Die Kleed van die Heilige Priesterskap

Deur President Jeffrey R. Holland

Waarnemende President van die Kworum van die Twaalf Apostels

As deel van die tempelbegiftiging is ons ŉ heilige fisiese herinnering van ons verbonde gegee—ŉ simbool van die Saligmaker self.

Ongeag die voorbereiding wat hulle ongetwyfeld gekry het en die gerusstellings wat hulle probeer onthou het, moes dit vir Adam en Eva ŉ verstommende skok gewees het om hul paradyslike Tuin van Eden te verlaat en in ŉ gevalle wêreld in te stap.

Met plegtige bewustheid het hulle besef wat dit beteken om hul rustige, sorgvrye lewe te verruil vir ŉ wêreld van opposisie en sweet, dorings en hartseer—uiteindelik gevolg deur iets wat die dood genoem word. Hulle kon nie aan die begin geweet het wat dit alles beteken het nie, maar hulle het gou geleer dat elke dag nuwe pyn kan bring. Inderdaad, die pynlikste van alles was die besef dat hulle dit alles afgesonder van hul Vader in die Hemel sou beleef—“uit sy teenwoordigheid uitgesluit,” sou Moses later opteken.

Gegewe hierdie skeiding en eensaamheid in ŉ koue, somber wêreld, hoe vertroostend moes dit vir Adam en Eva gewees het om een ding te onthou: dat beloftes gemaak is—iets heiligs en ewig wat verbonde genoem word. Hulle het belowe dat hulle Vader al die dae van hulle lewe sou gehoorsaam, en Hy het belowe om ŉ Saligmaker te voorsien, wat hulle pyn en hartseer sou verlig, versoening sou doen vir hulle foute en hulle veilig terugbring in sy teenwoordigheid.

Maar hoe sou hierdie sterflinge onthou wat hulle belowe het? Hoe sou hulle bewus bly van hulle gevaarlike situasie—altyd bewus, dag en nag?!

ŉ Herinnering aan Hulle Verbonde

Vir so ŉ herinnering het Hy vir hulle “kleding van vel” gegee. Wat ŉ geskenk was dit nie en hoe tydig. Nadat Adam en Eva van die verbode vrug geëet het, was hulle byna onmiddellik bewus daarvan dat hulle naak was. Hulle het eers probeer om hul naaktheid met vyeblare te bedek. Toe, uit vrees dat dit onvoldoende was, het hulle vir die Here probeer wegkruip. (So ŉ dwase poging was ŉ bewys dat sterflikheid besig was om in werking te tree!) Van daardie oomblik tot die hede het ŉ liefdevolle Vader sy kinders genooi om uit die skuilplek na Hom toe te kom. En soos met die kleding van vel en verskeie kledingstukke sedertdien, het Hy in sy genade ons nie naak gelaat nie, maar het die gehoorsames geklee in ŉ “mantel van geregtigheid,” ŉ herinnering aan ons beloftes en verbonde. Hierdie “klere van heil” simboliseer die grootste gawe van almal, die Versoening van Jesus Christus.

Die Kleed Is ŉ Simbool van die Saligmaker

Wel, al hierdie denke oor Adam en Eva en verbonde en klere is natuurlik meer as net ŉ denkoefening. Dit is nie moeilik om te dink hoe Adam en Eva gevoel het nie, want ons ondervind ook probleme in hierdie gevalle wêreld. Ons is ook geskei van die teenwoordigheid van God, en ons distansieer ons verder elke keer as ons oortree. Soos Adam en Eva, het ons daardie selfde Saligmaker gekry, Jesus Christus van Nasaret, Alfa en Omega, die Seun van die lewende God. Soos Adam en Eva, het ons verbonde met God gesluit. En as deel van die tempelbegiftiging is ons ŉ heilige fisiese herinnering aan daardie verbonde gegee—ŉ simbool van die Saligmaker self. In ons tydvak word dit die kleed van die heilige priesterskap genoem.

Ons dra hierdie kleed onder ons buiteklere. Watter verantwoordelikhede ek ook al het, watter rolle ek ook al in die lewe speel, wat ook al die pligte van die daaglikse lewe vereis, onder dit alles is my verbonde—altyd en vir ewig. Onder dit alles is daardie heilige beloftes waaraan ek desperaat vasklou. Die kleed word nie spoggerig gedemonstreer of vertoon voor die wêreld nie, en ook nie my verbonde nie. Maar ek hou albei naby my—so naby as wat ek moontlik kan. Hulle is baie persoonlik en uiters heilig.

As ons daardie verbonde, daardie tweerigtingbeloftes onthou, dra ons die kleed regdeur ons lewens. Hierdie praktyk weerspieël ons begeerte dat die Saligmaker ŉ konstante invloed in ons lewens kan wees. Ander geliefde simbole is periodiek. Ons word een keer in ons lewens gedoop. Ons gebruik die nagmaal een keer per week. Ons woon die tempel by soos omstandighede dit toelaat. Maar die kleed van die heilige priesterskap is anders: ons eer hierdie simbool elke dag en nag.

En dit is hoe verbonde is—nie opsy gesit uit gerief of sorgeloosheid nie en nie aangepas om by die style en modes van die samelewing te pas nie. In die lewe van ŉ dissipel van Jesus Christus moet die weë van die wêreld aangepas word om in lyn te kom met ons verbonde, nie andersom nie.

Wanneer ons die kleed aantrek, trek ons, soos die Eerste Presidensie geleer het, ŉ heilige simbool van Jesus Christus aan. As dit die geval is, waarom sou ons ooit ŉ verskoning soek om die simbool uit te trek? Hoekom sou ons onsself ontneem van die belofte van mag, beskerming en barmhartigheid wat die kleed verteenwoordig? Inteendeel, wanneer ons die kleed tydelik móét verwyder, moet ons gretig wees om dit so gou moontlik weer aan te trek, want ons onthou beide die beloftes en die gevare wat betekenis aan ons verbonde gee. Bowenal onthou ons die kruis en leë graf van Christus.

Sommige mag sê: “Ek het ander maniere om Jesus te onthou.” En ek sou reageer, dit is wonderlik. Hoe meer hoe beter. Kom ons dink almal aan soveel maniere as wat ons kan om ons verbintenis te behou om “Hom altyd te onthou.” Maar deur dit te doen, sou dit oneerlik wees om opsetlik die herinnering wat die Here self aan die begiftigde gegee het, die kleed van die heilige priesterskap, te verwaarloos.

Jesus Christus en sy evangelie beteken alles vir my. Al my ewige hoop en aspirasies, alles wat vir my kosbaar is, is van Hom afhanklik. Hy is “die rots van my heil,” my toegang tot my Hemelse Vader, my enigste pad terug na wat ek eens gehad het en nou weer wil hê, saam met soveel meer. Sy geskenk aan ons is die vrygewigste wat ek nog ooit ontvang het, die vrygewigste wat nog ooit gegee is—gekoop soos dit was met oneindige lyding, uitgebrei tot ŉ oneindige getal, geskenk met oneindige liefde. Die dorings en distels, die pyn en angs, die hartseer en sonde van hierdie gevalle wêreld word almal “in Christus opgeneem.”

Ek het dus die kleed van die heilige priesterskap gedra—elke dag en nag soos gepas sedert ek 64 jaar gelede, op 19-jarige ouderdom, begiftig is—omdat ek Hom liefhet en omdat ek die beloftes nodig het wat dit verteenwoordig.

Vrae oor die Dra van die Kleed?

Sommige van julle lees miskien hierdie artikel in die hoop dat ek ŉ spesifieke vraag oor die kleed sal beantwoord. Julle mag hoop op ŉ “So spreek die Here”—of selfs ŉ “So spreek sy dienaars”—oor ŉ saak wat jou na aan die hart lê. Jou vraag kan spruit uit ŉ persoonlike omstandigheid wat verband hou met indiensneming, oefening, higiëne, klimaat, fatsoenlikheid, sanitêre geriewe of selfs ŉ mediese toestand.

Sommige antwoorde op hierdie soort vrae kan gevind word by temples.ChurchofJesusChrist.org en in afdeling 38.5 van die Algemene Handleiding. Betroubare familielede en leiers kan oor ŉ persoonlike aangeleentheid geraadpleeg word. Daar is egter baie duidelike leiding gegee in die voorbereidende ordinansies, en daar is vir ewig en altyd jou Hemelse Vader, wat jou ken en liefhet en alles van jou omstandighede verstaan. Hy sal verheug wees dat jy hierdie vrae persoonlik aan Hom vra.

Moet asseblief nie verkeerd verstaan nie. As jy na goddelike leiding uitreik, sal die Gees jou nie inspireer om minder te doen as om die opdrag wat in die tempel ontvang is en die profetiese raad wat die Eerste Presidensie in hul onlangse verklaring gedeel het, te volg nie. ŉ Liefdevolle Vader sal jou nie help om te rasionaliseer om minder te doen as wat jy kan om in lyn te kom met sy standaarde van toewyding en fatsoenlikheid wat jou nou en vir altyd sal seën nie. Maar verstaan Hy jou vrae, en sal Hy jou help om die seëninge te ontvang deur die kleed te respekteer en jou verbonde te onderhou? Ja! Moet jy ook bekwame mediese en gesondheidswerkers konsulteer indien nodig? Natuurlik! Moet jy gesonde verstand verontagsaam of verby die doel kyk? Ek bid dat julle nie sal nie.

Ek kan nie elke vraag wat julle het beantwoord nie. Ek kan nie eers elke vraag wat ék het, beantwoord nie. Maar ek kan, as ŉ Apostel van die Here Jesus Christus, jou die hulp van ŉ liefdevolle God belowe, wat al jou sukses en seën wil hê, op maniere wat jy nie nou kan begryp of vooruitsien nie, terwyl jy die verbonde wat jy met Hom gesluit het, nakom.

Eerste Presidensie Verklaring oor die Kleed

Die kleed van die heilige priesterskap herinner ons aan die voorhangsel in die tempel, en daardie voorhangsel is simbolies van Jesus Christus. Wanneer jy jou kleed aantrek, trek jy ŉ heilige simbool van Jesus Christus aan.

Om dit te dra is ŉ uiterlike uitdrukking van jou innerlike toewyding om Hom te volg. Die kleed is ook ŉ herinnering aan jou tempelverbonde. Jy moet die kledingstuk dag en nag deur jou lewe dra. Wanneer dit uitgetrek moet word vir aktiwiteite wat nie redelikerwys gedoen kan word tydens die dra van die kleed nie, probeer om dit so gou as moontlik te herstel. Wanneer jy jou verbonde onderhou, insluitend die heilige voorreg om die kleed te dra soos voorgeskryf in die voorbereidende ordinansies, sal jy groter toegang tot die Saligmaker se genade, beskerming, krag en mag hê.

© 2024 deur Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. Gedruk in die VSA. Engelse goedkeuring: 6/19. Vertalingsgoedkeuring: 6/19. Vertaling van Monthly Liahona Message, September 2024. Afrikaans. 19295 501