Portrety wiary

Duchowy obraz stworzenia

Stephan Seable, Oregon, USA

Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa nabrało dla mnie głębszego znaczenia, gdy rzeźbiłem historię Abrahama i Izaaka.

Zdjęcia — Christina Smith

Malowanie i rzeźbienie to jeden ze sposobów, w jaki wyrażam swoje uznanie dla piękna ziemi. Dla mnie sztuka zaczyna się od duchowego obrazu stworzenia.

„Dziecię Przymierza”

Kiedy przyjaciel przeszedł na emeryturę i przygotowywał się do przeprowadzki, zrobiłem dla niego dzieło zatytułowane Dziecię Przymierza. Była to rzeźba przedstawiająca Abrahama trzymającego małego Izaaka. Od tamtego czasu wykonałem serię innych rzeźb przedstawiających Abrahama i Izaaka. To moje ulubione i jedne z najważniejszych dzieł.

Rzeźby Stephana Seable’a przedstawiające Abrahama i Izaaka należą do jego ulubionych. Przypominają mu one o miłości Ojca do Jego Jednorodzonego Syna. Po prawej stronie znajduje się jego rzeźba zatytułowana Dziecię Przymierza.

Najpotężniejszą dla mnie rzeźbą jest Abraham pouczający swojego syna znad zwojów. Abraham chwyta się za udo i spogląda w górę z wyrazem bólu na twarzy, mając wrażenie, że Pan dał mu do zrozumienia, że musi poświęcić swojego jedynego syna. Izaak przytula Abrahama, ale nie może zrozumieć, dlaczego jego ojciec mu nie udziela odpowiedzi.

W rzeźbie Brata Seable’a nazwanej Weź syna swego, jedynaka swego, Abraham otrzymuje od Pana natchnienie, że musi złożyć w ofierze swojego syna, Izaaka.

Inne dzieło, będące w trakcie realizacji, przedstawia ich obu budujących ołtarz. Izaak pyta, gdzie jest ofiara, a Abraham odpowiada, że Pan ją zapewni. W poprzednim dziele Abrahamowi dostarczono barana z zarośli i powiedziano mu, że nie musi poświęcać swojego syna. Abraham obejmuje Izaaka i mocno go trzyma. (Zob. I Ks. Mojżeszowa 22:1–13).

Ta rzeźba przedstawia Abrahama obejmującego Izaaka — Brat Seable, Po próbie.

To, co jest tak cenne w tej historii, to fakt, że jest ona wzorcem lub symbolem ofiary Syna Bożego. Nasz Ojciec w Niebie, który kocha Swojego Jednorodzonego Syna, również zdecydował się Go poświęcić, lecz nie oszczędził Go w ostatniej chwili. Według słów Starszego Neala A. Maxwella (1926–2004) z Kworum Dwunastu Apostołów: „Na Kalwarii nie było barana w zaroślach, który by Go oszczędził, tego Przyjaciela Abrahama i Izaaka” („O, Divine Redeemer”, Ensign, listopad 1981, str. 8).

Jednak Ojciec pozwolił Swojemu wybranemu Synowi (zob. Ks. Mojżesza 4:2) dokonać Zadośćuczynienia w naszym imieniu, abyśmy wszyscy mogli powrócić do domu, aby, jeśli tego pragniemy, żyć ponownie z Nimi i żyć godnie tego błogosławieństwa (zob. Ew. Jana 3:16–17).

Moje doświadczenie mówi mi, że Bóg jest zaangażowany w nasze życie. Mamy „mieć radość” (II Ks. Nefiego 2:25), ale zdobywamy doświadczenie poprzez nasze cierpienia. Chociaż dobre rzeczy się zdarzają, to musi „we wszystkim [być] przeciwieństwo” (II Ks. Nefi 2:11). Bóg jednak jest tam dla nas i możemy przezwyciężyć wszystko to, co musimy, bez względu na to, co nas spotyka. Przekonamy się, że możemy przetrwać nasze próby, gdy nadal będziemy starać się kochać, służyć i stawać się bardziej miłosiernymi — tak jak nasz Zbawiciel.

Jestem wdzięczny za ewangelię, za moją rodzinę i za wszystkich wspaniałych ludzi w Kościele. Bez względu na to, gdzie na przestrzeni całego świata moja żona Kathleen i ja służyliśmy na misji, znajdowaliśmy świętych, którzy kochają się wzajemnie, służą, błogosławią i poświęcają się dla siebie nawzajem. Ojciec Niebieski kocha nas i jesteśmy Jego dziećmi. Nie ma nic ważniejszego niż bycie wiernym Jemu i Jego Synowi, którzy są tak wierni wobec nas.

Bez względu na to, gdzie na całym świecie brat Seable i jego żona Kathleen służyli na misjach, spotykali świętych w dniach ostatnich, „którzy kochają się wzajemnie, służą, błogosławią i poświęcają się dla siebie nawzajem”.