Ks. Enosa

Wiara w Jezusa Chrystusa może przynieść przebaczenie grzechów

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak otrzymać przebaczenie swoich grzechów? Enos, syn Jakuba i wnuk Lehiego, modlił się do Boga „w żarliwej modlitwie” (Ks. Enosa 1:4) o przebaczenie swoich grzechów. Dzięki tej lekcji dowiesz się, jak wykazywać się wiarą w Jezusa Chrystusa oraz pokutować za grzechy, aby otrzymać przebaczenie.

Zastanów się, co przebaczenie oznacza dla ciebie

Wyobraź sobie, że masz przyjaciela, który pyta cię o pokutę i przebaczenie. Zastanów się, jak byś odpowiedział na następujące pytania:

• Skąd wiesz, że potrzebujesz przebaczenia?

• W jaki sposób możesz dostąpić przebaczenia grzechów?

• Skąd ktoś może wiedzieć, czy dostąpił przebaczenia po tym, jak starał się odpokutować?

Zastanów się nad tym, co powiedziałbyś przyjacielowi. Pomyśl o tym, co wiesz i czego doświadczyłeś, zabiegając o przebaczenie, a także o tym, o czym chciałbyś dowiedzieć się więcej.

Przy studiowaniu historii o Enosie podczas tej lekcji szukaj informacji o tym, co takiego zrobił, aby uzyskać przebaczenie grzechów, i w jaki sposób może to odnosić się do twojego własnego życia.

Przebaczenie zaczyna się od głębokiej komunikacji między tobą a Bogiem

Enos, syn Jakuba i wnuk Lehiego, modlił się do Boga „w żarliwej modlitwie” o przebaczenie grzechów.

Przeczytaj Ks. Enosa 1:1–8 i zaznacz słowa oraz sformułowania, które pomogą ci lepiej zrozumieć, w jaki sposób zabiegać o przebaczenie i jak go dostąpić.

Przydatną umiejętnością w studiowaniu pism świętych może być poświęcanie czasu na rozważanie ważnych sformułowań. Pozwala to Duchowi Świętemu natchnąć cię większym zrozumieniem. Aby rozważać, możesz zastanawiać się nad tym, co dane sformułowanie oznacza, i wyszukiwać w Przewodniku po pismach świętych wszelkie słowa, których znaczenie chciałbyś poznać lepiej. Możesz rozważać, dlaczego Enos użył danego sformułowania, oraz czy kiedykolwiek doświadczyłeś czegoś podobnego, co on.

Wybierz kilka z poniższych sformułowań lub inne sformułowania, które rozpoznałeś, i poświęć trochę czasu na zastanowienie się, czego możesz się na ich podstawie dowiedzieć.

• „Me zmaganie przed Bogiem” (werset 2.)

• „Głęboko zapadły w moje serce” (werset 3.)

• „Moja dusza łaknęła” (werset 4.)

• „Żarliwa modlitwa i błaganie” (werset 4.)

• „Twoje grzechy są ci przebaczone” (werset 5.)

• „Moja wina została usunięta” (werset 6.)

• „Jak to się dzieje, Panie?” (werset 7.)

• „Przez twoją wiarę w Chrystusa” (werset 8.)

1. Odpowiedz na następujące pytania:

   • Jakie słowa lub sformułowania zwróciły twoją uwagę? Dlaczego?

   • Czego się nauczyłeś podczas rozważania tych sformułowań?

   • Czego, w twoim odczuciu, Bóg uczy cię na podstawie przeżycia Enosa?

Jedna z ważnych zasad, jakie poznajemy dzięki Enosowi, brzmi: Kiedy pokutujemy i wykazujemy się wiarą w Jezusa Chrystusa, możemy uzyskać przebaczenie naszych grzechów i zostać uzdrowieni. Zasadę tę warto zapisać w dzienniku do studiowania.

Przeczytaj poniższą wypowiedź Starszego Dietera F. Uchtdorfa z Kworum Dwunastu Apostołów:

Kiedy już prawdziwie odpokutowaliśmy, Chrystus zabierze ciężar winy za nasze grzechy. Możemy się dowiedzieć, że wybaczono nam i zostaliśmy oczyszczeni. Duch Święty nam to potwierdzi. On jest tym, który uświęca. Żadne inne świadectwo o przebaczeniu nie może być większe. (Dieter F. Uchtdorf, „Punkt bezpiecznego powrotu”, Liahona, maj 2007, str. 101)

• Jak sądzicie, co by się stało, gdyby ktoś zabiegał o przebaczenie bez pokuty i wykazywania się wiarą w Jezusa Chrystusa? Dlaczego?

• W jaki sposób Enos starał się odpokutować oraz wykazać się wiarą w Jezusa Chrystusa?

• Jak sądzicie, co to znaczy zostać uzdrowionym?

Korzystne może być sprawdzenie, na które z pytań z początku lekcji jesteś w stanie odpowiedzieć dzięki historii Enosa.

Możemy przeżyć to, co Enos, także w dzisiejszych czasach

Większość ludzi nie otrzymuje przebaczenia w sposób tak spektakularny czy natychmiastowy, jak Enos. My także możemy jednak uzyskać przebaczenie i zostać uzdrowieni, kiedy będziemy dążyć do wykazywania się wiarą w Jezusa Chrystusa i do pokuty na wzór Enosa.

Zastanów się nad tym, w jaki sposób starasz się wykazywać wiarą w Jezusa Chrystusa i pokutować. Podczas studiowania zastanów się nad następującymi kwestiami:

• Rozważ to, co wiesz o Jezusie Chrystusie oraz o Jego pragnieniu, by nam przebaczać i pomagać. Co, twoim zdaniem, powinieneś zrobić, aby praktykować swoją wiarę w Niego i pokutować?

• Przypomnij sobie, kiedy ostatnio czułeś, że wykazałeś się wiarą w Jezusa Chrystusa i odpokutowałeś. Czy wydarzyło się to niedawno? Dlaczego tak lub dlaczego nie?

• Możesz zaplanować czas modlitwy z większą wiarą w Jezusa Chrystusa. W jaki sposób możesz podejść do modlitwy inaczej niż zwykle? W jaki sposób możesz okazać, że pragniesz przebaczenia od Pana podobnie jak Enos?

Opcjonalnie: Chcesz dowiedzieć się więcej?

Co jeszcze powinienem wiedzieć o wierze w Jezusa Chrystusa?

Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium powiedział:

Wiara w Pana jest zaufaniem Panu. Nie możemy posiadać wiary w Pana, nie ufając całkowicie woli Pana i Jego czasowi. W rezultacie, bez względu na to, jak silna jest nasza wiara, nie może ona spowodować skutków sprzecznych z wolą Tego, w którego wierzymy. Pamiętajcie o tym, gdy wasze modlitwy zdają się nie być wysłuchane w pożądany sposób i w pożądanym czasie. Praktykowanie wiary w Pana Jezusa Chrystusa zawsze podlega porządkowi niebios, dobroci, woli, mądrości oraz czasowi Pana. Gdy mamy taką wiarę i ufamy Panu, jesteśmy naprawdę bezpieczni i spokojni w życiu. (Dallin H. Oaks, „The Atonement and Faith” [Zadośćuczynienie i wiara] (przemówienie wygłoszone podczas seminarium dla nowych prezydentów misji, czerwiec 2001)

Co mogę zrobić, aby polepszyć sposób, w jaki się modlę?

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:

Przedmiotem naszych modlitw nie powinno być przedstawienie listy życzeń lub serii próśb, ale zapewnienie sobie i innym błogosławieństw, które Bóg jest chętny nam podarować, zgodnie z Jego wolą i w Jego czasie. Każda szczera modlitwa jest wysłuchana i na każdą przychodzi odpowiedź od naszego Ojca Niebieskiego, ale odpowiedzi, które otrzymujemy, mogą nie być takie, jakich oczekujemy lub mogą nie przyjść do nas wtedy, kiedy chcemy lub w taki sposób, jaki przewidujemy […].

Modlitwa jest przywilejem i szczerym pragnieniem duszy. Możemy odejść od rutynowych modlitw, w których „odhaczamy” pewne sprawy i zaangażować się w znaczącą modlitwę, gdy stosownie prosimy z wiarą i działamy, gdy cierpliwie [staramy się przetrwać] próbę naszej wiary i gdy pokornie rozpoznajemy i akceptujemy postawę „nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie”. (David A. Bednar, „Proście z wiarą”, Liahona, maj 2008, str. 97)