się naszymi wierzeniami i zapraszanie ich, aby przyłączyli się do nas i doświadczyli radości ewangelii Jezusa Chrystusa.
To dzieło postępuje naprzód
Miałem zaszczyt pełnić służbę w Departamencie ds. misjonarskich Kościoła, kiedy w 2004 r. pojawiło się pierwsze wydanie podręcznika pt. Abyście głosili moją ewangelię, i ponownie, kiedy w 2023 r. ukazało się drugie jego wydanie. Wierzę, że podręcznik Abyście głosili moją ewangelię wniósł wiele dogłębnych błogosławieństw do pracy misjonarskiej.
Nowy podręcznik Abyście głosili moją ewangelię zawiera wszystko to, czego nauczyliśmy się od 2004 r., natchnione wskazówki od każdego członka Pierwszego Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów oraz zmiany w dzieleniu się ewangelią w erze cyfrowej. Niektóre z tych zmian przyniosły znaczący sukces.
Odkryliśmy, że dzielenie się ewangelią w prosty, normalny i naturalny sposób w myśl zasady „kochaj, dziel się, zapraszaj” wielce błogosławi królestwo. Jezus Chrystus, gdy żył na ziemi, dzielił się ewangelią w ten sposób. Dzielił z ludźmi Swoje życie, dzielił się z nimi Swoją miłością i zapraszał wszystkich, aby przyszli do Niego (zob. Ew. Mateusza 11:28). Kochać, dzielić się i zapraszać tak, jak On to czynił, jest szczególnym błogosławieństwem i obowiązkiem każdego członka Kościoła.
Zacznijcie od miłości
W Ogrodzie Getsemane i na krzyżu Jezus Chrystus wziął na siebie grzechy świata i cierpiał wszelkie smutki, „boleści, udręki, i pokusy wszelkiego rodzaju” (Ks. Almy 7:11). To „[sprawiło, że On] będąc największym ze wszystkich, [drżał] z bólu i [krwawił] ze wszystkich porów” (Doktryna i Przymierza 19:18). Poprzez Swoje Zadośćuczynienie i Zmartwychwstanie Jezus Chrystus umożliwił wszystkim zbawienie i wywyższenie.
Zwracanie się do Zbawiciela i rozważanie tego, co On dla nas uczynił, napełni wasze serca miłością do Niego. Następnie zwraca nasze serca ku innym ludziom i nakazuje nam ich kochać (zob. Ew. Jana 13:34–35) i dzielić się z nimi Jego ewangelią (zob. Ew. Mateusza 28:19; Ew. Marka 16:15). Jeśli ludzie wokół nas poczują, że szczerze ich kochamy i troszczymy się o nich, najprawdopodobniej otworzą swe serca na nasze przesłanie, tak jak król Lamoni otworzył swe serce na przyjęcie ewangelii z powodu miłości i służby Ammona (zob. Ks. Almy 17–19).
Kiedy dzielimy się ewangelią, zacznijmy od miłości. Kiedy wyciągamy z miłością rękę do bliźnich — pamiętając, że są naszymi braćmi i siostrami oraz ukochanymi dziećmi naszego Ojca Niebieskiego — otworzą się przed nami możliwości podzielenia się tym, o czym wiecie, że jest prawdą.
Bądźcie gorliwie zaangażowani i dzielcie się
Nikt nie był bardziej oddany dzieleniu się ewangelią niż Prezydent M. Russell Ballard (1928–2023). Podczas ostatniej konferencji generalnej, w której brał udział, świadczył: „Myślę, że jest to jedna z najbardziej chwalebnych i najwspanialszych rzeczy, jakie każdy na tym świecie może poznać: że nasz Ojciec Niebieski i Pan Jezus Chrystus objawili się w dniach ostatnich i że Józef [Smith] został wzbudzony, aby przywrócić pełnię wiecznej ewangelii Jezusa Chrystusa”.
Przez całe życie i na całym świecie Prezydent Ballard z gorliwym zaangażowaniem dzielił się ze wszystkimi tym cennym przesłaniem. Zachęcał nas, abyśmy robili to samo. Nauczał, że możemy dzielić się ewangelią, „będąc [dobrymi bliźnimi, okazującymi] troskę i miłość”. Czyniąc to, możemy „emanować ewangelią we własnym życiu i […] emanować [wobec bliźnich] błogosławieństwami, które ewangelia ma do zaoferowania”. „[Składamy] świadectwo o tym, co [wiemy], w co [wierzymy] i co [czujemy]”. Prezydent Ballard nauczał: „Nieskalane świadectwo […] może być niesione mocą Ducha Świętego do serc osób, które są otwarte na jego przyjęcie”.
Dzielenie się przywróconą ewangelią Jezusa Chrystusa było największym pragnieniem serca Prezydenta Ballarda. Możemy być gorliwie zaangażowani — tak jak on — w dzielenie się ewangelią tak słowem, jak i czynem. Nigdy nie wiadomo, kto spośród nas może poszukiwać światła ewangelii, ale nie wiedzieć, gdzie je znaleźć (zob. Doktryna i Przymierza 123:12).
Wystosujcie płynące z serca zaproszenia
Pomagając bliźnim przyjść do Chrystusa, zapraszamy ich do odczuwania radości, jaką przynosi Zbawiciel i Jego ewangelia. Możemy to zrobić, zapraszając ich, aby przyszli na zajęcia, przeczytali Księgę Mormona lub spotkali się z misjonarzami. Możemy także wystosować do nich płynące z serca zaproszenie do wzięcia razem z nami udziału w spotkaniu sakramentalnym.
Co tydzień uczestniczymy w spotkaniu sakramentalnym, by „[oddawać] Bogu cześć i [przyjmować] sakrament, aby pamiętać o Jezusie Chrystusie i Jego Zadośćuczynieniu”. Jest to dla ludzi okazja, aby czuli Ducha, zbliżali się do Zbawiciela i wzmacniali swoją wiarę w Niego.
Kiedy szukamy sposobów, aby kochać, dzielić się i zapraszać, nasze planowanie i wysiłki powinny obejmować pomaganie ludziom w uczestnictwie w spotkaniu sakramentalnym. Jeśli przyjmą nasze zaproszenie i wezmą udział w spotkaniu sakramentalnym, o wiele bardziej prawdopodobne jest, że nadal będą podążać ścieżką wiodącą do chrztu i nawrócenia. Wierzę z całego serca, że osiągniemy wielki sukces, kiedy będziemy zapraszać bliźnich i pomagać im rozpoznawać błogosławieństwa, które mogą otrzymać dzięki wspólnemu uczestnictwu w spotkaniach.
Pan nas poprowadzi
Nigdy nie wiadomo, jakie sukcesy i jakie wyzwania napotkamy, kiedy będziemy kochać, dzielić się i zapraszać. Synowie Mosjasza „poszli z miasta do miasta, od jednego domu czci do drugiego […], pośród Lamanitów, aby głosili i nauczali słowa Bożego pośród nich; i tak zaczęli odnosić wielkie sukcesy”. Dzięki ich wysiłkom „tysiące ludzi zostało przywiedzionych do wiedzy o Panu”, a wielu „nawróciło się [i] nigdy nie odstąpiło” (Ks. Almy 23:4–6).
Choć nie zawsze tego doświadczymy, Pan obiecał, że będzie pracował razem z nami, ponieważ każda dusza jest dla Niego cenna. Kiedy zaufamy Panu i zaangażujemy się w Jego służbę, On poprowadzi nas w tym, jak dzielić się Jego ewangelią z bliźnimi poprzez okazywanie im miłości, dzielenie z nimi naszym życiem i dzielenie się naszym świadectwami oraz zapraszanie ich, aby przyłączyli się do nas w podążaniu za Nim.
„Wielka będzie [nasza] radość” (Doktryna i Przymierza 18:15), gdy będziemy korzystać z otaczających nas zewsząd możliwości towarzyszenia Panu Jezusowi Chrystusowi w Jego wielkim dziele przyprowadzania do Niego dusz.