“The Savior of All, a Gospel for All,” Liahona, Mar. 2024.
ຂ່າວສານປະຈຳເດືອນ Liahona, ເດືອນມີນາ 2024
ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ຂອງທຸກຄົນ, ພຣະກິດຕິຄຸນສຳລັບທຸກຄົນ
ພຣະກິດຕິຄຸນ, ການຊົດໃຊ້, ແລະ ການຟື້ນຄືນພຣະຊົນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດເປັນພອນໃຫ້ແກ່ລູກໆທຸກຄົນຂອງພຣະເຈົ້າ.
Christ and the Palsied Man [ພຣະຄຣິດ ແລະ ຊາຍອຳມະພາດ], ໂດຍ ເຈ ເຄີກ ຣິເຈີດສ໌, ຫ້າມລອກແບບ
ພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ຖືກຟື້ນຟູຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແມ່ນ, ກ່ອນອື່ນໝົດ, ແລະ ຕະຫລອດການ, ແຫລ່ງແຫ່ງຄວາມສຸກທີ່ຍືນຍົງ, ສັນຕິສຸກທີ່ແທ້ຈິງ, ແລະ ຄວາມຊື່ນຊົມສຳລັບທຸກຄົນໃນຍຸກສຸດທ້າຍນີ້. ພອນທີ່ຫລັ່ງໄຫລຈາກພຣະກິດຕິຄຸນ ແລະ ຈາກຄວາມເມດຕາກະລຸນາທີ່ບໍ່ມີຂີດຈຳກັດຂອງພຣະຄຣິດ ບໍ່ເຄີຍມີໄວ້ພຽງແຕ່ສຳລັບໜ້ອຍຄົນທີ່ຖືກເລືອກເທົ່ານັ້ນ, ໃນສະໄໝບູຮານ ຫລື ໃນສະໄໝໃໝ່.
ບໍ່ວ່າເຮົາຈະຮູ້ສຶກບໍ່ພຽບພ້ອມພຽງໃດ, ແລະ ເຖິງແມ່ນຈະມີບາບທີ່ອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາເຫີນຫ່າງຈາກພຣະອົງຊົ່ວໄລຍະໜຶ່ງກໍຕາມ, ແຕ່ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງເຮົາຮັບຮອງກັບເຮົາວ່າ “ພຣະອົງໄດ້ຍື່ນພຣະຫັດຂອງພຣະອົງອອກໄປໃຫ້ [ເຮົາ] ຕະຫລອດທັງວັນ” (ຢາໂຄບ 6:4), ໂດຍເຊື້ອເຊີນເຮົາທຸກຄົນໃຫ້ມາຫາພຣະອົງ ແລະ ສຳຜັດເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງ.
ພອນແຫ່ງພຣະກິດຕິຄຸນສຳລັບຄົນທັງໂລກ
ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດໄດ້ຖືກ “ຟື້ນຟູຂຶ້ນໃນຍຸກສຸດທ້າຍນີ້ເພື່ອຕອບສະໜອງ … ຄວາມຕ້ອງການຂອງທົ່ວທຸກປະຊາຊາດ, ທຸກຕະກຸນ, ທຸກພາສາ, ແລະ ທຸກຜູ້ຄົນທັງປວງເທິງແຜ່ນດິນໂລກ.”1 ພຣະກິດຕິຄຸນຢູ່ເໜືອທຸກເຊື້ອຊາດ ແລະ ສີຜິວ ຂະນະທີ່ຂ້າມເສັ້ນວັດທະນະທຳທັງໝົດ ເພື່ອສິດສອນວ່າ “ທຸກຄົນເທົ່າທຽມກັນໝົດສຳລັບພຣະເຈົ້າ” (2 ນີໄຟ 26:33).2 ພຣະຄຳພີມໍມອນຢືນເປັນພະຍານອັນໂດດເດັ່ນຂອງຄວາມຈິງນີ້.
ບັນທຶກອັນຍິ່ງໃຫຍ່ນີ້ເປັນພະຍານວ່າ ພຣະຄຣິດຈົດຈຳຊົນຊາດທັງໝົດ (ເບິ່ງ 2 ນີໄຟ 29:7) ແລະ ຈະສະແດງ “ພຣະອົງເອງໃຫ້ປະຈັກແກ່ຄົນທັງໝົດທີ່ເຊື່ອໃນພຣະອົງ, … [ແລະ ເຮັດ] ສິ່ງມະຫັດສະຈັນ, ເຄື່ອງໝາຍ, ແລະ ການແປກປະຫລາດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ໃນບັນດາລູກຫລານມະນຸດ” (2 ນີໄຟ 26:13). ທ່າມກາງເຄື່ອງໝາຍ, ແລະ ການແປກປະຫລາດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ນັ້ນ ແມ່ນການແຜ່ກະຈາຍຂອງພຣະກິດຕິຄຸນ. ສະນັ້ນ, ເຮົາຈຶ່ງສົ່ງຜູ້ສອນສາດສະໜາໄປຕະຫລອດທົ່ວໂລກ ເພື່ອເປັນພະຍານເຖິງຂ່າວປະເສີດຂອງມັນ. ເຮົາຍັງແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນກັບຄົນທີ່ຢູ່ອ້ອມຕົວເຮົານຳອີກ. ການໃຊ້ຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດທີ່ຖືກຟື້ນຟູສຳລັບຜູ້ທີ່ມີຊີວິດຢູ່ ແລະ ຜູ້ທີ່ຕາຍແລ້ວ ເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ຄວາມສົມບູນແຫ່ງພຣະກິດຕິຄຸນຈະມີໃຫ້ສຳລັບບຸດ ແລະ ທິດາທຸກຄົນຂອງພຣະບິດາມານດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາໃນທີ່ສຸດ—ອະດີດ, ປະຈຸບັນ, ຫລື ອະນາຄົດ.
ໃຈກາງຂອງພຣະກິດຕິຄຸນນີ້—ຂ່າວສານຫລັກຂອງສາດສະດາ ແລະ ອັກຄະສາວົກທຸກຄົນທີ່ຖືກເອີ້ນໃຫ້ເຮັດວຽກ—ກໍຄືວ່າ ພຣະເຢຊູຄືພຣະຄຣິດ ແລະ ວ່າພຣະອົງໄດ້ສະເດັດມາເພື່ອອວຍພອນທຸກຄົນ. ໃນຖານະສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ, ເຮົາປະກາດວ່າ ການເສຍສະລະຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງແມ່ນສຳລັບຄົນທັງໂລກ.
ຄວາມຈຳເປັນຂອງການຊົດໃຊ້ທີ່ບໍ່ມີຂອບເຂດ ແລະ ນິລັນດອນ
ຂະນະທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄປອ້ອມໂລກ, ຂ້າພະເຈົ້າຈັດການສຳພາດກັບສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກທີ່ຫລາກຫລາຍ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບການດົນໃຈທີ່ໄດ້ຍິນວິທີທີ່ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກເຖິງພອນແຫ່ງການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດໃນຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າ, ແມ່ນແຕ່ຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າສາລະພາບບາບບາງຢ່າງ ທີ່ດົນນານມາແລ້ວກໍຕາມ. ຊ່າງວິເສດຫລາຍສໍ່າໃດທີ່ການປອບໂຍນໃນການຊຳລະລ້າງຂອງການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງນັ້ນ ມີໃຫ້ສຳລັບເຮົາທຸກຄົນສະເໝີ!
“ມັນຈະຕ້ອງມີການຊົດໃຊ້ເກີດຂຶ້ນ,” ແອມມິວເລັກປະກາດ, “ຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນມະນຸດຊາດທັງປວງຕ້ອງຕາຍຢ່າງຫລີກລ້ຽງບໍ່ໄດ້.” ເຮົາທຸກຄົນຈະ “ຕົກ ແລະ … ຫລົງທາງໄປ, … ເວັ້ນເສຍແຕ່ຈະເປັນໂດຍທາງການຊົດໃຊ້,” ຊຶ່ງຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີ “ການເສຍສະລະອັນບໍ່ມີຂອບເຂດ ແລະ ນິລັນດອນ.” ດ້ວຍວ່າ “ຈະບໍ່ມີສິ່ງໃດທີ່ໜ້ອຍກວ່າການຊົດໃຊ້ອັນບໍ່ມີຂອບເຂດ ຊຶ່ງຈະມີພຽງພໍສຳລັບບາບຂອງໂລກ” (ແອວມາ 34:9, 10, 12).
ສາດສະດາຢາໂຄບຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ຍັງໄດ້ສິດສອນວ່າ ຍ້ອນ “ຄວາມຕາຍຜ່ານມາຫາມະນຸດທັງປວງ, … ຈຶ່ງຈຳຕ້ອງມີອຳນາດແຫ່ງການຟື້ນຄືນຊີວິດ” ເພື່ອນຳເຮົາເຂົ້າໄປສູ່ທີ່ປະທັບຂອງພຣະເຈົ້າ (2 ນີໄຟ 9:6).
ທັງບາບ ແລະ ຄວາມຕາຍຈຳເປັນຕ້ອງຖືກເອົາຊະນະ. ນີ້ແມ່ນພາລະກິດຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ, ຊຶ່ງພຣະອົງໄດ້ສຳເລັດຢ່າງກ້າຫານສຳລັບລູກໆທຸກຄົນຂອງພຣະເຈົ້າ.
Gethsemane [ເຄັດເຊມາເນ], ໂດຍ ເຈ ເຄີກ ຣິເຈີດ, ຫ້າມລອກແບບ
ການເສຍສະລະຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງເຮົາ
ໃນຄືນສຸດທ້າຍຂອງຄວາມເປັນມະຕະຂອງພຣະອົງ, ພຣະເຢຊູຄຣິດໄດ້ເຂົ້າໄປໃນສວນເຄັດເຊມາເນ. ໃນທີ່ນັ້ນ, ພຣະອົງໄດ້ຄຸເຂົ່າລົງທ່າມກາງຕົ້ນໝາກກອກ ແລະ ໄດ້ເລີ່ມລົງສູ່ຄວາມທຸກທໍລະມານທີ່ທ່ານ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າຈະບໍ່ມີວັນຮູ້ຈັກ.
ໃນທີ່ນັ້ນ, ພຣະອົງໄດ້ເລີ່ມຮັບເອົາບາບຂອງໂລກ. ພຣະອົງຮູ້ສຶກເຖິງທຸກໆຄວາມເຈັບປວດ, ຄວາມປວດໃຈ, ແລະ ຄວາມທຸກໂສກ, ແລະ ພຣະອົງໄດ້ອົດທົນຕໍ່ຄວາມເຈັບປວດ ແລະ ຄວາມທຸກທໍລະມານທີ່ປະສົບໂດຍທ່ານ, ຂ້າພະເຈົ້າ, ແລະ ທຸກໆຈິດວິນຍານທີ່ເຄີຍມີຊີວິດຢູ່ ຫລື ຈະມີຊີວິດຢູ່. ຄວາມທຸກທໍລະມານທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ບໍ່ມີຂອບເຂດນີ້ “ເຮັດໃຫ້ [ພຣະອົງ], … ຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນບັນດາທຸກສິ່ງທັງປວງ, ຕ້ອງສັ່ນເພາະຄວາມເຈັບປວດ, ແລະ ເລືອດໄຫລອອກຈາກທຸກຂຸມຂົນ” (ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 19:18). ມີພຽງແຕ່ພຣະອົງເທົ່ານັ້ນທີ່ສາມາດເຮັດສິ່ງນີ້ໄດ້.
ມັນບໍ່ມີໃຜອື່ນອີກທີ່ດີພໍ
ທີ່ຈະຈ່າຍຄ່າຂອງບາບ.
ພຣະອົງເທົ່ານັ້ນສາມາດເປີດທາງ
ແຫ່ງສະຫວັນເພື່ອເຮົາຜ່ານ.3
ຫລັງຈາກນັ້ນ ພຣະເຢຊູໄດ້ຖືກນຳຕົວໄປຍັງພູກະໂຫລກຫົວ, ແລະ ໃນຊ່ວງເວລາທີ່ບໍ່ຍຸດຕິທຳຢ່າງໜ້າສະຫລົດໃຈທີ່ສຸດໃນປະຫວັດສາດຂອງໂລກນີ້, ພຣະອົງໄດ້ຖືກຄຶງ. ບໍ່ມີໃຜສາມາດເອົາພຣະຊົນຊີບຂອງພຣະອົງໄປຈາກພຣະອົງໄດ້. ໃນຖານະພຣະບຸດອົງດຽວທີ່ຖືກຳເນີດຂອງພຣະເຈົ້າ, ພຣະອົງມີອຳນາດເໜືອຄວາມຕາຍທາງຮ່າງກາຍ. ພຣະອົງສາມາດອະທິຖານຫາພຣະບິດາຂອງພຣະອົງ, ແລະ ກອງທັບທູດສະຫວັນກໍຈະມາປາບຜູ້ທໍລະມານພຣະອົງ ແລະ ສຳແດງລິດອຳນາດຂອງພຣະອົງເໜືອທຸກສິ່ງ. “ຖ້າຢ່າງນັ້ນ ພຣະຄຳພີທີ່ກ່າວວ່າ, ຈຳເປັນຕ້ອງເກີດຂຶ້ນຢ່າງນັ້ນ,” ພຣະເຢຊູຖາມເມື່ອຖືກທໍລະຍົດ, “ຈະສຳເລັດໄດ້ຢ່າງໃດ?” (ມັດທາຍ 26:54).
ຈາກການເຊື່ອຟັງທີ່ດີພ້ອມຕໍ່ພຣະບິດາຂອງພຣະອົງ—ແລະ ຄວາມຮັກທີ່ດີພ້ອມ—ພຣະເຢຊູເຕັມໃຈທີ່ຈະມອບພຣະຊົນຊີບຂອງພຣະອົງ ແລະ ສຳເລັດການເສຍສະລະຊົດໃຊ້ທີ່ບໍ່ມີຂອບເຂດ ແລະ ນິລັນດອນຂອງພຣະອົງ, ຊຶ່ງໄປເຖິງອະດີດ ແລະ ສົ່ງຕໍ່ໄປຕະຫລອດຊົ່ວນິລັນດອນ.
ໄຊຊະນະຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງເຮົາ
ພຣະເຢຊູໄດ້ບັນຊາບັນດາອັກຄະສາວົກຂອງພຣະອົງໃຫ້ສືບຕໍ່ເຮັດວຽກງານຂອງພຣະອົງຕໍ່ໄປ ຫລັງຈາກການສິ້ນພຣະຊົນຂອງພຣະອົງ. ພວກເພິ່ນຈະເຮັດແນວນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ສອງສາມຄົນໃນພວກເພິ່ນເປັນພຽງແຕ່ຄົນຫາປາທຳມະດາ, ແລະ ບໍ່ມີໃຜທີ່ໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມໃນທຳມະສາລາສຳລັບການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດ. ໃນຊ່ວງເວລານັ້ນ, ສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະຄຣິດເບິ່ງຄືວ່າ ໄດ້ຖືກກຳນົດໃຫ້ສູນພັນ. ແຕ່ບັນດາອັກຄະສາວົກໄດ້ພົບຄວາມເຂັ້ມແຂງໃນການແບກຮັບການເອີ້ນຂອງພວກເພິ່ນ ແລະ ປະຕິຮູບປະຫວັດສາດຂອງໂລກ.
ແມ່ນຫຍັງທີ່ເຮັດໃຫ້ຄວາມເຂັ້ມແຂງມາຈາກຄວາມອ່ອນແອທີ່ເຫັນໄດ້ຢ່າງຊັດເຈນເຊັ່ນນັ້ນ? ຜູ້ນຳໂບດແອັງກລິກັນ ແລະ ນັກວິຊາການ ເຟຣເດຣິກ ຟາຣາ ໄດ້ກ່າວວ່າ: “ມີຄຳຕອບໜຶ່ງ, ແລະ ຄຳຕອບດຽວເທົ່ານັ້ນທີ່ ເປັນໄປໄດ້—ການຟື້ນຄືນຊີວິດຈາກຄວາມຕາຍ. ການປະຕິວັດຄັ້ງຍິ່ງໃຫຍ່ ແມ່ນເນື່ອງມາຈາກອຳນາດແຫ່ງການຟື້ນຄືນພຣະຊົນຂອງພຣະຄຣິດ.”4 ໃນຖານະພະຍານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າທີ່ໄດ້ເປັນຄືນມາ, ບັນດາອັກຄະສາວົກຮູ້ວ່າ ບໍ່ມີສິ່ງໃດສາມາດຢຸດຢັ້ງວຽກງານນີ້ຈາກການດຳເນີນໄປໜ້າໄດ້. ຄຳພະຍານຂອງພວກເພິ່ນເປັນແຫລ່ງຂອງພະລັງຄ້ຳຊູ ເມື່ອສາດສະໜາຈັກຍຸກທຳອິດເອົາຊະນະອຸປະສັກທັງໝົດ.
ໃນເທດສະການອີດສະເຕີນີ້, ໃນຖານະພະຍານທີ່ໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງຂອງພຣະອົງ, ຂ້າພະເຈົ້າປະກາດວ່າ ໃນເຊົ້າວັນອາທິດທີ່ງົດງາມມື້ໜຶ່ງ, ອົງພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າໄດ້ເປັນຄືນມາຈາກຄວາມຕາຍ ເຮັດໃຫ້ເຮົາເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ ແລະ ທຳລາຍພັນທະແຫ່ງຄວາມຕາຍສຳລັບທຸກຄົນ. ພຣະເຢຊູຄຣິດຊົງພຣະຊົນ! ເພາະພຣະອົງ, ຄວາມຕາຍຈຶ່ງບໍ່ແມ່ນຈຸດຈົບຂອງເຮົາ. ການຟື້ນຄືນຊີວິດແມ່ນຂອງປະທານທີ່ມອບໃຫ້ຟຣີ ແລະ ທົ່ວໄປຂອງພຣະຄຣິດສຳລັບທຸກຄົນ.
Christ and Mary at the Tomb [ພຣະເຢຊູ ແລະ ນາງມາຣີ ຢູ່ທີ່ອຸບມຸງ], ໂດຍ ໂຈເຊັບ ບຣິກກີ
ຈົ່ງມາຫາພຣະຄຣິດ
ພຣະກິດຕິຄຸນ ແລະ ການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແມ່ນສຳລັບທຸກໆຄົນ—ນັ້ນກໍຄື, ທຸກຄົນ. ວິທີດຽວທີ່ເຮົາຈະປະສົບກັບພອນທີ່ຄົບຖ້ວນຂອງການເສຍສະລະຊົດໃຊ້ຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ກໍຄືໂດຍການຍອມຮັບຄຳເຊື້ອເຊີນຂອງພຣະອົງເປັນສ່ວນບຸກຄົນ: “ຈົ່ງມາຫາເຮົາ” (ມັດທາຍ 11:28).
ເຮົາມາຫາພຣະຄຣິດເມື່ອເຮົາໃຊ້ສັດທາໃນພຣະອົງ ແລະ ກັບໃຈ. ເຮົາມາຫາພຣະອົງເມື່ອເຮົາຮັັບບັບຕິສະມາໃນພຣະນາມຂອງພຣະອົງ ແລະ ຮັບຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ. ເຮົາມາຫາພຣະອົງເມື່ອເຮົາຮັກສາພຣະບັນຍັດ, ຮັບພິທີການ, ນັບຖືພັນທະສັນຍາ, ນ້ອມຮັບປະສົບການໃນພຣະວິຫານ, ແລະ ໃຊ້ຊີວິດໃນແບບທີ່ສານຸສິດຂອງພຣະຄຣິດໃຊ້.
ບາງຄັ້ງ, ທ່ານຈະປະເຊີນກັບຄວາມທໍ້ໃຈ ແລະ ຄວາມຜິດຫວັງ. ຫົວໃຈຂອງທ່ານອາດແຕກສະຫລາຍຍ້ອນຕົວເອງ ຫລື ຍ້ອນຄົນທີ່ທ່ານຮັກ. ທ່ານອາດແບກພາລະຈາກບາບຂອງຄົນອື່ນ. ຄວາມຜິດພາດທີ່ທ່ານໄດ້ເຮັດ—ບາງທີກໍເປັນອັນທີ່ຮ້າຍແຮງ—ອາດເຮັດໃຫ້ທ່ານຢ້ານວ່າ ສັນຕິສຸກ ແລະ ຄວາມສຸກໄດ້ຈາກທ່ານໄປຕະຫລອດການ. ໃນຊ່ວງເວລາເຊັ່ນນັ້ນ, ໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າ ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດບໍ່ພຽງແຕ່ຍົກຄວາມໜັກໜ່ວງຂອງບາບອອກໄປເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງ “[ໄດ້] ທົນຕໍ່ຄວາມເຈັບປວດ ແລະ ຄວາມທຸກ ແລະ ການລໍ້ລວງທຸກຢ່າງ” (ແອວມາ 7:11), ລວມທັງຂອງທ່ານ! ເພາະສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ຜ່ານຜ່າເພື່ອທ່ານ, ພຣະອົງຈຶ່ງຮູ້ຈັກດ້ວຍຕົນເອງເຖິງວິທີທີ່ຈະຊ່ວຍທ່ານ ເມື່ອທ່ານຍອມຮັບຄຳເຊື້ອເຊີນທີ່ປ່ຽນຊີວິດ ຂອງພຣະອົງ: “ຈົ່ງມາຫາເຮົາ.”
ທຸກຄົນແມ່ນໄດ້ຮັບການຍິນດີຕ້ອນຮັບ
ພຣະເຢຊູຄຣິດໄດ້ເຮັດໃຫ້ຊັດເຈນວ່າ ລູກໆທຸກຄົນຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນມີສິດເທົ່າທຽມກັນໃນພອນແຫ່ງພຣະກິດຕິຄຸນ ແລະ ການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງຢໍ້າເຕືອນເຮົາວ່າ ທຸກຄົນ “ມີສິດເທົ່າທຽມກັນ ແລະ ບໍ່ມີໃຜຖືກຫ້າມ” (2 ນີໄຟ 26:28).
“ພຣະອົງຈະເຊື້ອເຊີນເຂົາທັງໝົດໃຫ້ເຂົ້າມາຫາພຣະອົງ; ແລະ ຮັບສ່ວນພຣະກະລຸນາທິຄຸນຂອງພຣະອົງ; ແລະ ພຣະອົງບໍ່ປະຕິເສດຜູ້ໃດທີ່ມາຫາພຣະອົງເລີຍ, ບໍ່ວ່າດຳ ແລະ ຂາວ, ຂ້າທາດ ແລະ ຜູ້ເປັນອິດສະລະ, ຊາຍ ແລະ ຍິງ” (2 ນີໄຟ 26:33).
“ພຣະອົງຈະເຊື້ອເຊີນເຂົາທັງໝົດ”—ນັ້ນໝາຍເຖິງເຮົາທຸກຄົນ! ເຮົາບໍ່ຄວນຈຳແນກຢ່າງຜິວເຜີຍ ແລະ ລະບຸຄວາມແຕກຕ່າງທີ່ຈອມປອມໃສ່ຕົວເຮົາເອງ ຫລື ຄົນອື່ນ. ເຮົາບໍ່ຄວນວາງສິ່ງກີດຂວາງໃດໆຕໍ່ຄວາມຮັກຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ຫລື ບັນເທີງກັບຄວາມຄິດທີ່ວ່າເຮົາ ຫລື ຄົນອື່ນຢູ່ໄກເກີນທີ່ພຣະອົງຈະເອື້ອມເຖິງ. ດັ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ກ່າວໄວ້ກ່ອນໜ້ານີ້, “ມັນເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ [ຜູ້ໃດກໍຕາມ] ຈະຈົມລົງເລິກ ກວ່າຄວາມສະຫວ່າງທີ່ບໍ່ມີຂອບເຂດຂອງການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະຄຣິດຈະສ່ອງແສງໄປເຖິງໄດ້.”5
ແທນທີ່ແລ້ວ, ດັ່ງທີ່ ຊິດສະເຕີ ຮໍແລນ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສິດສອນເມື່ອບໍ່ເທົ່າໃດເດືອນກ່ອນການຈາກໄປຂອງນາງ, ພວກເຮົາໄດ້ຮັບບັນຊາໃຫ້ “ມີຄວາມໃຈບຸນ ຊຶ່ງຄວາມໃຈບຸນຄື ຄວາມຮັກ” (2 ນີໄຟ 26:30).6 ນີ້ແມ່ນຄວາມຮັກທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດສະແດງໃຫ້ແກ່ເຮົາ, ເພາະ “ພຣະອົງຍ່ອມຈະບໍ່ກະທຳສິ່ງໃດນອກຈາກມັນຈະເປັນຜົນປະໂຫຍດແກ່ໂລກ; ເພາະພຣະອົງຮັກໂລກຈົນຍອມສະລະຊີວິດຂອງພຣະອົງ ເພື່ອຈະໄດ້ພາມະນຸດທັງປວງມາຫາພຣະອົງ” (2 ນີໄຟ 26:24).
ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ພຣະກິດຕິຄຸນ ແລະ ການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແມ່ນສຳລັບທຸກຄົນ. ຂ້າພະເຈົ້າອະທິຖານວ່າ ທ່ານຈະນ້ອມຮັບພອນທີ່ພຣະອົງນຳມາໃຫ້ດ້ວຍຄວາມຊື່ນຊົມ.
© 2024 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. ຈັດພິມໃນສະຫະລັດອາເມຣິກາ. ສະບັບເປັນພາສາອັງກິດໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ: 6/19. ການແປໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ: 6/19. ແປຈາກ Monthly Liahona Message, March 2024. Laotian. 19284 331